✅ «25 اردی‌بهشت بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی گرامی باد» #حکیم_توس عرب چیره چون گشت برخاکِ ما بــِـزد تیشـه بــر ریشــه‌ی تــاکِ ما به تــاکـی کـه می‌داد بـر مـا ثمـــر که مستی‌فــزا بود چون شعــر تـر دریغــــا کــه آن تــــاکِ لفـــظ دری نگـون گشت بـر خـاک خیـره سری بـرفت از میــان، لفـظ و گفتــار ما عـــوض گشـت بـا زور، هنجــار ما اگرچه که اســلام، دیــن خــداست محمـد (ص) رسول و یل انبیاست ز کـف رفـت کــم کــم زبــــان دری فــرامـــوش شــد گــویش مــادری همه کاتبــان، چون عــرب دم زدنـد تبــر بر بـُـن خـویش، محکــم زدنـد عجـم هم چو بگرفت بر کف قلـــم زبـــان عـــرب شـد زبـــان عجــــم که فـردوسـی آن شـاعــر بی‌قــرین قلـــم را بـــرون کـــرد، از آسـتــین «پی افکند، از نظــم کاخــی بلنــد که از بــاد و بــاران نیـابد گــزنـد» ز مَهـــد تمــــدن سخـــن ســاز کرد بـه سِحـــر قـــلم نیــز اعجـــاز کرد ز تـاریــخ و شاهــان ایــران سـرود ز مَهـــد دلیـــران و تـــوران سـرود ز ضحـّــاک گفـت و جنــــایـــات او کــه نـــابـــودی‌اش بــود یــک آرزو اگـرچــه بــه دسـت یلــی راسـتـین فـــریــدون همـــان زاده ی آبـتــین به حکــم عــدالـت که نیکـو نوشت بشد کشــته آن ظـــالـــم ددسرشت نگـون شد چو آن خصـم پـولاد دل کـه مــام وطـــن بـود از او خجـــل دل مــردم از مـــرگ او شـــاد شــد کـه خلقــی ز بنـــد غــــم آزاد شــد بــدیــن‌گــونــه داد آگهـی از وطــن مبــــادا فـتــــد در کــف اهـــرمـــن سپـس گفـت از رســتم و کـی‌قبــاد زبــان شـد شکــوفــا در آن انجمــاد کــه اکـنــون گـــران دُرّ لفــــظ دَری کــه بـاشـد همـان گـویـش مـــادری زبـان مـن و تـوسـت ای همــوطــن! ز گفتــار آن شـاعــر خـوش سخــن به تعظیـم، باید بـر او پاس داشـت که جان را در احیای ایران گذاشت الا ای سخنـــدان خفتــه به تــوس! که دوشـیزه‌ی طبع تو شد عــروس زدی بــانگ غـــرّا بـه شعـــر تـــرت نمـودی عیــان بر عــرب گــوهــرت زبــان از تـو جـولان گرفت ای پـدر کـه تـا پـارسـی را دهی بــال و پــر از آن طـــرز اشعــــار شــیوای تـــو از انفـــاس همچـون مسیحای تـــو تـنِ عـــــاری از روحِ ایــران زمیــن بـه جــان آمــد از همتـی راستـیــن به سی سـال نـام عجـــم زنـده شد زبـــان از تـــلاشــت فــزاینــده شد قلــم، از تـو عنـوان دیگــر گـرفــت عقـــاب سخـن بر سمـا پـر گـرفــت نمی‌بـود اگــر شعـــر پــر شـور تـــو نـــوای فــرحبــخـش مــاهــور تـــو زبـــان عجـــم بــود محـض عـــرب دهــان بـود خــالـی ز شهــد رطــب بــه پـــاس تـــــلاش فــــراوان تـــو بــه عِـــرق زبـــــان دُر افشــان تـــو شــده کمـتــریــن رهـــروِ مکـتــبـت سخنگــو بـه مَدحت ز تـاب و تـبـت که مــام وطــن، از تـو جــاوید ماند فروزنده چون ماه و خورشـید ماند تو را چون پـدر خواندمت طفل‌وار اگــرچــه بـه نـــزد تـوام، شـرمسـار که امـروزه آلـــوده شـد خــامــه‌هــا ز الفـــاظ بیـگـــانـــه در نـــامــه‌هــا ولیکــن تــویـی مــایــه ی افتخــــار زبــان از تــو بـر مــا بُــوَد یـــادگـــار ببـــالـــم به تـــو تـا نفــس می‌کشـم اگــرچـــه نفــس در قفـس می‌کشـم ز گفـتــــار تـــو بـــر زبـــــان ، آمـدم ز شعــــرِ تــرِ تــو ، بـه جــــان آمـدم تـویـی (ساقی) جـامِ جــان آفــریـن که شد زنـده از نـامت ایــران زمیـن سید محمدرضا شمس (ساقی) 1384 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

