#امام_کاظم_علیه_السلام ◼️ خدایا! دیگر مرا از این سیاهچال، نجات بده... در طی سالیان متمادی، حضرت موسي بن جعفر علیهماالسلام را از این زندان به زندانی دیگر منتقل میکردند تا اینکه امام "علیه‌السلام" را به زندان مخوف و تاریک "سِندی بن شاهک" ملعون منتقل کردند و تحت شکنجه های شدید آن لعین قرار گرفت. تا جایی که در پی این شکنجه ها، امام(علیه السلام) برای خلاصی از زندان، این دعا را می کردند: یَا سَیِّدِی! نَجِّنِی مِنْ حَبْسِ هَارُونَ وَ خَلِّصْنِی مِنْ یَدِهِ. یَا مُخَلِّصَ الشَّجَرِ مِنْ بَیْنِ رَمْلٍ وَ طِینٍ وَ مَاءٍ وَ یَا مُخَلِّصَ اللَّبَنِ مِنْ بَیْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ وَ یَا مُخَلِّصَ الْوَلَدِ مِنْ بَیْنِ مَشِیمَهٍ وَ رَحِمٍ وَ یَا مُخَلِّصَ النَّارِ مِنْ بَیْنِ الْحَدِیدِ وَ الْحَجَرِ وَ یَا مُخَلِّصَ الرُّوحِ مِنْ بَیْنِ الْأَحْشَاءِ وَ الْأَمْعَاءِ خَلِّصْنِی مِنْ یَدَیْ هَارُون ▪️ای مولای من! مرا از زندان هارون و از دست او نجات عنایت فرما. ای رویاننده ی درخت از بین شن و خاک و آب! و ای جاری کننده ی شیر از بین سرگین و خون! ای به دنیا آورنده فرزند از بین رحم و ای آزاد کننده آتش از بین آهن و سنگ و ای آزاد کننده روح از بین احشاء و اعضای بدن! مرا از دست هارون نجات عنایت فرما! تا اینکه امام(علیه السلام) سالیان سال، پس از تحمل این شکنجه ها به شهادت رسیدند. 📚بحارالأنوار ، ج۴۸،

#امام_کاظم_علیه_السلام 🩸به فدای آن امامی که تاوانِ گناهِ شیعیان را به جان خرید ... در روایتی حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام فرمودند: 📋 إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ غَضِبَ عَلَى الشِّيعَةِ فَخَيَّرَنِي نَفْسِي أَوْ هُمْ فَوَقَيْتُهُمْ وَ اللَّهِ بِنَفْسِی ▪️خداوند عزوجل بر شيعیان غضب كرد، پس مرا مخير ساخت كه يا من و يا آنها فدا شويم، به خدا من با دادن جان خودم، ايشان را حفظ كردم. 📚الكافی،ج‏۱ ص۶۴۶ 🥀 به همین جهت است که «تاریخ» وضعیت آن حضرت را اینگونه شرح می‌دهد: 📋 لا یَزالُ یُنتَقَلُ مِن سِجنٍ اِلَی سِجنٍ ▪️آن حضرت همواره از زندانی به زندان دیگر منتقل می شد. 📚المناقب، ج۴، ص۴۳۲ ✍ شکر، آن ربّی که نعمت داد بر ما اینچنین با دعای مادر و لطف امیرالمومنین شد تمام دلخوشی مردم ایران زمین سفره موسی بن جعفر، سفره امّ‌البنین بارها دیدیم ‌وقتی کار غم بالا گرفت دست ما را روضه‌ی باب الحوائج ها گرفت حضرت موسای ما قعر سجون را طور کرد کوه صبرش چشم فرعون زمان را کور کرد او سیه چال بلا را نور فوق نور کرد خون دل ها خورد و از شیعه بلا را دور کرد او بدی ها دید اما با کسی بد تا نکرد مرگ خود را خواست اما لب به نفرین وا نکرد باز هم زنجیر با هارون تبانی می‌کند بی قرارت کینه ی سندی ِ جانی می‌کند لال گردد ؛ باز دارد بد دهانی می‌کند یاس را سیلی دوباره ارغوانی می‌کند بی هوا زد ، بی هوا زد ، بی هوا زد بی هوا دم گرفتی زیر لب ، یا فاطمه ، یا مجتبی بعد تو اینجا سر پیراهنت دعوا که نیست جسم تو بر جسر بغداد است زیر پا که نیست ساق مرضوضِ تو کارِ نعل مرکب‌ها که نیست حرفی از آوارگیِ طفل بی بابا که نیست بعد تو سیلی جوابِ دیده‌ی گریان نبود گوش شیطان کر، زنی بر ناقه‌ی عریان نبود