eitaa logo
اشعار ناب آیینی
28.5هزار دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
1هزار ویدیو
60 فایل
✨#بِسْــــــمِ‌اللَّهِ‌الرَّحْمَـنِ‌الرَّحِيــمِ✨ ـ مدیریت: @Alihidari . تبلیغات پربازده مجموعه غدیر👇 https://eitaa.com/joinchat/1975058490C0233b308cd . . . 📳 مجموعه تبلیغاتی گسترده ایتا😍👇 https://eitaa.com/joinchat/4076535811Cc50237fe56 ـ
مشاهده در ایتا
دانلود
خـــستہ از روزهــای تــڪـراری درد هــای هــمــیشہ بـــے پـایان دست بر سینہ رو بہ سمت حـرم الـســلام عـلــــــــیــڪ آقا جـان هے بـدڪ نیـستم خدا را شڪر بـا غــــم روزگــار مـيـــجــنـگم تــو ڪہ از حال مـن خـبر داری من هــمانم همان ڪہ دلـتــنگـم من هــمانــم همان گــدایے ڪـہ بہ تـو از ڪودکے ارادت داشـت هــر ڪجا حرف مشهدت میشد لال میشد بہ بغض عادت داشت تو هـــمانے هـــمان عـزیزی ڪہ ذڪــر زیــــر لـــب پـــدر بـودی ڪار چشمش بہ غیر اشڪ نبود بــــر لــب مــــادرم اگـــر بــودی راســـتش دلخـــورم ڪمے مـولا مـــــدتـــے از تــو دور افـــتـادم تو معـــین ضـــعیف ها هـــستے پـــس بــیا و برس بــہ فــریادم چـــند سالـــیــست آرزوی حـرم در مـــــیـــان دل گــــدا مــانـده تـــو ڪہ حــــج فقیر ها بــودی ظاهـرا این فقـــــــیر جـا مانـده چہ شـــده ساڪــتے امام غـریب تو هــم از نوڪرت گـــلہ داری؟ گـــلـہ داری ولـــے نــمــیــگـویے چــقدر صـــبر و حــوصلہ داری... http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
سلام علی امام الرئوف... دل ، خرابت می شود با یک نگاه جان به زیر سایه ات دارد پناه بندی و زنجیری لبخند توست این دل بیچاره ی غرق گناه من غلام چشم حق جوی توام تو امیر این دلی و پادشاه کی شود این بنده را رامش کنی بهر پابوسی بیاید بارگاه بارگاهت را بنازم شاه طوس یا رضا یا حضرت شمس الشموس تو دلیل افتخار آدمی پاره ی جسم رسول اکرمی ای تمام آسمان ها دست تو چشمه ی خورشید و ماه عالمی کاش مولا در برت راهم دهی ساعت و لحظه ای ،آنی ، دمی آمدم با کوله بار درد ها تا دهی بر من دوایی مرهمی مفلس بیچاره ی جامانده ام یا رضا من بنده ی درمانده ام مستم امشب مست مست از یاد تو نعره ی مستی من فریاد تو بسته ام بند دل خود را دخیل بر ضریح پنجره فولاد تو کاش می شد بار دیگر قسمتم پا نهم در صحن گوهرشاد تو دل سپردن بر تو گشته کار من کار من باشد دمادم یاد تو ای مرا دارو و درمان و طبیب یا رضا ای مظهر امن یجیب کاش مثل یک کبوتر می شدم در حریم تو مجاور می شدم ای تمام آیه ی تطهیر من کاش با تو پاک و طاهر می شدم غیر وصف تو سرودن غفلت است کاش با مدح تو شاعر می شدم کاش با اذن تو ای شاه رئوف خاک پای هر چه زائر می شدم زائرم کن زائر صحن عتیق ای به آهوی بیابان هم شفیق درد آوردم که درمانش کنی غصه آوردم که پایانش کنی دیده ی خشکیده را آورده ام تا به لطفت غرق بارانش کنی آمدم تا هوی زهرایی کشی این گدا را غرق احسانش کنی می شود آیا که این افتاده را زائر آن صحن و ایوانش کنی ای امیر سرزمین ارتضا پادشاه من علی موسی الرضا در فراقت غرق شور التهاب می شوم ای بضعه ی ختمی مآب در شرار عشق خاکستر شدم تا مرا کردی به عشقت انتخاب تا تو را دارم نیاید در دلم از حساب روز محشر اضطراب بر دلم یا حضرت شمس الشموس با ولای مادرت نوری بتاب ای دوای دردهایم جلوه کن ای نوای نغمه هایم جلوه کن http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
