باده ده آن یار قدح باره را یار ترش روی شکرپاره را منگر آن سوی بدین سو گشا غمزه غمازه خون خواره را دست تو می‌مالد بیچاره وار نه به کفش چاره بیچاره را خیره و سرگشته و بی‌کار کن این خرد پیر همه کاره را ای کرمت شاه هزاران کرم چشمه فرستی جگر خاره را طفل دوروزه چو ز تو بو برد می‌کشد او سوی تو گهواره را ترک کند دایه و صد شیر را ای بدل روغن کنجاره را خوب کلیدی در بربسته را خوب کمندی دل آواره را کار تو این باشد ای آفتاب نور فرستی مه و استاره را منتظرش باش و چو مه نور گیر ترک کن این گنگل و نظاره را رحمت تو مهره دهد مار را خانه دهد عقرب جراره را یاد دهد کار فراموش را باد دهد خاطر سیاره را هر بت سنگین ز دمش زنده شد تا چه دمست آن بت سحاره را خامش کن گفت از این عالم است ترک کن این عالم غداره را #شعر #مولانا 📜 @sheraneh_eitaa

گر شاخه‌ها دارد تری ور سرو دارد سروری ور گل کند صد دلبری ای جان تو چیزی دیگری #شعر #مولانا 📜 @sheraneh_eitaa

گر مه و گر زهره و گر فرقدی از همه سعدان فلک اسعدی نیستی از چرخ و از این آسمان سخت لطیفی، ز کجا آمدی؟ چونک به صورت تو ممثل شوی ماه رخ و دل‌بر و زیبا قدی از تو پدید آمده سودای عشق وز تو بود خوبی و زیبا خدی گم‌شدهٔ هر دل و اندیشه‌ای هر چه شود یاوه توش واجدی خاتم هر ملک و ممالک توی تاج سر هر شه و هر سیدی نوبت خود بر سر گردون زدند چونک دمی خویش بر ایشان زدی هر بدیی کو به تو آورد رو خوب شود، رسته شود از بدی ای نظرت معدن هر کیمیا ای خود تو مشعلهٔ هر خودی در خور عام‌ست چنین شرح‌ها کو صفت و معرفت ایزدی؟ گر برسد برق از آن آسمان گیرد خورشید و فلک کاسدی #شعر #مولانا 📜 @sheraneh_eitaa

کالی تَیشی آینو سوْای اَفَندی چَلَبی نیمشب بر بام مایی، تا کرا می‌طلبی گه سیه‌پوش و عصایی، که منم کالویروس گه عمامه و نیزه در کف که غریبم عربی چون عرب گردی، بگویی «فاعلاتن فلاعات اَبصِرُوالدنْیا جَمیعاً فی قمیصِی تَخْتَبی علت اولی نمودی خویش را با فلسفی چه زیان دارد ترا؟! تو یاربی و یاربی گر چنینی، گر چنانی، جان مایی جان جان هر زبان خواهی بفرما، خسروا، شیرین لبی اِرتمی اغاپِسُودی کایِکا پَرا تَرا نور حقّی یا تو حقّی، یا فرشته یا نبی با نه اینی و نه آنی، صورت عشقی و بس با کدامین لشکری و در کدامین موکبی؟ چون غم دل می‌خورم، یا رحم بر دل می‌برم کای دل مسکین، چرا اندر چنین تاب و تبی؟! دل همی گوید « برو من از کجا، تو از کجا! من دلم تو قالبی رو، رو، همی کن قالبی پوست‌ها را رنگ‌ها و مغزها را ذوق‌ها پوست‌ها با مغزها خود کی کند هم مذهبی؟! » کالی میراسَس نَزیتَن بَوستن کالاستن شب شما را روز گشت و نیست شب‌ها را شبی من خمش کردم، فسونم، بی‌زبان تعلیم ده ای ز تو لرزان و ترسان مشرقی و مغربی شمس تبریزی، برآ چون آفتاب از شرق جان تا گشایند از میان زنّارِ کفر و معجبی #شعر #مولانا 📜 @sheraneh_eitaa

ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما انا فتحنا الصلا بازآ ز بام از در درآ ای بحر پرمرجان من والله سبک شد جان من این جان سرگردان من از گردش این آسیا ای ساربان با قافله مگذر مرو زین مرحله اشتر بخوابان هین هله نه از بهر من بهر خدا نی نی برو مجنون برو خوش در میان خون برو از چون مگو بی‌چون برو زیرا که جان را نیست جا گر قالبت در خاک شد جان تو بر افلاک شد گر خرقه تو چاک شد جان تو را نبود فنا از سر دل بیرون نه‌ای بنمای رو کایینه‌ای چون عشق را سرفتنه‌ای پیش تو آید فتنه‌ها گویی مرا چون می‌روی گستاخ و افزون می‌روی بنگر که در خون می‌روی آخر نگویی تا کجا گفتم کز آتش‌های دل بر روی مفرش‌های دل می غلط در سودای دل تا بحر یفعل ما یشا هر دم رسولی می‌رسد جان را گریبان می‌کشد بر دل خیالی می‌دود یعنی به اصل خود بیا دل از جهان رنگ و بو گشته گریزان سو به سو نعره زنان کان اصل کو جامه دران اندر وفا #شعر #مولانا 📜 @sheraneh_eitaa

از پی آن گفت حق خود را بصیر که بود دید ویت هر دم نذیر از پی آن گفت حق خود را سمیع تا ببندی لب ز گفتار شنیع از پی آن گفت حق خود را علیم تا نیندیشی فسادی تو ز بیم نیست اینها بر خدا اسم علم که سیه کافور دارد نام هم اسم مشتقست و اوصاف قدیم نه مثال علت اولی سقیم ورنه تسخر باشد و طنز و دها کر را سامع ضریران را ضیا یا علم باشد حیی نام وقیح یا سیاه زشت را نام صبیح طفلک نوزاده را حاجی لقب یا لقب غازی نهی بهر نسب گر بگویند این لقبها در مدیح تا ندارد آن صفت نبود صحیح تسخر و طنزی بود آن یا جنون پاک حق عما یقول الظالمون من همی دانستمت پیش از وصال که نکورویی ولیکن بدخصال من همی دانستمت پیش از لقا کز ستیزه راسخی اندر شقا چونک چشمم سرخ باشد در عمش دانمش زان درد گر کم بینمش تو مرا چون بره دیدی بی شبان تو گمان بردی ندارم پاسبان عاشقان از درد زان نالیده‌اند که نظر ناجایگه مالیده‌اند بی‌شبان دانسته‌اند آن ظبی را رایگان دانسته‌اند آن سبی را تا ز غمزه تیر آمد بر جگر که منم حارس گزافه کم نگر کی کم از بره کم از بزغاله‌ام که نباشد حارس از دنباله‌ام حارسی دارم که ملکش می‌سزد داند او بادی که آن بر من وزد سرد بود آن باد یا گرم آن علیم نیست غافل نیست غایب ای سقیم نفس شهوانی ز حق کرست و کور من به دل کوریت می‌دیدم ز دور هشت سالت زان نپرسیدم به هیچ که پرت دیدم ز جهل پیچ پیچ خود چه پرسم آنک او باشد بتون که تو چونی چون بود او سرنگون #شعر #مولانا 📜 @sheraneh_eitaa

امروز جمال تو بر دیده مبارک باد بر ما هوس تازه پیچیده مبارک باد گل‌ها چون میان بندد بر جمله جهان خندد ای پرگل و صد چون گل خندیده مبارک باد خوبان چو رخت دیده افتاده و لغزیده دل بر در این خانه لغزیده مبارک باد نوروز رخت دیدم خوش اشک بباریدم نوروز و چنین باران باریده مبارک باد بی گفت زبان تو بی‌حرف و بیان تو از باطن تو گوشت بشنیده مبارک باد #شعر #مولانا 📜 @sheraneh_eitaa

