eitaa logo
کانون خدمت رضوی شمس الشموس
2.1هزار دنبال‌کننده
5.2هزار عکس
1.5هزار ویدیو
32 فایل
کانون خدمت رضوی شمس الشموس خیریه کوثر آدرس:اصفهان خ طالقانی ابتدای خ اردیبهشت شمالی مجتمع فرهنگی نور ۲ طبقه دوم 📞 03132403614 آدرس ایتا: 🆔️ @shamsalshomous آدرس اینستاگرام: 📷 https://instagram.com/shamsalshomous ارتباط با ادمین: 🆔️ @khadem_olreza
مشاهده در ایتا
دانلود
5.86M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تدبر در سورۀ مبارکۀ ذاریات (قسمت چهل+سه) یادتان هست در ابتدای سوره آسمان، با ویژگی «ذات حبک» توصیف شد...🧐 و در آیه 47 با این ویژگی: وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿۴۷﴾ در حال گسترش... کاش به داشته هایمان یقین میکردیم...😭
تدبر در سورۀ مبارکۀ ذاریات(قسمت چهل+چهار) وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿۴۷﴾ وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿۴۸﴾ و وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿۴۹﴾ آسمان به وصف گسترش و وسعتش... زمین به وصف فرش و مهد بودنش یعنی گسترده شدن و محل زندگی و حیات بودنش... و اشیاء به وصف زوجیت یعنی داشتن کمال و سیر... انسان به وصف چه چیزی؟ و انسان به وصف ذکر پذیری اش... لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ... همه قبلی ها مقدمه هستند تا توی انسان تذکرون باشی...😍 ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا توی انسان ذکر پذیر باشی... ذکر در تو فعال باشد... یعنی آماده شنیدن باشی... چه چیزی را؟ ندایی که به تو میگوید به سوی خدا فرار کن...🧐 فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۵۰﴾ چرا باید فرار کنم؟ چون یک سری موانعی وجود دارد که نمی خواهد تو رشد کنی به کمال برسی... از چنگ اینها فرار کن...🏃🏻‍♂️ جدی است... غفلت کنی از دست رفتی...😔 به شدت و سرعت فرار کن...🏃🏻‍♂️🏃🏻‍♂️
تدبر در سورۀ مبارکۀ ذاریات(قسمت چهل+پنج) فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۵۰﴾ چرا باید بسوی خدا فرار کنیم؟🧐 چون یک غیر خدایی هست... مثل نفس... مثل شیطان... مثل دشمنان انس و جان... که می خواهد انسان را ببلعد...😱 باید از چنگ اینها فرار کرد...🏃🏻‍♂️ مثل صحنه جنگ... اگر فرار نکنی از بین می روی... انسان باید خودش را از هلاکت به شدت و به سرعت برهاند... یک این پا و آن پا کردن... یک نماز نخواندن... یک خمس ندادن... یک گناه کردن... ممکن است همان یک گناه و بلعیده شدن همان...🧐😭 نافرمانی خدا را سرسری نگیر... غفلت گاهی سراغت می آید... اما با اراده نافرمانی نکن... و رمضان آمده است... ماهی که همه چیز برای فرار به آغوش خدا آماده تر است...😍
تدبر در سور مسبحات(قسمت اول- حدید) یک کلمه کلیدی که در این سوره آمده است کلمۀ «فضل» است... استعداد و توان... اما فضل و استعداد در فرهنگ قرآنی با استعداد در روان شناسی غربی تفاوت زیادی دارد...🧐 در روان شناسی وقتی از استعداد می گویند به علایق و آرزوها و سنجش هوش و ... شخص می پردازند تا ببینند استعداد او چیست اما در فرهنگ قرآن برای درک مفهوم استعداد باید به آیۀ 21 نگاه کنیم : سَابِقُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ﴿٢١﴾ فضل و استعداد = توانِ ایمان به خدا و رسول ⬅️ به دست آوردن مغفرت و سبقت گرفتن در آن
