✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «شیخ الطایفه (ره)» روز شنبه، ١۴٠١/٠۵/٢٩ ✍️ مناسبت روز: امروز بیست و دوم ماه محرم‌الحرام برابر با سالروز رحلت فقیه، محدث، مفسر و عالم بزرگ جهان تشیع در قرن چهارم و پنجم هجری قمری، شیخ طوسی (ره) است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این مرجع عظیم‌الشأن جهان تشیع آغاز می‌نمائیم؛ ابوجعفر محمد بن حسن طوسی معروف به «شیخ الطائفه» و «شیخ طوسی» در رمضان سال ۳۸۵ ه.ق در شهر طوس خراسان دیده به جهان گشود و پس از طی تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود، در سال ۴۰۸ ه.ق در سن ۲۳ سالگی به بغداد هجرت نمود؛ در آن هنگام ریاست عالیه مذهب جعفری در زمان غیبت امام زمان (عج) با شیخ ‌مفید (ره) بزرگ پرچمدار شیعه بود؛ لذا شیخ طوسی (ره) ملازمت و شاگردی ایشان را اختیار نمود و به مدت ۵ سال تا پایان زندگی استاد از محضر شیخ مفید (ره) بهره‌ برد؛ پس از رحلت شیخ مفید (ره)، داناترین و والامقام‌ترین شاگرد ایشان یعنی سید مرتضی علم الهدی (ره) ریاست مذهب شیعه را به عهده گرفت و شیخ طوسی نیز به مکتب ایشان پیوست و از علوم الهی و چشمه‌ی گوارای علم و دانشِ بسیار استاد سیراب گردید؛ سید مرتضی (ره) نیز که در شیخ طوسی لیاقت و استعداد و ذکاوت فوق‌العاده می‌دید، او را مورد عنایات و توجهات خاصه خود قرار داد و کرسی تدریس در حوزه بغداد را برای ایشان فراهم نمود و به بدین ترتیب شیخ طوسی، ۲۳ سال در ملازمت آن عالم بزرگوار بسر برد تا این که سید مرتضی (ره) نیز در سال ۴۳۶ ه.ق به دیار باقی شتافت و بعد از رحلت ایشان، رهبری و پرچمداری جهان تشیع به مدت ٢۴ سال به عهده‌ی شیخ طوسی (ره) قرار گرفت و به واسطه حضور ایشان در بغداد، این شهر به پناهگاه و مقصد و مقصود بسیاری از علماء و دانشمندان شیعه و سنی از سراسر سرزمین‌های اسلامی تبدیل شد تا از محضر شیخ الطایفه بهره برند؛ اما متأسفانه بعد از دوازده سال به دلیل یک سلسله آشوب‌ها در بغداد، حکومت وقت خانه و کاشانه استاد را به تاراج برد و شیخ طوسی مجبور به مهاجرت به نجف شد و تا پایان عمر در جوار مرقد مطهر حضرت امیرالمؤمنین (ع) ساکن گردید و حوزه علمیه بزرگ نجف را پایه‌گذاری نمود؛ ✍️ شیخ طوسی (ره) در تمام علوم اسلامى، از جمله فقه و اصول، کلام، رجال و حدیث، تفسیر، و ادبیات، متبحّر و صاحب نظر بود؛ لذا بحث درباره شخصیت شیخ الطائفه و ابعاد گسترده علمى ایشان، از توان این گفتار کوتاه بیرون و نیازمند کتابى کلان و محققى پرتوان است؛ اما برای درک عظمت علمی شیخ طوسی (ره) همین کافی است که بدانیم تا سال‌ها بعد از وی با وجود انبوه دانشمندان شیعه، هیچ عالمی توفیق نیافت که شخصیت علمی و موقعیت ایشان را تحت الشعاع خود قرار دهد و در علوم کلامی و فلسفی و معقول و منقول، تا ظهور خواجه نصیرالدین طوسی (متوفی ۶۷۲ ق) و علامه حلی (متوفی ۷۲۶ ق)، هیچ کس یارای برابری با عقاید کلامی وی را نداشت! در تفسیر قرآن نیز تا پیش از مجمع‌البیان شیخ طبرسی (متوفی ۵۴۸ ق) هیچ کتاب تفسیری همتای «التبیان» شیخ طوسی (ره) وجود نداشته است! در فقه و اصول نیز تمام فقهای بعد از ایشان، ناقل فتاوای شیخ بوده‌اند و به احترام فقاهت و دانش بسیار «شیخ الشیعه و عالمهم» از خود رای و نظری ابراز نمی‌داشتند تا این که بالاخره بعد از حدود صد سال، محمد بن ادریس حلی (ره) مکتب فقهی شیعه را متحول نمود؛ شیخ طوسی (ره) در علم حدیث نیز برتری خود را در طول تاریخ به اثبات رسانده، چنانچه کماکان دو کتاب از «کُتُب اَربعه» که معتبرترین منابع حدیثی شیعیان است به نام‌های «تهذیب‌الاحکام» و «استبصار» متعلق به ایشان است؛ همچنین شیخ، شاگردان بزرگی را در مکتب علمی خود تربیت نموده که پس از او، هر یک از قله‌های علمی زمان خود بوده‌اند، چنانچه شیخ عباس قمى (ره)، شاگردان مجتهد شیخ طوسی (ره) را افزون بر ۳۰۰ نفر دانسته است؛ ✍️ در پایان بدیهی است آنچه گذشت تنها بخش کوچکی از شخصیت علمی شیخ طوسی (ره) است که خورشید تابناکش پس از حدود هزار سال هنوز هم بر سپهر حوزه‌هاى علمیه تشیع پرتو افکنده، و دانش‌پژوهان و اندیشمندان بیشمارى از نور و برکت آثار پر مغز و گرانسنگ ایشان در علوم‌ مختلف دینی همچون کلام، فقه، حدیث، رجال و درايه وتفسیر بهره‌ها می‌برند؛ روحش شاد، یادش گرامی، نامش جاودان و راهش همواره پر رهرو باد. 📚 برگرفته از دانشنامه اسلامی

#روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#مسجد، خانه‌ی خدا»         روز دوشنبه، ١۴٠١/٠۵/٣١ ✍️ مناسبت روز: در #هفته_جهانی_مسجد قرار داریم، لذا ضمن گرامیداشت این ایام، سخن امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم؛ «مسجد» در دین مبین اسلام از جایگاه رفیع و ارزش و اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است و این موضوع، در آیات قرآنی و در روایات اهل بیت عصمت و طهارت (ع)، نمودار و متجلی گردیده است که در سخن امروز به بخشی از این آیات و روایات اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ «مساجد، مکان بلندمرتبه و درخشان، و جایگاه نور الهی در زمین» خداوند در آیه ۳۶سوره مبارکه نور، از مساجد به‌عنوان مکان‌های بلند مرتبه و جایگاه نور الهی یاد کرده و می‌فرماید: «(و نور الهی) در خانه‌هایی ( مساجد) قرار دارد که خدا رخصت داده آن مکان‌ها رفعت یابند و در آنها، ذکر خداوند گفته شود و صبح و شام تسبیح و تنزیه ذات پاک او را کنند»: «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ»؛ همچنین پیامبر اکرم (ص) در این زمینه فرمودند: «مساجد خانه‌های خدا در زمین است و آنها برای اهل آسمان، آن‌چنان می‌درخشند، که ستارگان برای اهل زمین درخشش دارند» (تفسیر مجمع البیان ذیل آیه ٣۶ نور) 2️⃣ «مساجد، محبوب‌ترین سرزمین‌ها نزد خدا» پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «محبوب‌ترین سرزمین‌ها نزد خدا، مساجد هستند» [نهج‌الفصاحه، حدیث۷۱] 3️⃣ «مساجد، باغ های بهشتی در زمین» در حدیثی نبوی آمده: «مساجد باغ های بهشتی (در زمین) هستند» [کنز‌العمال، ج۷، ص ۶۴۸] 4️⃣ «مساجد جایگاه پیامبران الهی» پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «مساجد محل جلوس انبیاء الهی است» [مستدرک الوسائل، ج۳، ص ۳۶۳] 5️⃣ «مساجد، خانه تمام مؤمنین» رسول خدا فرمودند: «مسجد، خانه کل مؤمنین است» [کنزالعمال، ج۷، ص ۶۵] 6️⃣ «خراب کنندگان مساجد، ستمکارترین مردمند» خداوند در آيه ۱۱۴ سوره بقره، می‌فرماید: «و کیست ستمکارتر از آن کس، که از بردن نام خدا در مساجد جلوگیری کرده و در ویرانی مساجد بکوشد…»: « وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ وَ سَعى‏ في‏ خَرابِها…» 7️⃣ «حفظ مساجد از شر دشمنان، یکی از فلسفه‌های جهاد درراه خدا» عظمت و اهمیت مساجد نزد خداوند تا حدّی است که در آیه ۴۰ سوره حج برای حفظ مساجد از شرّ دشمنان، به پیامبر(ص) و مسلمانان، دستور جهاد و دفاع داده می‌شود. (تفسیر نمونه، ج۱۴، ص ۱۱۶) 8️⃣ «مساجد، خانه‌های خداوند در روی زمین» در آیات ١٧ و ١٨ سوره توبه و آیه ۱۱۴ سوره بقره، کلمه مسجد به لفظ «اللّه» اضافه شده: «مساجداللّه»، بدین معنا که این مکان مقدس به حضرت حق تعلق داشته وخانه خداست: «إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ...» در روایات اسلامی نیز بر این موضوع تأکید شده، چنانچه امام صادق (ع) می‌فرمایند: «به درستی که امر به بزرگداشت مساجد شده زیرا آنها خانه‌های خداوند در روی زمین هستند» (بحارالانوار، ج۸۴، ص ۴) ✍️ آنچه گذشت، تنها بخشی از آیات و روایات اسلامی در رابطه با اهمیت و عظمت مسجد در اسلام است که علاوه بر آن، باید به تاریخ اسلام و سیره ائمه اطهار (ع) و احکام و آداب شرعی نیز در این رابطه اشاره کرد، که بيانگر جایگاه ویژه و بسیار بلندمرتبه مساجد در اسلام است؛ اما در بخش پایانی سخن، اشاره به این نکته لازم است که وقتی در آیات و روایات گفته می‌شود که «مسجد خانه‌ی خداوند است» بدین