باز گیر افتاد دل در پیچ و تاب موی تو پاره پاره شد جگر با خنجر ابروی تو این دل زار از ازل با خُلق و خویت خو گرفت ای به قربان دل و قربان خُلق و خوی تو من نمی دانم کجایی ، یک نشانی می دهی ؟ تا سراسیمه بیایم با دلی خون سوی تو آخرش میابمت ، هر چند هستی دور دور حتم دارم می شوم آخر گدای کوی تو آمدی تا که نسازی ، این مرام عشق نیست ناز کمتر کن که بنشینم کمی پهلوی تو درد من این است که ، از باد هم کمتر شدم یک نسیم از تو خبر آورد و آمد بوی تو #محمد_حسین_شهسواری