🎥 | تا صورت پيوند جهـــــــــــــــان بود علي بود تا نقش زمين بود و زمــــــــان بود علي بود آن قلعه گشايي که در قلعـــــــــه ي خيبر برکند به يک حملــــــــه و بگشود علي بود آن گُرد سرافراز که انـــــــــــــــدر ره اسلام تا کـــــــــار نشد راست نياسود، علي بود آن شيــــر دلاور که براي طمـــــــــــع نفس بر خوان جهـــــــــــــان پنجه نيالود علي بود شاهي که ولي بود و وصــــي بود علي بود سلطان سخــــــــــــــا و کرم و جود علي بود هم آدم وهم شيث و هم ادريس و هم الياس هم صالــــــــــح پيغمبــــــــر و داوود علي بود هم موسي و هم عيسي و هم خضر و هم ايوب هم يوسف و هم يونس و هم هــود علي بود مسجـــــود ملايک که شد آدم، ز علي شد آدم چو يکي قبلـــــــــــه و مسجود علي بود آن عارف سجّاد ، که خاک درش از قــــــــدر بر کنگــــــره عرش بيفـــــــــــــــزود علي بود هم اول و هم آخـــــر و هم ظاهـــــر و باطن هم عابـــــــد و هم معبد و معبود ، علي بود آن لحمک لحمـــــي ، بشنو تــــــا که بداني آن يـــــــــــــار که او نفس نبي بود علي بود موسي و عصــــا و يــــــــد بيضــــــــا و نبوت در مصــــــــــر به فرعون که بنمود ، علي بود عيسي به وجود آمدو في الحال سخن گفت آن نطق و فصـــــــاحت که در او بود علي بود خاتم که در انگشت سليمان نبي بود علي بود آن نور خدايــــي که بر او بــــــــــــود علي بود #شعر #مولانا 📜 @sheraneh_eitaa

تا صورت پیوند جهان بود علی بود تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود شاهی که ولی بود و وصی بود علی بود سلطان سخا و کرم و جود علی بود هم آدم و شیث هم ایوب و هم ادریس هم یوسف و هم یونس و هم هود علی بود هم موسی و هم عیسی و هم خضر و هم الیاس هم صالح پیغمبر و داود علی بود در ظلمت ظلمات به سرچشمه حیوان هم مرشد و هم راهبر خضر علی بود داود که می ساخت زره با سر انگشت استاد زره ساز به داود علی بود مسجود ملائک که شد آدم ز علی شد در قبله محمد بد و مقصود علی بود آن عارف سجاد که خاک درش از قد بر کنگره عرش بیفزود علی بود هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن هم عابد و هم معبد و معبود علی بود وجهی که بیان کرد خدا در « الحمد » آن وجه بیان کرد و بفرمود علی بود عیسی به وجود آمد و فی الحال سخن گفت آن نطق و فصاحت که در او بود علی بود آن « لحمک لحمی » بشنو تا که بدانی آن یار که او نفس نبی بود علی بود موسی و عصا و ید بیضاء نبوت در مصر به فرعون که بنمود علی بود چندانکه در آفاق نظر کردم و دیدم از روی یقین در همه موجود علی بود خاتم که در انگشت سلیمان نبی بود آن نور خدائی که در او بود علی بود آن شاه سرافراز که اندر شب معراج با احمد مختار یکی بود علی بود سر دو جهان پرتو انوار الهی از عرش به فرش آمد و بنمود علی بود آنجا که دوئی شرک بود اندر ره توحید میدان که یکی بود که بنمود علی بود صد بار نظر کردم و دیدم به حقیقت آن عارف و آن عابد و معبود علی بود جبریل که آمد ز بر خالق بی چون در پیش محمد بد و مقصود علی بود محمود نبودند مر آنها که ندیدند کاندر ره دین احمد و محمود علی بود آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن کردش صفت عصمت و بستود علی بود این کفر نباشد سخن کفر نه این است تا هست علی باشد و تا بود علی بود آن قلعه گشایی که در قله خیبر برکند به یک حمله و بگشود علی بود آن شاه سرافراز که اندر ره اسلام تا کار نشد راست نیاسود علی بود آن شیر دلاور که ز بهر طمع نفس بر خوان جهان پنجه نیالود علی بود هارون ولایت ز پس موسی عمران بالله که علی بود و علی بود و علی بود این یک دو سه بیتی که گفتم به معما حقا که مراد من و مقصود علی بود سر دو جهان جمله ز پیدا و ز پنهان شمس الحق تبریز که بنمود علی بود منسوب به #مولانا #امام_علی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

