📝 حسینیه طهور 💠 حضرت رقیه سلام الله علیها؛ مظهر صفات فعلی و انفعالی خدای متعال 🗂 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔹 معنی این سخن این است که هم در اجابت دعا و پذیرش توبه و استغفار و تقرب به آن خاندان، همه آن‌ها باب الحوائج هستند و هم در حوزه صفات فاعلی خدای متعال که نشان قدرت و عظمت است. 🔹 اگرچه نگاه خلق به همه به ظاهر است و در نتیجه مثلاً در ظاهر حضرت علی اصغر علیه الصلات و السلام یا در حضرت رقیه سلام الله علیها فاعلیت نمی‌بیند، به‌خاطر این‌که از نظر بدنی کودک است. اما اگر کسی توجه کند یا اگر زمینه ظهور قدرت، عظمت، اقتدار، سلطنت و احاطه آن‌ها بر عالم آشکار شود، حضرت رقیه علیها السلام به تبع جدش امیرالمؤمنین و جد بزرگش پیامبر علیهما الصلات و السلام همان‌گونه قدرتمند است که امیرالمؤمنین قدرتمند بود البته بالتبع. 🔹 چنان‌که همان‌گونه اجابت دعا و پذیرش توبه می‌کند و زمینه تقرب را فراهم می‌کند که جده‌اش حضرت صدیقه طاهره، فاطمه زهرا سلام الله علیها در این حوزه چنین اقتدار داشتند. 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 حضرت رقیه سلام الله علیها؛ مظهر صفات فعلی و انفعالی خدای متعال