تدبر در سورۀ مبارکۀ ذاریات(قسمت چهل+ شش) وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۵۱﴾ مطلب بعدی که نذیر می گوید این است که: ای انسان به هیچ وجه الهه ای غیر خدا اختیار نکن... وقتی الله هست چطور رویت می شود که به جای او آلهه داشته باشی😱 با اینکه تعداد زیادی نذیر و پیامبر آمد ولی خیلی ها نپذیرفتند:😔 كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿۵۲﴾ خوب قبول نمی کردند چرا تهمت سحر و جادو زدند؟...🧐 چرا ساحر؟ چون احساس می کنند که حرف ها عجیب و تاثیرگزار و خوب و کارآمد است و تحول ایجاد میکند... و چرا مجنون؟ چون باور نمی کنند که دین اینگونه باشد... دین به این سادگی، رسول مثل بقیه مردم و با یک دستور ساده نماز یا روزه می توان با خدا ارتباط گرفت... لذا میگویند این نذیر یا جن زده است یا دیوانه... چرا بعضی ها اینطوری اند؟😳😩 آیه بعد جواب میدهد...
تدبر در سور مسبحات(قسمت دوم-حدید) پس ما یک استعداد داریم و آن استعداد ایمان به خدا و رسول است... استعدادی که باید پرورش دهیم... این استعداد و توان است که به تو می گوید در هر میدان چه کنی... شهدا این استعدادشان را خوب فعال کردند که پیش همه عزیز هستند😍 امشب این سوره را با تمرکز روی کلمه فضل و این استعداد مطالعه کنیم...
تدبر در سورهٔ مبارکهٔ ذاریات(قسمت چهل+هفت) چه میشود که عده ای در مقابل دو تا حرف نذیر موضع میگیرند و گوش نمی کنند: ففروا الی الله... لا تجعلوا مع الله اله آخر... دلیلش چیست؟ از حد گذراندن... طغیان کردن... پافشاری کردن روی گناه... أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿۵۳﴾ فایده ای ندارد انذار، از اینها روی بگردان: فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ ﴿۵۴﴾ اگر بشر اهل طغیان شد به هیچ وجه هدایت پذیر نیست😭😱 دیگر گوشش نمی شنود... چشمش نمی بیند... نتیجه اینکه پیامبر از صحنۀ زندگی چنین فردی خارج وحذف می شود...😔 یعنی هیچ سهمی از انذار نذیر ندارد... خدا نکند ما اینطور شویم...
تدبر در سور مسبحات(قسمت سوم-حدید) کلید واژۀ دیگری که در این سوره مهم و قابل توجه است کلمۀ «بخل» است: الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ ۗ وَمَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ(24) ما معمولا به چه کسی بخیل می گوییم؟🧐 فقط به کسی که پولش را در راه مناسب خرج نمی کند؟ ولی بُخل در فرهنگ قرآنی یعنی توانت را صرف نکنی... توانی که گاهی پول است گاهی قدرت است گاهی علم است و ... اگر من در 24 ساعت شبانه روز بروزات خدایی نداشته باشم می شوم بخیل...😭 می توانم دست یکی را بگیرم نمی گیرم... می توانم یک لبخند بزنم نمی زنم... می توانم یک کلمه محبت آمیز بگویم نمی گویم... می توانم ببخشم نمی بخشم... می توانم... نمی کنم... بخیل بودن و بُخل خیلی به ما نزدیک است... مراقب باشیم...
