#تضمین امام باقر در روز عاشورا:
توصیه امام باقر برای #جاماندگان از حضور در کربلا در روز عاشورا:
لکن افراد و شیعیان بیشماری هستند که توفیق حضور و درک قبر مطهر امام حسین در روز عاشورا را #ندارند. تکلیف چیست؟ در ادامه امام باقر، ثواب بسیار عجیبی را برای سوگواری در خانه و منزل برای چنین کسانی را ذکر میفرمایند که انسان در شگفت می ماند.
قالَ: قُلتُ: جُعِلتُ فِداكَ! فَما لِمَن كانَ في بُعدِ البِلادِ وأقاصيها، ولَم يُمكِنهُ المَصيرُ إلَيه فِي ذلِكَ اليَومِ؟
گفتم: فدايت گردم! براى آن كسى كه در شهرها و مناطق دوردست است و نمىتواند به زيارت بيايد، چه هست؟
قالَ: إذا كانَ ذلِكَ اليَومُ بَرَزَ إلَى الصَّحراءِ أو صَعِدَ سَطحاً مُرتَفِعاً في دارِهِ، وأومَأَ إلَيهِ بِالسَّلامِ، وَاجتَهَدَ عَلى قاتِلِهِ بِالدُّعاءِ، وصَلّى بَعدَهُ رَكعَتَينِ، يَفعَلُ ذلِكَ في صَدرِ النَّهارِ قَبلَ الزَّوالِ، ثُمَّ لَيَندُبُ الحُسَينَ عليه السلام ويَبكيهِ، ويَأمُرُ مَن في دارِهِ بِالبُكاءِ عَلَيهِ، ويُقيمُ في دارِهِ مُصيبَتَهُ بِإِظهارِ الجَزَعِ عَلَيهِ، ويَتَلاقَونَ بِالبُكاءِ بَعضُهُم بَعضاً بِمُصابِ الحُسَينِ عليه السلام
فرمود: «وقتى روز عاشورا مىشود، به بيابان برود، يا روى بلندىِ خانهاش، با اشاره به امام حسين عليه السلام سلام كند و با جدّيت، بر قاتلش نفرين كند و پس از آن، دو ركعت نماز بگزارد. اين كار را نزديك ظهر، قبل از اذان، انجام دهد. آن گاه بر حسين عليه السلام مرثيه بسرايد و گریه کند و سفارش كند كسانى كه در خانهاش هستند، بر حسين عليه السلام گريه كنند و با ناله كردن بر حسين عليه السلام، در خانهاش ماتم بر پا كند و با هم براى گريستن، همصدا شوند.
فَأَنَا ضامِنٌ لَهُم إذا فَعَلوا ذلِكَ عَلَى اللَّهِ عز و جل جَميعَ هذَا الثَّوابِ.
من براى آنان، از طرف خدا ضمانت مىكنم كه اگر اين كار را انجام دهند، همه اين ثوابهای زیارت امام حسین (یک میلیون حج و جهاد و ...) را به دست مىآورند.
فَقُلتُ: جُعِلتُ فِداكَ! وأنتَ الضّامِنُ لَهُم إذا فَعَلوا ذلِكَ وَالزَّعيمُ بِهِ؟
گفتم: فدايت گردم! هر گاه آنان، آن كارها را انجام دادند، شما اين ثوابها را بر عهده مىگيرىد و تضمين مىكنىد؟
قالَ: أنَا الضّامِنُ لَهُم ذلِكَ وَالزَّعيمُ لِمَن فَعَلَ ذلِكَ ...
امام بار دیگر، میفرمایند: «من اين را برايشان تضمين مىكنم و چنان ثوابهايى را، براى هر كسى كه اين كارها را انجام دهد، بر عهده مىگيرم ...
فَمَن فَعَلَ ذلِكَ كُتِبَ لَهُ ثَوابُ ألفِ ألفِ حَجَّةٍ، وألفِ ألفِ عُمرَةٍ، وألفِ ألفِ غَزوَةٍ، كُلُّها مَعَ رَسولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله، وكانَ لَهُ ثَوابُ مُصيبَةِ كُلِّ نَبِيٍّ ورَسولٍ وصِدّيقٍ وشَهيدٍ ماتَ أو قُتِلَ، مُنذُ خَلَقَ اللَّهُ الدُّنيا إلى أن تَقومَ السّاعَة. (ابن قولویه کامل الزیارات، ص 326)
هر كس چنين سوگوارى كند، برايش ثواب هزار هزار حج، ثواب هزار هزار عمره و ثواب هزار هزار جهاد، نوشته مىشود كه همهشان همراه با پيامبر صلى الله عليه و آله بوده است و برايش ثواب مصيبت هر پيامبر و فرستاده و صدّيق و شهيدى كه از زمانى كه خدا، عالم را آفريده تا برپايىِ رستاخيز مرده و يا كشته شده، نوشته مىشود.
