نمونه‌ای از تأثیر مطالعات اسلامی در شیعه پژوهی: استیفن برج و جورج وارنر 🔹توی مقدمه این کتاب که پارسال در مورد آثار حدیثی صدوق چاپ شد، نویسنده می گوید از چارچوب استیفن برج (Burge) استفاده کرده ام. 🔹برج با استفاده از روشهای تحلیل متن و و روشهای نقد کتاب مقدس، چارچوبی برای تحلیل جوامع حدیثی اهل سنت ارائه داده. آنوقت جورج وارنر می آید از کار او استفاده می کند برای تحلیل کتابهای صدوق. 🔹دوستی داشت در مورد کتاب جورج وارنر پایان نامه می نوشت و باعث شد که توجه بنده به این نکته جلب شود. @shiistudiesinwesternacademia

👇👇

‍ 💥 فرصت ویژه برای همراهان کلام امامیه 🔸احتمالا بیشتر ما با شیوه‌های سنتی مطالعات دینی آشنایی داریم و کتب و آثار متعددی را در این زمینه خوانده‌ایم. اما شاید حوزه «مطالعات اسلامی»، که اصالتا در فضای غیر اسلامی و غیر سنتی دینی شکل گرفته و بالیده برای بسیاری از ما ناآشنا و متفاوت باشد. 🔸سوالات و روش‎های مطالعات سنتی درون‌دینی، متناسب با هدف‎شان، تبیین دین و تثبیت ایمان است، در حالی که «مطالعات اسلامی» سوالات متفاوتی دارد و معمولا با هدف بررسی «تاریخ دین و دین تاریخی» از روش‎های متفاوت و جدیدی بهره می‌برد. 🔸 برای مثال، پژوهشگران مطالعات اسلامی برای پاسخ به سوال از شرایط دینی و اجتماعی عربستان پیش از اسلام، علاوه بر منابع مکتوب اسلامی (مانند قرآن و کتب تواریخ اسلامی)ُ، به سنگ‌نبشته‌ها، سکه‌ها و آثار باستانی و منابع مکتوب غیر اسلامی (مثل منابع مسیحی سریانی و یهودی عبری) توجه کرده‌اند. ❗️ اگر به این روش‌های نوین «مطالعات اسلامی» علاقه دارید و دوست دارید اطلاعات بیشتری از آن داشته باشید، پیگیری برنامه‌‎های مجموعه‌ انعکاس را به شما پیشنهاد می‎کنیم. 🔸انعکاس در دو تابستان گذشته، دو مدرسه تابستانی با موضوع «مطالعات تطبیقی قرآن و عهدین» و «اسلام در دوره‌‎ی نخستین» برگزار کرده و امسال نیز سومین مدرسه تابستانی خود را با محور شخصیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) برگزار می‎کند. ۲۴ ارائه علمی (۱۷ ارائه به انگلیسی با ترجمه همزمان فارسی و ۷ ارائه به فارسی) که عناوین آن را می‎توانید از اینجا و چکیده مفصل‌ترش را اینجا ببینید. 🔸 شرکت در مدارس تابستانی انعکاس نیاز به دانش پیشین خاصی ندارد، با این حال به منظور بهره‎مندی حداکثری مخاطبان سه نشست عمومی به عنوان درآمد مدرسه امسال در نظر گرفته که حضور در آن‎ها برای عموم آزاد است. آخرین این نشست‌ها با موضوع «سیره‌پژوهی در غرب: تاریخچه، مسائل و چالش‌ها» امروز برگزار می‌شود و می‌تواند نمونه‌ای باشد از آنچه قرار است در مدرسه ارائه شود. 🔥اگر دوست داشتید در سومین مدرسه تابستانی انعکاس حضور داشته باشید، می‌توانید با استفاده از این کد از ۲۵٪ تخفیف بهره‌مند شوید: ▫️ ekalam 📆 تا ۳۰ مرداد ۱۴۰۲ برای ثبت‌نام فرصت دارید. ❓اگر نیازمند اطلاعات بیشتر هستید می‌توانید به @Inekas_admin پیام بدهید. ⭐️ کلام امامیه | پایگاه تخصصی دانش کلام اسلامی 🆔 @ekalam