بند اول به ضریح تو دلم پیوسته به امید کرمَت بِنشسته دست خالی به حریمت آیم هستی ام چیست دلی بشکسته زائر پنجره فولاد توام به سر زلف تو دل را بسته تا شفا گیرم و بیمار شوم ز طبیبان جهان دلخسته آه ای درد تو درمان همه ز غم غیر تو دل ها رَستِه نظری کن به من ای دلدارم که شوم از دو جهان وارسته جای دیگر نروم تا به ابد به ضریح تو دلم پیوسته ساکن دائمی ام در حرمت سائل سفره ی جود و کرمت بند دوم از ازل بر تو ارادت دارم تا ابد بر تو محبت دارم نقش نام تو به لوح سینه بر جبین مُهر ولایت دارم خاطرات حرمت عشق من است روز و شب شوق زیارت دارم بر ندارم ز تولای تو دست مِهرت از قبل ولادت دارم نه فقط نام تو را تا دم مرگ نغمه تاصبح قیامت دارم دوستان تو همه دوست من با عدوی تو عداوت دارم روز محشر که همه تنهایند از تو امید شفاعت دارم ای مسیحای دلم کاری کن دل بی روح مرا یاری کن بند سوم دل همیشه پیِ سودای تو بود طالب بزم تماشای تو بود بهترین خاطره ی کودکی ام دیدن گنبد زیبای تو بود چه خوش آن روز که در عهد الست امتحان ها ز تولای تو بود دوش در حلقه ی مستان ازل صحبت از قامت و بالای تو بود آن چه جویند همه آب حیات جرعه ی جام طهورای تو بود هر چه جاری شده از کوثر ناب باده ی ساغر و مینای تو بود هر چه تعریف شد از باغ بهشت شرحی از کوی دل آرای تو بود زائر کوی و حریم تو منم به خدا از حرمت دل نکنم بند چهارم هر رواق حرمت باغ جنان سایبانی به سرِ سرمستان در بهشتِ ابدی جای گرفت هر که در کوی تو گردد مهمان سر خوش از جرعه ی سقاخانه زمزم آید به طوافت گریان کعبه پابوسی تو می خواهد چون تویی کعبه ی عشق دل و جان به چه ایوان طلایت زیباست قوس طاقش بُوَد از عرش نشان جود و احسان تو باران بهار ریزه خوارت همه ی اهل جهان من کی ام مدح و ثنای تو کنم جان چه باشد که فدای تو کنم بند پنجم قدسیان نزد تو حاضر هستند به تماشای تو ناظر هستند همچو حاتم دو هزاران سائل بر سر خوان تو حاضر هستند دم به دم فوج ملک بهر طواف به ضریح تو مسافر هستند فخر جبریل بُود خادمی ات عرشیان نزد تو ظاهر هستند زائران آمده اند از ره دور پی آرامش خاطر هستند سامرا کرببلا کعبه نجف همه در کوی تو زائر هستند سرخوشم از قِبَلِ حکم قضا خورده بر نوکری ام مُهر رضا http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
اشکی چکید و چشم همه را بهار کرد نوری رسید و دیده ی ما بی قرار کرد از روزنی دمید و دل ما را شکار کرد ما را اسیر پنجره های نگار کرد یک پنجره گشا و دلم پر بهانه کن سیبی روانه کن دل من را نشانه کن هر کس دمیده هر نفسی که مسیح نیست غیر از کلام حق به مدیحت فصیح نیست عشقی شبیه عشق تو آقا صریح نیست هر پنجره که پنجره های ضریح نیست باید دخیل حضرت خورشید ها شویم باید که سائل در امیدها شویم این مرغ جان ز سینه چو آزاد می شود دل رهسپار پنجره فولاد می شود تا که کسی دلش پی امداد می شود راهی به سوی صحن گوهرشاد می شود سوگند می خورم به خدا جبرئیل بود آن سائلی که بر حرم تو دخیل بود فخری نداری این که ملک زائرت شود فخر ملک بود که دمی ناظرت شود حکم خداست آن چه که در خاطرت شود وقت حساب اهل جهان حاضرت شود این گفته ی خداست علینا حسابهم