(اَلسّلامُ عَلیـكِ یَا أُمُّ المَصائِب) ا࿐❁❈࿐✿࿐❁❈࿐ا #مدح #حضرت_زینب (راوی نینوا) کــوهِ صـبر و اسـتقامـت زینب است مظهــر شور و شهــامـت زینب است آن کـه از قــدقــامــتِ عشـق حسـین بست قـامـت تـا قیـامـت زینب است آن کـه در دشــت بـــــلای عـــاشــقی داد یـک دنیـــا غــرامـت زینب است آن کــه در راہ اســارت، سـوی شــام کـرد یــاران را زعــامـت زینب است در پـــرســـــتـاری طفــــلان یـتـــیـم اُسـوه‌ی مِهــر و کـرامـت زینب است از غیــوری ، پیـش چشـم دشمنــــان روسپید و راست قـامت زینب است آن کـه با یک خطبــه ی دنـدان‌ شکن کرد دشمــن را مــلامـت زینب است بــــرتــــریـــن راوی دشــتِ نیــــنـوا با همه رنـج و وخــامـت زینب است بــر پــرســتاران بــا مجـــد و وقــار در پـرســتاری عــلامـت زینب است آن کـه دشمــن می‌شـود از حِلـــم او غــرق دریـــای نــدامــت زینب است آن کـه بــا نــام همــامـش ، (ساقیا)! داده عــزت بـر کــلامـت زینب است آن کـه در این شعـــرِ شــیوا از کــرم خـامـه را کرده غــلامـت زینب است سید محمدرضا شمس (ساقی) 1388 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

(مهتاب) گرچه می‌دانم که دنیــا جایگاه خـواب نیست برکه‌ی این زندگانی هم، به جز مـرداب نیست نیمه ی هر مـاه، مَــه در نیمـه شـب آید میــان پاسی از شب طی شده اما شبم مهتاب نیست. سید محمدرضا شمس (ساقی) 1392 #به_قلم #استاد_شمس_ساقی #کانال_شهد_شعر #خوانش_اعظم_کلیابی #بانوی_کاشانی

(مجلس رندان) درآن محفل که بوی خدعه و تزویر می‌آید یقیناً مَعرفت، در آن مکان، کم گیر می‌آید نمی‌دانم چرا هرجا که حرفی از وفا باشد به چشمم چهره‌هایی مملو از تزویر می‌آید مکش بالا خودت را با تزاویر و ریاکاری که فوّاره پس از بالانشینی، زیر می‌آید مباش اهل خرافات و مپو راه خطا هرگز... که کفر از راهِ جهل و غفلت بی‌پیر می‌آید برو در مجلس رندان نشین که پیر آن مجلس مبرّا از خرافات است و با تدبیر می‌آید مکن تکفیرم و بر من مگیری خرده ای واعظ که عارف چون بوَد آگاه، با تفسیر می‌آید به گوشم می‌رسد آوای غم هر لحظه امروزه «که از هر سو صدای شیون زنجیر می‌آید» ۱ چنان غم، خانه کرده در دل از بیداد گردون که نفس، از سینه بیرون، با تب تأخیر می‌آید مشو اغفال دشمن گرچه خود را دوست می‌خواند چنان که گرگ، در صحرا پی نخجیر می‌آید جلا هرگز نمی‌گیرد دلی که غش در او باشد به کار آهن و فولاد، کی اکسیر می‌آید ؟ چگونه می‌توان دل را تسلّی داد وقتی که : سخن بر گوش‌ها، با ناله‌ای دلگیر می‌آید ؟ چه‌سان فهمد غم و درد دل درمانده‌ی نان را کسی که از سرِ سفره، همیشه سیر می‌آید ؟ مَبندی دل به این دنیا که گر وقتت رسد، روزی اجل، بر بردنت از غیب، همچون تیر می‌آید طلب هرگز مکن مستی درین عالم ز بدمستان که جام می فقط در دست (ساقی) گیر می‌آید سید محمدرضا شمس (ساقی) 1402/10/07 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi ۱ ـ استاد مجاهدی