نمونه هایی از مقالات در مورد مراسم و یاد امام حسین علیه‌السلام بالا راست: در چارچوب رابطه اسطوره، مراسم و تشکیل هویت، به رابطه یاد امام حسین و تشکیل هویت شیعیان می پردازد. ۲۰۱۸ چاپ شد. بالا چپ: سال ۲۰۱۵ چاپ شد. رویکرد نویسنده در این مقاله، تاریخ حافظه است. به این معنا که آنچه در ذهن و حافظه تاریخی مردم از یک واقعه تاریخی بر جا مانده، هرچند دقیقاً مطابق با واقعیت نباشد، به اندازه روایت اصیل و دقیق آن رویداد حائز اهمیت است. در باب کربلا شاید نیز آنچه در واقع اتفاق افتاده و آنچه تاکنون به عنوان روایت آن واقعه به ما رسیده باشد، با هم متفاوت باشد، گرچه نویسنده به دنبال کشف این اختلاف احتمالی نیست، بلکه روایات در دسترس امروزی را نتیجه بازنویسی، ویرایش و اعمال تغییراتی می‌داند که در گذر زمان ایجاد شده است. (این مطلب را از اینجا کپی کردم.) پایین راست: تحقیق مردم شناختی. نشان میدهد که زنان شیعه پیشاور چگونه به مراسم معنای دیگری می دهند. ۲۰۰۳ چاپ شد. پایین چپ: مراسم در قرون اولیه چرا و چگونه تحول پیدا کرد. ۲۰۰۵ چاپ شد. @shiistudiesinwesternacademia

Watch "Ep. 5 | An Exploration of Mysticism and Theology | The Insight Interviews" on YouTube https://youtu.be/EPB_YafpBgo @shiistudiesinwesternacademia

مؤسسه ای است که شاید یک سال نشده فعالیت خود را در کانادا شروع کرده. اسمش (Shi'a Research Institute) است. یکی از مؤسسین آن دکتر (Viney Khetia) است. طی چند ماه چند تا از این مصاحبه ها انجام دادند. این یکی سجاد رضوی از دکتر نظام الدین احمد مصاحبه گرفته.

موسسه المهدی که از جهت اظهار نظر تخصصی در مسائل دینی سابقه ی درخشانی نداشته، این همایش رو در مورد 'جمع آوری و تاریخ حدیث شیعه تا قرن پنجم' برگزار خواهد کرد. نکته جالب دیگر اینکه دکتر حیدر حب الله دبیر همایش خواهد بود. @shiistudiesinwesternacademia جزئیات دیگر👇

Al-Mahdi Institute is pleased to announce the call for papers for their upcoming two-day conference, running from Monday, 12 February until Tuesday, 13 February 2024, titled: ‘Compiling a Tradition: The History and Development of the Early Imāmī Hadith Corpora,‘ convened by Dr Haidar Hobbollah. Whilst the study of the Qurʾan has rightly received increased attention in contemporary scholarship, the study of the second most important scriptural source in the Islamic tradition – the hadith corpora – has received comparatively little attention. Although an increasing number of studies on the Sunnī hadith tradition have emerged, the Imāmī Shīʿī tradition remains on the periphery. The hadith corpora of the Imāmīs include not only traditions ascribed to the Prophet Muḥammad, but also to the twelve Imams and other important figures in the Imāmī tradition. For this reason, the Imāmī hadith corpora is much larger than those of other Muslim traditions and contain a wealth of information for reconstructing early Islamic – and specifically Shīʿī – history, doctrine, and law which has still not been taken full advantage of. Amongst the wide range of Imāmī literature which emerged during the formative period from the first/seventh to the fifth/eleventh centuries, those works which became known as ‘the Four Books’ (al-kutub al-arbaʿa) came to be deemed the most authoritative sources of Imāmī hadith by later scholars. This raises the question, however, of what became of the other works in the Imāmī corpora which emerged during this period. Why were other compilations not afforded the same attention and status by later scholars? Were alternative works perceived to be more authoritative prior to the ‘canonisation’ of the ‘Four Books’? Several studies have shown how geography and ideology played a significant role in influencing the style and substance of certain compilations and led to the emergence of ‘schools’ of hadith, specifically in Kufa and Qom. Further work is required, however, to understand the extent of the influence of such schools on the development of the corpora more broadly. The study of the narrators featured in the Imāmī compilations remains almost untouched in contemporary scholarship. What can these narrators tell us about the development of the early Imāmī hadith corpora? And finally, as the ‘Four Books’ in the main concentrated on legal issues, what can alternative sources tell us about the history and development of Imāmism in general? This conference provides a platform to address these and many more issues surrounding the history and development of the early Imāmī hadith corpora from the first/seventh to the fifth/eleventh centuries, considering works such as the ‘Four Books’ and those which did not achieve the same level of popularity in the tradition. The proceedings from this conference shall be published in an edited volume with AMI Press. This two-day conference invites proposals related to – but not exclusive of – the following topics: The historical authenticity of early Imāmī hadith works composed up to the fifth/eleventh century. The ‘schools’ of Imāmī hadith in the formative period, specifically those that emerged in Kufa and Qom. The process of the compilation of early Imāmī hadith works. The process of the collection and recording of hadith from the Prophet and the ahl al-bayt. The history of the transmission of early Imāmī hadith works. The structure of early Imāmī hadith works. The exclusion of other early Imāmī hadith works from ‘canonical’ status. The narrators featured in early Imāmī hadith works. Methods for dating early Imāmī hadith works. Comparative studies of hadith works across the Imāmī tradition and between other Muslim traditions. Methodological papers on how to navigate the early Imāmī hadith corpora, including digital humanities approaches. Thematic studies of the contents of early Imāmī hadith works. The following list includes just some of the works which scholars are invited to consider:

