اَشک های قِیمَتی یادِت میاد عزیزم وقتی مُحَرَّم رسید با بچه های هیأت با هم یه موکِب زدید دلِ شما به عشقِ امامْ حُسینْ(ع) می تَپید حاضِر بودید این عشق و به کُلِ دُنیا نَدید اون روز رو یادِتون هست ؟ تو دَسته زَنجیر زَدید حُسینْ ، حُسینِتون رو حَضرتِ زهرا (س) شنید گریه هاتون رو از دِلْ خدایِ مهربونْ دید اَشکِ شما رو آقا از روی گونَتون چید با اِحترامْ اونا رو میونِ گُلها پیچید گُذاشتِشون تا وقتی که روزِ مَحشَر رسید روزِ حسابْ کتاب و دِلهُره های شدید اَشکاتون و شبیهِ اَلماس و نورِ خورشید تَقدیمِتون کُنه تا شما بِشید رو سفید آره عزیزِ جونَم خدا به ما ها بخشید لیاقَتِ گریَه رو بَرا حُسینِ (ع) شهید دُعا کُنید همیشه و تو دُعا تون بِگید خدایا اون روز نَیاد که از حُسین (ع) دور بِشید @sherkoodakmazhabi

🏴🏴🏴 #محرم #امام_حسین #عاشورا

#حضرت_رقیه شب سوم محرم که رسید دخترم یه روضه ی جدید شنید روضه خون روضهٔ دختری رو خوند با یه روضه ما رو کربلا رسوند روضه خون می گفت تو دشتِ کربلا وقتی شد غروب و عصرِ عاشورا همه ی پَهلِوونا شدن شهید نه حسین(ع) ماند و نه عبّاسِ(س) رشید خیمه ها رو دُشمنا آتیش زدن آدمایی که ستمکار و بَدَن میونِ آتیش و دود و نیزه ها تویِ بستر و میونِ خیمه ها از خدا کمک میخواست به زیرِ لَب آقامون امامِ سجّاد توی تَب عمه گفت به بچه ها فرار کنید توی خیمه ها تو آتیش نَمونید بچه ها از خیمه بیرون پَریدن روی خار و سنگ و تیغا دَویدن خار و سنگ و تیغ، پاهاشون و بُرید دشمن اما پِیِ بچه ها دَوید یکی گوشواره رو با گوش می کشید یکی گفت طعمِ کُتَک رو بچشید یکی گفت عَموش شهید شده بزن یکی گفت گوشواره هاش برای من یکی گفت سیلی چرا لَگد بزن یکی گفت سه ساله رو بسپار به من شِکماشون از حرام پُر شده بود گریه های بچه ها نداره سود یِکیشون نگفت آخه گناه دارن یَتیمَن پدر یا مادر ندارن همه جوره بچه‌ ها رو هِی زدن آدمایی که بی مِهر و عاطِفَن واسَشون مهم نبود که دُخترن دُخترن طاقتِ سیلی ندارن یکی از اون بچه ها رُقَیّه بود دختری سه ساله با چشمِ کبود چادرِ رُقَیّه رو گرفت کِشید دختری که موهاشو کسی ندید دستِ بچه ها رو بستن با طناب توی گرما بدونِ یه قطره آب همگی راهیِ شهرِ شام شدن با یه کارِوانی از کودک و زن توی راه هر کی رُقَیّه رو می‌دید توی دامَنِش هزار تا سنگ می چید سنگا رو به سمتِ اون پرتاب می‌کرد نمی‌گفت که سنگا داره خیلی درد بچه ها به شهرِ شام تا رسیدن تو خَرابه ای گرفتن خوابیدن عمه زینب(س) کنارِ بچه ها بود بچه ها رو تو بَغَل گرفته بود بودْ خرابه نزدیکِ کاخِ یزید صدای بچه ها رو یزید شنید گفت چرا این بچه ها نمی‌خوابن چرا گریه می‌کنند و بی تابَن یکی گفت رُقَیّه تو خرابه ها شده دلتنگِ باباشو گریه ها اَمونِش رو بس بُریده اِی یزید واسه گریه هاش یه دَستوری بِدید بی حَیا گفت حالا که بابا می‌خواد سرِ بابا رو باید به بچه داد سرِ بابا رو آوردن رو به روش سر و دید رُقَیّه رفت یهو زِ هوش شد اسیرِ دستِ تلخِ سرنوشت طِفلَکی دِق کرد و رفت سمتِ بهشت روضه ی روضه خون اینجا شد تمام حَلقه زد قطره ی اَشکی تو چِشام دخترم با حِس و حالِ بچگی گفت مامان میشه این و به من بِگی چطوری من می‌تونم با سِنِ کم حضرتِ رُقَیّه رو خوشحال کنم مادرم گفت گُلِ من با چادُرِت با وجودِ این حجابِ کامِلِت بیا نذرِ حضرتِ رُقَیّه کُن چادرت رو تا اَبَد سَرِت بکن @sherkoodakmazhabi