بعثث خاتم‌الانبیا، حضرت محمد مصطفیٰ (ص) مبارک باد. #مبعث در زمانی که بشر با چشم بینا کور بود روزهای آفتابی، چون شبی دیجور بود سرنوشت دختران محکوم خاک گور بود هر کسی بر کشتن نوزاد خود مجبور بود آفتابی سر زد از مشرق چو اسلام مبین کرد روشن از شعاعش ظلمت روی زمین شد پیام آور کسی که بود اهل آسمان آنکه از مَدّ نگاهش نقش بسته کهکشان تا کند ابلاغ، فرمان خداوند جهان... گفت: من هستم محمد، خاتم پیغمبران دین من اسلام و قرآن مبین، آیین من هست قرآن برترین و هست کامل دین من در «حِرا» قرآن حق گردید بر من آشکار جبرئیل آورد پیغام خدا ، در آن دیار گفت: «اقرأ یا محمد»! آیه‌ی پروردگار گفتمش خواندن نمی‌دانم؛ بگفتا ای نگار : «اِقرا بِاسمِ رَبّكَ...» ؛ خواندم به آوای بلند گشت روشن آیه‌ها بر من بدون چون و چند «قم فأنذر» گفت بر من آن خدای بی‌قرین تا کنم آگاه، انسان را ، ز قرآن مبین گرچه گرگِ شرک و کینه از یسار و از یمین کرده از بغض و عناد و حیله در راهم کمین از خدا خواهم مرا تا از گزند مشرکان در مسیر اعتلای دین حق، دارد امان کفر و بیداد و تجاوز بود در هرجا عیان بود «ابوسفیان»، بزرگ مکّه و بازارگان بَرده‌‌داری بود عادی، در عیان و در نهان غارت و عِصیانگری و ظلم و نخوت توامان بت‌پرستی بود مَشی و شیوه‌ی اهل حجاز کز جهالت، با بتان بودند در راز و نیاز تا محمد(ص) آمد و بت‌های سنگی را شکست گفت: دست حضرت حق، از همه بالاتر است رشته‌ی جهل و خرافات عرب از هم گسست گفت از حق تا شود مخلوق حق، یکتاپرست نیست شایان پرستش، دست ساز آدمی کِی توان خوانَد بشر، بت را خدای عالمی؟ گرچه قوم مشرکین با کینه و خشم و غضب دشمنی کردند از آغاز، با او بی سبب بود راسخ آن رسول الله اعظم روز و شب تا دهد پایان به جهل و خودسری‌های عرب پرچم اسلام شد در اهتزاز و پایدار چونکه اسلام است دین کامل پروردگار برترین مَردی که او را مَحرمِ اَسرار بود هم مُرید و همنشین و مونس و غمخوار بود همچنین در غزوه‌ها بعد از نبی، سالار بود او علی شیر خدا ، آن حیدر کرار بود چون علی را دید در معراج با خود مصطفی گفت: غیر از من نداند کیست «شاه لا فتی» (ساقی) کوثر علی اَست و شفیع محشر است همسر زهرا و آرام دل پیغمبر است بعد احمد ، از تمام انبیا والاتر است شیعیان را بعد پیغمبر امیر و رهبر است آنکه در وصفش بگفتا جبرئیل از افتخار « لا فتیٰ اِلا علی، لا سَیفَ اِلا ذوالفقار » سید محمدرضا شمس (ساقی) #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

بسم الله الرحمن الرحیم بعثت رسول اکرم صلی الله علیه و آله شعرخوانی : #سید_محمدرضا_شمس #ساقی #شمس_ساقی مورخ 1402/11/18 مشهد مقدس