معنا نیست که خدا مانند ما انسان‌ها، خانه دارد و در آن به سر می‌برد! چراکه خداوند مثل ما نیست که نیاز به سرپناه داشته باشد؛ لذا تشبیه مسجد به خانه‌ی خدا، بدین معناست که خدا به این نقطه از زمین توجه ویژه‌ دارد، تا حدی که آن را خانه‌ی خود دانسته و هر کس وارد آن می‌شود را میهمان خود می‌داند! لذا پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «خداوند در تورات نوشته شده است که خانه‌ی من در روی زمین، مسجد است، پس خوشا به حال بنده‌ای که در خانه‌ خودش، خود را پاکیزه و مهیا کند و سپس در خانه‌ی من به دیدار من بیاید، پس بدانید که بر میزبان است که مهمانش را گرامی بدارد» (میزان‌الحکمه، ح٨٢٩٢) همچنین حضرت رسول (ص) به ابوذر (ره) فرمودند: «ای ابوذر بدان تا زمانی که در مسجد نشسته‌ای، خدای متعال به تعداد هر نفسی که می‌کشی، یک درجه در بهشت به تو می‌دهد و فرشته‌ها بر تو درود می‌فرستند و برای هر نفسی که در مسجد می‌کشی ده حسنه برایت نوشته می‌شود و ده گناه از تو پاک می‌شود» (همان، ح٨٢٠٣) ✍️ بنابراین بر همه مسلمانان لازم است که مساجد را گرامی داشته و در جهت تکریم و تعظیم خانه‌های خداوند بر روی زمین بکوشند.

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسوه‌ی علم و عمل»        روز دوشنبه، ١۴٠١/٠۶/١۴ مناسبت روز: چهاردهم شهریور، سالروز شهادت حضرت آیت‌الله علی قُدّوسی (ره)، روحانی مبارز شیعه و از فعالین در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، آموزشی، فرهنگی و قضایی در قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران است، که در جریان بمب‌گذاری دادستانی تهران در ۱۴ شهریور ۱۳۶۰ش به مقام بلند شهادت نائل شد و در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) مدفون گردید؛ این عالمِ عامل در جریان ملی شدن صنعت نفت در سال۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ شمسی با آیت‌‏الله کاشانی (ره) همکاری و با فداییان اسلام نیز ارتباط نزدیک داشت و از حامیان شهید نواب صفوی (ره) بود؛ شهید قدوسی (ره) از فعالان نهضت امام خمینی (ره) و عضو گروهی از مدرسین حوزه بود که بعد‌ها به «گروه یازده» موسوم شد؛ این گروه، سه هدف بزرگ را دنبال می‌کرد: ١. مبارزه با رژیم شاهنشاهی؛ ٢. ایجاد تحرک در شخصیت‏‌های مبارز و انقلابی؛ ٣. اصلاح نظام آموزشی حوزه علمیه؛ که در فروردین ۱۳۴۵ شمسی، اساس‏‎نامه این گروه به ‏دست ساواک افتاد و اعضای آن تحت تعقیب قرار گرفتند و آیت الله قدوسی که مسئولیت اطلاعات و اخبار گروه را بر عهده داشت، دستگیر و به همراه آیت‏الله ربانی شیرازی در زندان قزل‌قلعه زندانی و تحت سخت‌ترین شکنجه‌ها قرار گرفت؛ ایشان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز یکی از اعضای بسیار فعال انقلاب بود که به فرمان امام راحل، ابتدا مأموریت پیدا کرد تا در دادگاه انقلاب، متصدی مقام قضاوت گردد؛ و پس از گذشت چند ماه، طی حکم دیگری از طرف حضرت‌ امام (ره)، ضمن عضویت در شورای عالی قضایی، به سمت «دادستان کل کشور» منصوب شد؛ (صحیفه امام،ج٩، ص٢۶۴) ✍️ یکی از فصول درخشان زندگی و فعالیت‌های علمی و فرهنگی آیت‌الله قدوسی، تأسیس «مدرسه حقانی» بود که با همیاری جمعی از متفکرین انقلابی، همچون شهید آیت‌الله بهشتی و آیت‌الله مصباح یزدی (ره)، آیت‌الله جنتی (دام‌عزه) انجام گرفت؛ تأسیس این مدرسه نوین حوزوی، صرفاً یک حرکت فرهنگی، علمی و تربیتی نبود، بلکه همان طور که بعدها معلوم شد، یک حرکت سیاسی دقیق و حساب شده بود که بعد از قیام ۱۵ خرداد و تبعید امام به عرصه‌ی ظهور رسید؛ چنانچه بعد از انقلاب بسیاری از شاگردان این مدرسه علمیه در پست‌های حساس نظام، انجام وظیفه نمودند؛ از دیگر فعالیت‌های علمی و فرهنگی آیت‏الله قدوسی، تأسیس «مکتب توحید» در سال ۱۳۵۲ ش برای آشنایی بانوان با اعتقادات و مبانی فکری اسلام ناب محمدی بود؛ که در این حوزه علمیه نیز در طول سال‌های پیش از انقلاب توانست نیروهایی