💠 حضرت رقیه سلام الله علیها؛ مظهر صفات فعلی و انفعالی خدای متعال 🗂 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔹 هر کدام از خاندان پیامبر علیهم الصلات و السلام حسنه‌ای از حسنات جد بزرگوارشان، حضرت خاتم انبیا صلی الله علیه و آله و سلم هستند و بودند و از این جهت با هم تفاوت ندارند. تفاوت‌شان در این است که صفاتی که از آن حضرت و با واسطه از خدای متعال در آن‌ها ظهور پیدا کرده، آیا صفات فعلی است یا انفعالی؟ 🔹 در حضرت زهرا سلام الله علیها هم صفات فعلی و هم صفات انفعالی خدای متعال به اکمل وجه ظهور پیدا کرده، اگرچه برای غیر اهلش مستور است. به تبع حضرت زهرا سلام الله علیها، در حضرت زینب کبری، همچنین زینب صغری سلام الله علیهما هم صفات فعلی و هم انفعالی خدا ظهور پیدا کرده. 🔹 به دنبال حضرت زینبین علیهما الصلات و السلام، حضرت رقیه سلام الله علیها از جمله خاندان پیامبر است که مظهر صفات فعلی و انفعالی خدای متعال از طریق جدشان حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله بودند و هستند. 🔹 معنی این سخن این است که هم در اجابت دعا و پذیرش توبه و استغفار و تقرب به آن خاندان، همه آن‌ها باب الحوائج هستند و هم در حوزه صفات فاعلی خدای متعال که نشان قدرت و عظمت است. اگرچه نگاه خلق به همه به ظاهر است و در نتیجه مثلاً در ظاهر حضرت علی اصغر علیه الصلات و السلام یا در حضرت رقیه سلام الله علیها فاعلیت نمی‌بیند، به‌خاطر این‌که از نظر بدنی کودک است. اما اگر کسی توجه کند یا اگر زمینه ظهور قدرت، عظمت، اقتدار، سلطنت و احاطه آن‌ها بر عالم آشکار شود، حضرت رقیه علیها السلام به تبع جدش امیرالمؤمنین و جد بزرگش پیامبر علیهما الصلات و السلام همان‌گونه قدرتمند است که امیرالمؤمنین قدرتمند بود البته بالتبع. 🔹 چنان‌که همان‌گونه اجابت دعا و پذیرش توبه می‌کند و زمینه تقرب را فراهم می‌کند که جده‌اش حضرت صدیقه طاهره، فاطمه زهرا سلام الله علیها در این حوزه چنین اقتدار داشتند. بنابراین دو تعبیر را می‌توانیم به‌کار ببریم. یکی این‌که حضرت رقیه به تبع اجداد طاهرینش انسان کامل است. تعبیر دیگر این است که حضرت رقیه سلام الله علیها مرتبه نازله اجداد طاهرینش است یعنی تمام کمالات اجداد طاهرینش در وجود او به وجودِ جمعیِ اجمالی موجود است و به این عظمت و بزرگی جز در خاندان پیامبر نمی‌توان جایی پیدا کرد. 