🔸 تطهیر و حفظ خیال از ورود خواطر مگر آنچه خالص برای رضای خداست و توجهات توحیدیست 🔻 عارف باللّٰه #سیدهاشم_حداد می‌فرمود : اگر نفی خواطر برای سالک خوب صورت گیرد بالاخره وی را به عالم نیستی میرساند که هستی محض است بطوری که دیگر نه تنها خاطره ای بر او وارد نمیشود بلکه ممکن نیست وارد شود و چنان در عالم توحید مستغرق میگردد که مجال نزول به کثرات را پیدا نمیکند و خطره ای بر او نمیگذرد؛ تو گوئی میان او و میان خواطر سد سکندر کشیده اند که به هیچ وجه قابل شکاف و رخنه و ثلمه نمی باشد. در این حال است که خاطرات با اجازه وی و با اذن نفسانی وی وارد میشوند. یعنی اگر اجازه دهد خاطره ای بر ذهنش عبور می کند و إلا فلا. و بنابراین حال سالک در این حال با حال پیشین او کاملاً در دو جهت متعاکس قرار میگیرند در وهله اول خواطر بدون اذن و رخصت او هجوم مینمودند و زوایای قلب را تصرف میکردند و بقول ما کودتائی در دل او حاصل میشد که باید سالک با رنج و تعب مدتها زحمت بکشد تا بتواند حضور قلب پیدا کند و خواطر را بالمره دفع نماید؛ و لیکن در این وهله سالک پیوسته با خدا و در حرم خداست و خاطره ای حق ورود ندارد ممکن است روزها و ماه ها بگذرد و خاطره ای بر ذهنش مرور ننماید مگر خاطرات نيك و بدون ضرر که لازمه زندگی و معیشت است، مثل لزوم آب آشامیدن در موقع عطش و پاسخ سلام دادن در موقع سلام كردن و أمثال ذلك. 🌐 روح مجرد، ص ۶۳۳ و ۶۳۴ 🔸