پیامبرِ مهربانی به دنیا آمدی تا مهربانی بِگیرد با حُضورَت جانْ دوباره جهانِ خَسته از نا مهربانی بِگیرد با تو بَس سامانْ دوباره تو از سوی خدا مأمور گَشتی بِگیرد آبرو انسانْ دوباره بگو تَقوا مِلاک است و دِگر نیست تفاوت بِینِ این و آن دوباره چو ابراهیم بیا بُت خانه ها را به دستِ خود نِما ویرانْ دوباره بگو با مردم از یِکتا پَرَستی که برگردد به دل ایمانْ دوباره بُوَد قرآنِ تو لُطفِ الهی نمی آید چو این قرآنْ دوباره به حرف و سیره اَت هرکس عمل کرد نَرفته در رهِ شیطانْ دوباره @sherkoodakmazhabi

گُلی بر شانهٔ اَحمد یه روز پیامبرِ عزیزِ اسلام وقتِ نماز و لحظهٔ عبادت به مسجد آمد و نمازِ خود را اِقامه کرد به عشق و با جماعت ولی یه اِتفاقِ جالب اُفتاد که میکُنم بَرایِتان روایت که با شنیدنش تعجُب کُنید زِ بَس قشنگ و نازِ این حکایت اون روز امامْ حسین کنارِ آقا مشغولِ بازی بود و استراحت تا حضرتِ نَبی میرَفت به سجده میرَفت رو دوشِ آقا بی خجالت میگُفت بُرو بُرو بُرو سَریع تَر حالا که اَسبِ من شُدی تو راحت نماز که شُد تَموم یه عِده گُفتن حالا چه کار کُنیم با این اهانت ؟ خوبه بِریم بِپُرسیم اَز پیامبر چه پاسُخیست برایِ این جسارت اومَد به سمتِ حضرتِ محمّد یه آدمِ یهودی با عداوت بِگُفت به حضرتِ نَبی که منْ هَم بِدیدَم آنچه شُد دَر این یه ساعت برای من سوالِ یا محمّد بِگو دلیلِ این همه لطافت ؟ چرا شُما نَکردی کودَکت را نَه سَرزَنِش نَه تَنبیه و ملامت ! به رویِ خوش بِگُفت به آن یهودی که دینِ ما بُوَد پُر از طراوت مَسیرِ دینِ ما به سَمتِ عشقِ خوبی به کودکان شُده رسالت بابا باید با بچه هاش تو خونه بَرخورد کُنه با مِهر و با رفاقت یهودی تا شنید از او این کلام بِشُد درونِ قلبِ او قیامت بِگُفت به حضرتِ نَبی که گَشتم با این کلام و مِهرتان هدایت علاقه مَند شُدم به دینِ اسلام دَهَم به این که حَق توئی شهادت @sherkoodakmazhabi

شعر کودکانه شهادت امام حسن مجتبی(ع) بعد از امامْ علی (ع) شد امامِ دومِ ما از جانبِ خداوند به لطفِ حق تعالی نامِ قشنگِ او بود امامْ حسنِ مجتبی (ع) بخشنده بود و خوشرو در این صفت بی هَمتا او عاشقِ خدا بود خدای خوب و یِکتا شهید شد او به دستِ یه همسرِ بی وَفا که ریخته بود کمی زَهر تو ظرفِ شیرِ آقا امامْ حسن(ع) نداره ضَریح و صَحن و سَرا نداره سَقّاخونه یا گُنبدی از طلا مزارِ او مدینه بَقیعِ بینِ خاکا یه قبرِ خاکی داره خاکی ولی با صفا امیدوارم یه روزی بیاد که ما بچه ها با همدیگه بسازیم حرم برای آقا @sherkoodakmazhabi