🔹 تفاوت این دو تعبیر این است که وقتی می‌گوییم بالتبع انسان کامل است، یعنی تمام کمالاتی که در اجداد طاهرینش وجود داشته، در آن حضرت هم وجود دارد، لکن اگر نیک بنگریم، می‌بینیم تمام این کمالات را از جدش گرفته. در تعبیر دوم که مرتبه نازل است، یعنی ضمن این‌که حضرت رقیه سلام الله علیها انسان کامل هست، ولی کمال او مرتبه نازل اجداد طاهرین اوست. به این معنا که تمام کمالاتی که اجداد طاهرین او دارند، بالفعل و به تفصیل در او وجود ندارد، بلکه به اجمال و به تعبیر عرفی و فلسفی بالقوه در او وجود دارد. 🔹 تعبیر اول دقیق است؛ هم دقیق عقلی و هم دقیق نقلی و بنابراین فهم آن کار هر کس نیست. اما تعبیر دوم چون مرتبه نزول است، یعنی اگر کمالات پیامبر را جمع و خلاصه کنیم و از برخی از ظهورات آن کاسته بشود، می‌شود چند درجه پایین‌تر. این قابل فهم است. بنابراین تمام کسانی که از دقت‌های عمیق مخصوصاً حکمت متعالیه یا عرفان برخوردار نیستند، این فهم برای آن‌ها قابل پذیرش است. مؤمنین، متدینین و عالمانی که با روایات سروکار دارند، می‌گویند که حضرت رقیه خیلی خوب بوده ولی همه کمالات اجداد طاهرینش را نداشته مگر بالقوه یا بالاجمال. اما در تعبیر قبلی، قوه معنا ندارد، همه بالفعل است؛ اجمال معنا ندارد و همه تفصیل است، ولی چشم بینا وجود نداشت که این‌ها را مشاهده کند. کانال طهور

📝 «تحریفات عاشورا» 🔹 نهضت حسینی و قیام عاشورا و عزاداری برای آن مظلوم، به دلیل اهمیت و جایگاهی که در فرهنگ اهل بیت و قلوب شیعیان آن خاندان مطهر دارد، همواره از سوی دشمنان مغرض و دوستان ناآگاه در معرض تهدید بوده است. یکی از مهم‌ترین تهدید‌ها، تحریف است که آگاهانه و ناآگاهانه به این مهم نفوذ کرده است. عالمان راستین در طول تاریخ برای زدودن غبار تحریف و جهل زدایی از ساحت مطهر انقلاب عاشورا و هدف عزاداری برای سرور و سالار شهیدان، تلاش‌های بایسته‌ای به‌دست داده‌اند. استاد محترم طی 13 جلسه در ماه صفر سال 1394 به بررسی تحریفات عاشورا پرداختند که صوت و فیلم این جلسات در حسینیه طهور منتشر شده است. اهم مباحث مطرح شده در این سلسله مباحث به شرح زیر است: 🔹 جایگاه خاندان پیامبر در عوالم هستی 🔹 مصادیق و اقسام دروغ 🔹 رویکرد انسانی به نهضت کربلا 🔹 توحید و عدالت؛ هدف نهضت امام حسین صلوات الله و سلامه علیه 🔹 بررسی و رد تحریف‌های منبعث از اندیشه‌های مسیحیت 🔹 زبان حال، از مصادیق کذب محض است 🔹 اشک هدف نیست 🔹 بندگی خدا؛ هدف عزاداری 🔹 خطر عافیت طلبی در تحریف نهضت عاشورا 🔹 بررسی منابع «تحریف» و منابع «معتبر» عاشورا 🔹 معرفی و بررسی مقاتل 🔹 منابع معتبر عاشورا 🔹 اگر کربلا تحریف شود ... (پیامدهای تحریف) 🔹 معیارهای تشخیص حقیقت تحریف شده با حقیقت تحریف نشده این مجموعه در نشانی زیر قابل ملاحظه و دریافت است: https://b2n.ir/871706 #حسینیه_طهور کانال طهور @sharabetahour

