بهار نوجوانی رفت، کی دیوانه خواهی شد؟ چراغ زندگی گل کرد، کی پروانه خواهی شد؟ رهایی نیست ممکن از قفس مرغ ترا هرگز زبوی گل اگر قانع به آب و دانه خواهی شد #صائب @shearosama

میوه‌ای کالم ولی از شاخسار افتاده‌ام قطره‌وار از چشم تو بی‌اختیار افتاده‌ام من در میانِ جمع هم تنهام مثل برگ زرد در میان بیشه‌ی سبز بهار افتاده‌ام بعد تو چون قایقی کهنه، کنار بندری گوشه‌ای آرام اما بی‌قرار افتاده ام #حسین_دهلوی @shearosama

کاش نبض‌ات را می‌گرفتم و منتشر می‌کردم تا دنیا به حال طبیعی اش برگردد #شمس_لنگرودی @shearosama

ای که می خندی چو گل در بوستان بی اختیار از گلاب گریه بی اختیار اندیشه کن #صائب @shearosama

باور نکن عوض شده باشم که من هنوز با یک نگاه ساده‌‌ی تو خام می‌شوم آن قایقم که در شبِ فانوس‌های گُم در ساحل نگاه تو آرام می‌شوم #اسحاق_انور @shearosama

شفا وقتی رخ می‌دهد که از خود بیرون رفته و به دیگران کمک کنید. تا زمانی که تمرکز خود را روی درد خودتان، روی آنچیزی که از دست داده‌اید، آنچه بر طبق خواسته ی تان پیش نرفته بگذارید، همان جایی که هستید گیر خواهید کرد‌. #جول_اوستین @shearosama

عشق دفترچه‌‌ی روز را ورق می‌زد جز چهره‌‌ی تو بر اوراقش نبود #شمس_لنگرودی @shearosama

ما را برای رونق بازار می‌خواهی ای باغبان تا چند گل را خوار می‌خواهی #فاضل_نظری @shearosama

گاهی پرنده‌ای کوچک می‌آید بر شاخه‌‌ای شکسته می‌نِشیند آوازی می‌خواند زیبا وُ شیرین #عمران_صلاحی @shearosama

حس می‌کنم که جز قفسی تنگ و تیره نیست پیراهنی که تنگ گرفته ست در برم #پریسا_جعفری_قهفرخی @shearosama

تاریخچه‌ی ضریحِ عشق #امام_رضا عکس: مرکز اسناد و مطبوعات آستان قدس رضوی @shearosama

ز اختیار جهان عقده ای است در دل من که جز به گریه بی اختیار نگشاید خوش آن صدف که گر از تشنگی کباب شود دهان خویش به ابر بهار نگشاید شکایت گره دل به روزگار مبر که هیچ کس بجز از کردگار نگشاید زمین وچرخ بغیر از غبار و دودی نیست خوش آن که چشم به دود وغبار نگشاید #صائب @shearosama