این گفته ای دگر که الینا ایابهم آن کس که هست حق به رضایش رضا تویی آن کس که هست ضامن حکم قضا تویی آن کس که هست نور دل مرتضی تویی آن کس که هست عشق دل ما رضا تویی بی تو بهانه ای به وجود همه نبود بی تو به عاشقان همه دم زمزمه نبود هر کس زیارت تو کند تا خدا رود یعنی که عاشقت حرم کبریا رود هر کس دخیل پنجره ات شد کجا رود از گنبد طلای تو تا کربلا رود نه نه کسی که زائر تو شد به عالمین باشد همان زمان به خدا زائر حسین شان زیارت تو فراتر ز کربلاست یعنی حریم عشق تو بهتر ز کربلاست یعنی بهشت قبر تو برتر ز کربلاست اما به بوی سیب معطر ز کربلاست هر کس به مشهد تو رود کربلایی است هر دل به عشق تو شود عاشق خدایی است آقا قسم به عشق ، که دل بر تو بسته ایم در سایه سار نام بلندت نشسته ایم از غیر مهر تو به دو عالم ، گسسته ایم پیمان اگر که بود به جز تو شکسته ایم ما را خدا به حب ولایت سرشته است ما را برای عشق رضا حق نوشته است بر سائلان درگه خود یک نگاه کن نیمه نگاه خود به من روسیاه کن ما را گدای خود کن و عبد الاه کن آقا عنایتی به من بی پناه کن تنها پناه جمع غریبان تویی رضا مهمان جان نه صاحب این جان تویی رضا http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
(ع) باز در عرش خدا ولوله بر پا شده است دری از عرش به سمت دل ما وا شده است ازدحام است درِ بیت امام هفتم جن و انس و ملك آنجاست چه غوغا شده است همگی با دلتان راهی آنجا بشوید همه تبریك بگویید كه بابا شده است آنكه عالم همگی محو جمالش هستند به رخ گل پسرش محو تماشا شده است آمده آنكه نوشتند شبیه زهرا پارۀ جان و تن حضرت طاها شده است پسر حضرت موسی به جهان آمده و پا ركابش همه جا حضرت عیسی شده است السلام ای همه جا حضرت خورشید شده روز میلاد تو در هر دو جهان عید شده با تو هر روز خراسان به خودش می بالد نه خراسان همه ایران به خودش می بالد نه خراسان و نه ایران به خداوند قسم همۀ عالم امكان به خودش می بالد چونكه روی لب تو لحظه به لحظه جاریست ثانیه ثانیه قرآن به خودش می بالد منتصب بر تو شده گنبد و ایوان طلا این شده گنبد تابان به خودش می بالد من قسم می خورم این واژه برازندۀ توست با شما واژۀ سلطان به خودش می بالد چونكه در گوشۀ ایوان تو جا خوش كرده  بر سر خوان تو مهمان به خودش می بالد یوسفان در دو سرا محو رخ ماه توأند پادشاهان جهان بندۀ درگاه توأند سجده در گوشۀ ایوان طلایی عشق است نوكری بر سر كوی تو خدایی عشق است هر كسی عاشق پابوسی لیلای خود است در دم مرگ كنارم تو بیایی عشق است ضامن آهوی صحرا شدنت جای خودش اینكه در روز جزا ضامن مایی عشق است تا ابد قبله نمای دل من سمت شماست اینكه در كشور ما قبله نمایی عشق است همۀ عرش و زمین را به گدایی بدهند! باز می گوید از این خانه گدایی عشق است كعبه و كرببلا هر یكشان عرش خداست اینكه هم كعبه و هم كرببلایی عشق است ای كه در كشور ما عرش معلا داری آنچه خوبان همه  دارند تو یك جا داری ای كه در چهرۀ خود شمس منور داری در شجرنامۀ خود نام پیمبر داری نوۀ صادقی و ذریۀ شیر خدا خوش به حال تو كه چون فاطمه مادر داری فرصت جنگ نشد تا كه بفهمند همه تو به بازوی خودت قدرت حیدر داری همه در صحن تو مشغول به کاری هستند چقدر دور و برت خادم و نوكر داری چه بزرگان كه میان حرمت خاك شدند تو خودت ماهی و دور و برت