Books attributed to the ahl al-bayt, such as, al-Ṣaḥīfa al-sajjādiyya and Risālat al-ḥuqūq attributed to al-Imam Zayn al-ʿĀbidīn (d. 95/713), Miṣbāḥ al-sharīʿa and Tafsīr al-aḥlām attributed to al-Imam Jaʿfar al-Ṣādiq (d. 148/765), al-Fiqh al-Raḍawī attributed to al-Imam ʿAlī al-Riḍā (d. 203/818), and the Tafsīr attributed to al-Imam al-Ḥasan al-ʿAskarī (d. 260/874), amongst others Works described as uṣūl Kitāb Sulaym attributed to Sulaym b. Qays al-Hilālī (d. 78/678) Kitāb al-tawḥīd of al-Mufaḍḍal b. ʿUmar al-Juʿfī (d. after 183/799) Al-ʿIlal attributed to al-Faḍl b. Shādhān (d. 260/874) Al-Maḥāsin of Aḥmad al-Barqī (d. 274/887-8 or 280/893-4) Qurb al-isnād of ʿAbdallāh b. Jaʿfar al-Ḥimyarī (d. after 293/905 or 305/917) Al-Nawādir of Aḥmad b. Muḥammad b. ʿĪsā al-Ashʿarī (fl. 274/887) Baṣaʾir al-darajāt of Abū Jaʿfar al-Ṣaffār al-Qummī (d. 290/902-3) Tafsīr al-Qummī of ʿAlī b. Ibrāhīm al-Qummī (fl. 307/919) Al-Hidāya al-kubrā of Abu ʿAbdallāh al-Khaṣībī (d. 358/969) Tuḥaf al-ʿuqūl of Ibn Shuʿba al-Ḥarrānī (d. 4th/10th century) The ‘Four Books’ (al-kutub al-arbaʿa) By submitting an abstract, applicants also commit to submitting a full academic paper of between 8,000 and 12,000 words which will form part of an edited book to be published in 2025 by AMI Press. Upon successful completion of all publication requirements, contributors will be awarded an honorarium. The language of the conference (and published papers) will be English. The conference will run over two days, each having 6–8 papers, and includes lunch, refreshments, and dinner. Each paper should last no more than 20 minutes. All presenters are required to stay for the full two days. AMI shall cover the accommodation and reasonable travel costs within the UK and EU of each presenter. Limited funds are available to support the travel costs of those located beyond the UK and EU. Where possible, presenters are encouraged to seek funding from their respective institutions to enable AMI to support the travel costs of those further afield. Guidelines Submitting Abstracts Proposals should include the following: Tentative title and abstract (300 – 500 words). Deadline for abstract submission is Wednesday, 1 November 2023 with applicants being informed of the success of their application within two weeks. Applicant’s brief bio and CV (maximum two pages highlighting the applicant’s publications and recent professional positions). Applicant’s contact information. Proposals and queries should be sent by e-mail to both Dr Haidar Hobbollah, the convenor of the conference, at haidar.hobbollah@almahdi.edu, and to Adam Ramadhan at ramadhana@almahdi.edu. Schedule for Submissions Abstracts: The deadline for abstracts is Wednesday, 1 November 2023. Abstracts should be between 300– 500 words and submitted along with a CV (maximum two pages, with a list of the applicant’s publications and recent work experience) in PDF format. Shortlisting Abstracts: Abstracts shortlisted for the conference will be notified by Wednesday, 15 November 2023. Conference: Selected abstracts will be invited for a two-day workshop on Monday, 12 – Tuesday, 13 February 2024 at Al-Mahdi Institute, 60 Weoley Park Road, Selly Oak, Birmingham B29 6RB. The conference coordinator will arrange travel and accommodation for you. Full papers: Final papers must be submitted by Saturday, 1 June 2024. Papers should be presented in line with the house style of AMI Press and have a word count between 8,000–12,000 words maximum, excluding bibliography. Review: Authors should review the editor’s comments and recommendations and resubmit articles with appropriate changes. The outcome of the editor’s review will be communicated to authors by Tuesday, 30 July 2024. Copyediting: The copyeditor will edit your paper and standardise it to match the AMI Press house style. Your copyedited paper will be sent to you by Saturday, 31 August 2024.