زبده‌ای را تربیت کند که در تحقق و حفظ انقلاب نقش به‌سزایی داشتند؛ هم‌اکنون «مکتب توحید» به بزرگترین حوزه علمیه خواهران در جهان اسلام، با عنوان «جامعةالزهراء» تبدیل شده است که سالانه بیش از بیست هزار نفر از خواهران از سراسر دنیا به صورت حضوری، غیرحضوری و مجازی در آن به تحصیل علوم دینی مشغول می‌باشند؛ ✍️ و بالاخره این اسوه‌ی علم و عمل، پس از عمری تلاش و مجاهدت، در سن ۵۴ سالگی به آرزوی دیرینه خود رسید و در ۱۴ شهریور ۱۳۶۰ش بر اثر انفجار بمبی در دادستانی به مقام بلند شهادت نائل شد و پیکر مطهر او، پس از تشییع باشکوه در تهران، به قم منتقل و در حرم حضرت فاطمه معصومه (س) آرام گرفت. و سخن امروز را با فرازی از پیام تسلیت حضرت امام خمینی (ره)، به مناسبت شهادت آیت‌الله قدوسی (ره)، به پایان می‌بریم، که فرمودند: «...این شهيد عزيز، ساليان دراز در خدمت اسلام بود‌؛ اينجانب آن بزرگوار را به تقوا و حسن عمل و استقامات و مقاومت و تعهد در راه هدف می‌شناختم، شهادت بر او مبارک و «وفود الی‌اللّه» و خروج از ظلمات به سوی نور بر او ارزانی باد‌» (صحیفه امام، ج‏١۵، ص١٧٣) 📚 برگرفته از کتاب گلشن ابرار، ج۲

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آزمون ولایت‌پذیری» روز شنبه، ١۴٠١/٠۶/١٩ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم شمسی، سالروز وفات آیت‌الله طالقانی (ره) اولین امام جمعه تهران پس از انقلاب اسلامی است، که امام خمینی (ره) درباره او فرمودند: ‹‹آقای طالقانی یک عمر را در جهاد و روشنگری و ارشاد گذراند...و هیچ گاه در جهاد بزرگ خود سستی و سردی نداشت...او برای اسلام به منزله‌ی ابوذر زمان بود و زبان گویایش همچون شمشیر مالک اشتر برنده و کوبنده بود...›› (صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۸۶)؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم عامل آغاز می‌نمائیم‌؛ اما در ایام پایانی جنگ صفین و انجام حَکَمیّت و مصائب بعد از آن بر جهان اسلام هستیم که به دلیل نشناختن حقیقت ولایت ائمه اطهار و عدم تبعیت از ولی زمان، به وجود آمد، لذا در ادامه به این واقعه تلخ تاریخی می‌پردازیم؛ بی‌شک یکی از نمایان‌ترین امتحانات ولایتمداری در طول تاریخ، در چنین روزهایی در سال ۳۸ هجری قمری، در هنگامه‌ی جنگ صفین و در زمانی که حضرت امیر (ع) در آستانه فتح کامل خانه نفاق و کفر، و مقرّ فرماندهی لشکر شام به زعامت معاویة بن ابوسفیان بودند، اتفاق افتاده که به حیله و مکر عمروعاص ملعون، قرآن‌ها بر سر نیزه‌ها رفت و فریاد «لاحُکم اِلّا لِلّه» بلند شد؛ و این در صورتی بود که مورخین آورده‌اند که مالک‌اشتر (ره) تنها ۱۰ ضربه شمشیر تا نابودی همیشگی معاویه و لشگر تزویر فاصله داشت؛ اما مکر بنی‌امیه و خیانتِ خواصِ منافقی همچون اشعث بن قیس، و همچنین بی‌بصیرتی تعداد زیادی از سپاهیان حضرت امیر (ع) و عدم تبعیت آنها از کلام قرآن ناطق و ولی زمان، کار را به آنجا رساند که جمعی از سپاهیان امیرالمؤمنین (ع)، خیمه‌ی حضرت را محاصره و امام را تهدید کردند که اگر الساعه مالک‌اشتر برنگردد، حضرت را به شهادت رسانده و یا تسلیم معاویه خواهند نمود!!! پس حضرت امیر (ع) نیز به ناچار برای جلوگیری از انشقاق لشگر اسلام، تن به حَکَمیت دادند؛ اما متأسفانه خیانت خواص و بی‌بصیرتی عوام در لشگر علوی به همین‌جا ختم نشد و حتی حَکَم‌های پیشنهادی امام (ع) یعنی «عبدالله بن عباس» و یا «مالک اشتر» را نپذیرفتند و فرد ساده‌لوحی چون «ابوموسی اشعری» را به‌عنوان حَکَم تعیین نمودند؛ باقی ماجرای حَکَمیت را هم که همه می‌دانیم که چگونه امروعاص ملعون، ابوموسی اشعری را فریب داد و سپس بر منبر رفت و حضرت علی (ع) را از خلافت عزل و معاویه را به عنوان امیرالمؤمنین، اعلام کرد!!! هرچند کسی از مسلمانان نتیجه حکمیت را نپذیرفت، اما عجیب‌تر از این خیانت بزرگ آنست که همان‌ افرادی که خیمه حضرت را محاصره و امام را مجبور به قبول حکمیت کرده بودند، پس