اما درباره حاشیه ها: یکم: کسی که می خواد مبلغ اسلام باشه باید اسلام شناس باشه. ما آقای رائفی پور را اسلام شناس نمی دونیم و به همین علت هم مبلغ اسلام نمیدونیم. اگه به دوستان برنخوره عرض می کنم ایشون در بهترین حالت می تونه نقش دکتر شریعتی را بازی کنه. اگه بزرگواران سیر ورود ایشون به عرصه سخنرانی را ملاحظه کنند شاید حرفم را بپذیرند. دوم: افراد و چهره هایی مذهبی که ما دیدیم همون به زبان فارسی توی توئیتر مطلب می گذارند الا شذ و ندر. این یعنی مخاطبشون ایرانی ها هستند. خوب برادرمن! سرت که درد نمیکنه. بیا تو صفحات داخلی. این همه جوان نخبه و تحصیل کرده. این آقایان اگه دلشون به حال اسلام می سوزه با همون طوفان هاشون به جای اینکه ریشه ما را بزنند بیان یه توئیتر داخلی را راه بندازند. سوم: ما در عین حالی قائل به استفاده مثبت از بستر فضای مجازی برای تبلیغ اسلام هستیم اما معتقدیم تا به حال تبلیغی صورت نگرفته. تبلیغ یعنی رساندن پیام دین به دل مخاطب. این مقدمات و مؤخرات زیادی داره و با حلوا حلوا دهن شیرین نمی شه. چهارم: حساب های منسوب به مؤسسه تنظیم و نشر آثار رهبریه و به صورت مستقیم ارتباطی به ایشون نداره. اصل اولی فتوا و منش ایشونه که در هر گونه استفاده از کالای خارجی احتیاط می کنند حتی در عرصه پوشاک و پزشکی. کار دفتر یا مرسسه برای ما حجت نیست و طبق اصل اولی زیر سؤاله مگه اینکه #اجازه_خصوصی داشته باشند. ما چون اطلاع نداریم حمل به صحت می کنیم اما در هر حال قابل پیروی نیست.