🔹 حسینیه طهور 💠 بلای عظیم در شهادت حضرت قاسم بن الحسن 🗂 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔹 حسینیه طهور 🔊 #صوت 💠 بلای عظیم در شهادت حضرت قاسم بن الحسن 🗂 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی

🔹 حسینیه طهور 💠 بلای عظیم در شهادت حضرت قاسم بن الحسن 🗂 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 💠 فَقَالَ لَهُ الْقَاسِمُ ابْنُ أَخِي الْحَسَنِ يَا عَمِّ وَ أَنَا أُقْتَلُ فَأَشْفَقَ عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ: يَا ابْنَ أَخِي كَيْفَ الْمَوْتُ عِنْدَكَ قَالَ: يَا عَمِّ أَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ قَالَ إِي وَ اللَّهِ فَذَلِكَ أَحْلَى لَا أَحَدٌ يُقْتَلُ مِنَ الرِّجَالِ مَعِي أَنْ تَبْلُوَ بَلَاءً عَظِيماً وَ ابْنِي عَبْدُ اللَّهِ إِذَا خِفْتُ عَطَشاً (الهداية الكبرى، ص: 204) 🔹 برای حضرت قاسم سلام الله علیه همان‌طور که خودشان فرمودند اصل کشته شدن شیرین‌تر از عسل است؛ اما در بلای عظیم به سختی کشته شدن، یک احتمال دارد که برای حضرت قاسم است؛ یک احتمال این است که برای امام حسین علیه الصلات و السلام است. 🔹 اگر برای حضرت قاسم باشد، یک معنای آن همان معنای عرفی است که بالاخره زیر دست و پای اسب‌ها ماند و بدنش قطعه قطعه شد. یک احتمال دیگر این است که حضرت قاسم با توجه به درک و فهمی که از مرگ و کشته شدن در رکاب عموی معصومش دارد، انتظار دیدن امام و عمویش را داشت و در واقع آن اتفاقی که افتاده، از دیدن عموی بزرگوارش محروم شده است. این برای حضرت قاسم به مراتب سخت‌تر است از ماندن زیر دست و پای اسب‌ها. 🔹 حضرت قاسم در یک شرایطی است که آن کاری که در توانش بوده را انجام داده، قطعاً و یقیناً ارتقای وجودی پیدا کرده و می‌خواهد در این مقام جدید امام حسین علیه السلام را مشاهده کند. ما متوجه نمی‌شویم که مثلاً تا الان از طبقه اول می‌دیدیم، الان برویم از طبقه دوم ببینیم. ما می‌گوییم خیلی تفاوتی ندارد، اما مقامات وجودی این‌جوری نیست. بنابراین هرکسی اگر مثلاً اهل عبادت باشد، بگوید قبل از نماز امام زمان را دیدم، حالا بعد از نماز هم ببینم، همه مشتاقند. به‌خاطر این‌که شرایط و مقدمات دیدن و استعداد و قابلیت، همه این‌ها تفاوت پیدا کرده. می‌خواهد از آن موضع قریب به شهادت عموی بزرگوارش را مشاهده کند، یعنی ولی کامل را و ببیند نسبت به او در کجا قرار گرفته ولی محرومش کردند. 🔹 اگر این بلای عظیم مربوط به امام حسین باشد، آن‌هم دو احتمال دارد. یکی این است که بالاخره امام حسین علیه الصلات و السلام آمده به کمک برادرزاده 13-14 ساله، هر کاری می‌کند که کمکش کند، هیچ راهی برای او وجود ندارد و سخت‌ترین شرایط این است که مردم وضعیتی را فراهم کرده باشند که امام معصوم برای انجام امر مقبول و مطلوبی اقدام کرده، توانایی انجامش را ندارد و توانایی را از او گرفتند. این معنای عرفی است که یعنی آن حادثه برای امام حسین علیه السلام حادثه بسیار بزرگی است. 🔹 یک معنای دیگر که دقیق‌تر است، آن است که امام حسین وقتی می‌بیند که با این صحنه‌ای که پدید آمده و حضرت قاسم علیه الصلات و السلام که به شهادت می‌رسد، جمع بسیاری که در این رخداد قصور دارند، تقصیر دارند، خطا و گناه کردند، به اشد عذاب الهی واصل خواهند شد. این برای امام حسین کار آسانی نیست. بسیاری از گریه‌هایی که امام حسین یا اهل بیت امام حسین علیهم الصلات و السلام در کربلا و مسیر شام دارند، صرفاً گریه عاطفی نیست. وقتی می‌بیند که امت جدش پیامبر است، ولی چنان با شوق و میل و رغبت همه را کنار می‌زنند تا وارد جهنم شوند و به عذاب الهی منتهی بشوند. این هم جهت دیگر است. ممکن است جهات دیگر هم داشته باشد. 🔹 در روایت داریم که از حضرت زینب علیها الصلات و السلام سؤال کردند که آیا کسانی که در کربلا این‌همه ظلم و ستم کردند و به شهادت اولیای خدا اقدام کردند، آیا برای این‌ها امید بخشش هست یا نیست؟ در نقلی داریم که فرمودند آری، توبه کنند، استغفار کنند. در برخی از نقل‌ها داریم که نماز غفیله بخوانند. نماز غفیله با این‌که جزو نوافل نیست، همه اهمیتی که دارد به‌خاطر این است که ذکری که می‌خوانند، آیه کریمه‌ای که در آن‌جا می‌خوانند که در آخر آن آمده است: «انی کنت من الظالمین». این توبه است و اگر کسی توجه داشته باشد، توبه حقیقی است. کسی اقرار کند که من بد کردم، این توبه حقیقی است. حضرت زینب سلام الله علیها راه را به آن‌ها نشان می‌دهد که اگر شما می‌خواهید که از این مسیری که به قهر الهی منتهی می‌شود، برگردید ـ ولو شش ماه دیگر و شش سال دیگر خواستید برگردید ـ راه را به آن‌ها نشان می‌دهد. حکایت دارد که آن اندازه که گرفتاری این بخش از امت پیامبر و بندگان خدا به قهر و عذاب الهی بر اهل بیت پیامبر سخت است، کشته شدن آن‌ها در میدان آن‌قدر سخت نبود. کانال طهور @sharabetahour

