مُلَمَّع یا تَلْمیع یا دوزبانگی: یکی از آرایه‌های ادبی در علم بدیع است. ملمع در اصل به معنای اسب و جز آن که پوست بدنش دارای لکه‌ها و خال‌هایی غیر از رنگ اصلی باشد. تلمیع آن است که یک شعر یا سروده در دو زبان یا گاه بیشتر سروده شده‌باشد. به شعری که به این روش سروده شده باشد شعر مُلَمَّع گفته می‌شود. @sherenur

من کارگرم شغل شریفم این است گاهی سبک است گاه هم سنگین است راضی به رضای حضرت دادارم هرچند که مزد کم ولی شیرین است 👤#یا_صاحب_صبر @sherenur

آهنگر و شاعرم من از رندانم داس است مطاع کوره و سندانم گاهی به دلیل رندی‌ام هم حتی سازنده ی میله بر در زندانم 👤#یا_صاحب_صبر @sherenur

نجار در و پنجره از چوبم من در منظر هر درخت محبوبم من با اره به جانشان می‌افتم هر روز آنقدر که مهر دارم و خوبم من 👤#یا_صاحب_صبر @sherenur

من اهل عمل کردن بیمارانم بر آتش جان مردمان بارانم عشق است دل و قلوه و لوزالمعده من دکتر بخش عمل مردانم 👤#یا_صاحب_صبر @sherenur

من شغل شبانه و نهانی دارم از شهر تب نگاهبانی دارم پاک است همیشه شهر با من زیرا من پیشه‌ی ناب پاکبانی دارم 👤#یا_صاحب_صبر @sherenur

به بنایی منم استاد ، بسیار سرند و شمشه و شاغول ، ابزار محل کارم اینجا تا ثریاست زمانی که شوم مشغولِ دیوار رباعی نیست این شعرم ببخشید حواسم رفت یک لحظه پی کار بدون ریسمان و شمشه بودم شد از اول کج این دیوار انگار گمانم نیست ایراد از وسایل چرا که شعر می‌گفتم سر کار 👤#یا_صاحب_صبر @sherenur