از نتیجه‌ی شرم‌آور آن! یکبار دیگر، دور خیمه‌ی امیرالمؤمنین (ع) را گرفتند و به حضرت اعتراض کردند که شما به چه دلیل حکمیت را پذیرفتید و باید به علت قبول آن، توبه نمائید و سپس از لشگر علوی خارج و تبدیل به «خوارج» زمان شدند؛ آری، در آن روزهای تلخ تاریخی، منافقین و سست ایمانان بی‌بصیرت، ولیّ و امام زمان خود را نشناخته و با جمود بر ظواهر قرآن صامت، فریب خورده و «قرآن ناطق» را تنها گذاشته و در آزمون ولایت‌پذیری مردود شدند و از خیمه‌ی ولایت‌الله «خارج» گردیدند؛ خوارج بی‌بصیرتی که در مرز میان «حقیقت قرآن» و «چند ورق پاره» بر سر نیزه‌ها، نتوانستند حق را تشخیص دهند و تمامی ایمان خود را همراه آن ورق‌های پاره، به باد تزویر و مکر معاویه و امروعاص سپردند؛ ✍️ اما نکته مهم این است که ما بدانیم، این حکایت تلخ، فقط یک داستان و ماجرای تمام‌شده‌ نیست! بلکه در طول تاریخ اسلام و به ویژه در دوران ائمه معصومین (ع) این آزمون، بارها و بارها برای مسلمانان تکرار شده و در عصر حاضر و پس از استقرار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیز بارها آزمونِ ولایت‌پذیری پیش آمده و متأسفانه هربار تعدادی از خواص و عوام در این آزمون مردود، و از قطار انقلاب پیاده شده‌اند؛ ✍️ امید آنکه از تاریخ درس گرفته و همواره در خط ولی امر مسلمین و امام زمانمان باشیم و در آزمون ولایت‌پذیری قبول و سربلند شویم.         https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#عرفه #عید_تضرع_و_بندگی»         روز چهارشنبه١۴٠٢/٠۴/۰۷ ✍️ مناسبت روز: امروز «#روز_عرفه» از روزهای بسیار با عظمت، و روز شهادت حضرت #مسلم_بن_عقیل (ع) است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند آن سفیر شهید آغاز می‌نمائیم؛ «مسلم بن عقیل بن ابی‌طالب» فقیه، دانشمند، محدث و از یاران صديق اهل‌بیت (ع) و برادرزاده و داماد امیرالمؤمنین (ع) بود؛ ایشان از چهره‌های پرفروغ خاندان بنی‌هاشم و از قهرمانانی است که با ايمان و شجاعت مثال‌زدنی، نام خود را در فتوحات اسلامی از جمله در جنگ جمل، صفین و نهروان، و همچنین به‌عنوان سفیر حضرت سیدالشهداء (ع) در کوفه به ثبت رسانده است؛ حضرت مسلم (ع) پس از گرفتن بیعت از بیش از هجده هزار نفر از مردم کوفه، جهت آماده‌سازی این شهر برای ورود امام حسین (ع) در مقابل عبیدالله بن زیاد قیام نمودند؛ اما پس از پیمان‌شکنی کوفیان بی‌وفا تنها مانده و توسط لشکریان ابن مرجانه دستگیر و به دستور او در روز عرفه سال ۶۰ قمری به مقام بلند شهادت نائل آمدند و بدن شریفشان در نزدیکی دارالاماره کوفه دفن گردید که امروزه بارگاه با عظمت ایشان در کنار مسجد کوفه، زیارتگاه و عبادتگاه شیعیان و محبین اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است. ✍️ اما «روز #عرفه»، یکی از بافضیلت‌ترین روزها در اسلام است؛ در این روز حاجیان از ظهر تا غروب در «عرفات» توقف می‌کنند و برخی از مراسم حج را به جا می‌آورند؛ همچنین مؤمنین در سراسر جهان نیز شب و روز عرفه را به عبادت و نیایش سپری می‌کنند؛ شیخ عباس قمی (ره) در کتاب شریف مفاتیح‌الجنان درباره «شب عرفه» می‌گوید: «این شب از لیالی متبرّکه و شب مناجات با قاضی الحاجات است و توبه در آن مقبول و دعا در آن شب مستجاب می‌شود و کسی که آن شب را به عبادت بسر آورد، به اجر و پاداش هفتاد سال عبادت نائل می‌شود» همچنین در رابطه با «روز عرفه» می‌گوید: «این روز از #اعیاد_عظیمه است، هر چند به اسم عید نامیده نشده؛ و روزی است که حق تعالی بندگانش را به عبادت و طاعت فراخوانده و سفره‌های جود و احسان خود را برای آنها گسترده و شیطان در این روز تحقیر و رانده شده و خشمناک است» حاجت خواستن از غیر خدا در این روز، کراهت شدید دارد و در روایت آمده که امام زین العابدین (ع) در روز عرفه صداى سائلى را شنیدند که از مردم درخواست‌ کمک مى‌کرد؛ پس به او فرمودند: «واى بر تو، آیا در این روز از غیر خدا درخواست مى‌کنى؟! و حال