📝 حسینیه طهور 💠 خون آسمانی؛ راز عروج خون مظلوم به آسمان 🔹 طهارت ویژه و عظمت نفس و بدن حضرت علی اصغر صلوات الله و سلامه علیه 🔹 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔊 صوت در ادامه کانال طهور @sharabetahour

🔊 صوت 💠 خون آسمانی؛ راز عروج خون مظلوم به آسمان 🔹 طهارت ویژه و عظمت نفس و بدن حضرت علی اصغر صلوات الله و سلامه علیه 🔹 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی

📝 حسینیه طهور 🔹 «حسین منی و انا من حسین» 🔹 استاد محترم طی دو جلسه در ماه صفر سال 1392 به شرح و تبیین معانی این حدیث پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم پرداختند.

🔹 این سخن که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند «حسین از من است و من از حسینم» معنای مشهوری دارد که به اختصار آن است که: حسین (صلوات الله و سلامه علیه) فرزند و ذریه پیامبر است و روشن است که حسین از پیامبر است. 🔹 اما معانی مختلفی که برای این روایت می‌توان بیان کرد که از دقت بیشتری برخوردار است: 🔹 در جلسه اول استاد این‌گونه جمع‌بندی فرمودند: 🔹 حسین منی؛ به‌خاطر اینکه اصل تحقق وجود امام حسین (صلوات الله و سلامه علیه) در اعلی علیین که جبروت باشد، فروتر از آن ـ ملکوت ـ تا اسفل السافلین مرهون وجود من است، من باب الابواب آفرینشم. 🔹 انا من حسین؛ من هم از حسینم؛ چون تمام کمالات، افعال و آفرینش‌گری‌های من در همه مراتب عالم هستی از باب الحسین انجام می‌شود. بر این اساس هر دو از همند. 🔹 و خلاصه و نتیجه بحث در جلسه دوم این است که: 🔹 کمال پیامبر ایجاد و دوام وجود است؛ ایجاد کردن، آفریدن، اظهار کردن و باقی داشتن. ایجاد کردن، یعنی رحمت پیامبر. رحمت یا عام است که اصل وجود و آفرینش است و یا خاص که کمال وجود است. 🔹 نقش امام حسین (صلوات الله و سلامه علیه) این است که با بودنش و با اتفاقی که در تاریخ افتاد و محور و مرکز آن امام حسین بود، رحمت رحمانی خدای متعال چنان گسترده شده است و امام حسین کاری انجام داده است که موجودات ـ شامل ذات، صفت، فعل و اثر ـ و حوزه ایجاد خدای متعال از طریق وجود مبارک پیامبر چنان گسترش پیدا کرده است، ذواتی به وسیله امام حسین ایجاد می‌شود، صفاتی برای این ذوات ایجاد می‌شود، افعال و آثاری برای آن‌ها ایجاد می‌شود که اگر بگوییم حد و اندازه ندارد، درست گفتیم؛ خلاف آن، خلاف واقع خواهد بود. 🔹 بخش دوم، دوام این موجودات است. فقط ما به ظاهر شریعت نگاه نمی‌کنیم که اگر امام حسین نبود، می‌گویند شریعتی نبود و از بین می‌رفت، اگر امام حسین نبود، همان پنجاه سال قبل اسلام از بین رفته بود، این البته یک بخش است، ولی با وجود امام حسین علم‌ها، قدرت‌ها، عواطف، صفات و فضایل و کمالات نفسانی آشکار شد، که اگر امام حسین نبود، چنین چیزی آشکار نمی‌شد. 🔊 صوت این جلسات را در ادامه دریافت کنید. کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 🔹 «حسین منی و انا من حسین» ـ بخش اول

🔊 #صوت 🔹 «حسین منی و انا من حسین» ـ بخش دوم

📝 حسینیه طهور 💠 آینه مصطفی 🔹 سه گفتار از استاد حسینی شاهرودی درباره حضرت علی اکبر صلوات الله و سلامه علیه ✔️ مقام حضرت علي اكبر (عليه السلام) https://b2n.ir/g35191 ✔️ علی اکبر علیه السلام؛‌ آیینه مصطفی صلی الله علیه و آله https://b2n.ir/e79584 ✔️ عطش حضرت علی اکبر علیه السلام https://b2n.ir/d26192 مطالب را در پیوندهای درج شده ببینید، بشنوید و مطالعه کنید کانال طهور @sharabetahour

📝 حسینیه طهور 💠 مقام حضرت علي اكبر (عليه السلام) 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔹 حضرت علي اكبر (عليه السلام) افضلند از همه‌ي انبياء ... 🔹 حضرت علي اكبر (عليه السلام) داراي مقام اصطفاء است؛ بالاصالة ... 🔹 مقام اصطفاء: هرگاه خلق يا وجه خلقي خداي متعال در مرتبه استواء قرار گيرد، به گونه‌اي كه متصف به عدالت مطلق باشد ... 🔹 مصطفي يعني عادل مطلق ... 🔹 كسي كه داراي مقام اصطفاء است، شايستگي خلافت الهي را دارد ... 🔊 صوت در ادامه🔽🔽 کانال طهور @sharabetahour

