eitaa logo
کانال تخصصی شیعه شناسی
5.6هزار دنبال‌کننده
333 عکس
253 ویدیو
54 فایل
به عشق امیرالمؤمنین(ع) و حضرت زهرا (س) ادامه دهنده راه ایشان باشیم با تقویت باورهای دینی خود و شیعیان جهان. شما هم با ترویج دوره های آموزشی شیعه شناسی و حمایت مالی یاریگر مکتب مولی باشید 6037997140604035. #همکاری #وجوهات: @shiastudeis
مشاهده در ایتا
دانلود
⚪️✨⚪️✨⚪️✨⚪️✨⚪️✨ ✨ ⚪️ 💎 جناب عبد الله بن الحسن (علیه السلام) فرزند بلافصل امام حسن مجتبی (علیه السلام) و دایی مکرم حضرت محمد باقر (علیه السلام) ✅ عبدالله بن حسن (علیه السلام)، پسر پنجم حضرت حسن بن علی بن ابیطالب (علیهم السلام) می باشد. 🔹 جناب عبد الله از طرفی برادرزاده حضرت أباعبدالله الحسین (علیه السلام) هستند و از طرف دیگر به جهت ازدواج حضرت زین العابدین (علیه السلام) با خانم فاطمه بنت الحسن (علیهما السلام)، دایی مکرم امام محمدباقر (علیه السلام) نیز می باشند. 🔸 همچنین جناب عبدالله، پسر عموی حضرت سید الساجدین امام سجاد (علیه السلام) نیز می باشند. ◀️ جناب عبدالله پسر امام حسن مجتبی (علیه السلام) هنوز به حد بلوغ نرسیده بود که در کربلا حضور داشتند و در خیمه ‌گاه با زنان به سر می ‌برد. هنگامی که متوجه حمله دشمن و تنهایی حضرت أباعبدالله الحسین (علیه السلام) و استغاثه آن حضرت شد، از خیمه ‌گاه بیرون دوید و سراسیمه و شتابان به جانب امام رفت و در کنار عمویش ایستاد. حضرت زینب (علیها السلام) او را دنبال کرد و به او رسیده بود. او تلاش کرد که آن کودک را نگه دارد. امام حسین (علیه السلام) به خواهرش فرمود: 🍃 «احْبِسِيهِ يَا أُخْتِي؛ ای خواهرم! او را نگهدارید»؛ اما جناب عبدالله بن حسن (علیهما السلام) از این که بازداشته شود، سخت امتناع می ‌ورزید؛ 💠 «فَأَبَى وَ امْتَنَعَ عَلَيْهَا امْتِنَاعاً شَدِيداً». وی به عمه ‌اش گفت: « وَ اللَّهِ لَا أُفَارِقُ عَمِّي»؛ سوگند به خدا، از عمویم جدا نمی ‌شوم. 🔸 مؤلف الفتوح می‌نویسد: پس از شهادت عون بن عبدالله جعفر، عبدالله بن حسن (علیهما السلام) عازم میدان شد، چهره ‌اش چون ماه تابان بود، پیراهن و شلواری بر تن، و شمشیری برّان در دست داشت. ✳️در کتب معتبر آمده است جناب عبدالله بن حسن (علیهما السلام) هنگام جهاد اینگونه رجز خوانی کرده است: ◻️ إنْ تُنکرُونی فَانا فَرْعُ الْحَسَن سِبْطُ النَّبِی المُصْطَفی المُؤْتَمَن ▪️ اگر مرا نمی‌شناسید، من فرزند حسن (علیه السلام‌) هستم، نواده پیامبر برگزیده و امین؛ ◻️ هذَا حُسَینٌ کاسیرٍ مُرْتَهَن بَینَ اناسٍ لا سُقُوا صَوْبَ المُزن ▪️ این حسین (علیه السلام‌) است که در میان مردمی، که خدایشان از باران سیراب نگرداند، چون اسیری گرفتار آمده است. 🍂 سید بن طاووس میگوید: سرانجام حرمله (لعنة الله علیه) با تیری گلوی او را نشان گرفت و جناب عبدالله در امان عمویش امام حسین (علیه السلام) به شهادت رسید. 💠 در فراز زیارت ناحیه مقدسه از لسان مبارک حضرت ولیعصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بر جناب عبدالله بن حسن (علیه السلام) سلام و بر قاتل آنحضرت لعن می فرستیم: «السَّلَامُ عَلَی عَبْدِ اللهِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی الزَّكِی لَعَنَ اللهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِیهُ حَرْمَلَهَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِی». 📚 بحارالأنوار، ج۴۵، ص۳۴ و ۵۴؛ الإرشاد، ج۲، ص۱۱۰؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۲۵۵؛ أعلام الوری، ص۲۴۹، الفتوح، ج۵، ص۱۱۲؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۱. 🆔 sapp.ir/channel_shiastudy.ir ✨ ⚪️ ✨ ⚪️✨⚪️✨⚪️✨⚪️✨⚪️✨
