eitaa logo
دانشنامه امیرالمومنین (ع)
1.4هزار دنبال‌کننده
799 عکس
157 ویدیو
48 فایل
السلام علیک یا امیرالمومنین یا علی بن ابی طالب لطفا مطالب کانال را با ذکر #صلوات هدیه به روح مطهر #حضرت_زهرا (سلام الله علیها) انتشار دهید.🌹 کانال شخصی، بدون وابستگی به هیچ ارگان و یا ....
مشاهده در ایتا
دانلود
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄ 🏴 بمناسبت شهادت جوادالائمه علیه السلام ◼️ از علمای در "کتاب " در مورد فضائل وجود مقدس علیه السلام حکایت بسیار زیبایی را نقل میکند.او مینویسد: 🔺 وحكي أنه لمّا توجّه منصرفا من بغداد إلى المدينة الشريفة خرج معه الناس يشيّعونه للوداع فصار إلى أن وصل إلى باب الكوفة عند دار المسيّب فنزل هناك مع غروب الشمس ، ودخل إلى مسجد قديم مؤسّس بذلك الموضع ليصلّي فيه المغرب ، ◼️وكان في شجرة نبق لم تحمل قطّ ، فدعا بكوز فيه ماء فتوضّأ في أصل الشجرة [النبقة] وقام يصلّي فصلّى معه الناس المغرب ، فقرأ في الاُولى الحمد وإذا جاء نصر اللّه والفتح ، وقرأ في الثانية بالحمد وقل هو اللّه أحد [وقنت قبل ركوعه فيها وصلّى الثالثه وتشهّد وسلّم] ثمّ بعد فراغه جلس هُنيئةً يذكر اللّه تعالى وقام فتنفّل بأربع ركعات وسجد بعدهنّ سجدتي الشكر ، ◼️ثمّ قام فوادع الناس وانصرف فأصبحت وقد من ليلتها حملاً حسنا ، فرآها الناس وقد تعجّبوا في ذلك غاية العجب ثمّ ما كان هو أغرب وأعجب من ذلك أنّ نبقة هذه الشجرة لم يكن لها عَجَمٌ فزاد تعجّبهم من ذلك أكثر وأكثر . وهذا من بعض كراماته الجليلة ومناقبه الجميلة 🔻 حکایت شده هنگامی که ابوجعفر از جانب بغداد رهسپار شد، مردم برای با ایشان حاضر شدند، درهنگام غروب خورشید به دروازه کوفه نزدیک خانه مسیب رسیدندکه امام برای ادای نماز مغرب وارد این مسجد شدند. ◼️در صحن مسجد بود که تا آن زمان نداده بود.امام ظرف آبی درخواست کرد تا با آن وضو بگیرند ودر کنارآن درخت وضو گرفتندومردم به امامت حضرت نماز مغرب را خواندند، امام در رکعت اول سوره حمد و نصرودر رکعت دوم سوره حمد با توحید راخواندند.بعد از اتمام نمازمشغول به ذکر شدند وسپس مشغول 4 رکعت نماز نافله شدند و بعدازآن سجده شکر به جا آوردند. سپس با مردم کردند وبه راه افتادند. ◼️صبح روزبعددرخت داده بود واین در حالی بود که درخت در طول شب به بود. مردم با دیدن این واقعه بسیار متعحب شدند و از این عجیب تر اینکه میوه ی این نوع درخت باید داشته باشد ولی میوه ای که داده بود نداشت. 📚 الفصول المهمة في معرفة أحوال الائمة ، الناشر : دار الاضواء - بيروت تأريخ الاصدار : 1409هـ - 1988م ،صفحه 258و259 ╭─═ঊঈ علے ঊঈ═─╮ 🏴 @shiaAlawi ╰─═ঊঈ مولا ঊঈ═─╯
🔥 شبهه: 🔺 تئورسین وهابیت اعتقاد دارد که آیات سوره ی در مدح اهل بیت (علیهم السلام ) نازل نشده و اگر روافض اعتقاد بر نزول آیات [وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا *(الانسان،۸)] در مورد اهل بیت دارند، باید بدانند در میان اصحاب النبی، به فرموده پیامبر اکرم (ص) به و سخاوتی بی نظیر مشهور است. 🔻 همچنین این آیات در نازل نشده و شکل و ظاهر این آیات است. در حقیقت هیچ مفسری تا کنون اعتقاد نداشته که سوره ی انسان در مدینه نازل شده باشد و یا آنکه این آیات در اهل بیت نازل شده باشد و این دلیل بر کذب فضیلت تراشی در مورد اهل بیت پیامبر است. 😳‼️ 👊 در پاسخ به یاوه گویی های ابن تیمیه ملعون، را مطالعه کنید. ❌ . ╭─═ঊঈ علے ঊঈ═─╮ 🌹 @shiaAlawi ╰─═ঊঈ مولا ঊঈ═─╯
تاریخ گواهی می‌دهد که اولیاء خدای رحمان همواره مورد ظلم زمان قرار گرفته‌اند؛ از جمله کسانی‌که به خاندان اهل بیت پیامبر (صلی‌الله‌عليه‌وآله) آشکارا ظلم کرد، معاویة بن ابوسفیان است. 👈 او با حیله‌گری و عوام‌فریبی در دو جنگ پی‌درپی، هر آن‌چه توان داشت در مقابل اهل‌بیت (عليهم‌السلام) به کار گرفت تا مانع اساسی برای رسیدن پرتو نور اوصیای رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) به مسلمانان باشد. معاویه در نبرد صفین، ابتدا با امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به جنگ پرداخت و بعد از شهادت ایشان، به سرکشی و گستاخی خود ادامه داد و با امام مجتبی (علیه‌السلام) به نبرد پرداخت. امام حسن (علیه‌السلام) و رشادت‌های ایشان در جنگ‌های امیرالمومنین (علیه‌السلام) با منافقین و خوارج بر هیچ کسی پوشیده نیست. ◼️ علاوه بر مورخین بزرگ شیعه، مشهور اهل سنت نیز به فرماندهی حضرت در جنگ‌ها و نبردهایی که بر امیرالمومنین (علیه‌السلام) تحمیل شد، پرداخته‌اند. شارح تاریخ ابن‌عساکر، عالم مشهور اهل سنت، با اشاره به شجاعت امام مجتبی (علیه‌السلام) در کتاب تاریخ مدینه دمشق به نقل از تاریخ خلیفة ابن خياط، می‌نویسد: «ابوعبیده می‌گوید: امیرالمومنین در جنگ جمل، فرزندش حسن را به عنوان فرمانده‌ی جناح چپ لشکر ـ که از اهالی کوفه و بصره بودندـ قرار داد.»[2] 👈 آن‌چه که به عنوان در بین کتب مورخین اهل سنت باقی‌مانده، علت صلح امام مجتبی (علیه‌السلام) با معاویه است؛ باید گفت اگر امام حسن (علیه‌السلام) برای صلح نمی‌شدند، معاویه قصد داشت تا در صورت عدم رسیدنش به پادشاهی، اقدام به قتل عام مسلمانان و بی‌حرمت کردن آنان و از بین بردن دارایی و سرقت اموال آنان بپردازد. 👈 تاریخ، شاهد است که یزید با مردم و چگونه برخورد کرد و اگر امام مجتبی (علیه‌السلام)، راضی به صلح نشده بودند، همانند قتل‌عام مردم مکه و مدینه، در زمان حیات ایشان به دست معاویه اتفاق می‌افتاد. اما امام (علیه‌السلام) که با توجه به کمی اصحاب و یاوران خود و هم‌چنین با توجه به حیله‌ها و خدعه‌های معاویه، که با سکه‌های طلا، بسیاری از بزرگان جامعه اسلامی را فریب داده و خریده بود، راضی به شدند. 👈 ، عالم پرآوازه‌ی اهل‌سنت، در کتاب خود با اشاره به حیله‌گری و فریب‌کاری معاویه می‌نویسد: «معاویه با حیله و نیرنگ در برخورد با حسن بن علی، کارش را به سرانجام رساند. معاویه به حسن کرد، که اگر خلافت را به من تسلیم نکنی، خون مسلمانان را می‌ریزم و حرمت آنان را از بین می‌برم و اموالشان را می‌دزدم. حسن بن علی تسلیم قضا و قدر الهی شد و حکومت را به معاویه سپرد.»[3] 🏴 باید صلح امام مجتبی (علیه‌السلام) با معاویه را، در نبودن یار و مدافع برای حکومت الهی و هم‌چنین حفظ ظاهر اسلام و جلوگیری از چهارچوب اصلی دین و بالاخص، مردم مسلمان دانست. 👈 ، به خطبه امام مجتبی (علیه‌السلام) اشاره می‌کند و می‌نویسد: «شعبی می‌گوید: حسن بن علی را هنگام با معاویه دیدم. معاویه به او گفت: مردم را از امری که به من ، آگاه کن. حسن بن علی از جای خود برخاست و شکر خدا به جای آورد و فرمود: ... موضوعی که با معاویه در آن به اختلاف رسیده‌ایم یعنی خلافت، یا آن‌که حق اوست و یا آن‌که حق من است. پس من خلافت را به خاطر اصلاح امت و آن‌‌که خونی از مسلمانان ریخته نشود، ترک کردم و در حالی‌که می‌دانم، برای شما فتنه و آزمایش است؛ هر چند برای مدتی کوتاه آرامشی به‌دست آورید.»[4] یقیناً دشمنی با امام مجتبی (علیه‌السلام) به منزله‌ی دشمنی با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و این در حالی است که بر اساس تاریخی، معاویه در دشمنی با اهل بیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌‌وآله) لحظه‌ای کوتاهی و دریغ نکرده است. 👈 مفسر و مورخ مشهور اهل‌سنت دراین‌باره می‌نویسد: «هنگامی‌كه خبر رحلت حسن بن علی به معاويه رسيد، معاویه و كسانی‌كه در اطرافش بودند، به‌جای آوردند.»[5] 👈 ، در کتابش که به عنوان یکی از صحاح شش‌گانه اهل سنت شمرده می‌شود، به نقل از ابوهریره می‌نویسد: «رسول خدا فرمودند: هر كه حسن و حسين را دوست بدارد، مرا دوست دارد، و هر كه با آن دو دشمنی كند، با من دشمنی كرده است.»[6] ✅ باید نتیجه گرفت دشمن امام مجتبی (علیه‌السلام)، دشمن رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است.