دستش‌ خالی بود!! پرسیدم: «ساعتت‌ کو؟» گفت: «یکی از بچه ها‌ ازش‌ خوشش‌ اومد، گرفت‌ نگاهش‌ کنه، گفتم‌ ماله خودت..» حرصم‌گرفت..!. گفتم: «علی اون‌ کادوی‌ سر عقدمون‌ بود! تبرک‌ مکه بود! بنده‌ خدا بابا.. باچه ذوق وشوقی برای‌ دامادش‌ گرفته‌ بود..» سَری‌ تکان‌داد و گفت: «اینقدر از این‌ ساعت‌ ها‌ باشه و ما نباشیم.. تا توانی دلی به دست‌آور...» ✍🏻به روایت همسر #شهید_چیت‌_سازیان