eitaa logo
اخلاق و معارف اسلامی
449 دنبال‌کننده
3.9هزار عکس
476 ویدیو
29 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽؛ 📝 پرسش : ماجراى قتل هابیل توسط قابیل چه بود ؟ 📖 پاسخ اجمالی : خداوند در آیات 27 تا 31 سوره مائده این طور نقل می کند که «هابیل» و «قابیل» تصمیم گرفتند هر کدام کارى براى تقرب به پروردگار انجام دهند ، اما عمل هابیل پذیرفته شد و دیگری پذیرفته نشد . این موضوع سبب شد قابیل که عملش قبول نشده بود ، دیگرى را تهدید به قتل کند وسوگند یاد نمود که برادر را بکشد و بلاخره نفس سرکش قابیل او را مصمّم به کشتن برادر کرد و او را کشت . 📖 پاسخ تفصیلی : پاسخ این سؤال در آیات 27ـ31 سوره «مائده» آمده است . خداى متعال در این آیات ، داستان فرزندان آدم و قتل یکى به وسیله دیگرى را شرح داده است . خداوند در این آیات گوشزد مى کند که سرانجامِ حسد چگونه ناگوار و مرگبار مى باشد ، که حتى به خاطر آن برادر دست به خون برادر خود مى آلاید ! نخست مى فرماید : (اى پیامبر ! داستان دو فرزند آدم را به حق بر آنها بخوان) ؛  « وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ ابْنَیْ آدَمَ بِالْحَقِّ ». پس از آن ، به شرح داستان مى پردازد و مى گوید : (در آن هنگام که هر کدام کارى براى تقرب به پروردگار انجام دادند ، اما از یکى پذیرفته شد و از دیگر پذیرفته نشد) ؛  « إِذْ قَرَّبا قُرْباناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِما وَ لَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ ». و همین موضوع ، سبب شد برادرى که عملش قبول نشده بود ، دیگرى را تهدید به قتل کند ، و (سوگند یاد نمود که تو را خواهم کشت) ! ؛  « قالَ لاَ َقْتُلَنَّکَ ». اما برادر دوم او را نصیحت کرده ، گفت : اگر چنین جریانى پیش آمده گناه من نیست ، ایراد متوجه خود تو است که عملت با تقوا و پرهیزگارى همراه نبوده است ؛ چرا که (خدا تنها از پرهیزگاران مى پذیرد) ؛  « قالَ إِنَّما یَتَقَبَّلُ الله مِنَ الْمُتَّقینَ ». آنگاه اضافه کرد : حتى (اگر تو ، به تهدیدت جامه عمل بپوشانى و دست به کشتن من دراز کنى، من هرگز مقابله به مثل نخواهم کرد و دست به قتل تو نمى گشایم) ؛  « لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَیَّ یَدَکَ لِتَقْتُلَنی ما أَنَا بِباسِط یَدِیَ إِلَیْکَ لاِ َقْتُلَکَ ». (چرا که من از پروردگار جهانیان مى ترسم و هرگز دست به چنین گناهى نمى آلایم) ؛  « إِنِّی أَخافُ الله رَبَّ الْعالَمینَ ». به علاوه من نمى خواهم بار گناه دیگرى را به دوش بکشم ، (بلکه مى خواهم تو بار گناه من و خویش را به دوش بکشى) ؛  « إِنِّی أُریدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمی وَ إِثْمِکَ ».(1) زیرا اگر به راستى این تهدید را عملى سازى ، بار گناهان گذشته من نیز بر دوش تو خواهد افتاد ؛ چرا که حق حیات را از من سلب نموده اى ، باید غرامت آن را بپردازى و چون عمل صالحى ندارى باید گناهان مرا به دوش بگیرى ! و مسلماً با قبول این مسئولیت بزرگ (از دوزخیان خواهى بود و همین است جزاى ستمکاران) ؛  « فَتَکُونَ مِنْ أَصْحابِ النّارِ وَ ذلِکَ جَزاءُ الظّالِمینَ ». چهارمین آیه ، دنباله ماجراى فرزندان آدم (علیه السلام) را بدین گونه تعقیب کرده ، نخست مى گوید : (نفس سرکش قابیل او را مصمّم به کشتن برادر کرد و او را کشت) ؛  « فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخیهِ فَقَتَلَهُ ». با توجه به این که : «طوع» در اصل ، به معنى رام شدن چیزى است ، از این جمله استفاده مى شود که بعد از قبولى عملِ «هابیل» ، طوفانى در دل «قابیل» به وجود آمد . از یکسو ، آتش حسد هر دم در دل او زبانه مى کشید ، و او را به انتقامجوئى دعوت مى کرد. و از سوى دیگر ، عاطفه برادرى و عاطفه انسانى و تنفّر ذاتى از گناه و ظلم و بیدادگرى و قتل نفس ، او را از این جنایت باز مى داشت . ولى سرانجام نفس سرکش ، آهسته ، آهسته بر عوامل باز دارنده چیره شد ، و وجدان بیدار و آگاه او را رام کرد ، به زنجیر کشید و براى کشتن برادر آماده ساخت . پس از آن مى گوید : (و بر اثر این عمل زیانکار شد) ؛  « فَأَصْبَحَ مِنَ الْخاسِرینَ ». چه زیانى از این بالاتر که عذاب وجدان ، مجازات الهى و نام ننگین را تا دامنه قیامت براى خود خرید . از بعضى روایات که از امام صادق (علیه السلام) نقل شده ، استفاده مى شود : هنگامى که «قابیل» برادر خود را کشت او را در بیابان افکنده بود و نمى دانست چه کند ؟ چیزى نگذشت که درندگان به سوى جسد «هابیل» روى آوردند و او - که گویا تحت فشار شدید وجدان قرار گرفته بود- براى نجات جسد برادر خود مدتى آن را بر دوش کشید . ولى باز پرندگان اطراف او را گرفته بودند ، و در این انتظار بودند که چه موقع جسد را به خاک مى افکند، تا به آن حمله ور شوند !(2) 👇👇👇