بی‌حجاب خارج از عرف یکی از اشکالاتی که به متن اخیر شده بود اینکه بی‌حجابی، بی‌حجابی است و بی‌حجابی خارج از عرف یا معنا نمی‌دهد یا در مواجه فقهی با آن تفاوتی وجود ندارد. عرض بنده در متن این بود که در شیوه اجرا، حکومت نسبت به آن مواردی از خلاف قانون یا شرع که متعارف جامعه است عملا نمی‌تواند برخوردی کند و همیشه مدل مبارزه با جرائم و گناهان برای کنترل عرف و پیش‌برد آن به سمت اصلاح، با کار کردن روی موارد هنجار شکن اجتماعی است چون در این موارد اکثریت جامعه مقابل شما نیست و شما قدرت برخورد دارید اما وقتی روی چیزی دست بگذارید که اکثریت جامعه با شما موافق نیست عملا نمی‌توانید به نتیجه‌ای برسید. مثلا پلیس وقتی می‌خواهد با سرعت غیر مجاز مبارزه کند یک حدی می‌گذارد مثلا ۸۰ کیلومتر در ساعت اما تا حدودی بالاتر از آن حتی تا ۱۰۰ را هم معمولا جریمه نمی‌کند چون اکثریت بین این بازه ۸۰ تا ۱۰۰ می‌روند، اگر همه را جریمه کنند باید با همه درگیر شوند و اعتراض عمومی بلند می‌شود یا همه می‌ریزند روی سر آنها که چرا ما را جریمه کرده‌اید و... عوضش می‌آید با آنهایی که بالای ۱۰۰ کیلومتر حرکت می‌کنند برخورد می‌کند، اینگونه می‌تواند سرعت غیر مجاز را کنترل کند یا مثلا وقتی می‌خواست برای کلاه کاسکت نداشتن یا کمربند نبستن مردم به نتیجه برسد ابتدا در کنار فرهنگ‌سازی و تبلیغات روی موارد خاص دست گذاشت مثلا کلاه نداشتن و کمربند نبستن در سرعت بالا یا اتوبان، بعد اندک اندک موارد شهری را هم اعمال قانون کرد تا این مطلب جا افتاد. در امر به معروف و نهی از منکر هم اگر حکومت به دنبال نتیجه گرفتن و محقق شدن است در مرحله اجراء بایست از موارد هنجار شکن شروع کند و بحث فعلی دولت هم در قضیه برخورد با بی‌حجابی مبنی بر برخورد با موارد هنجار شکن است و با آن زنی که مثلا اندکی از مویش مثل کثیری از جامعه پیدا است برخورد نمی‌کند بلکه با آنی که برهنگی خارج از عرف دارد برخورد می‌کند. اگر با زنی که حجابش مثل ۸۰ درصد جامعه است بخواهد برخورد کند همه حتی مذهبی‌ها می‌گویند اینکه حجابش خیلی عادی بود! در اینکه همه موارد از بی‌حجابی مصداق گناه است شکی نیست، در اینکه نسبت به موارد جزئی از بی‌جابی و گناه نیز ما باید حساس باشیم و در صورت وجود شرایط تذکر دهیم شکی نیست اما مساله‌ای که در یاداشت اخیر اشاره شده شیوه اجراء و مدیریت نهی از منکر از سوی حکومت است. حکومت چگونه باید عمل کند؟ برخی اشکال کرده بودند که بی‌حجابی گناه صغیره است و حکومت نمی‌تواند از باب تعزیر با آن برخورد کند چون تعزیر در گناهان کبیره است، بنده متذکر شدم که بی‌حجابی اگر همراه با استصغار یا اصرار باشد ولو ابتدا گناه صغیره است اما در ادامه از باب حکم ثانوی، مصداق گناه کبیره‌ای می‌شود که تعزیر بر آن جایز است. اما در هر صورت اگر کسی این را نپذیرد اشکال ندارد چون مسئله حکومت در برخورد با بی‌حجابی در زنان بی‌حجاب خارج از عرف است، یعنی زنانی که مقدار عدم پوشش آنها را اکثریت جامعه قبیح می‌دانند و نوع پوشش آنها منافی عفت عمومی و هنجار شکنی است، در این مصادیق علاوه بر تطبیق عناوین ثانوی چون استصغار و اصرار بر گناه عناوین دیگری چون تهتک و تجاهر به فسق نیز بر عمل آنها صدق می‌کند. ممکن است کسی بگوید مقوم معنای تهتک و تجاهر چیزی است که عرف آن را فسق و پرده‌دری می‌داند، تعبیر تهتک و تجاهر حقیقت شرعیه ندارند بلکه به فهم عرف حواله داده شده است پس تطبیق آن در مواردی که ولو شارع آن را مصداق فسق دانسته ولی قبح آن برای جامعه جا نیافته است، صحیح نبیست چراکه حالا که عرف آن عمل را فسق نمی‌داند با اقدام علنی به آن، مصداق تجاهر و تهتک به فسق محقق نمی‌شود، البته ممکن است در این اشکال خدشه شود ولی در هر صورت در مواردی که محل بحث حکومت است یعنی موردی را که جامعه نیز هنجار شکنی و فسق می‌داند عنوان تهتک و تجاهر به فسق قطعا صادق است. الکلام در اینکه صدق عناوین تهتک، و تجاهر به فسق و استصغار ذنب و اصرار بر گناه موجب کبیره شدن آن نمی‌شود. در پست بعد به آن می‌پردازم👇 @sharhehal_hoze

