می شناسمت چشمهای تو میزبان آفتاب صبح سبز باغ‌هاست می شناسمت واژه های تو کلید قفل های ماست ... می شناسمت آفریدگار و یار روشنی دستهای تو پلی به رویت خداست #شفیعی_کدکنی #شعر صبح پاییزی تون بخیر ☕️ خانواده قشنگ شاعرانه🍁 📜 @sheraneh_eitaa

آیینه‌ی نگاهت، پیوندِ صبح و ساحل لبخندِ گاه‌گاهت، صبحِ ستاره‌باران #شفیعی_کدکنی #شعر صبح پاییزی تون بخیر ☕️ خانواده قشنگ شاعرانه🍁 📜 @sheraneh_eitaa

محمدرضا شفیعی کدکنی در نوزدهم مهرماه ۱۳۱۸ در کدکن ( نیشابور ) در خراسان.شفیعی کدکنی سرودن شعر را از جوانی به شیوهٔ قدمایی آغاز کرد و پس از چندی به سبک نو مشهور به نیما یوشیج روی آورد. با انتشار دفتر شعر در کوچه باغ های نشابور نام آور شد. آثار شفیعی را می توان به سه گروه انتقادی و نظری و مجموعه اشعار خود وی تقسیم کرد. آثار انتقادی این نویسنده، شامل تصحیح آثار کلاسیک فارسی و نگارش مقالاتی در حوزه نظریه ادبی می شود، که بخشی از آن ها در زیر آورده شده اند. در میان آثار نظری شفیعی کدکنی کتاب موسیقی شعر جایگاهی ویژه دارد و در میان مجموعه اشعارش در کوچه باغ های نشابور آوازه بیشتری دارد. زمزمه ها، شبخوانی، از زبان برگ، بوی جوی مولیان، از بودن و سرودن، مثل درخت در شب باران، هزاره دوم آهوی کوهی، صور خیال در شعر فارسی، موسیقی شعر، با چراغ و آینه (در جستجوی ریشه های تحول شعر معاصر ایران)، تصحیح اسرارالتوحید نوشته محمدبن منور، تصحیح تاریخ نیشابور نوشته حاکم نیشابوری، تصحیح آثار عطار نیشابوری، تصحیح مختارنامه، تصحیح مصیبت نامه، تصحیح منطق الطیر، تصحیح اسرارنامه، تصحیح دیوان عطار و ترجمه آفرینش و تاریخ نیز از جمله آثار محمدرضا شفیعی کدکنی است.شفیعی کدکنی را باید در زمره شاعران اجتماعی دانست. او در اشعار خود تصویری از جامعه ایرانی در دههٔ ۴۰ و ۵۰ خورشیدی را بازتاب می دهد و با رمز و کنایه آن دوران را به خواننده نمایانده، دلبستگی و گرایش فراوان به آیین وفرهنگ ایرانی و بخصوص خراسان را نشان می دهد. #معرفی_شاعر #شفیعی_کدکنی 📜 @sheraneh_eitaa

ای مهربان‌تر از برگ در بوسه های باران بیداری ستاره در چشم جویباران آیینه ی نگاهت پیوند صبح و ساحل لبخند گاه گاهت صبح ستاره باران بازا که در هوایت خاموشی جنونم فریاد ها برانگیخت از سنگ کوه ساران ای جویبار جاری! زین سایه برگ مگریز کاین گونه فرصت از کف دادند بی شماران گفتی: به روزگاران مهری نشسته گفتم بیرون نمی توان کرد حتی به روزگاران بیگانگی ز حد رفت ای آشنا مپرهیز زین عاشق پشیمان سرخیل شرمساران پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند دیوار زندگی را زین گونه یادگاران وین نغمه‌ی محبت بعد از من و تو ماند تا در زمانه باقی ست آواز باد و باران #شعر #شفیعی_کدکنی 📜 @sheraneh_eitaa