تدبر در سورهٔ مبارکهٔ ذاریات(قسمت چهل+هشت) چه می شود که انسان هیچ سهمی از انذار نذیر ندارد؟ وقتی انسان اهل طغیان می شود...😔 🔹ما اهل طغیان هستیم یا نه؟ نشانه اهل طغیان بودن این است که انسان از نذیر دوری کند... انسان تمایلی نداشته باشد که کسی عیب و ایرادش را بگوید... دوری از نصیحت کننده مهربان داشته باشد... نشانهٔ اهل طغیان بودن میل به عدم تغییر است...😭 نشانهٔ اهل طغیان بودن، نداشتن استغفار است... نذیر از زندگی حذف می شود... 🔹این کارت اشتباه است... نه من خودم تشخیص می دهم... من اشتباه نمی کنم... چرا به من تذکر دادی... فرار از نذیر نشانهٔ اهل طغیان بودن است... 🔹بیا برویم پیش این مشاور خوب... نه! من خودم همه چیز را می فهمم... اگر از کسی که می تواند تغییری مثبت در زندگی مان ایجاد کند فراری هستیم به همان اندازه اهل طغیان هستیم...🧐 حالا بررسی کنیم خودمان را... چه درجه ای از طغیان در وجود ما وجود دارد؟
تدبر در سور مسبحات(قسمت چهارم-حدید) میدانی آفت یک جامعه چیست؟ اینکه مردم بخیل شوند... بی هنر و غُر زن... مختال فخور... پر از ادعا... از همه طلب کار است... اما خودش چی؟ هیچ... انگار به این دنیا آمده که فقط سهم خواهی کند و غر بزند و از کمبود امکانات و ...بنالد... خب خودت چه هنری داری؟ خودت چکار میکنی؟ تو برای این مردم برای این جامعه چکار میکنی؟ این آدم می شود مختال فخور... آفت جامعه...😭 وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (لقمان،31)
تدبر در سورهٔ مبارکهٔ ذاریات(قسمت چهل+ نه) گفتیم نشانهٔ اهل طغیان این است که از نصیحت و تذکر و ذکر دیگران نسبت به خودشان فراری هستند...😔 آیه بعد گروه مقابل را نشان می دهد: سوره الذاريات آیه ۵۵ وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ و پيوسته تذكّر ده، زيرا تذكّر مؤمنان را سود مي بخشد. چه جالب و عجیب! نشانهٔ مومن چیست؟ من از کجا بفهمم مومن هستم؟ خب ببین چقدر ذکر پذیری... چقدر تذکر دیگران را قبول می کنی... خب دیگران اشتباه تذکر می دهند... باشد! حتی ذکر اشتباه دیگران را هم باید با آغوش باز قبول کنی... و وسیله ای برای رشد خودت قرار دهی... اصلا باید خودت را در معرض ذکر دیگران قرار دهی؟😳 🔹من این حرف را می زنم ببینید درست است یا نه؟ 🔹من اینکار را انجام می دهم ببینید درست است یا نه! حالا میزان ایمان یا طغیان خود را با این شاخص بسنجیم...
تدبر در سورهٔ مبارکهٔ ذاریات(قسمت چهل+ده) سوره الذاريات آیه ۵۶ وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ غرض خلقت انسان و جن چیست؟ عبودیت کردن... از بالا شروع شد...از آسمان... زوجیت، ذکر پذیری و تذکر و انذار... آدم ها دو طیف می شوند یا می پذیرند یا نمی پذیرند... اینجا فضای بحث عوض می شود... غرض خلقت انس و جان عبودیت کردن است... یعنی به جز خداوند اله دیگری را قرار ندادن... بیان دیگری برای: و لا تجعلوا مع الله الها آخر سیر زندگی انسان و جن به نحوی طراحی شده که اگر به سمت عبودیت میل کند به کمال خلقت خودش می رسد... در غیر اینصورت نه! در این راه چه باید بکنیم؟ 🔹باید از اوامر و نواهی خدا باخبر و مطلع باشد... 🔹و به آنها عمل کند... 🌸علم + عمل 🔹و باید از غیر خدا دوری کند... عبد از نظر امام صادق علیه السلام: عین: علم به خدا باء : جدا شدن از غیر خدا دال: دین دار شدن در حقیقت ففروا الی الله باشد...