کبیره بودن بی‌حجابی خارج از عرف در متن اخیر ادعا شده بود اگر کسی رعایت نکردن برخی از حدود شرعی حجاب که متعارف جامعه است را مصداق گناه صغیره نداند و اصرار بر آن و استصغار آن را چون قبح آن مطلب برای عموم جا نیفتاده است مخل کبیره شدن این گناه صغیره بداند. اما در مواردی که محل بحث حکومت برای برخورد با مصادیق نامتعارف کشف حجاب است یعنی مواردی که جامعه نیز پوشش آنها را خارج از عرف و هنجار شکن می‌داند نمی‌تواند انکار کند که قبح این موارد برای جامعه جا افتاده است. اگر افراد در این موارد ادعای جهل به حکم کنند قابل پذیرش نیست و عناوین ثانویه جدیدی علاوه بر اصرار بر ذنب و استصغار ذنب بر این قسم از موارد منطبق است و آن تجاهر به فسق و تهتک است. فقها در جواز تعزیر بر گناهان کبیره توسط حاکم متفق هستند و همینکه جواز ثابت شود برای شرعی بودن اقدام حکومت در تعزیر این مصادیق کافی است اما الکلام که این عناوین موجب کبییره شدن می‌شوند یا خیر؟! یکی از ملاک‌های ذکر شده برای کبیره شدن گناه، بزرگ شمرده شدن یک گناه در کتاب و سنت و قرار دادن آثار تنبهی خاص برای آنها است، دیگری عظیم بودن یک گناه نزد اهل شرع است. مثلا مرحوم سید یزدی در عروة الوثقى چنين می‌فرمایند: «المعصية الكبيرة هى كل معصية ورد النص بكونه كبيرة كجملة من المعاصى المذكورة فى محلها او ورد التوعيد بالنار عليها فى كتاب او السنة صريحا او ضمنا او ورد فى الكتاب او السنة كونه اعظم من احدى الكبائر المنصوصة او الموعود عليها بالنار او كان عظيمة فى انفس اهل الشرع». مصادیق تهتک و تجاهر به فسق در محل بحث نیز هم از جمله موارد گناه بزرگ نزد اهل شرع است و هم از جمله مواردی است که در کتاب و سنت برای آنها عقوبت‌های خاص ذکر شده است. از امام صادق(ع) روایت است: «اذا جاهر الفاسق بفسقه فلا حرمة له و لا غيبة». در روایت از حضرت امیر(علیه السلام) است که: «إيّاكَ و المجاهَرَةَ بالفُجورِ فإنّها مِن أشَدِّ المَآثِمِ» و تعبیر سخت‌ترین گناهان ملازم با وجود توعید بالنار است. خلاصه اینکه لازم نیست حتما یک گناه با لفظ کبیره در کتاب و سنت ذکر شده باشد بلکه از نوع تعابیر کتاب و سنت و توعید بر عذاب می‌توان حکم به کبیره بودن یک گناه کرد. البته یک نکته‌ای اینجا ممکن است گفته شود که کبیره واقعی با کبیره اصطلاحی فرق می‌کند و این مطلب را شهید دستغیب در جلد دوم کتاب گناهان کبیره خود در ابتدای آغاز بحث از گناهان کبیره اصطلاحی در بحث اصرار بر صغیره مطرح کرده‌اند و فرموده‌اند احکام مترتب بر کبیره واقعی بر کبیره اصطلاحی مترتب نیست و فقط از نظر شدت عذاب کبیره اصطلاحی شبیه به کبیره واقعی است، پس اگر این حرف را بپذیریم دیگر بر مبنای فقهایی که احکام کبیره واقعی را بر کبیره اصطلاحی مترتب می‌دانند یا فقهایی که تعزیر بر گناهان صغیره را هم جایز می‌دانند مطلب صحیح است. نکته بعد اینکه برای جواز تعزیر حکومت در موارد گفته شده در متن به نهی از منکر مؤمنین وقتی تمکن پیدا کنند اشاره شده بود. چرا؟ چون تعزیر توسط حاکم در واقع مرحله عملی اجرای نهی از منکر است که بعد از طی مراتب آن صورت می‌گیرد و برای موارد غیر متعارف بی‌حجابی، مفروض این است که مراحل قبلی نهی لسانی توسط حکومت صورت گرفته است و قبح آن جا افتاده است و فرد نسبت به رعایت آن جاهل نیست. در ادله تعزیر به اینکه تعزیر از باب مرحله عملی نهی از منکر است اشاره شده است. در متن اخیر اشاره‌ای نیز به بحث مدارا شده بود که به آن اشکال کرده بودند و توضیح بیشتر آن را در ادامه می‌آورم.👇 @sharhehal_hoze

