سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی سال ۱۲۹۰ در شهر یزد متولد شد. پس از گذراندن مقطع ابتدایی و آموختن علوم دینی عازم تهران شد. در رشتۀ الهیات رتبۀ اول را کسب کرد و موفق شد مدرک لیسانس علوم تربیتی را از دانش‌سرای عالی تهران اخذ کند. وی به سبب حضور فعال در عرصۀ شعر و ادب ایران با بسیاری از ادبا به‌ویژه مرحوم امیری فیروزکوهی و سیدمحمدحسین شهریار دوستی داشت. به‌خاطر اشعار مذهبی‌اش به «شاعر آل‌الله» و «معین‌السادات» مشهور شد. از بزرگ‌ترین توفیقات او این است که به مقام «ملک‌الشعرایی» آستان مقدس حضرت معصومه (علیهاالسلام) نائل شد و اشعارش زینت‌بخش حرم‌‌های معصومین (علیهم‌السلام) در ایران و عراق است. ریاضی ۲۹ اسفند ۱۳۶۱ در تهران درگذشت و در قبرستان ابن‌بابویه به خاک سپرده شد. از او دیوان شعری به یادگار مانده است. #معرفی_شاعر #سید_محمدعلی_ریاضی_یزدی 📜 @sheraneh_eitaa

ای حرمت قبلۀ حاجات ما یاد تو تسبیح و مناجات ما تاج شهیدان همه عالمی دست علی، ماه بنی هاشمی ماه کجا، روی دل‌آرای تو؟ سرو کجا، قامت رعنای تو؟... هم‌قدم قافله سالار عشق ساقی عشاق و علمدار عشق سرور و سالار سپاه حسین داده سر و دست به راه حسین عَمّ امام و اَخ و اِبن امام حضرت عباس علیه‌السلام ای علم کفر، نگون ساخته پرچم اسلام، برافراخته مکتب تو مکتب عشق و وفاست درس الفبای تو صدق و صفاست مکتب جان‌بازی و سربازی است بی‌سری آنگاه سرافرازی است شمع شده، آب شده سوخته روح ادب را ادب آموخته آب فرات از ادب توست، مات موج زند اشک به چشم فرات یاد حسین و لب عطشان او وان لب خشکیدۀ طفلان او... مشک پر از آب حیاتت به دوش طفل حقیقت ز کفت آبنوش درگه والای تو در نشأتین هست در رحمت و باب حسین هر که به دردی و غمی شد دچار گوید اگر یک صد و سی و سه بار ای علم افراشته در عالمین اکشف یا کاشف کرب الحسین از کرم و لطف جوابش دهی تشنه اگر آمده آبش دهی چون نهم ماه محرم رسید کار بدان‌جا که نباید کشید از عقب خیمۀ صدر جهان شاه فلک‌جاه ملک‌پاسبان شمر به آواز، تو را زد صدا گفت کجایند بَنُو اُختنا؟ تا برهانند ز هنگامه‌ات داد نشان خطّ امان نامه‌ات رنگ پرید از رخ زیبای تو لرزه بیفتاد بر اعضای تو من به امان باشم و جان جهان از دم شمشیر و سنان بی‌امان دست تو نگرفت امان‌نامه را تا که شد از پیکر پاکت جدا مزد تو زین سوختن و ساختن دست سپر کردن و سر باختن دست تو شد دست شه لافتی خطّ تو شد خطّ امان خدا پنج امامی که تو را دیده‌اند دست علمگیر تو بوسیده‌اند... مطلع شعبان همایون اثر بر ادب توست دلیلی دگر سوم این ماه چو نور امید شعشعۀ صبح حسینی دمید چارم این مه که پر از عطر و بوست نوبت میلاد علمدار اوست شد به هم آمیخته از مشرقین نور ابوالفضل و شعاع حسین وقت ولادت قدمی پشت سر وقت شهادت قدمی پیشتر ای به فدای سر و جان و تنت وین ادب آمدن و رفتنت مدح تو این بس که شه ملک جان شاه شهیدان و امام زمان گفت به تو گوهر والانژاد جان برادر به فدای تو باد... #شعر #سید_محمدعلی_ریاضی_یزدی #حضرت_عباس 📜 @sheraneh_eitaa

🌼☘🌼☘🌼☘🌼☘🌼☘🌼☘ دست خدا پردۀ‌ شب را شکافت صبح شد و نور خداوند تافت کبکبۀ موکب سلطان رسید منتظران نیمۀ شعبان رسید دست خدا، هیمنۀ ذوالفقار باز شد از غیب جهان آشکار... ای ز وجود تو، وجود همه رشحه‌ای از بود تو، بودِ همه هستی عالم همه از هست توست خیر دو عالم همه در دست توست بودِ همه از تو و بودِ تو لطف غیبتت از ما و وجودِ تو لطف واسطۀ فیض خدایی تویی در دو جهان علّت غایی تویی خلق خدا را به خدا رهبری نور دل و دیدۀ پیغمبری سیّدی و قافله‌سالار ما دست خدایی و، نگهدار ما حجّت حق، ‌قطب زمان، روح دین نور خدا در ظلمات زمین آیت کبرای خدای جهان مهدی موعود، امام زمان ای زده بر بام فلک زآگهی بیرق توحید خلیل‌اللهی... پرده‌نشین و همه جا ناظری غایبی و در همه جا حاضری خیز و ز رخساره بر افکن نقاب ای خجل از سایۀ تو آفتاب... پرده برانداز که بی روی تو روز همه شد چو شب موی تو ما همه دلدادۀ روی توییم خاک‌نشین سر کوی توییم... طبع «ریاضی» که غزل‌خوان توست خاک بَرِ رفعت ایوان توست #شعر #امام_زمان #نیمه_شعبان #سید_محمدعلی_ریاضی_یزدی ☘🌼☘🌼☘🌼☘🌼☘🌼☘🌼☘ 📜 @sheraneh_eitaa