آنکه براى بچه‌هاى در رحم، در این روز امید مى‌رود که فضل خدا شامل حالشان گردد و سعادتمند شوند» [وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۲۸] ✍️ پسران غالب اسدی روایت کرده‌اند، که بعد از ظهر روز عرفه در صحرای عرفات، خدمت امام حسین (ع) بودیم، که حضرت با گروهی از اهل‌بیت و شیعیان با نهایت خاکساری و خشوع از خیمه بیرون آمدند و در سمت چپ جبل‌الرّحمه ایستادند و روی مبارک خویش را به سوی کعبه نموده و دست‌های مبارک را روبروی صورت خود به دعا بلند کردند؛ سپس مانند مسکینی که طعام می‌طلبد و در حالی که قطرات اشک بر رخسار شریفشان می‌ریخت، دعای عرفه را انشاء فرمودند. [مفاتیح‌الجنان، اعمال روز عرفه] این دعا، یکی از دعاهای مأثوری است که از مضامین بلند و معارف عمیق عرفانی و عقیدتی ازجمله شناخت خداوند و بیان صفات الهی، یادآوری نعمت‌های بیکران الهی بر انسان، و حمد و سپاس خداوند بر آن‌ها، تضرع به درگاه خداوند و اقرار به گناهان و توبه، درخواست حوائج، و درخواست پاداش اخروی است و توصیه شده که شیعیان آن را در روز عرفه قرائت نمایند؛ همچنین زیارت امام حسین (ع) در این روز سفارش بسیار شده و ثواب آن را برابر با هزار حجّ و هزار عمره و هزار جهاد و بالاتر دانسته‌اند؛ و همچنین در روایات آمده که اگر کسی توفیق یابد که در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد، ثوابش کمتر از کسی که در عرفات باشد نیست بلکه زیادتر و مقدّم است. ✍️ در پایان توصیه می‌شود برای بهره‌گیری از ثواب عظیم اعمال روز عرفه به کتاب شریف مفاتیح الجنان مراجعه فرمایید #وعده_صادقه #او_خواهد_آمد وگشایش حاصل خواهد شد #اللهم_عجل_لولیک_الفرج🤲 🆔 کانال منتظران ظهور👇 https://eitaa.com/shamshir12 گروه رهروان مهدوی👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2296578335C27595d31c9 اگر یک نفر را به او وصل کردی برای سپاهش تو سردار یاری #امام_زمان #یا_صاحب_الزمان_ادرکنی #لبیک_یا_خامنه_ای با ما همراه باشید در کانال 🌗 منتظران ظهور 🌓

#مناسبت_ها #تاریخ_اسلام ✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#سردار_سربدار»         روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠۴/٢٠ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم قمری سالروز شهادت حضرت #میثم_تمار (ره) از یاران صدیق و اهل سرّ امیرالمؤمنین (ع) است، لذا سخن خود را با سلام و صلوات به روح بلند این شهید در راه ولایت آغاز می‌نمائیم؛ «جناب میثم»، فرزند «یحیی» و از «سرزمین نهروان» منطقه‌ای میان عراق و ایران بود؛ لذا برخی ایشان را ایرانی الاصل دانسته‌اند؛ او غلام زنی از «طایفه بنی اسد» بود و به دست امیرالمؤمنین از آن زن خریداری و آزاد شد؛ [شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۲، ص ۲۹۱] مورخین او را از اصحاب رسول خدا به شمار آورده‌اند، هر چند از جزئیات زندگی ایشان در روزگار صدر اسلام، اطلاع مبسوطی در دست نیست. [الاصابه، ج ۳، ص ۴] طبق روایات، حضرت علی (ع) پیش‌تر، سرنوشت و سرگذشت میثم تمار را از زبان رسول خدا شنیده بودند، اما اولین برخورد حضوری میثم با آن امام همام در دوران خلافت حضرت انجام گرفت که امام او را خریداری و آزاد نمودند و از وی پرسیدند: نامت چیست؟ گفت: «سالم»؛ حضرت فرمودند: از رسول خدا شنیدم که پدرت نام تو را «میثم» گذاشته است، پس به همان نام برگرد و کنیه‌ات را «ابو سالم» قرار بده. [ارشاد، ج ۱، ص ۳۲۳] میثم از همان دیدار اول، شیفته حضرت امیر (ع) شد و دریچه قلبش را به روی معارف علوی گشود و جان تشنه‌اش را از چشمه زلال علوم آن حضرت سیراب کرد؛ حضرت امیر (ع) نیز با مشاهده ظرفیت و استعداد روحی و زمینه مناسب میثم، دانش و آگاهی های بسیاری را به او آموختند و ایشان را با اسرار و راز‌های نهانی آشنا ساختند؛ مورخین نوشته‌اند که صفا و صمیمیت ویژه‌ای میان حضرت امیر (ع) و میثم تمار (ره) برقرار بود تا آنجا که حضرت به مغازه خرما