انیمیشن داستان #شهادت_امام_حسن_عسکری علیه السلام @sherkoodakmazhabi

#شهادت_امام_حسن_عسکری سلام امامِ عَسکری (ع) امامِ خوب و مهربان اِی آنکه بوده ای پدر برای صاحِبَ الزَّمان (عج) ما هرچه داریم از شماست اِی نورِ چشمِ شیعیان امامِ یازدهم شدی برای مردمِ جهان تابیده نورِ مِهرِ تو به جان و قلبِ مَردُمان مسیرِ بندگی رو هم به ما تو داده ای نشان تو دوره وُ زَمونه ای که بوده ظلمِ بیکران حدیث و فِقهِ شیعه را به ما رِساندی در نهان شنیده ام که بوده ای با کودکان تو مهربان از مهربونیِ شما میگم برای دیگران شنیده ام که سامِراست ضَریحِ با صَفایتان و این رو هم شنیده ام بابای مهرَبانِتان امامِ هادی (ع) هم شده همسایه در مَزارِتان امامِ مهربونِ من دُعا کنید برایمان دُعایی واسه ی ظهور ظهورِ صاحِبَ الزَّمان (عج) دعا کنید آقا بیاد تموم شِه اِنتظارمان @sherkoodakmazhabi

امام حسن عسگری(ع) و نماز #امام_حسن_عسکری @sherkoodakmazhabi

#شهادت_امام_حسن_عسکری #کاربرگ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@sherkoodakmazhabi

#شهادت_امام_حسن_عسکری #کاربرگ ••••❥⊰🇯‌🇴‌🇮‌🇳↯ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@sherkoodakmazhabi

#شهادت_امام_حسن_عسکری بر امام من عسکری درود آنکه با خدا بود و بنده بود بوده چون نبی بوده چون علی بر جهانیان بوده او ولی بوده چون چراغ در مسیر دین دارد احترام بین مسلمین بوده او شریف بوده او امام نزد خالقش دارد احترام @sherkoodakmazhabi

#عید_بیعت #معرفی_کتاب 📚 عنوان کتاب: پیمان یاری در این کتاب سعی شده، عید آغاز امامت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، به زبان شعر و در فضایی خیال انگیز برای کودکان معرفی شود. ✍🏻مؤلف: سهیلا ابراهیم‌زاده 🖨نشر رودآبی @sherkoodakmazhabi

#عید_بیعت #اغاز_ولایت_امام_زمان برشی از کتاب پیمان یاری یاس سپیدی با لحن شیرین با من سخن گفت از آل یاسین او گفت یاسین یعنی پیامبر در علم و دانش دانای برتر سرچشمه دین شخص نبی بود آن چشمه جوشید شد ۱۳ رود🌊 رودی که هر بار از چشمه دین سیرابمان کرد، هست آل یاسین از آل یاسین مهدی موعود اینک امام است از سوی معبود با خنده آنگاه افزود لاله🌷 او آخرین است از این سلاله مانند خورشید گرم است و تابان🌞 هرچند باشد در ابر پنهان🌥 ما شاد هستیم چون روز عید است🎊 در قلب‌هامان نور امید است💫 گفتم چه عیدی؟ از بین گل‌ها خم شد به سویم یک شاخه مینا برگی تکان داد پس با لطافت در پاسخم گفت عید امامت با او که باشد منجیِ پیروز باید ببندیم عهدی در این روز عهد من و تو پیمان یاری است کوشش کنارِ چشم انتظاری است از یار مهدی (عج) سستی به دور است هر کار خوبش نذر ظهور است من هم به شادی آن روز زیبا رفتم به جشنی همراه بابا👨‍👩‍👧‍👦 پس با امامم من عهد بستم گفتم همیشه یار تو هستم @sherkoodakmazhabi

#پیامبر_اکرم شعر داستانی و کودکانه پیامبر اکرم(ص) و مرد یهودی « تشتِ خاکستر » هر روز که پیغمبر همراهِ یارانَش از کوچه رَد می شد با روی خندانَش مَردی یهودی با صد کینه در جانَش از پُشتِ بامِ خود با قَصدِ آزارَش روی سَرَش می‌ریخت خاکسترِ آتش پیغمبر اما بود در فکرِ هَمسایَش چیزی نمی‌گفت او این بود از ایمانَش یک روز که پیغمبر همراهِ اَصحابَش رد می شد از کوچه آمد یِهو یادَش مَردِ یهودی نیست بالا روی بامَش پُرسید و جویا شد از حال و احوالَش گفتند به پیغمبر بد گشته احوالَش خوابیده در بستر با دردِ بسیارَش آقا همان لحظه رفتند به دیدارَش حالش رو پُرسیدند از درد و درمانَش مَردِ یهودی شد شرمنده از کارَش شرمنده از کار و از طَرزِ رفتارَش با دیدنِ لُطفِ پیغمبر و کارَش شد او مسلمان از اخلاقِ زیبایَش شد عاشقِ اسلام اسلام و آدابَش @sherkoodakmazhabi