نظری: #امربه_معروف_نهی_ازمنکر ✔️روایات 🌺ب) روایاتی در مذمت ترک امر به معروف و نهی از منکر وارد شده است که هریک از آنها می‌تواند تکان‌دهنده باشد. بر اساس برخی از روایات، اگر این فریضه ترک گردد، بلایی بر افراد نازل خواهد شد که دیگر اگر خوبان هم دعا ‏کنند، دعایشان مستجاب نمی‌شود. برای نمونه، در روایتی نقل گردیده است: لَتَأْمُرُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلَتَنْهُنَّ عَنِ الْمُنْکرِ أَوْ لَیُسْتَعْمَلَنَّ عَلَیْکمْ شِرَارُکمْ فَیَدْعُو خِیَارُکمْ فَلَا یُسْتَجَابُ لَهُمْ؛ «یا امر به معروف و نهی از منکرکنید، یا بدان شما بر شما چیره می‌گردند و خوبان شما دعا می‌کنند، اما مستجاب نمی‌گردد».گفتنی است درباره هیچ تکلیفی، این‌گونه تهدیدات به چشم نمی‌خورد و این نشانه اهمیت فوق‌العاده این فریضه الهی است؛ ج) ماجرای اصحاب سَبت نمونه سرانجام ترک امر به معروف و نهی از منکر است که روایات فراوانی را نیز به خود اختصاص داده است. بر اساس روایات مربوط به اصحاب سبت، صید روز شنبه در شریعت موسی(علیه السلام) حرام بود و اکنون نیز یهودیان سنت‏گرا و پایبند به احکام تورات، شنبه‏ ها آتش روشن نمی‏کنند؛ چیزی نمی‏پزند؛ ذبح نمی‏کنند؛ و به صید نمی‏روند. گروهی از یهودیان، که کنار دریا یا رودخانه زندگی می‏کردند، در روزهای شنبه می‏دیدند ماهیان احساس امنیت می‏کنند و تا کنار ساحل هم می‏آیند، درحالی‌که روزهای دیگر چنین نبود. سرانجام گروهی از آنان نتوانستند تحمل کنند و برای استفاده از این فرصت حیله‌ای به‌کار بستند؛ به این‌گونه که در کنار ساحل حوضچه ‏هایی کندند، و روز شنبه راه حوضچه ‏ها را باز می‏گذاشتند و زمانی که آب رودخانه همراه با ماهیان وارد حوضچه ‏ها می‏شد، جلو آب را می‏بستند و درحقیقت ماهی‌ها را در آن حوضچه ‏ها حبس می‏کردند، تا روز شنبه بگذرد و سپس آنها را صید کنند. خدایْ‌تعالی به سبب این کار، آنان را مسخ کرد و به‌صورت میمون درآورد. آیات کاملاً گویاست که تمام افرادی که به عذاب الهی دچار شدند، از جمله کسانی نبودند که برخلاف نهی خداوند صید می‏کردند، بلکه همچنین در میان عذاب‏شدگان کسانی بودند که در روز نهی‌شده صید نمی‏کردند. به‌طور کلی، این مردم به سه دسته تقسیم می‏شدند: دسته اول کسانی بودند که برخلاف نهی خداوند در روز شنبه صید می‏کردند؛ دسته دوم، کسانی که خود در روز شنبه صید نمی‏کردند، ولی صید‌کنندگان و گناهکاران را نیز از این منکر باز نمی‏داشتند؛ و دسته سوم کسانی بودند که نه‏ تنها خود صید نمی‏کردند، دیگران را نیز از این کار منع، و گناه آنان را گوشزد می‏کردند. دسته دوم که خود، گناهکاران را از صیدِ روز شنبه نهی نمی‏کردند، به دسته سوم می‏گفتند: نهی کردن آنان سودی ندارد؛ از‌این‌روی آنان را به حال خود رها کنید تا خداوند، در موعد خود، آنها را هلاک سازد. به‌هرحال از میان این سه گروه، دسته‌ای که نهی از منکر می‏کردند، به‏ رغم بی‏تأثیر بودن عملشان، نجات یافتند، و دو دسته دیگر دچار عذاب الهی شدند. پس بر اساس آیات و روایات موجود درزمینه سرگذشت اصحاب سبت، مشخص گردید که: اولاً امر به معروف و نهی از منکر، منحصر به اسلام نیست و در تمام ادیان الهی دیگر نیز مطرح بوده است؛ ثانیاً در هنگام نزول عذاب، تنها کسانی که به این تکلیف عمل می‏کردند، نجات می‌یافتند. #بزرگترین_فریضه