#دل_تکـــانــی‌ها آنکــه سر کـــرده بـا گـــرانــی‌ها هسـت ، از روی نــاتـــــوانــی‌ها می‌کنــد سر ز فـــرط نــاچــاری بــا غـــم و معضــل گـــرانــی‌ها بس گـــرانــی تکــــان‌مــان داده می‌کنــم نیـــز ، دل‌_تکـــانــی‌ها روزگاری به عشق دیـن و وطـن دیــده بسـتـیم بــر جـــوانــی‌ها راهــی جبهــه‌ها شدیم از شـوق جنـگ کـردیم و جــان‌فشانــی‌ها یــار مستضعفان شدیم از جــان خصـم مستکبــران و جــانــی‌ها نـاقض ظــلم و جـور ضحـاکـان پیــــرو ِ رســم کــــاویـــانــی‌ها چون بــری بوده‌ایم از شهـــرت عمـر طی شد به بـی‌نشــانــی‌ها بـی‌نشـانـی مقـــام والایــی‌‌ست کـه در آن هسـت جـــاودانــی‌ها ای‌دریغـــا کــه این زمــان رفتـه از جهــان، عِطـــر مهـــربـانـی‌ها بـاغ انسانیت خــزان شده چون گلشـن از صَرصَر خــــزانــی،‌ ها گفتــم ایـن قصــه را بــرای شما تــا بکــــاهـــم ز بــدگمـــانــی‌ها ایـن کمیـن خـاکسار کـــوی شما هـسـت از نســـل آسمـــــانــی‌ها ذره‌‌‌ای هیـچ و پـوچ و سرگردان مـانـده از جمـــع کهکشــانــی‌ها یــادگــــار شکـــوه دوران است زنــده مانده ز سخت‌جــانــی‌ها این وطـن خاک رادمـردان است رسـتم آن فخـــر سیـسـتانــی‌ها داده خـــــون‌هـــا بــه راه آزادی همــت و بــاکـــری ـ زمـــانــی‌ها الغـرض هـم‌سخـن! شــنو از من نکتـــه‌ای را ـ ز نکتــــه‌دانــی‌ها : هرکه خـواهـان عــدل و داد بوَد هست از جمــــع جمکـــرانــی‌ها گرچــه مــولای‌مــان بــوَد آگــاه از دلِ صــاحـب الـــزمــــانــی‌ها نیسـت امــا ز جمـــع مــا راضی تــا کـه غـــرقیــم در نــدانــی‌ها تا به کی؟ هی شعار پشت شعار تا کجــا؟ نیز روضــه‌خـوانــی‌ها بی‌تـرنـم تـرانه‌خوان شده است آنکه خوانده‌ا‌ست لـن تـرانــی‌ها چون بوَد غافل از معیشت خلق هسـت مغـــرور سـرگــــرانــی‌ها گرچـه بـازنـده است نزد عمــوم مـی‌زنـــد دم ز قهـــــرمــانــی‌ها قهـــرمــانی اگرچـه زیبــا هست خوش بـوَد خــوی پهلــوانــی‌ها از ســیاسـت‌گـــــذاری قـــومــی تلـــخ گـــردیــده زنــدگـــانــی‌ها عـــده‌ای دل‌غمیـن ز نــاکـــامـی عـــده‌ای غــــرق کــامـــرانــی‌ها چشم دل بــاز کن ببین به عیـان نــاتـــوانـــان و قـــدکمـــانــی‌ها اشک غـــم ریــزد از نگــاه پــدر رفتــه از خــانـه شــادمــانــی‌ها مـا خـود از نسـل انقــلاب‌ستیم مشت محکم به کــج دهـانــی‌ها مــی‌کنــیم انتقــــاد ســـازنـــده بــا همـــان شــور طـالقـــانــی‌ها چون ‌توان خـواند از نگاهِ غمین این سخــن را بـه بـی‌زبــانــی‌ها : کاش آیـد اجـــل دهـــد پــایــان قصــه‌ی تلـــخ زنـــده‌مـــانــی‌ها (ساقیا) گر بقـــای خـود، طـلبی بگـــذر از خــاکــــدان فــانــی‌ها سخن حـق بگـو که حضرت حق بکنــــد از تــو ، پشــــتــبانــی‌ها سید محمدرضا شمس (ساقی) 1401/2/26 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

(دردی‌کش ناکام) آنکه شب تا به سحر یاد تو بوده ست منم آنکه بی یاد تو هرگز نغنوده ست منم آنکه دل از همه خوبان بربوده ست تویی وآنکه از هیچ کسی دل نربوده ست منم آنکه از خلقت دنیا که بوَد خلقت تو... کرده تکریم، خدا را و ستوده ست منم آنکه با عشق تو در ظلمت تنهایی خویش زنگ غم، از دل دیوانه زدوده ست منم آنکه شد لایق تمجید و مباهات، تویی! آنکه یک عمر به عشق تو سروده ست منم آنکه از سوز فراقت همه شب تا به سحر از بن "هر مژه صد چشمه گشوده ‌ست منم" آنکه جان داد که یک لحظه ببیند رویت گرچه جز طعن رقیبان نشنوده ست منم آنکه شد (ساقی) جام می و میخانه تویی وآنکه دردی کش ناکام تو بوده ست منم. سید محمدرضا شمس (ساقی) 1396 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

