افراط عده قلیلی نميتواند مجوزی برای تفریط ما باشد در طول چهار دهه پس از پیروزی انقلاب، در برخی موارد افراط و تفریط هایی از جانب برخی صورت گرفته است. بودند نفراتی که تا کسی شروع به انتقادی از یک بخش و نهاد یا مسولی میکرد، دفاع افراطی کرده و در واقع جلوی انتقاد را میگرفتند، درحالیکه سیره امامین انقلاب این گونه نبود. البته فراموش نکنیم کسانی هم در بین افراد حضور داشتند که واقعا مصلحت را و این‌که نظر امام و رهبری چیست را تشخیص داده و از این باب که کشور از نوع نقد یا بیان غلط نقد، متضرر نشود، به انتقادهای ناصحیح تذکر می دادند پس مصلحت سنجی درست جای خود دارد. اما تعدادی از دوستان نیز امروزه در خط تفریط بوده و به نوعی باید گفت اعتقاد دارند باید از زمین و زمان انتقاد کرد و هیچ مرزی در انتقاد نمی‌شناسند. مطالبه‌ گری و انتقاد خوب است و حساب انتقادات درست و بجا جداست؛ اما آیا این شامل هر نوع انتقادی میشود؟ مگر هر چیزی را باید به زبان آورد و مگر هر انتقادی را باید گفت؟ و آیا از هر مورد و مسئله ای بدون در نظر گرفتن شرایط باید انتقاد کرد؟ پس مصلحت کجای کار قرار میگیرد؟ نکند به قول معروف بجای درست کردن ابرو، بزنیم چشم را هم کور کنیم، براستی مگر نباید تبعات هر کاری را سنجید؟ چه کسی گفته انتقاد کردن از این قاعده مستثنی است؟ نکته عجیب اینجاست که دوستان تفریط کننده دائما با سردست گرفتن این حرف که عده ای افراط کردند و اجازه گفتن اشتباهات فرد و نهادی را ندادند و توجیه گر بودند و... ، مجوزی برای تفرط کردن های خود درست میکنند. این دوستان علنا اعلام میکنند مصلحت سنجی را برای همیشه کنار بگذارید و به نظر کم مانده که دست در تغییر واژگان دهخدا کرده و بخواهند واژه مصلحت را برای همیشه از ادبیات فارسی حذف کنند. در نهایت می طلبد بجای اینکه دائما به کارهای دیگران در گذشته بپردازیم و آن را وسیله ای برای توجیه کارهای خود قرار دهیم و دائما به عنوان چوب بر سر همه بزنیم و...، بجای اینها به مضرات تفریط کردن های خودمان بپردازیم، چرا که امروزه نیز برهه حساسی قرار گرفته ایم و این کارها صدمات جبران ناپذیری به پیگیره کشور و نظام اسلامی میزند. پ.ن: باید میدان را شناخت، باید فهمید کجا محل انتقاد است و کجا نیست، باید دانست چه چیزی را باید به زبان آورد و چه چیزی را نباید به زبان آورد، کی و از چه کسی و کدام انتقاد باید خصوصی انجام شود و چه انتقادی را عمومی و رسانه ای کرد. #مبانی #شناخت_میدان #انتقاد_صحیح ⬛️ کانال شم سیاسی 👈👈👇👇 @SHamme_Siasi

. 🔰 انتقاد کردن هم اصولی دارد ▪️در ادامه مطلب قبلی عرض شود که از مخالفین نظام و حتی از کسانی که تفکر لیبرال دارند انتظاری هم جز این نبوده و نیست لکن ما حزب الهی ها باید بدانیم که انتقاد کردن هم اصولی دارد و قرار نیست چون نظام فضا را باز گذاشته لذا بی مهابا حرف هایی بزنیم که چیزی جز ضرر عاید کشور نگردد. در پاره ای اوقات دیده میشود قلم زنی برخی خودی ها بر خلاف منویات رهبری است و بجای ایجاد امید در جامعه، از قضا موجبات یاس و ناامیدی ملت میشوند. برخی به ظاهر عدالت خواه، مدام از هر چیزی و به هر نحو ممکن انتقاد میکنند و به عاقبت کار و اینکه آیا انتقادشان سودمند است یا نیست، نمی اندیشند. آنجایی بدتر میشود که این رویه غلط را به جایی میرسانند که به نوعی آسیب زن به جایگاه ولایت میگردند. به عینه مشاهده میشود که در سخنان خود به طور غیرمستقیم بیان میدارند که ما مطلبی را دریافتیم که رهبری نمیداند. اینان رهبری را شخصیتی کانالیزه و بی خبر از جامعه و عاری از تصمیم قاطع و توان انجام کوچکترین کاری معرفی میکنند. 📛 انتقادهای این شکلیِ بی اعتبارسازیِ ولایت در واقع همان رویه ای است که در دوستان ضدواکسنی دیده میشد که خواسته یا ناخواسته درصدد القای این بودند که رهبری خبر ندارد و ما میدانیم، به رهبری مشاوره غلط میدهند و امثال ذالک !!! باید متذکر شد که جریان اصیل انقلاب فی نفسه با انتقاد در قضیه کرونا و نقد از وزارت بهداشت مشکل نداشت بلکه با این رویه مشکل داشت که به بی اعتبارسازی ولایت منجر میشد؛ اگر همین کار توسط افراد به ظاهر عدالت خواه صورت گیرد جریان اصیل انقلاب همچنانکه روبروی نظریات غلط دوستان ضدواکسنی ایستاد، این حرفهای غلط این افراد به ظاهر عدالت خواه را نیز بی پاسخ نگذاشته و نمیگذارد لذا این نفرات به ظاهر عدالت خواه نیز باید این رویه را تغییر دهند. پ.ن: اصل عدالت خواهی هیچ وقت زیر سوال نمیرود اما این نفرات به اصطلاح عدالت خواه با این کارها ضربات جدی به خود عدالت و عدالت خواهی وارد میکنند. #مبانی #رهبری #انتقاد_صحیح ⬛️ کانال شم سیاسی ↙️ 🌙 @SHamme_Siasi