در روز هجدهم رجب ، وفات إبراهیم پسر رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ واقع شده‌ است.(۱) حضرت رسول را سه پسر و چهار دختر بوده و تمام ایشان از أمّ المؤمنين خدیجه سلام الله عليها بودند به غیر از إبراهیم که از ماریه قبطیه بود ، و اسامى ایشان را أبونصر فراهى در این قطعه ذکر کرده ؛ فرزند نبىّ ، قاسم و إبراهیم است پس طیّب و طاهر از سر تعظیم است با فاطمه و رقیه ، أم‌ّ کلثوم زینب شِمُر ار ترا سر تعلیم است طیب و طاهر لقب عبدالله است. و تمامى أولاد رسول به غیر از فاطمه در حیات آن حضرت وفات کردند. مدت عمر إبراهیم یکسال و ده ماه و هشت روز ، و بروایتى یکسال و شش ماه و چند روز بوده و در فوت او سه أمر غریب به ظهور آمد که در جاى خود ذکر شده‌است. از ابن عباس روایت است که روزى حضرت رسول أکرم صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ نشسته بود و إبراهیم و حسین علیهما السّلام را بر روى زانوهاى خود نشانیده بود ، یک مرتبه این را میبوسید و یک‌ مرتبه دیگری را ، که ناگاه حالت وحى بر آن حضرت عارض شد ، و چون آن حالت از او زایل شد فرمود جبرئیل از جانب پروردگارِ من آمد و گفت ای محمد ، پروردگارت ترا سلام میرساند و میفرماید که این هر دو را براى تو جمع نخواهم کرد یکى را فداى دیگرى گردان. پس حضرت نظر کرد به نور دیده خویش و گریست پس فرمود که ابراهیم مادرش ماریه است چون بمیرد غیر از من کسى بر او محزون نخواهد شد و مادر حسین ، فاطمه است و پدرش علىّ است که پسر عمّ من و بمنزله جان من و گوشت و خون من است ، و چون او بمیرد دخترم و پسر عمّم هر دو اندوهناک میشوند و من نیز بر او محزون میگردم ، و من اختیار میکنم حزن خود را بر حزن ایشان. ای جبرئیل ، إبراهیم را فداى حسین کردم پس بعد از سه روز إبراهیم وفات فرمود و بعد از آن رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ چون إمام حسین علیه‌ السّلام را میدید او را به سینه خود می‌چسبانید و لبهاى او را می‌مکید و ميفرمود فداى تو شوم اى آن کسی که إبراهیم را فداى تو کردم.(۲) از حضرت صادق علیه‌ السّلام روایت شده که چون ابراهیم از دنیا رحلت کرد ، آب از دیدگان مبارک رسول خدا صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فرو ریخت و فرمود که دیده میگریَد و دل اندوهناک میشود و نمیگویم چیزى که باعث غضب پروردگار گردد ، پس روى کلام با إبراهیم کرد و فرمود که ما بر تو اندوهناکیم اى إبراهیم. پس در قبر إبراهیم رخنه‌اى مشاهده کرد به‌ دست خود آن رخنه را اصلاح کرد و فرمود که هرگاه احدى از شما عملى انجام دهد باید استوار و متقن انجامش دهد. سپس فرمود به سلف شایسته خود عثمان بن مظعون ملحق شو. ۱) کنز العمال ۱۶ / ۴۵۲. ۲) مناقب آل ابی طالب ۳ / ۲۳۴. #إمام_حسین #إبراهیم_بن_محمد #رجب_المرجب_۱۸