🔊 #صوت 💠 مقام حضرت علي اكبر (عليه السلام)

💠 ابوالفضل علیه السلام 🔹 سه گفتار از استاد حسینی شاهرودی درباره حضرت ابوالفضل العباس صلوات الله و سلامه علیه ✔️ علمدار؛ شرحی بر مقامات حضرت باب الحوائج، ابوالفضل العباس علیه السلام https://b2n.ir/461900 ✔️ ابوالفضل (عليه السلام) https://b2n.ir/f35721 ✔️ روضه حضرت ابوالفضل علیه السلام؛ تجلی مظلومیت و اوج عواطف https://b2n.ir/m72456 مطالب را در پیوندهای درج شده ببینید، بشنوید و مطالعه کنید کانال طهور @sharabetahour

📝 حسینیه طهور 💠 روضه حضرت ابوالفضل علیه السلام؛ تجلی مظلومیت و اوج عواطف 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔊 صوت در ادامه🔽🔽

🔊 صوت 💠 روضه حضرت ابوالفضل علیه السلام؛ تجلی مظلومیت و اوج عواطف

💠 روضه حضرت ابوالفضل علیه السلام؛ تجلی مظلومیت و اوج عواطف 📝 گفتاری از استاد حسینی شاهرودی 🔹 آنچه در کربلا اتفاق افتاد که به اذن الله همه تدبیر امام حسین علیه الصلات و السلام بود، طراحی دقیق و همه‌جانبه‌ای است که انسان‌ها تا روز قیامت با هر عقیده‌ای که داشته باشند، وقتی بشنوند حداقل از حیث عواطف‌شان متمایل به حق شوند. 🔹 تمام بخش‌های کربلا همین‌طور است. کارهایی که امام حسین علیه السلام خودشان در این روز انجام دادند، خداحافظی‌ها و وداع‌هایی که انجام دادند، وداع معمول و متعارف نیست. اولاً عرب اهل خداحافظی نبوده، ثانیاً اگر اهل خداحافظی بودند در شرایط صلح و آرامش؛ اما در جنگ بروند تک تک، یکی یکی را نام ببرند و با او خداحافظی و صحبت کنند، این‌ها همه با تدبیر بوده. 🔹 وجهه غالب در همه این حوادث این است که سرچشمه‌های محبت را از دل شنونده، خواننده و بالاخره مخاطب بجوشاند. راه آن‌هم آن است که جنگ او نباید به‌گونه‌ای باشد که مخاطب و مستمع تشفّی خاطر پیدا کند. چون اگر آن‌ها کاری کردند و حضرت هم دمار از روزگارشان درآورده بود، قطعاً می‌گفتند با آن‌ها خوب [رفتار] کرد، این به آن در. در حالی که در کربلا نهایت پرهیز شده. در مواردی هم که گفته شده 10 نفر، 20، 120 نفر از دم تیغ می‌گذرانند، شرایطی است که لشکریان یزید بر خودشان تحمیل کردند. یعنی برای این‌که به حداقلی از اجر دنیوی برسند یا نامشان در فهرست سپاهیان قدر باشد، خودشان را از دم تیغ گذراندند و الا اگر آن‌ها فرار یا از دور تیراندازی می‌کردند، امام حسین علیه السلام با آن‌ها کار نداشت. 🔹 در نتیجه آن قطعه‌ای که باید حضرت اباالفضل العباس علیه الصلات و السلام خودش را نشان بدهد یعنی از آن جهت باید نهضت کربلا را بیمه کند، این است که مظلومیت همراه با تجلی عواطف، همراه با گفتار و روح کودکانه‌ای که در خیام اتفاق افتاده همه با هم عجین بشود. برای همین هم هست که در همه روضه‌ها بعد از روضه امام حسین و مخصوصاً کاری که آن حضرت در آخرین لحظات که نمی‌توانست روی پای خود بایستد انجام داد، سوزناک‌تر از روضه حضرت اباالفضل العباس علیه الصلات و السلام وجود ندارد. 🔹 روضه حضرت علی اکبر علیه السلام هم دقیقاً وقتی که بدنش ارباً ارباً شده خودش را نشان می‌دهد و الا اگر در حد جنگیدن و جنگ نمایان و کشتن و مانند این‌ها باشد، می‌شود یک قهرمانی که در ملت‌ها حداقل در افسانه‌ها وجود دارد اما سنخ کاری که در کربلا انجام شده، مخصوصاً معالی این روضه‌ها و مصیبت‌ها، حتی در افسانه‌ها هم نیامده. اصلاً ذهن بشر چنین چیزی را برنمی‌تابد. 🔹 امام حسین علیه السلام هم نهایت پرهیز را دارد و در بسیاری از موارد هم که حضرت حمله کرده برای این است که وسط و نزدیک‌تر قرار بگیرد تا آن‌ها را موعظه کند و تذکر بدهد. امام حسین اگر می‌خواست بجنگد، یگانه عرب و انسان‌ها در قدرت بود؛ هم در ظاهر و هم در باطن. بقیه هم همین طور هستند؛ زن و مردشان [با سایر خلق] متفاوتند، همه دارای قدرت ربانی هستند. همان در قلعه خیبر را که امیرالمؤمنین علیه الصلات و السلام به قوت ربانی بلند کرد، تک تک خاندان پیامبر همین‌گونه بودند. بنابراین اگر می‌خواستند با یک اشاره ظاهری ـ نه باطنی ـ بساط یزید و یزیدیان را بهم بریزند، شدنی بود. ولی در مدت زمانی یزید از بین می‌رفت، امام حسین هم از دنیا می‌رفت، دوباره یزید جدیدی می‌آمد و قصه جدیدی بود و هیچ راه حلی نداشت. کاری کردند ماندنی باشد. 🔹 بنابراین هیچ‌کس از خاندان پیامبر جنگ نمایان نکردند. اصحاب جنگ کردند که تمام توان و همت‌شان را به‌کار گرفتند و خالصانه جنگیدند. و الا خاندان پیامبر باید کاری که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم انجام می‌داد که نرم‌خویی، زبان نرم، آرام، با حلم و طمأنینه به‌گونه‌ای که دل‌ها نرم شود، امام حسین دقیقاً شبیه کار پیامبر را انجام داده. ولو شمشیر زده ولی عند الضروره شمشیر زده به‌گونه‌ای که بلکه آیندگان و نسل‌های آینده به‌وسیله آنچه که در کربلا رخ داد، هدایت شوند.