"به مناسبت ریزش بنای متروپل آبادان" #عــــزا دسـتِ جفـــا چـو کشــور مــا را نشــان گرفت بـایـد عــــزا بـــرای وطـــن ، تـــوامــان گرفت سقفی که شد خـراب ، پی‌اش را که کج نهاد؟ آن نـاخـلف ، کــه حکـــم ز کج طینتان گرفت سید محمدرضا شمس (ساقی) #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

"اَلسَّلامُ عَلَیكِ یٰا فاطِمَةَ المَعصومَه" #حریم_مطهر کبـــوتـــر دل ما ، میـل پـــر زدن دارد ولی به دور حـــریـم مطهــرت بــانــو ز بـانـوان جهان ، بعد مــادرت زهـــرا جهان به قدر و مقـام تو می‌زند زانـو سيد محمدرضا شمس (ساقی) #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

"اَلسَّلامُ عَلَیكِ یٰا فاطِمَةَ المَعصومَه" #عصمت_کبریا گــــل بـــــاغ حیــــاسـت معصومه عصمــت کبـــــریـــــاست معصومه دومین فاطمه‌ست و معصوم است عتـــرت مصطفــــــاسـت معصومه نــور چشمـــان مـــوســی ِ جعـــفر اُخت شمس الضحــاست معصومه شـیعـیـــــان را شفـیـــعه ی جنــت ملجـــــأ و ملتجــــاســت معصومه آفـــرینــش ، کنــــد مبـــــاهـــاتش فخــر ارض و سمـــاست معصومه کشتی فقـــه و فضـــل و تقـــوا را بـخــــدا ، نــاخـــــداست معصومه دختـــران را بـه عفــت و عصمــت رهبـــــر و مقـتــــداســت معصومه خـاک قـــم یافت عــزت از قدمش بس‌که با عــز و جــاست معصومه درب جنت به قم گشوده از اوست این‌چنــین پـــر بهـــاست معصومه قــــم شرف یــافتــه ز مـــرقـــد او گـنــــج اُمّ القــــــراســت معصومه مـــدفن فاطمــه اگر که گــُـم است عــُـشّ آل عبــــــــاســـت معصومه تــربتــش تـــوتیــــای چشــم مَلَـک درد هـــــــا را ، دواســت معصومه هرچـه خـواهـی ز کـــوی او بطلب بحـــر جود و سخـــاست معصومه خیـــز و از جـان به درگهش رو کن کــه حـــریــم خـــداسـت معصومه می‌بـَــرد دل ، ز زائــــران به کــــرم مــرقـــدش دلـــربــــاست معصومه بــا ریـــاکـــار و بـــا دغــــل پیــشه صـــادق و بــی ريـــاست معصومه گرچــه بــاشـد غـــریـب در ایـــران بــــر همـــــه آشــــناسـت معصومه روشـنی‌بخـش عـــالــم هسـتی‌‌ست معـنــی والضحــــــاســت معصومه حــَـرمَش بــارگــاه اهـــل دل است چون حــریـم رضـــاسـت معصومه بــر ضعـیــفان مــــانــده از کعبـــه عــــرفـــات و منــــاسـت معصومه قـــم اگرچه به غـــم قــریــن باشد حــرمـش بــاصفــــاسـت معصومه (ساقی) بـزم عــلم و عـرفـان است ســـاغــــــر انمـــــــاســت معصومه سيد محمدرضا شمس (ساقی) 1382 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

#عنکبوت_غرب ‌‌ ‌‌عنکبوت غرب چون گسترده تار کفر و کین می‌کند توهین مسلمان بر امام مسلمین ‌ ‌ای که گیر افتاده‌ای در تار کین عنکبوت! کن تقلا تا رها گردی ز تار کفر و کین ‌‌ ‌‌شهر مشهد هست چون یک قطعه از باغ بهشت از قدوم «ضامن آهو»، امامِ راستین ‌ ‌با چه قیمت می‌فروشی خویش را بر کافران خودفروشان را نباشد قدر هرگز ای لعین! ‌ ‌کسب کردی گر به «کَن» از دست کافر جایزه نیست هرگز افتخار ، ای دشمن دین مبین! ‌ ‌دل مکُن خوش بر چنین عنوان واهی بی‌خرد! دیده وا کن! آبروی رفته‌ی خود را ببین ‌ ‌آنکه امروزه تو را برده به اوج آسمان برده بالا تا تو را محکم بکوبد بر زمین ‌ ‌تا رسد بر مقصد خود دشمن حیوان سرشت چون حمارت کرده اکنون با بسی ترفند، زین ‌ ‌ذره‌ای آزادگی گر داشتی دادی ز کف تا اسارت برگزیدی در دیار کافرین ‌ ‌نیست دیگر جای تو در کشور آزادگان چون شدی بر دشمنان میهن و دینت معین ‌ ‌ثبت کردی از خیانت نام خود را در جهان بین خائن‌های عالم تا به روز واپسین ‌ ‌(ساقیا) در زندگی «خودکرده را تدبیر نیست» باش آگه! تا همیشه هست دشمن، در کمین! ‌ سید محمدرضا شمس (ساقی) 1401 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi