تعارض عدالت صحابه با قرآن(قسمت اول: ولید بن عقبه فاسق در قرآن) یکی از اساسی ترین اختلافات شیعه و اهل تسنن موضوع عدالت صحابه می باشد اهل تسنن معتقدند تمام صحابه عادل مومن کامل و بهشتي، بر حق و از انتقاد بالاتر هستند و شیعه معتقد است که این عقیده با قرآن، روایات صحیح و نظر خود صحابه در تعارض است. یکی از آیات قرآن که بطلان این عقیده را ثابت می کند آیه 6 سوره حجرات می باشد که خداوند در این آیه می فرماید: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد اگر فاسقى برايتان خبرى آورد نيك وارسى كنيد مبادا به نادانى گروهى را آسيب برسانيد و [بعد] از آنچه كرده‏ ايد پشيمان شويد مفسرین و محدثین اهل تسنن در ذیل این آیه تصریح کرده اند که به طور قطع و یقین و بدون هیچ گونه اختلاف این آیه در مورد ولید بن عقبه برادر مادری عثمان نازل شد که در گزارش ماموریت خویش به پیامبر(ص) دروغ گفت و نسبت ارتداد و کفر به یک قبیله مسلمان داد تا جایی که نزدیک بود به خاطر خبر کذب وی آن قبیله کشته شوند نکته وقتی جالب تر می شود که مفتی عثمانی علاوه بر اعتراف به صحت این نکته تصریح می کند که عقیده مسلم و اجماعی اهل تسنن مبنی بر عدالت صحابه با این آیه قرآن در تعارض می باشد و اکنون سوال پیش می آید که چگونه شما با وجود اعتراف به اینکه عدالت صحابه مخالف قرآن است چنین عقیده ای را به عنوان یک امر مسلم و قطعی پذیرفته و شیعه را به خاطر این اعتقاد باطل و خلاف قرآن تکفیر می کنید؟ #ولید_بن_عقبه