Final paper: Any final amendments to papers should be submitted by Monday, 30 September 2024. Publication: The edited volume is scheduled for publication in February 2025. Submissions Process (Full Papers) Full papers should be submitted in the form of a MS Word document attached to an email to haidar.hobbollah@almahdi.edu no later than 17:00 UK time, Saturday, 1 June 2024. The first page of the manuscript should contain the following: The title The name(s) and institutional affiliation of the author(s) The address, telephone, and email address of the corresponding author(s) An abstract of 300 words maximum A bibliography Six keywords Final submissions should be 8,000–12,000 words, excluding the bibliography, and written in accordance with the Chicago Manual of Style. Any specific conventions adopted by AMI Press will be communicated to authors in due course.

در مورد ویلیام چیتیک می خواندم. جالب است برای ۸ سال، قبل از انقلاب تو ایران بوده و به راهنمایی دکتر حسین نصر دکتری رو از دانشگاه تهران گرفت. سکونت در تهران هم فرصت داد با خانمش آشنا شود و ازدواج کنند!👇

تألیفات خانم ویلیام چیتیک که اصالتا ژاپنی است. اون آخری در مورد ازدواج موقت، پایان نامه ارشدش سال ۷۴ میلادی به راهنمایی آقای ابوالقاسم گرجی بود.

چند روز پیش پایان نامه ارشد آقای مرتضی آقا تهرانی در مورد سید حیدر آملی تو یکی از گروهها ارسال کردند 👇

گفتگوی دکتر سجاد رضوی و دکتر نظام‌الدین این رو نگاه کردم. بسیار جالب بود. 🔹خوب می دانید که هر دو شیعه هستند و اتفاقاً هر دو اصالتا اهل شبه قاره هستند و وسط چند کلمه ای اردو هم صحبت کردند! 🔹گفتگو بیش از آنکه روی مطالب باشد مثلاً ابن عربی واقعاً چی میگه بیشتر روی تاریخ فکر و اندیشه متمرکز بود. 🔹صحبت از کارهای دکتر نظام الدین روی فصوص الحکم ابن عربی شروع شد و تأثیرات ابن عربی و غیره. 🔹سپس بحث شد که چطور شد که ابن عربی روی تشیع اثر گذاشت. 🔸دکتر نظام الدین معتقد بود که خواجه نصیر با قونوی مکاتباتی داشتند که طی آن کتبی هم رد و بدل شد پس از آن تأثیر را روی کلام شیعه در تجرید خواجه می بینید.‌..! 🔹ایشان تجرید را مهمترین کتاب کلامی اسلام دانست شرح میده که چرا این حرف را می زنه. 🔹یک بحثی هم شد که معمولاً حوزویها کتابها را تکه پاره می خوانند مثلاً قسمت مهم تجرید که بخش اول آن است یعنی الهیات بمعنی الاعم رو نمی خوانند!! گفتند اینها که اینجوری فکر می کنند معمولاً علم جدید ندیدند و خیلی شیفته تکنولوژی هستند! سجاد رضوی گفت که این که می گویند آیت الله جوادی آملی ۱۰ سال اسفار درس دادند، چند نفر تا آخرش ماندند؟! 🔹وسط یک حرفی زدند که زیاد دنبال نشد، اینکه داستان طرفداری عرفان و ضد عرفان در شیعه یک پایش توی مسئله اتوریته و مرجعیت گیر است، یعنی اگر کسی کشف و شهود داره پس بساط فقهی نائب امام و غیره برچیده میشه. سجاد رضوی گفت: و کم هستند افرادی که هم عارف باشند و هم فقیه!! از کسانی که ایشان استثنائا قبول کرد که چنین هستند، امام خمینی و علامه را اسم برد. 🔹خلاصه ارزش دیدن داشت. 🔹حالا اینکه تا چه عمقی این کتابهایی که اسمشان را می بردند فهمیدند بحث دیگری است ولی اشراف کلی بر منابع و سیر تاریخی خوب بود. @shiistudiesinwesternacademia