⚪️✨⚪️✨⚪️✨⚪️✨⚪️✨ ✨ ⚪️ ✨ ❇️ جناب یحیی بن زید، نوه امام زین العابدین حضرت سجاد (علیه السلام) است. 💎 پدر جناب یحیی، زید پسر بلافصل امام سجاد (علیه السلام) است که علیه بنی ‌امیه (لعنة الله علیهم) قیام نموده و به شهادت رسید و مادر جناب یحیی، «ریطه» دختر عبدالله بن محمد بن حنفیه است. ابن صوفی نسابه، «ریطه» را از زنان با فضیلت بنی‌ هاشم دانسته است. 🔸 بیهقی، کنیه یحیی بن زید را «ابوطالب» دانسته و از آنجا که در جوزجان افغانستان به شهادت رسیده به «قتیل جوزجان» شهرت پیدا کرده‌ است. 🍃 علامه امینی درباره جناب یحیی می ‌گوید: «شیعیان درباره یحیی، کلمه تندی نگفته‌ اند چه رسد به بدگویی، وی معترف به امامت امام صادق (علیه السلام) بود، امام در شهادتش گریه کرد و بر او رحمت فرستاد». ▫️مامقانی نیز جناب یحیی را امامی دانسته است. ⚔️ جناب یحیی بن زید (علیهما السلام) پس از شهادت پدر خود زید بن علی (علیهما السلام)، خود را پنهان کرد تا بتواند به وصیت پدر خویش درباره استمرار قیام و مبارزه عمل کند. لذا با ۱۰ نفر از یاران پدرش ابتدا به زیارت مرقد امام حسین (علیه السلام) شتافت؛ سپس به محلی به نام «جُبّانه سُبَیع » در نزدیکی کوفه رفت و دیگر یاران زید از گرد وی پراکنده شدند. سپس به بین النهرین و از آنجا به مدائن رفت و در پی آن عازم خراسان شد. زمانی که یوسف بن عمر ملعون، از حرکت یحیی بن زید (علیهما السلام) به سمت خراسان آگاهی یافت، این خبر را به هشام بن عبدالملک (لعنة الله علیهما) گزارش داد و هشام ملعون نیز دستور تعقیب او را به والی خراسان نوشت و پس از دستگیری و زندانی شدن در زندان بلخ به دستور ولید بن یزید آزاد شد. 🔹 پس از آزادی یحیی بن زید (علیه السلام) به سوی سرخس رفت و از آنجا راهی ابرشهر (نیشابور) شد و درگیر نبردی شد که به پیروزی او انجامید 💠 پس از آن، جناب یحیی (علیه السلام) به سوی هرات و از آنجا به سوی جوزجان حرکت کرد. والی خراسان، سپاهی با ۸ هزار سرباز به مقابله با وی فرستاد. همزمان عده ای از جوزجان، طالقان و فاریاب و بلخ به یحیی بن زید (علیه السلام) ملحق شدند. دو سپاه در روستایی به نام «ارغوی» یا «ارعونه» در نزدیکی جوزجان به هم رسیدند و میان آنها سه شبانه ‌روز نبردی سخت درگرفت و همه یاران جناب یحیی (علیه السلام) کشته شدند. در عصر روز جمعه ماه شعبان سال ۱۲۵ هجری غلامی آزاد شده به نام عیسی، تیری به پیشانی جناب یحیی بن زید (علیه السلام) زد که در اثر آن جناب یحیی به شهادت رسید. سوره بن محمد فرمانده جناح راست سپاه اموی، سر از تن مبارک یحیی بن زید (علیه السلام) جدا کرد و آن را نزد والی خراسان فرستاد و او نیز سر را برای ولید بن یزید فرستاد. وقتی ریطه سر را دید گفت: «او را مدت زیادی از من دور کردید و حال او را کشته به من هدیه می¬‌دهید! درود خداوند، صبحگاهان و شبانگاهان، بر او و بر پدرانش باد». 🍂 بدن جناب یحیی (علیه السلام) سالها بر بالای ‌دار ماند تا ابومسلم خراسانی وی را به پایین آورده بر وی نماز خوانده و دفن کرد و مردم را به سوگواری بر وی توصیه نمود، جناب یحیی در همان جوزجان مدفون شد. مردم هفت روز برای وی نوحه سرایی کرده و در آن سال بیشتر فرزندان پسر را یحیی نام نهادند. 