فروشی او می‌رفتند و در آن جا به او قرآن و معارف دینی می‌آموختند؛ و در برخی اوقات که میثم را به دنبال کاری می‌رفت، خودشان تا بازگشت او در مغازه میثم خرما می‌فروختند؛ [سفینة البحار، ج ۲، ص ۵۲۵] میثم، محرم راز امیرالمؤمنین (ع) و انیس خلوت های ایشان، و آشنا با تجلیات روح خدایی آن امام همام بود و البته علاوه بر آن حضرت، محبوب و مقرب امام حسن و امام حسین (ع) بود و امامان دیگر نیز از او با عظمت و تجلیل یاد کرده‌اند؛ چنانچه امام باقر (ع) فرمودند: «من به میثم بسیار علاقه‌مندم» و امام صادق (ع) نیز به میثم درود فرستاده و از شأن والا و مقام بلند او سخن گفته‌اند؛ [بحار الانوار، ج ۵٣، ص ١١٢] همچنین در روایت آمده که تمامی فرزندان و نسل آنان نیز از اصحاب و راویان ائمه اطهار (ع) بوده‌اند. [اصول کافی، ج۳، ص۱۳۲] ✍️ جناب میثم علاوه بر ایمان و علم و تقوا، فضایل و برجستگی‌های خاصی داشت که او را نسبت به دیگر اصحاب حضرت، برتر می ساخت که در پایان سخن به برخی از این صفات ارزنده و امتیازات و فضایل خاص میثم تمار اشاره می‌نمائیم: ⬅️ سخنوری: میثم، بیانی رسا داشت و در نطق و سخن، توانا و فصیح بود؛ چنانچه آورده‌اند که او در دیدار با ابن زیاد، چنان با رشادت و صلابت سخن گفت که ابن مرجانه ملعون، با شنیدن گفتار وی به شگفتی افتاد و در سکوت فرورفت» [رجال کشی، ص ۸۶] ⬅️ مفسر قرآن: میثم تمار، یکی از شاگردان والا مقام در مکتب تفسیری امیرالمؤمنین (ع) بود و علم تاویل معانی قرآن را از آن حضرت فرا گرفته بود تا جایی که «ابن عباس» که خود مفسر قرآن و از شاگردان حضرت علی (ع) بود، برای تأویل آیات به او مراجعه می‌نمود. [سفینة البحار، ج ۲، ص ۵۲۴] ⬅️ همچنین وی راوی احادیث بسیاری از امیرالمؤمنین (ع) بوده و اسرار زیادی از آن حضرت آموخته است، چنانچه حوادثی همچون مرگ معاویه، واقعه کربلا، قیام مختار، و چگونگی شهادت خودش را پیشگویی کرده است؛ ✍️ و بالاخره آن جناب به جرم دفاع از حریم حق و خط ولایت، به دست ابن‌مرجانه ملعون و دقیقاً طبق پیش‌بینی خود به شهادت رسید و او را بر سر دار آویزان نمودند؛ [رجال کشی، ص۸۳] لذا او را «سردار سربدار» نامیدند. هم اکنون مرقد شریف میثم تمار (ره) با ضریح زیبایش، در نزدیکی مسجد کوفه، هر ساله زیارتگاه میلیون‌ها نفر از شیعیان و محبین اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است. #شهادت_هنر_مردان_خداست #یادبود_بزرگان_شهداء_علماء_درگذشتگان_ذوی_الحقوق.... #هدیه_به_ارواح_مطهر_ائمه_معصومین_پیامبران_از_آدم_تا_خاتم_اهل_بیت_علیه_السلام، شهداء، امام شهداء، علماء، ذوی الحقوق، پدران و مادرانی که آسمانی شدند، بزرگان، مؤمنین، مؤمنات، مسلمین، مسلمات، بی وارث، بد وارث، احیاء منهم والاموات الی یوم الدین #رحم_الله من یقرأ فاتحه مع الصلوات #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم و اهلک عدوهم و العن اعدائهم من الجن و الانس من الاولین و الآخرین🤲 منتظران ظهور👇 🆔 https://eitaa.com/shamshir12

#مناسبت_ها #تاریخ_اسلام ✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#سردار_سربدار»         روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠۴/٢٠ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق تقویم قمری سالروز شهادت حضرت #میثم_تمار (ره) از یاران صدیق و اهل سرّ امیرالمؤمنین (ع) است، لذا سخن خود را با سلام و صلوات به روح بلند این شهید در راه ولایت آغاز می‌نمائیم؛ «جناب میثم»، فرزند «یحیی» و از «سرزمین نهروان» منطقه‌ای میان عراق و ایران بود؛ لذا برخی ایشان را ایرانی الاصل دانسته‌اند؛ او غلام زنی از «طایفه بنی اسد» بود و به دست امیرالمؤمنین از آن زن خریداری و آزاد شد؛ [شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۲، ص ۲۹۱] مورخین او را از اصحاب رسول خدا به شمار آورده‌اند، هر چند از جزئیات زندگی ایشان در روزگار صدر اسلام، اطلاع مبسوطی در دست نیست. [الاصابه، ج ۳، ص ۴] طبق روایات، حضرت علی (ع) پیش‌تر، سرنوشت و سرگذشت میثم تمار را از زبان رسول خدا شنیده بودند، اما اولین برخورد حضوری میثم با آن امام همام در دوران خلافت حضرت انجام گرفت که امام او را خریداری و آزاد نمودند و از وی پرسیدند: نامت چیست؟ گفت: «سالم»؛ حضرت فرمودند: از رسول خدا شنیدم که پدرت نام تو را «میثم» گذاشته است، پس به همان نام برگرد و کنیه‌ات را «ابو سالم» قرار بده. [ارشاد، ج ۱، ص ۳۲۳] میثم از همان دیدار اول، شیفته حضرت امیر (ع) شد و دریچه قلبش را به روی معارف علوی گشود و جان تشنه‌اش را از چشمه زلال علوم آن حضرت سیراب کرد؛ حضرت امیر (ع) نیز با مشاهده ظرفیت و استعداد روحی و زمینه مناسب میثم، دانش و آگاهی های بسیاری را به او آموختند و ایشان را با اسرار و راز‌های نهانی آشنا ساختند؛ مورخین نوشته‌اند که صفا و صمیمیت ویژه‌ای میان حضرت امیر (ع) و میثم تمار (ره) برقرار بود تا آنجا که حضرت به مغازه خرما فروشی او می‌رفتند و در آن جا به او قرآن و معارف دینی می‌آموختند؛ و در برخی اوقات که میثم را به دنبال کاری می‌رفت، خودشان تا بازگشت او در مغازه میثم خرما می‌فروختند؛ [سفینة البحار، ج ۲، ص ۵۲۵] میثم، محرم راز امیرالمؤمنین (ع) و انیس خلوت های ایشان، و آشنا با تجلیات روح خدایی آن امام همام بود و البته علاوه بر آن حضرت، محبوب و مقرب امام حسن و امام حسین (ع) بود و امامان دیگر نیز از او با عظمت و تجلیل یاد کرده‌اند؛ چنانچه امام باقر (ع) فرمودند: «من به میثم بسیار علاقه‌مندم» و امام صادق (ع) نیز به میثم درود فرستاده و از شأن والا و مقام بلند او سخن گفته‌اند؛ [بحار الانوار، ج ۵٣، ص ١١٢] همچنین در روایت آمده که تمامی فرزندان و نسل آنان نیز از اصحاب و راویان ائمه اطهار (ع) بوده‌اند. [اصول کافی، ج۳، ص۱۳۲] ✍️ جناب میثم علاوه بر ایمان و علم و تقوا، فضایل و برجستگی‌های خاصی داشت که او را نسبت به دیگر اصحاب حضرت، برتر می ساخت که در پایان سخن به برخی از این صفات ارزنده و امتیازات و فضایل خاص میثم تمار اشاره می‌نمائیم: ⬅️ سخنوری: میثم، بیانی رسا داشت و در نطق و سخن، توانا و فصیح بود؛ چنانچه آورده‌اند که او در دیدار با ابن زیاد، چنان با رشادت و صلابت سخن گفت که ابن مرجانه ملعون، با شنیدن گفتار وی به شگفتی افتاد و در سکوت فرورفت» [رجال کشی، ص ۸۶] ⬅️ مفسر قرآن: میثم تمار، یکی از شاگردان والا مقام در مکتب تفسیری امیرالمؤمنین (ع) بود و علم تاویل معانی قرآن را از آن حضرت فرا گرفته بود تا جایی که «ابن عباس» که خود مفسر قرآن و از شاگردان حضرت علی (ع) بود، برای تأویل آیات به او مراجعه می‌نمود. [سفینة البحار، ج ۲، ص ۵۲۴] ⬅️ همچنین وی راوی احادیث بسیاری از امیرالمؤمنین (ع) بوده و اسرار زیادی از آن حضرت آموخته است، چنانچه حوادثی همچون مرگ معاویه، واقعه کربلا، قیام مختار، و چگونگی شهادت خودش را پیشگویی کرده است؛ ✍️ و بالاخره آن جناب به جرم دفاع از حریم حق و خط ولایت، به دست ابن‌مرجانه ملعون و دقیقاً طبق پیش‌بینی خود به شهادت رسید و او را بر سر دار آویزان نمودند؛ [رجال کشی، ص۸۳] لذا او را «سردار سربدار» نامیدند. هم اکنون مرقد شریف میثم تمار (ره) با ضریح زیبایش، در نزدیکی مسجد کوفه، هر ساله زیارتگاه میلیون‌ها نفر از شیعیان و محبین اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است. #شهادت_هنر_مردان_خداست #یادبود_بزرگان_شهداء_علماء_درگذشتگان_ذوی_الحقوق.... #هدیه_به_ارواح_مطهر_ائمه_معصومین_پیامبران_از_آدم_تا_خاتم_اهل_بیت_علیه_السلام، شهداء، امام شهداء، علماء، ذوی الحقوق، پدران و مادرانی که آسمانی شدند، بزرگان، مؤمنین، مؤمنات، مسلمین، مسلمات، بی وارث، بد وارث، احیاء منهم والاموات الی یوم الدین #رحم_الله من یقرأ فاتحه مع الصلوات #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم و اهلک عدوهم و العن اعدائهم من الجن و الانس من الاولین و الآخرین🤲 منتظران ظهور👇 🆔 https://eitaa.com/shamshir12