این دختر رز، که مادرش انگور است تلخ است ولی مایه ی چندین سور است پنهان باید چو جان شیرینش داشت از دیدهٔ بد، که چشم زاهد شور است   #وفایی_شوشتری #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

این قوم که نام زهد بر خود بستند از زهدِ ریایی دل ما را خستند زنهار، فریبشان «وفایی» نخوری کاین قوم به ابلیس لعین همدستند #وفایی_شوشتری #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

ملا فتح‌الله وفایی شوشتری (زادهٔ ۱۲۰۸ شمسی در شوشتر، درگذشتهٔ ۱۳۰۳ شمسی در نجف) شاعر، صوفی و عارف قرن سیزدهم هجری بود. از حکیم وفائی شوشتری که در عصر قاجاریه می‌زیست چند اثر از جمله دیوان وفایی، سراج المحتاج، الطباق الذهب، شهاب ثاقب و رساله الجبر و التفویص بجای مانده است. کتاب دیوان وفایی در سال ۱۳۲۰ شمسی به چاپ رسیده و پس از آن به کوشش مهدی آصفی در سال ۱۳۷۸ شمسی بازنشر شده است. #وفایی_شوشتری #معرفی_شاعر 📜 @sheraneh_eitaa

بسته‌ام باز، به پیمانهٔ می پیمان را تا ز پیمانهٔ می تازه کنم ایمان را جز دل من که زند، یک‌تنه بر آن خم زلف کس ندیده‌ست که گو لطمه زند چوگان را دل ربودی ز من و جان به تو خواهم دادن منّت از بخت کشم چون بسپارم جان را دید تا چاه زنخدان تو را یوسف دل برگزید از همه آفاق چه و زندان را گر رسد دست به آن زلف درازم روزی مو به مو شرح دهم با تو شب هجران را دوش گفتی بطلب هر چه که خواهی از ما از تو بهتر چه بوَد تا که بخواهم آن را گر اشاره ز لبت هست که جان باید داد پیش مرجان تو قدری نبود مر جان را به جحیمم مبر ای دوست که از همّت عشق رشک فردوس به یاد تو کنم نیران را گر به جنّت بروم باز تو را می‌جویم طالب دوست «وفایی» چه کند رضوان را #شعر #وفایی_شوشتری 📜 @sheraneh_eitaa

عشّاق ز عشقت همه در سوز و گداز زهّاد ز شوقت همه در وجد و نیاز دارم منِ محروم به حسرت چشمی از دور، که مانده است بر، روی تو باز #شعر #وفایی_شوشتری 📜 @sheraneh_eitaa

تا گشت رضای او رضای من و دل حاصل شده است مدّعای من و دل گر، از غم او هلاک گردم چه غم است یک دم غم اوست خونبهای من و دل #شعر #وفایی_شوشتری 📜 @sheraneh_eitaa

جنّت به بها، نمی‌دهی می‌دانم امّا به بهانه می‌دهی می‌دانم گر نیست بها، بهانه دارم بسیار بر اشک شبانه می‌دهی می‌دانم #شعر #وفایی_شوشتری 📜 @sheraneh_eitaa

دل بسته «وفایی» به تولاّی علی بگسسته ز هرچه غیر سودای علی در این سودا، ملامتم کس نکند من ماهی و آب من ز دریای علی #شعر #وفایی_شوشتری 📜 @sheraneh_eitaa