🔹شهادت یحیی بن زید (علیه السلام) نمادی از مقاومت در برابر امویان شد و بر شور مردم در همراهی قیامی که در خراسان و با شعار «الرضا من آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)» بر پا بود، رونقی دیگر بخشید. پس از قتل جناب یحیی بن زید، دوستداران اهل بیت (علیهم السلام) در خراسان به تحرک در آمدند و روز به روز این حرکت سریعتر شد و آنان ستم ‌های بنی ‌امیه (لعنة الله علیهم) و ظلم‌ هایی که بر اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) شده بود را برای مردم نقل می‌کردند، تا اینکه شخصی نماند الا اینکه این خبر درمحل وی منتشر شد. ابو مسلم بر همین موج سوار شده و بنی امیه را ریشه کن نمود. ✨ امامزاده یحیی بن زید، در فاصله ۱.۵ کلیومتری شهر سرپل (شهری در شمال افغانستان بین بلخ و میمنه) در جوزجان افغانستان (از توابع بلخ) است. نام شخص مدفون در این مکان تا سال ۱۳۲۷شمسی مشخص نبوده و در بین اهالی، با نام «امام خورد» مورد توجه بوده است. پس از آن بر اساس کتیبه‌ ای قدیمی، شخص مدفون در بقعه، یحیی بن زید دانسته شد. 💎 در زمان ناصرالدین شاه قاجار، علاء الدوله بقعه ‌ای بر این مزار بنا گذاشت. در شعر دعبل خزاعی، به قبر شهیدی از اهل بیت (علیهم السلام) در جوزجان اشاره شده است که این شعر چنین است: «و اخری بارض الجوزجان محلها و قبر بباخمری لدی الغربات». 📚 کشف الغمة، ج۲، ص۳۲۳؛ مراصد الاطلاع علی اسماء الامکنة و البقاع، ج ۱،ص ۳۵۷؛ مقاتل الطالبیین، ص۱۰۵ و ۱۵۰؛ ینابیع الموده، ج۳، ص۱۶۲؛ الإمام الصادق (علیه السلام) و المذاهب الأربعة، أسد حیدر، ج۱، ص۱۳۸؛
🌾🌾🌾🌾🌾🌾 ✅ابن شهر آشوب می نویسد : وقتی لحظات آخر عمر عبدالمطلب(ع) فرا رسيد، پسرانش را جمع کرد و سفارش رسول اکرم(ص) را به آن ها نمود. عبدالمطلب گفت : 📋《مُحَمَّدٌ(ص) يَتِيمٌ فآوُوهُ وَ عَائِلٌ فَأَغْنُوهُ اِحْفَظُوا وَصِيَّتِي فِيهِ》 ♦️محمد(ص) يتيم است و او را سرپرستی کنيد و نيازمند است او را بي نياز کنيد و وصيت و سفارش مرا درباره او حفظ کنيد! ابولهب گفت : من اين کار را خواهم کرد؟ عبدالمطلب به او گفت : 📋《كُفَّ شَرَّكَ عَنْهُ!》 ♦️شرّت را از او بازدار! عباس اظهار داشت : من اين کار را به عهده خواهم گرفت! عبدالمطلب به او گفت : 📋《أَنْتَ غَضْبَانُ لَعَلَّكَ تُؤْذِيهِ》 ♦️تو مرد خشمناکی هستی، می ترسم او را آزار بدهی! ابوطالب(ع) گفت : من اين دستور را اجرا مي کنم و کفالت او را به عهده مي گيرم؟ عبدالمطلب به او گفت : آری! تو سرپرستی او را به عهده گير! و سپس بدنبال اين سخن، خطاب به حضرت محمد(ص) گفت : 📋《يَا مُحَمَّدُ(ص)! أَطِعْ لَهُ!》 ♦️ای محمد! از وی اطاعت کن! حضرت محمد(ص) فرمود : 📋《يَا أَبَهْ! لاَ تَحْزَنْ فَإِنَّ لِي رَبّاً لاَ يُضِيعُنِي》 ♦️پدرجان! غمگين مباش مرا پروردگاري است که تباهم نخواهد کرد و به حال خود وانخواهد گذارد. 📋《فَأَمْسَكَهُ أَبُو طَالِبٍ فِي حَجْرِهِ وَ قَامَ بِأَمْرِهِ يَحْمِيهِ بِنَفْسِهِ وَ مَالِهِ وَ جَاهِهِ فِي صِغَرِهِ مِنَ اَلْيَهُودِ  اَلْمُرْصِدَةِ لَهُ بِالْعَدَاوَةِ وَ مِنْ غَيْرِهِمْ مِنْ بَنِي أَعْمَامِهِ وَ مِنَ اَلْعَرَبِ قَاطِبَةً اَلَّذِينَ يَحْسِدُونَهُ عَلَى مَا آتَاهُ اَللَّهُ مِنَ اَلنُّبُوَّةِ》 ♦️پس از آن پس، ابوطالب(ع)، رسول اکرم(ص) را در کنار خود گرفت و با جان و مالش از او حمايت کرد و او را از خطرات یهود و برخی از عموزادگان که حسادت رسول اکرم(ص) را به خاطر مقام نبوتی که نصیب ایشان شده بود، را در دل می پروراندند، حفظ نمود.(۱) 📚منبع : ۱)مناقب ابن شهر آشوب، ج۱، ص۳۵ 👇👇👇👇 sapp.ir/channel_shiastudy.ir 🌾🌾🌾🌾🌾🌾