‏با رنگِ زرد آمده اما به مهرِ خود پاییز، خاطراتِ مرا سبز می‌کند...🌱 #محمد_شریف

هر جای این جهان بروی غرقِ غربتی برگرد سوی من که وطن چیز دیگری‌ست یک‌عمر بی‌تو حرف زدم با همه، ولی یک لحظه با تو حرف‌زدن چیز دیگری‌ست #محمد_شریف

مرا ببخش اگر خنده‌های دیر به دیرم مرا ببخش اگر گریه‌های زود به زودم... #محمد_شریف

هنوز منتظری تا زمانه با تو بسازد؟! چه انتظارِ بعیدی، چه آرزویِ محالی... #محمد_شریف

غرق در حالتی بلاتکلیف رو به آیینه مات می‌مانم این منم زنده مانده‌ام بی‌تو؟! نکند مرده‌ام نمی‌دانم... #محمد_شریف

مطمئنم که دوستت دارم مطمئنی که دوستم داری ....؟ #محمد_شریف

منی که از همه‌ی داشتن تو را دارم چقدر شعر به تو تا ابد بدهکارم هر آن‌چه داد و نداد و گرفت، مالِ خودش ولی همیشه تو را از خدا طلب دارم بگو چطور به یک عمر پشت‌ِپا بزنم چطور از خود من -از تو- دست بردارم به جز تو چیزی از این زندگی نمی‌خواهم فقط تو را بشود پیشِ خود نگه‌ دارم تویی که دغدغه‌ی تازه‌ی جهانِ منی که بی‌تو روز و شبی پوچ و غرقِ تکرارم کنار من تو نبودی اگر، نمی‌دانم کشیده بود کجا بی‌تو تا کنون کارم اگر چه شهر، پُر از خیرخواه و دلسوز است! ولی من از همه‌ی شهر، جز تو بیزارم... #محمد_شریف

غرق در حالتی بلاتکلیف رو به آیینه مات می‌مانم این منم زنده مانده‌ام بی‌تو؟! نکند مرده‌ام نمی‌دانم... #محمد_شریف

مطمئنم که روی زندگی‌ام ردِ نفرینِ یک نفر مانده باید از طالعم فرار کنم چارۀ دیگری مگر مانده؟ قبلِ من کشته‌ای هزاران تن زندگی! ایستاده‌ام تنها با تو در جنگِ تن به تن هستم مثل سربازِ بی‌سپر مانده من که هستم؟ پرنده‌ای غمگین که زمانِ فرار از قفسش بس که با اضطراب، پر زده است بین هر میله ردِ پر مانده قفل‌ها لحظه لحظه محکم‌تر درب‌ها لحظه لحظه بسته‌ترند وسطِ یأس و ترس، حیرانم چون کلیدی غریب و درمانده ▪️ من جوابِ سؤال‌های توام پرسشی کن دوباره منتظرم مثل آیینه‌ای که مدت‌هاست از نگاهِ تو بی‌خبر مانده... #محمد_شریف

بگو به خاطره‌هایت چرا نمی‌فهمند! مرا به یادِ تو انداختن چه خواهد کرد... #محمد_شریف