(اَلسّلامُ عَلَیكَ یٰا اَبٰاعَبدِاللّٰهِ‌الْحُسَیْن) ا࿐❁❈❁࿐✿࿐❁❈❁࿐ا #مدح #میلاد #امام_حسین #اعیاد_شعبانیه (حلولی دلنشین) سرم خاکِ سرِ کوی حسـین است دلم در بنـد گیسوی حسـین است گــُـلِ گلــزار بــاغ عشـق و مستی نشــاط شیعـــه در گلـــزار هستی عــزیــز مصطفـــا و پــور حیـــدر گــُــل بســتـان زهـــــرای مطهّــــر بـــزرگ آمـــوزگـــار اسـتقـــامــت مــُـرادِ شـیعـــه تـا روز قیـــامــت بــُـوَد کشــتی دریــــای هـــدایــت چــــراغ زنـدگـی، تا بـی نهـــایــت پَر قنـداقه اش سِحـر حـلال است شِفـای فطـرس بشکسته ‌بال است غبـــار مقــدش، کُحـــل بصــر شد فروزان از رخش شمس وقمر شد مــَـرام دلپـــذیـــرش، عــاشقـــانه قیــــام بـی‌نظیـــرش، جــــاودانه چو فــانـی در وجود کبــریــا شد بــزرگ آییـــنه ی ایـــزد نمـــا شد از آدم تا به خــاتــم، ریزه‌خوارش به جز احمـــد که باشد افتخارش ز رتبـت بـرتـر از عیسَی بن مـریـم گـــدای کــویـش ابـراهیــمِ ادهــم به صورت یا به سـیرت یا کلامش بوَد صد یـوسف مصری غـــلامش مبـارک باشد این فرخنــده میــلاد که شعبـان را حلــولی دلنشین داد اَلا ای شـیعـــه ی نــــاب حسـیـنی! ز جـــان بگـــذر در آداب حسـیـنی که بر شـیعــه شفـیـــع روزِ محشر بُــود نــــور دل (ساقی) کــــوثــــر سید محمدرضا شمس (ساقی) 1378 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi

(اَلسّلامُ عَلَیكَ یٰا اَبٰاعَبدِاللّٰهِ‌الْحُسَیْن) میلاد سومین امام بر حق، حضرت حسین بن علی (ع) بزرگ پاسدار جهان اسلام و روز پاسدار مبارک باد. « هَیْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة » چرا چرا که فقط دَم زنیم، از غم تو ؟ که درس‌های بزرگی‌ست در مُحرّم تو ولی چو درک نکردیم انقلاب تو را... دریغ و درد که هی دم زدیم از غم تو مُحرّمِ تو نه تنها غم است و شیون و آه که حک شده‌ست شعار تو روی پرچم تو تو درس «عزت و آزادگی» به ما دادی به خون خویش، که پنهان شده به ماتم تو تو پاسدار بزرگ جهان اسلامی که دین شد احیا با نهضت مکرّم تو تو ایستادی چون کوه در مقابل ظلم شنیده‌ایم اگرچه ز قامت خم تو تو خم نگشتی و اِستاده بوده‌ای چون سرو که سرفراز برفتی! ، به‌روح اکرم تو... تو را ضعیف سرودند شاعران به‌خطا چرا نگفتند از اقتدار محکم تو ؟ بدا به حال کسی که فقط غمت را دید که این‌چنین می‌گوید وی از مُحرّم تو : «به رغم مدعیانی که منع گریه کنند، نشسته‌ایم سر سفره‌ی فراهم تو» چه سفره‌ای که فقط بوی قیمه‌اش عالی‌ست وگرنه نیست در آن قصه‌ی مُسلّم تو تو جان، نثار نکردی برای گریه‌کنان که دم زنند فقط از غم دمادم تو تمام علقمه تسلیم اختیار تو بود که کار دریا را می‌کند فقط دم تو به تشنه‌کامی تو می‌کند اشاره کسی که قطره‌ای نچشیده ز بحر اعظم تو چنانکه علقمه و بحرها شود تجمیع نمی‌شوند یکی قطره در بَرِ یَم تو تویی تو قلزم فیض و غمامه‌ی رحمت که پی نبرده جهانی ز جهل، از نَم تو تو تشنه‌کام نبودی که بوده‌ای سیراب خوشا کسی که لبش تر شود به زمزم تو اگر اراده‌ی تو ، بود تا بنوشی آب... فرات، خود می‌آمد به خیرمَقدم تو قرار بود که (ساقیِ) دشت کرببلا نشان دهد ادبش را به اهلِ عالَم تو وگرنه خیل شغالان فرار می‌کردند به علقمه ز هَراس از نبرد ضیغم تو سید محمدرضا شمس (ساقی) 1403/11/15 #شمس_ساقی eitaa.com/shamssaghi