دلی شکسته و قدّی شکستهتر دارم
نبین چو قله بلندم که روی آوارم
دگر توان طلبکاریام ز دنیا نیست
که واقفم به خودم بیش ازین بدهکارم
چرا به گوش هوس، شعر عشق میخوانم؟
چرا به آنکه ندارد دلی وفادارم؟
مدام میروم و بینتیجه میآیم
اگرچه با هدفم در مدار تکرارم
درون خلوت خود فکر میکنم شاید
همین که مثل شما نیستم، زیانکارم
چرا بدون تو باید اسیر غم بشوم
چرا کنار تو باید تو را بیازارم
علاج درد جهان گرچه اندکی عشق است
نمیشود همگان را به عشق وا دارم
#پوریاشیرانی
کانال اشعار مولانا حافظ سعدی👇
@shear_farsi