ارتباط مدارا با نهی از منکر چیست؟ یک بحثی را برخی مثل آیت‌الله حائری شیرازی دارند که در نهی از منکر به آنچه متعارف جامعه است نمی‌شود نهی کرد و در این مرحله باید فرهنگ سازی کرد، آن مواردی را می‌شود که نهی از منکر کرد که عرف با شما همراه باشند. این حضرات برای توضیح مطلب خود معنای معروف و منکر در آیات امر به معروف و نهی از منکر را نه به معروف و منکر دینی بلکه به معروف اجتماعی بازمی‌گرداندد و فقها به آنها اشکال می‌کنند که این مطلب صحیح نیست و معروف و منکر منظور معروف و منکر نزد شرع است نه نزد عرف. اما عرضی که بنده اینجا دارم این مطلب نیست بلکه می‌گویم معروف و منکر همان معروف و منکر نزد شارع است و اگر جایی شرایط امر به معروف و نهی از منکر مثل علم و جهل امر و نهی کننده و امر و نهی شونده و احتمال تاثیر و... وجود دارد شما حتی به موارد متعارف از گناه نیز باید امر و نهی کنی. عرض بنده این است که در اجتماع وقتی مصادیق مختلف از گناه وجود دارد و شما می‌خواهی امر و نهی کنی نمی‌توانی که زندگی را تعطیل کنی و شب و روز فقط امر و نهی کنی، عملا هم اگر با همه درگیر شوی، همه علیه شما می‌شوند و نتیجه نمی‌گیری پس حالا که می‌خواهی به برخی از موارد امر و نهی کنی آن مواردی که جامعه نیز با شما همراه هستند که قبیح است آنها را باید در اولیت قرار داد چون امر و نهی نسبت به همه در توان و قدرت من نیست. ممکن است کسی بگوید شما آن مواردی که با آن مواجه می‌شوی را در اولیت قرار بده اما اولا همان مواردی که با آن مواجه می‌شوم هم همینطور است و مجبورم شدید‌ترهایش را انتخاب کنم ولی بحث ما الان از منظر حکومت است که می‌خواهد به جامعه به عنوان یک کل و برنامه ریزی برای آن توسط نیروهایش فکر کند، است نه فرد، در اینجا می‌گوئیم شما کدام موارد را مدارا و اغماض می‌کنی و کدام موارد را مدارا نمی‌کنی و نهی از منکر می‌کنی؟ آن‌هایی که قدرت داری، کدام را قدرت داری؟ مواردی که خارج از اکثریت هستند و آنها عملا کسانی هستند که هنجار شکنی می‌کنند. وقتی روایات مختلف در نوع برخورد با دشمنان و مخالفان و افراد کم ایمان را نگاه می‌کنیم می‌بینیم در اکثر آنها رعایت کردن ظرفیت فهم مخاطب و مطرود نکردن خود با اغماض از برخی گناهان در آنها وجود دارد و فقط به برخی از آنها در اینجا اشاره می‌کنم. 👈 به نقل از ابو بكر حضرمى: برادرم علقمه به امام باقر عليه السلام عرض كرد كه من مى گويم : براى على، با مردم بايد جنگيد. امام باقر عليه السلام به من فرمود: به نظرم اگر تو بشنوى كه كسى على عليه السلام را دشنام مى دهد و بتوانى بينى اش را قطع كنى اين كار را مى كنى. عرض كردم : آرى . حضرت فرمود : امّا اين كار را مكن. «ثُمَّ قالَ : إنّي لَأَسمَعُ الرَّجُلَ يَسُبُّ عَليّاً و أستَتِرُ مِنهُ بِالسّارِيَةِ ، فَإذا فَرَغَ أتَيتُهُ فَصافَحتُهُ» سپس فرمود: من مى شنوم كسى به على ناسزا مى گويد . از او در پناه ستونى پنهان مى شوم و چون ناسزا گويي‌هايش تمام شد پيش او مى روم و با وى دست مى دهم. 👈 از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: «إنَّ الأنبِياءَ إنّما فَضَّلَهُمُ اللّهُ عَلى خَلْقِهِ بِشِدَّةِ مُداراتِهِم لِأعداءِ دِينِ اللّه، و حُسنِ تَقِيَّتِهِم لِأجلِ إخوانِهِم في اللّه» خداوند از اين رو پيامبران را بر ديگر مردمان برترى داد كه با دشمنان دين خدا بسيار با مدارا رفتار مى‌كردند و براى حفظ برادران همكيش خود، نيكو تقيه مى‌كردند. 👈 از امام على عليه السلام روایت است: «لَيسَ الحَكيمُ مَن لَم يُدارِ مَن لا يَجِدُ بُدّاً مِن مُداراتِهِ» فرزانه نيست آن كه مدارا نكند با كسى كه چاره اى جز مدارا كردن با او نيست. 👈 از امام باقر عليه السلام: «فِي التَّوراةِ مَكْتوبٌ فيما ناجَى اللّه ُ عزّ و جلّ بِه موسَى بنَ عِمرانَ عليه السلام: يا موسى! اُكتُمْ مَكتومَ سِرّي في سَريرَتِكَ و أظهِرْ في عَلانِيَتِكَ المُداراةَ عَنّي لِعَدُوّي و عَدُوِّكَ مِن خَلْقي و لا تَستَسِبَّ لي عِندَهُم بِإظهارِ مَكتومِ سِرّي فَتُشرِكَ عَدُوَّكَ و عَدُوّي في سَبّي. از جمله نجواهاى خداوند عزّ و جلّ با موسى بن عمران كه در تورات نوشته شده است [ اين است كه ]: اى موسى! رازِ پنهانِ مرا در دل خويش نهان دار و در آشكار با دشمن من و دشمن خودت مدارا كن و با فاش كردن رازِ نهان من، باعث ناسزاگويى آنان به من مشو كه در آن صورت در ناسزاگويى به من، با دشمن من و دشمن خودت شريك گشته اى. و خلاصه برای این مطلب که توضیح داده شد به نکاتی چون «عدم انفرار ناس عن الدین» نیز می‌شود استناد کرد. @sharhehal_hoze

پیشنهادی برای رفع مشکل معرفی اساتید به طلاب به نظرم می‌رسد که در یکی از سامانه‌های حوزوی برای انتقادات و پیشنهادات آن را بارگذاری کردم توضیح صوتی آن را هم برای یکی از مسئولین مربوطه فرستادم. دوستان اگر به مسئولان دسترسی داشتند این پیشنهاد را برای آنها ارسال کنند. این پیشنهاد را اگر حوزه هم اجرا نکند هر مدیر مدرسه می‌تواند برای مدرسه خود اجرا کند و از برکات آن استفاده نماید.👇

با سلام هر سال در ابتدای سال تحصیلی طلاب مختلف برای انتخاب واحد دچار نوعی سردرگمی در شناخت اساتید هستند و بالاخره با چند جلسه محدود حضور در درس چند استاد محدود مجبور هستند به سرعت استاد خود را انتخاب کنند چرا که سال تحصیلی شروع شده و از درس‌ها عقب خواهند ماند، انتخاب طلاب از درس و استاد بر اساس شناخت مختصر از استاد و درس و عدم مقایسه با اساتید مختلف است و بعضا به همین جهت طلاب ریسک نکرده و درس چند استاد مشهور بسیار شلوغ است و دیگر اساتید درس‌های بی‌رمق و با چند طلبه دارند درحالی که آن اساتید اگر تعدادی طلبه کوشا در درسشان شرکت کرده بودند بسیار با نشاط‌تر و فعال‌تر درس خود را برگزار می‌کردند. مشکل مذکور برای طلابی که از شهرستان‌ها تازه به قم آمده یا به صورت مجازی می خواهند از دروس اساتید استفاده کنند مضاعف است. پیشنهاد می‌شود حوزه یک سایت یا صفحه مشخص برای معرفی اساتید رسمی خود داشته باشد و هر استاد مشخصاتی از رزومه خود را در سایت ارائه کند و در صفحه معرفی هر استاد عکس استاد یک معرفی و اگر استاد سایت یا کانال یا راه ارتباطی خاصی دارد که صوت‌ها و مطالب استاد در آنجا وجود داشته باشد لینک آن نیز آورده شود. این کار فواید مختلفی دارد از جمله: ۱. طلاب خیلی راحت‌تر می‌توانند اساتید خود را انتخاب کنند، همینکه طلبه استاد خود را با شناخت دقیق‌تر انتخاب کند در بهره‌وری او از استاد و نشاط استاد در تدریس تاثیر بسیار زیادی دارد. ۲. با توجه به گسترش زیاد فضای مجازی فرصت خوبی در معرفی اساتید خوب حوزه در یک فضای برابر و به دور از عوامل رشد غیر منطقی افراد شکل می‌گیرد و اساتید مختلف ترغیب می‌شوند که صوت‌ها و مطالب خود را در فضای مجازی ثبت و ضبط منظم کنند و آن را در صفحات یا کانال‌های شخصی در دسترس قرار دهند. ۳.نوعی از اعتبار بخشی غیر رسمی به اساتید حوزوی فراهم می‌آید که اساتید برای معرفی خود به نهادها یا مجموعه‌های مختلف می‌توانند لینک صفحه خود در سایت رسمی حوزه را ارائه کنند. با مدیریت صحیح و اجرای این برنامه برکات زیادی حاصل خواهد شد که لازم می‌آید از اجرای آن دریغ نشود. @sharhehal_hoze