تا صورت پیوند جهان بود علی بود تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود شاهی که ولی بود و وصی بود علی بود سلطان سخا و کرم و جود علی بود هم آدم و شیث هم ایوب و هم ادریس هم یوسف و هم یونس و هم هود علی بود هم موسی و هم عیسی و هم خضر و هم الیاس هم صالح پیغمبر و داود علی بود در ظلمت ظلمات به سرچشمه حیوان هم مرشد و هم راهبر خضر علی بود داود که می ساخت زره با سر انگشت استاد زره ساز به داود علی بود مسجود ملائک که شد آدم ز علی شد در قبله محمد بد و مقصود علی بود آن عارف سجاد که خاک درش از قد بر کنگره عرش بیفزود علی بود هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن هم عابد و هم معبد و معبود علی بود وجهی که بیان کرد خدا در « الحمد » آن وجه بیان کرد و بفرمود علی بود عیسی به وجود آمد و فی الحال سخن گفت آن نطق و فصاحت که در او بود علی بود آن « لحمک لحمی » بشنو تا که بدانی آن یار که او نفس نبی بود علی بود موسی و عصا و ید بیضاء نبوت در مصر به فرعون که بنمود علی بود چندانکه در آفاق نظر کردم و دیدم از روی یقین در همه موجود علی بود خاتم که در انگشت سلیمان نبی بود آن نور خدائی که در او بود علی بود آن شاه سرافراز که اندر شب معراج با احمد مختار یکی بود علی بود سر دو جهان پرتو انوار الهی از عرش به فرش آمد و بنمود علی بود آنجا که دوئی شرک بود اندر ره توحید میدان که یکی بود که بنمود علی بود صد بار نظر کردم و دیدم به حقیقت آن عارف و آن عابد و معبود علی بود جبریل که آمد ز بر خالق بی چون در پیش محمد بد و مقصود علی بود محمود نبودند مر آنها که ندیدند کاندر ره دین احمد و محمود علی بود آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن کردش صفت عصمت و بستود علی بود این کفر نباشد سخن کفر نه این است تا هست علی باشد و تا بود علی بود آن قلعه گشایی که در قله خیبر برکند به یک حمله و بگشود علی بود آن شاه سرافراز که اندر ره اسلام تا کار نشد راست نیاسود علی بود آن شیر دلاور که ز بهر طمع نفس بر خوان جهان پنجه نیالود علی بود هارون ولایت ز پس موسی عمران بالله که علی بود و علی بود و علی بود این یک دو سه بیتی که گفتم به معما حقا که مراد من و مقصود علی بود سر دو جهان جمله ز پیدا و ز پنهان شمس الحق تبریز که بنمود علی بود #شعر #مولانا 📜 @sheraneh_eitaa

شب گشت درین سینه چه سوز است عجب می‌پندارم کاول روز است عجب در دیدهٔ عشق می‌نگنجد شب و روز این دیدهٔ عشق دیده دوز است عجب شبتون در پناه حق🌙 #شعر #مولانا 📜 @sheraneh_eitaa

زرد شدست باغ جان از غم هجر چون خزان کی برسد بهار تو تا بنماییش نما... #مولانا #شعر #امام_زمان #جمعه_های_دلتنگی اللهم عجل لولیک الفرج 📜 @sheraneh_eitaa