در روایتی از امام صادق (علیه السلام) بعد از توضیحاتی در مورد فضیلت روز تحویل سال (نوروز) حضرت خطاب به اصحاب عرب خود می‌گویند:
👈 «مَا مِنْ يَوْمِ نَيْرُوزٍ إِلاَّ وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِيهِ اَلْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَيَّامِنَا وَ أَيَّامِ شِيعَتِنَا حَفِظَتْهُ اَلْعَجَمُ وَ ضَيَّعْتُمُوهُ»
هیچ روزی از روزهای نوروز نیست الا اینکه ما امیدوار به فرج در آن روز هستیم چراکه نوروز از روزهای ما و شیعیان ما است و غیرعرب (ایرانیان) آن را حفظ کردند و شما (عرب‌ها) آن را ضایع کردید.
.....
پی‌نوشت: در مورد نوروز روایتی هم در مذمت آن است و وجه جمع آن ظاهرا چنین باشد که روایات در مدح و تقویت آن، ناظر به مراسمات معمول مردمی و عید گرفتن و دید و بازدید و... باشد و روایت در مذمت آن ناظر به برنامه‌هایی که پادشاهان اموی و عباسی به تقلید از پادشاهان ایرانی برای خود تدارک دیدند.
چرا که در روایت مذمت کننده نوروز منصور عباسی از امام کاظم (علیه السلام) می‌خواهد حضرت مانند پادشاهان بنشینند و آنچه برایشان به عنوان هدایا می‌آید بگیرند! حضرت جواب می‌دهند:
👈 «انه سنة الفرس و محاها ان اسلام و معاذ الله ان نحیی ما محاها الاسلام فقال المنصور انما نفعل هذا سیاسة للجند فسالتک بالله العظیم الا جلست فجلس»
این سنت ایرانیان است که اسلام محوش کرد و به خدا پناه می‌برم که آنچه اسلام محو کرده را احیاء کنم.
منصور گفت ما این کار را برای مدیرت کردن سپاه انجام می‌دهیم. تو را به خدا بنشین و حضرت نشستند.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1