📖مرور ادبیات ۲: تجزیه و شناخت اسماء 🔻در شناخت یک اسم نیز مانند فعل باید به ۶ نکته دقت داشته باشیم: 1.اولین ویژگی فعل و اسم مشترک است: حروف اصلی اسم چیست؟ حروف اصلی بیانگر ماده اصلی اسم است که ریشه معنایی اسم از آن فهمیده می‌شود: اگر حروف اصلی ۳ تایی بود: ثلاثی است و اگر ۴ تایی بود رباعی است و اگر 5 تایی بود خماسی است. حروف زائد بر این حروف اصلی اگر وجود دارد، اسم ما می‌شود: «مزید» و اگر ندارد، می‌شود: «مجرد» پس اسم از نظر حروف اصلی و زائد به شش گروه تقسیم می‌شود: رجل (ثلاثی مجرد) – رجال (ثلاثی مزید) – جعفر (رباعی مجرد) – جعافر (رباعی مزید) – سفرجل (خماسی مجرد) - سلسبیل (خماسی – مزید) ۲.اگر فعل زمان داشت، اسم جنس مونث و مذکر دارد البته مونث و مذکر دو قسم حقیقی و مجازی دارد. جنس حقیقی حقیقتا مونث یا مذکر است اما جنس مجازی جنسیت برایش معنا ندارد مثلا خورشید جنسیت برایش معنا ندارد ولی مونث مجازی است یا جدار و باب مذکر است ولی مذکر مجازی چون اینها حقیقتا جنسیت ندارند ولی عرب با آنها معامله مذکر کرده است. ۳. تقسیم بندی سوم بر اساس تعداد مفرد، مثنی و جمع است. مؤمن (یک مرد با ایمان) – مؤمنتان (دو زن ...) – مؤمنون (مردان با ایمان) – مؤمنات (زنان ...) ۴. اسم مصدر است یا خیر؟ اگر اسم ریشه فعل باشد و فعل از آن ساخته شود به آن می‌گویند مصدر اگر نباشد غیر مصدر است. ضَرب اسم است به معنی زدن اما رجل یعنی مرد و فعلی از آن ساخته نمی‌شود. ۵. اسم یا جامد است یا مشتق، این برعکس مصدر است. اگر اسمی از فعل ساخته شده باشد مشتق است و اگر ساخته نشده باشد جامد است. عالم - علیم و معلوم و علامه همه از فعل عَلِمَ یَعًلَمُ ساخته شده است و به آن می‌گوئیم مشتق ولی رجل – جدار و... مستقیما از حروف الفبا گرفته شده و به آن می‌گوئیم جامد. مشتقات یک تعداد محدودی دارد و اوزان خاص خود و بر آن اساس تشخیص داده می‌شوند. ۶. معرفه و نکره: اگر یک اسمی معنا و مصداق مشخصی داشت معرفه است و اگر نداشت نکره است. مثلا کعبة اسم خاص برای مکان خاص است اما بیت اسم نکره است برای هر خانه‌ای. 📌مثال برای تطبیق: القتیل: (ثلاثی مزید) – مذکر حقیقی – مفرد (اگر الف و لام آن جنس نباشد) – غیر مصدر – مشتق – معرفه. ابواب: (ثلاثی مزید) – مذکر مجازی – جمع – غیر مصدر – جامد - نکره #ادبیات @sharhehal_hoze

آیا عید الزهرا سند تاریخی دارد؟؟ حقیقت ماجرای عیدالزهرا و ابولولو چیست ؟ استاد مهدوی ارفع @sharhehal_hoze

برخی از مطالب این کلیپ نیاز به توضیح بیشتر یا اصلاح دارد. مثلا در مورد تاریخ مرگ خلیفه دوم برخی هم معتقد به همان نهم ربیع هستند. علامه مجلسی در این رابطه می‌نویسند: كما هو مشهور الآن بين عوام الشيعة- أن قتله كان في اليوم التاسع من ربيع الأول، و كان ذلك مشهورا أيضا في السابق بين جمع من محدثي الشيعة، و قد أشار السيد الأجل علي بن طاووس في كتاب «الإقبال» إلى أن ابن بابويه نقل رواية عن الإمام الصادق عليه السّلام في أن مقتله كان في التاسع من ربيع الأول و يفهم من نقله أن الشيخ الصدوق كان يعتقد بذلك، و إن كان السيد نفسه قد أوّل هذا الحديث إلى تأويلات.👇 https://lib.eshia.ir/71425/1/253/%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%B9_%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%84 در مورد یهودی بودن ابولولو هم اختلاف نظر وجود دارد و حتی اقوالی بر شیعه بودن او است‌.👇 https://hawzah.net/fa/Article/View/99745

💥فوقش چهارتا شیعه کشته بشن! چه اشکالی داره؟ 🎤سخنان مدیر حوزه اباصالح بلوار امین قم درباره برائت و لعن علنی. 📌 با شرح حالی از حوزه همراه شوید. @sharhehal_hoze

در این کلیپ مدیر مدرسه اباصالح می‌گوید اگر انتشار مطالب مربوط به طعن خلفای اهل سنت و اختلاف انگیز بین شیعه و سنی اشکال داشت وقتی در کتب قدما می‌آمد امام زمان به قدما می‌گفت یک زمانی می‌آید و این کتاب‌ها در دسترس عموم قرار می‌گیرد و اهل سنت آنها را می‌بینند و موجب اختلاف می‌شود پس این کارها را نکنید. بعد خودشان می‌گویند که شیعه نیاز داشته است این حرف‌ها را بشنود تا اعتقاداتش قوی شود و الان هم باید ولو به قیمت کشته شدن چند صد نفر شیعه این حرف‌ها به گوش شیعیان برسد. به ایشان جواب می‌دهیم: اولا همانطور که شما می‌گویید باید این بحث‌ها برای حفظ اعتقادات شیعه توسط علما ثبت می‌شد فلذا امام زمان هم از ثبت آنها جلوگیری نکرده‌اند. ثبت این مطالب در آن زمان ملازم نشر عمومی در همه فضاها نبود و کار صحیحی هم بود اما حالا که این ملازمه بوجود آمده است شما به نحویی عمل کنید که مبتلی به خسارات لوازم نو پدید نشوید. ثانیا: ثبت مباحث اعتقادی و اختلافی با اهل سنت در بحث ولایت در مباحث تاریخی و ... چه ربطی به اظهار لعن و برائت و فحش و... شما دارد؟! شما بحث علمی کنید همانطور که در حال حاضر هم بسیار از این بحث‌ها می‌شود و اعتقادات شیعه در حقانیت اهل بیت و مظالمی که بر آنها رفته است گفته می‌شود. طوری می‌گویند انگار کسانی که مثل اینها عمل نمی‌کنند الان دیگر با اعتقادات شیعه آشنا نیستند یا برائت از دشمنان خدا و دین ندارند! 📌 با شرح حالی از حوزه همراه شوید. @sharhehal_hoze

هنر انگلیسی‌ها 📌 با شرح حالی از حوزه همراه شوید. @sharhehal_hoze

حکم ولی امر مسلمین جهان امام خامنه ای مدظله در مورد اهانت به مقدسات اهل سنت چرا با این فکر غلط و شوم بین برادران مسلمان اختلاف ایجاد بشود؟ به آن شیعه‌ای هم که از روی نادانی و غفلت، یا گاهی از روی غرض ــ این را هم سراغ داریم و افرادی را هم از بین شیعیان می‌شناسیم که فقط مسئله‌شان مسئله‌ی نادانی نیست، بلکه مأموریت دارند برای اینکه ایجاد اختلاف کنند ــ به مقدسات اهل‌سنت اهانت می‌کند، عرض می‌کنم: رفتار هر دو گروه حرام شرعی است و خلاف قانونی است». (بیانات در جمع مردم استان کردستان‌ در میدان آزادی سنندج‌، 1388/02/22) @sharhehal_hoze

رهبر معظم انقلاب : بعضی ها به نام شاد کردن دل فاطمه زهرا س کاری میکنند امروز این روز ها که انقلاب ما را که محصول مجاهدت های فاطمه زهراست در دنیا لنگ کنند. @sharhehal_hoze

❇️ تصلب رهبری نسبت به شرع 📝 نظر رهبر معظم انقلاب در اعمال مصلحت 🎙 آیت الله آملی لاریجانی ♨️ مصلحتی که با آن بشود حکم اولی شرع را موقتا تعطیل کرد مصلحت ضروری است؛ نه صرف مصلحت راجحه.

گاهی برخی دوستان و مخاطبان در شخصی می‌پرسن مطالب این کانال و دیگر کانال‌های بنده رو اجازه هست بدون ذکر نام و منبع جایی نشر بدیم؟! بله هیچ اشکالی ندارد، فقط نباید تغییری در مطالب داده شود الا در حد تغییرات اندک نگارشی؛ محتوا نباید تحریف یا عکس و... شود، در صورت حفظ محتوا و تغییرات اندک متنی مطالب این کانال که تقریبا همه تولیدی است را می‌توانید بدون ذکر نام این کانال یا حتی با ذکر نام خودتان منتشر نمایید.

مسیر هدایت کننده شدن طولانی است و با سختی‌ها همراه است چون کار کار بزرگی است، نیاز به زمان زیاد و طی مقدمات فراوان دارد. خداوند تبارک و تعالی در آیه ۲۴ سوره مبارکه سجده می‌فرماید: از بنی اسرائل برخی را هدایت‌گر مردم به امر الهی قرار دادیم اما کی اینها به این مقام هدایت‌گری رسیدند؟! وقتی که صبر کردند و به نشانه‌های الهی یقین پیدا کردند. «وَ جَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ» و برخی از آنان را چون [در برابر مشكلات، سختی‌ها و حادثه‌های تلخ و شیرین‌] صبر كردند و همواره به آیات ما یقین داشتند، پیشوایانی قرار دادیم كه به فرمان ما [مردم را] هدایت می‌كردند. (سجده:۲۴) @ayat_va_revayat

این آیه برای ما طلاب تذکر خوبی است. این مسیر سختی‌ها دارد صبر و پختگی نیاز دارد. یکی از اساتید که به دست آیت‌الله خوشوقت ملبس شده بودند می‌فرمودند وقتی حاج‌آقا می‌خواستند عمامه بر سرم بگذارند گفتند این دم کنی هست می‌گذارم سرت تا دم بکشی. خلاصه باید صبر کرد تا آدم پخته شود.

این پیشنهاد را همان موقع از طریق سایت شورای عالی حوزه قسمت پیشنهادات ارسال کردم.👇 http://www.schowzeh.ir/fa/contactus/suggestions دیروز مطلع شدم، آیت‌الله حسینی بوشهری (رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه) آن را امضاء کرده‌اند و ارجاع داده‌اند برای حجت‌الاسلام و المسلمین حمید ملکی (قائم مقام آیت‌الله اعرافی در مدیریت حوزه علمیه در قم) که پیگیری شود. ان شاء الله که به نتیجه برسد. یک سایت به نام اندیشه‌وران داریم که پیشنهاد مذکور را تقریبا عملیاتی کرده است فقط کافی است کمی توسعه یاید و کامل شود و لینک‌های آن مثلا به صفحه انتخاب واحد و... مرتبط شود.👇 https://www.andishvaran.ir/fa/SearchUser.html .... @sharhehal_hoze

ارائه تحلیل در مورد طوفان الاقصی حجت‌الاسلام و المسلمین حسینی نصب از معروف‌ترین اساتید فقه و اصول قم. @sharhehal_hoze

https://hawzahnews.com/xcvf4 🎙جلسه اول از دوره غرب شناسی و شناخت استعمار مدرسه فقهی امام حسن عسکری👇 https://eitaa.com/3630247/880 @sharhehal_hoze

🎙جلسه ۱ #شناخت_غرب و استعمار مدرسه فقهی امام حسن عسکری علیه السلام. 🕰یکشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۲ 👨‍💻 #استاد_وجدانی.

🤲 یک برنامه ریزی بکنید که طلبه‌ها... هر شب نماز شب بخونن @sharhehal_hoze

گزارش ذکر شده را احتیاطا حذف کردم. چون در متن گزارش با قرائن اولیه برایم اطمینان آور بود اما در ادامه مطلبی خواندم که آیت الله بهجت هم بعد از آن قضایا به ملاقات یکی از این عزیزان می‌رفته‌اند. فلذا مقداری شبهه برایم پیش آمد که شاید گزارش صحیح نباشد، فلذا احتیاط کردم و آن را پاک کردم.

مجموعه‌ای از روایات حکم می‌کند که اگر چیزی از بازار مسلمین خریداری شد نیاز نیست کنجکاوی کنید و بررسی کنید که حلال است یا حرام؟! درست ذبح شد؟! فلان ماده که مایه آن بود نجس است یا پاک و... سوق مسلمین اماره حلیت و طهارت است. باید دقت داشت که گاهی ممکن است به دلایلی در این اماره بودن سوق مسلمین شک کردیم مثلا دیدیم غالب ژلاتین‌های بکار رفته در پودر ژله‌ها ژلاتین خوکی است و اصلا به صرفه نیست استفاده از ژلاتین گاوی آیا در این صورت دیگر سوق مسلمین اماره بودن خود را از دست می‌دهد؟! ظاهر اطلاق و عموم ادله ذکر شده این است که همچنان در موضع شک جایز است اعتماد به سوق مسلمین الا اینکه کسی بخواهد احتیاط مستحب کند. سوال: همیشه می‌توان به امارات ولو ظن به خلاف آن باشد اعتماد کرد؟! تمسک به اماره ولو ظن شخصی بر خلاف آن باشد همیشه حجت است؟! اگر دلیل لفظی عام و مطلق برای حجیت اماره وجود دارد به آن عموم و اطلاق تمسک می‌شود مثل همین بحث، اما اگر دلیل اعتبار آن اماره فقط ادله لبی است باید به قدر متیقن موارد حجیت آن اعتماد کرد، مثلا اگر در همین بحث این ادله را به جهت مشکل سندی یا دلالی کنار بگذاریم و فقط به سیره عقلاء یا اختلال در نظم اجتماع و... برای قاعده سوق تمسک کنیم آنگاه این اماریت هم محدود به موارد قدر متیقن می‌شود. #اصول @sharhehal_hoze