بوسه‌هایت بس ملیح است و نگاهت دلربا برڪه چون بیند تو را یڪباره دریا می‌شود #شاهد_سنقری @Shere_naab

قاصد و نامه و پیغام، طپش‌هاے دل است محوِ دل باش، کزین کوچه خبر می‌‌آید #بیدل_دهلوی @Shere_naab

ببار ای بارون ببار... #شجریان @Shere_naab

برخیز...! شــعر ها همگی لـَنـگ مانده اند صبحت به خیر حضرت مضمون هر غزل #ناشناس #صبح‌بخیر @Shere_naab

#منهای‌شعر استقبال عجیب یزدی‌ها از سرود #سلام‌فرمانده

معشوق روزڪَارِ غــــزل‌هاے ِ #نابــ ، ڪاش !! هم‌عصـــر شاعــــــــــرانِ زمان تو می‌شدم #سجاد_سامانی @Shere_naab

نشسته‌درحیاط وظرف چینی روی‌زانویش اناری برلبش گل کرده سنجاقی به‌گیسویش قناری‌های این اطراف را بی‌بال‌و‌پر کرده صدای نازک برخورد چینی با النگویش مضاعف می‌کند زیبایی‌اش را گوشوار آنسان که در باغی درختی مهربان را آلبالویش کسوف ماه رخ داده‌ست یا بالا بلای من به روی چهره پاشیده است از ابریشم مویش؟ اگر پیچ امین‌الدوله بودم می‌توانستم کمی از ساقه‌هایم را ببندم دور بازویش تو را از من جدا کردند هر باری به ترفندی یکی باخنده تلخش یکی با برق چاقویش قضاوت می‌کند تاریخ بین خان ده با من که ازمن شعر می‌ماندواز او باغ گردویش رعیت‌زاده بودم دخترش را خان نداد و من هزاران زخم دردل داشتم این زخم هم رویش #حامد_عسکری @Shere_naab

آخرین معجزه ی قرن به فردا زد و رفت مطلع البیت غزل های اهورا،زد و رفت آنکه با خون جگر از ته چاه آمده بود پشت پا بر جگر داغ زلیخا زد و رفت آخرین راهبه ی شهر خدا بود ولی قفل بی دینی من را به کلیسا زد و رفت تازه می خواست که سارای دلم باشد که- ناگهان زد به تن رود،به دریا زد و رفت رفت و با کوچ خودش قافیه را در هم ریخت طعنه ای تلخ به افسانه ی نیما زد و رفت یک خبر خون جگر بر دل آبادی ریخت: “دختر کوچک خان،صبح به صحرا زد و رفت…” #بهاروند @Shere_naab

یارِ زیباروے ما از آسمان هم برتر است آسمان یک مشترے دارد گُل ما صد هزار #محمد_قریشے #ک_پ