📝 حسینیه طهور 📝 ثارالله 🔹 استاد گرامی در دهه اول محرم سال 1392 (1435 ه.ق) طی چهار جلسه به شرح و تفسیر تعبیر ثارالله درباره امام حسین (علیه السلام) پرداختند. صوت و فیلم این جلسات در #حسینیه_طهور منتشر شده است. اهم مباحث مطرح شده در این سلسله مباحث به شرح زیر است: 🔹 (1) ثارالله؛ وجهی که در تمام هویت خدای متعال جاری است https://b2n.ir/e12486 🔹 (2) امام حسین (علیه السلام)؛ احیاکننده امر خدا https://b2n.ir/d88585 🔹 (3) ثارالله؛ باعث آمرزش گناهان گذشته و آینده خلق https://b2n.ir/t72626 🔹 (4) خدا خون‌بهای حسین است https://b2n.ir/a11378 صوت، فیلم و متن خلاصه این مجموعه در نشانی‌های ذکر شده قابل ملاحظه و دریافت است. کانال طهور @sharabetahour

🔊 صوت 🔹 (1) ثارالله؛ وجهی که در تمام هویت خدای متعال جاری است 🔽🔽

🔊 صوت 🔹 ثارالله (2): امام حسین (علیه السلام)؛ احیاکننده امر خدا

🔊 صوت 🔹 (3) ثارالله؛ باعث آمرزش گناهان گذشته و آینده خلق

🔊 صوت 🔹 ثارالله (4): خدا خون‌بهای حسین است