به نام تو امروز آواز دادم سحر را به نام تو خواندم درخت و پُل و باد و نیلوفر صبح‌دم را تو را باغ نامیدم و صبح در کوچه بالید تو را در نفس‌های خود آشیان دادم ای آذرخش مقدس میان دل خویش و دریا برای تو جایی دگر بایدم ساخت در ایجاز باران و جایی که نشنفته باشد صدای قدم‌ها و هی‌های غم را #شفیعی_کدکنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

زان سوی بهار و زان سوی باران زان سوی درخت و زان سوی جویبار در دورترین فواصل هستی نزدیک ترین مخاطب من باش نه بانگ خروس هست و نه مهتاب نه دمدمه‌ی سپیده‌دم اما تو آینه‌دار روشنای صبح در خلوت خالی شب من باش... #شفيعي_كدكنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

به كجا چنین شتابان؟ گَوَن از نسیم پرسید، دل من گرفته زین جا، هوس سفر نداری ز غبار این بیابان؟، همه آرزویم؛ اما چه كنم كه بسته پایم… به كجا چنین شتابان؟ به هر آن کجا كه باشد، به جز این سرا سرایم! سفرت بخیر؛ اما تو و دوستی خدا را چو از این كویر وحشت، به سلامتی گذشتی به شكوفه ها، به باران برسان سلام ما را… #شفیعی_کدکنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

این همیشه‌ها و بیشه‌ها این همه بهار و این همه بهشت این همه بلوغ باغ و بذر و كشت در نگاه من پر نمی‌كنند جای خالی تو را ... #شفیعی_کدکنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

هیچ می‌دانی چرا چون موج در گریز از خویشتن پیوسته می‌کاهم؟ زانکه بر این پردهٔ تاریک؛ این خاموشی نزدیک آنچه می‌خواهم نمی‌بینم، وآنچه می‌بینم نمی‌خواهم! #شفیعی_کدکنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

مُردم از درد و به گوش تو فغانم نرسید جان ز کف رفت و به لب راز نهانم نرسید گرچه افروختم و سوختم و دود شدم شِکوه از دست تو هرگز به زبانم نرسید #شفیعی_کدکنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

آوازِ زندگی را با هر مرکّبی که نوشتیم بزدودش این پلیدکِ غدّارِ بدگمان وِمروز آموختیم از تو که با مرگی این‌چنین آوازِ زندگی را باید نوشت و رفت تا جاودان بماند در زیر آسمان... #شفیعی_کدکنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

سفرت به خیر؛ اما تو و دوستی، خدا را چو از این کویر وحشت، به سلامتی گذشتی به شکوفه‌ها، به باران برسان سلام ما را... #شفیعی_کدکنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

ای نگاهت خنده ی مهتاب ها بر پرندِ رنگ رنگِ خواب ها ای صفای جاودان هرچه هست: باغ ها، گل ها، سحر ها، آب ها ای نگاهت جاودان افروخته شمع ها ، خورشیدها ، مهتاب ها ای طلوع بی زوال آرزو در صفای روشن محراب ها ناز نوشینی تو و دیدار توست خنده ی مهتاب در مرداب ها در خَرام نازنینت جلوه کرد رقص ماهی ها و پیچ و تاب ها #شفیعی_کدکنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

در دوردستِ باغِِ برهنه چکاوکی بر شاخه می سُراید این چند برگِ پیر وقتی گسست از شاخ آن دم ، جوانه های جوان باز می شود بیداریِ بهار آغاز می شود... #شفیعی_کدکنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

در این شب ها که گل از برگ و برگ از باد و باد از ابر می ترسد در این شب ها که هر آیینه با تصویر بیگانه ست و پنهان می کند هر چشمه ای سِـر و سرودش را چنین بیدار و دریاوار تویی تنها که می خوانی تویی تنها که می خوانی... #شفیعی_کدکنی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa