و به راستی جای نهضت نیاز شناسی علمی و فکری در جهان اسلام، و فرصت پژوهی تولید محتوا برای ترویج مکتب اهلبیت بدور از حساسیت و شعار زدگی، و مبتنی بر ظرفیت های فرهنگی داخلی، چقدر در داخل کشور مغفول و مهجور هست!!! همین اثر در زمان تحقیق با کمترین هزینه، و صعوبت در دسترسی به منابع و کم لطفی برخی اساتید ، اما با درک ضرورت بر بستر پروژه شیعه پژوهی اندونزی که در حال انجام بود، صورت گرفت، و ترجمه آن هم نسبتا زمانی طولانی برد (در مقایسه با برخی آثار شعاری و سیاسی ای که سری و با هزینه گزاف ولی بدون فایده یا ضرورت انجام می شود), ولی الحمدلله در نهایت در کشور مقصد منتشر شد و خودش جای خودش را بدون تبلیغات باز کرد این در حالی است که برای اندونزی و به طور کلی برای جنوب شرق آسیا، طرح های ترویجی اهلبیتی و یا شیعه پژوهانه دیگر هست، که فعلا همگی تعطیل است و ... و هکذا برای مناطق دیگر :