اختر داری با جوادت برو در سوریه زینب تنهاست تو حسین ابن علی هستی و اكبر داری تیغ بردار و پناه حرم زینب شو ما سپاهیم و تو صاحب علم زینب شو تو خودت بر سر دوشت علمش را داری در دلت روضۀ آن قد خمش را داری گرچه در کشور ما از حرم او دوری از همین دور هوای حرمش را داری بارها سوریه رفتی به طواف حرمش حتم دارم که غبار قدمش را داری بار آخر که رسیدم حرمت، محزون بود به گمانم که تو در سینه غمش را داری بکش آهی که پلیدان همگی دق بکنند مطمئنم که تو در سینه دمش را داری بنویس عمۀ من خود سپر مولا بود بنویس از ته دل، تو قلمش را داری بنویس عمۀ ما مثل دری در صدف است هر که توهین بکند با خود مولا طرف است http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
(ع) به گفته های موثق روایت است اینجا نفس کشیدن مان هم عبادت است اینجا به کاسه و به کف دست اکتفا نکنید که رود و چشمه نه دریای حاجت است اینجا بیا به مجلس شمس الشموس ونیت کن که بودن تو یقینا زیارت است اینجا بیار حاجت خود را که وقت باران است که لحظه لحظه شب استجابت است اینجا بگیر دامن خورشید عشق عالم را گدایی ام بکنی اوج عزت است اینجا رسیده ام‌به حرم با دوچشم بارانی شب ولادت آقا قیامت است اینجا سلام حضرت سلطان سلام حضرت عشق هزار مرتبه عرض ادب به ساحت عشق ________________________________ کریم گرکه تو باشی گدا نمی ماند توسفره پهن کنی بی نوا نمی ماند کنار پنجره فولاد تو امام رئوف بدون شک نگرفته شفا نمی ماند شفاست پشت شفا پس دلیل آن این است نقاره خانه تو بی صدا نمی ماند اگر نگاه خودت را بگیری از عالم بجان فاطمه حاجت روا نمی ماند!!! اگر که نام تو را آشناصدا بزنیم کنار نام تو نام آشنا نمی ماند میان اینهمه زائر که درکنار تواند کسی نرفته به کرببلا نمی ماند توچشمه ای تو زلالی تو مثل بارانی امام هشتمی وپادشاه ایرانی ________________________________ تو آنکه در دل هر دل سپرده محبوب است مرا بخر که دراین سینه قلبم آشوب است نمک بریز زچشمت بکن نمک گیرم که پای سفره چشم تو رزق من خوب است خدا علی و علی هم علی  توهم که علی چقدر نام علی در حرم طلا کوب است فدای صحن و سرایت فدای ایوانت بهشت هم دم ایوان طلات مجذوب است چقدر شان تو بالاست هرکسی از دور سلام هم بدهد زائر تو محسوب است زکار شیخ بهایی دوعالم حیرانند فقط زلطف تو بوده اگر که اعجوبه ست شنیده ام که به او گفته ای که تابه ابد گناهکار نیاید حرم کجا برود ________________________________ بروی شانه ات آقا عبای سلطانی ست فدای لحن صدایت شوم که قرآنی ست به حوض آب و به فواره ی حرم سوگند که چشمهای من اینجا همیشه بارانی ست شکوه کوه و بلندای عرش و فرش و زمین زقدو قامت گلدسته ی تو بالانیست زگنبدو حرمت خوب می شود فهمید که این حرم همه اش کار دست ایرانی ست بدون شک فقط از  لطف چشم تو بوده که سایه سرمن رهبری خراسانی ست تومیرسی دم جان دادن همه آنجا گواه گفته من پیر مرد سلمانی ست چه خوب ذکر تو را وقت مرگ می گیریم همه به پای تو سر می نهیم و می میریم http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
بر گدایی که پشتِ در داری شکر حق لطفِ مستمر داری فرق داری چقدر با مردم دستِ پر برکت و اثر داری السلامُ علیک یا سلطان یک گدا باز پشتِ در داری من برایِ شما فقط دردم باز هم حالِ دردسر داری؟ بر دلم ردِ پایِ تو مانده بینِ کوچه‌ی دل گذر داری آسمانت همیشه نورانی است زهره داری و یک قمر داری در همین سبکِ شعرِ آیینی محتشم هایِ معتبر داری خوش به حالِ تمامِ آهوها خوب از حالشان خبر داری http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
امشب ولادت گل موسی ابن جعفراست دراصل روزشادی قلب پیمبر است امشب برای آمدنش انتظارماست شادی مادرش بخداچیز دیگراست درانتظار آمدنش حوریان  به صف درانتظارآمدنش چشم کوثراست هستی رعوف تر  ز رءوفان اهلبیت اینجاتمام لطف شماحاصلش زر  است هرگزنشدکه بگذرم ازطوف مرقدت اینهازلطف حضرت سلطان به نوکر است گر دورم ازتو  و زه سرمرقدت رضا اینجاغذای سفره ی توبانمک تر است درشوق یک تبسم توقلب ما تپد درسینه ام بیا که که بپای تومنبراست ازشهرخودبرای زیارت رسیده ام چشمان ساعل توهمیشه براین در است آقاهمیشه من به هوای تو می پرم گرد سرا  و بارگه تو کبوتراست زاعر به گرد صحن وسرایت نشسته است گویازغصه ها دل آنان مکسراست خواهی اگربرای توجان رافداکنم سرخواهیم اگر بخداهدیه ام سر است یادبقیع وصحن وسرایش که خاکی است اینجاتمام صحن وسرای تو مرمر است (مجنون)هوای صحن تورا کرده لیلیا عمری بود ز دیدن رویت بی خبر است.. http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
💐 قابلیت جستجو ایتا فعال شد👌 🌹 میتوانید اشعارمورد نظر را جستجو کنید. http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
من شب اول قبرم چه حسابی دارم؟! گر بپرسند چه داری چه جوابی دارم؟! منم و وحشت قبری که ز هر سو برسد کاش آن لحظه فقط "ضامن آهو" برسد http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
  مراز رحمت و لطف و عطا پذیرفتی چه شد که با همه جرم و خطا پذیرفتی به جای آنکه رهایم کنی رهم دادی کرم نمودی و گفتی بیا پذیرفتی تو شهریار وجودی به رأفتت نازم که دسته دسته به کویت گدا پذیرفتی در این چمن گل بی عیب می خرند ولی مرا تو با همۀ عیب ها پذیرفتی کرامت تو به من مهلت سوال نداد که خود صدا زدی و بی صدا پذیرفتی جحیم از گنه من به تنگ آمده بود تو در بهشت حریمت مرا پذیرفتی به رأفت تو بنازم که با تمام بدی مرا در این حرم باصفا پذیرفتی تو زاده علی مرتضائی و همه را به شیوه علی مرتضی پذیرفتی به جان فاطمه راضی مشو به اخراجم کنون که از کرمت یا رضا پذیرفتی منم کسی که امام رئوف راهم داد تویی که «میثم» بیچاره را پذیرفتی   http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7
وآز مُویُم در مِزِنُم صابخانه مهمون نِمِخِی؟ یَک گدای خِستِه ی بی سر و سامون نِمِخِی؟ شنیدُم خوب مِخِری مُویَم دِرُم قصد فروش تا دلت بِخِه دِرُم دَردِ بی درمون، نِمِخی؟ تو که ایهمِه شولوغه از خوبا دور وٓرِت معلومه که مثل مُو آدم داغون نِمِخِی؟ عاشقا خیلی دَرِ خانَت برو بیا دِرَن یَک غلام سیا بِرِی خدمت مهمون نِمِخِی؟ رسمه هر کی مِرِه مهمونی یَک چیزی میِرِه مُو که چیزی نِدِرُم…وَلی چرا…جون نِمِخی؟ جُلوی باب الجوادت دِرِه چشمام مُبارِه مهمونی که پشت در مُندِه تو بارون نِمِخِی؟ مُویَم از دست تِموم آدما فِراریُم با شُمایُم آقاجان آهوی حیرون نِمِخِی؟ مُو هَمو پارسالیُم فقط یَک خورده پیر شُدُم آقا یَک کِلام بوگو عبد پِشیمون نِمِخی؟ http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7