البته توجه دارم که این حرفهایی که نقل کردم هر کدام می تونه ان قلت داشته باشه. مخصوصاً تاثیر ابن عربی بر خواجه و کمبود عرفای فقیه و تزاحم اتوریته فقیه و عارف. جهت تحسین من، احاطه کلی و تاریخی و درگیری جدی با مباحث بود، و اینکه یک تصویر کاملتری نسبت به شیعه پژوهی در غرب به امثال بنده می‌دهد.

حدود یک سومش خواندم و یک تصویر اجمالی حاصل شد، ولی به علت برخی کارهای دیگر متأسفانه نتوانستم ادامه بدهم.

معنویت و عرفان شیعه کاری به من سپردند که نیاز دارد یک مقدار صوت و لحن کتابهای عرفانی موجود به انگلیسی را مزمزه کنم و با اصطلاحات و ترجمه آنها هم آشنا شوم. پس چند روز آینده سر و کارم با خط مساسینیون، گنون، کربن، نصر، ژامبیه، چیتیک و غیره خواهد بود. برخی دیگر مانند سجاد رضوی، نظام الدین، رضا شاه کاظمی، آلساندرو کانچیئن و شاید هم معزی مفید خواهند بود. از مطالعه مستقیم آثار غربیها در مورد عرفان و معنویت تشیع پرهیز می کردم به چند دلیل که مبنی بر تصور اجمالی از این تحقیقات بود: ۱. خیلی از آقایون و خانمهایی که عرفان و معنویت شیعه کار می کنند اصالتا دغدغه آنها ابن عربی و توابع و شارحین و سهروردی هستند سپس به جریان معنوی در تشیع می رسند. این پیش زمینه فکری، کار رو برای خواننده مبتدی سخت می کنه. ۲. برخی علاقه‌مندیشان باطن گرایی است، ولو اینکه قبل از اسلام در مسیحیت یا ایران باشه و سپس آن را در تشیع ردیابی می کنند. در این حین از جنبه های دیگر غفلت میشه. گاهی ادبیات و اصطلاحاتی که استفاده می شود متناسب با فرقه های باطن گرایی است که در ادیان مختلف شناسایی کرده اند. ۳. گاهی به اسم عرفان و معنویت تشیع دارند غلات، اسماعیلیه، بهائیت، شیخیه، نعمت‌اللهی و گنابادیها را بررسی می کنند. اصلاً بعضی از اینها خودشان بهائی هستند و دغدغه تبلیغاتی تو کارشان پیداست. اگر مشخص باشه که کدام فرقه را دارند بحث می کنند خیلی مشکلی نیست ولی تصورم این بود که این بررسی‌ها معمولاً تاریخی-اجتماعی است، به این معنا که تو در تو بحث میشه یعنی این جوری که شسته رفته خطوط فرقه ای رو حفظ کنند نیست. یا اندیشه یک نفر را در انزوا بررسی کنند نیست. واقعیت هم این است که معمولاً ایده های فکری غیر صریح یا غیر وحیانی بین فرقه ها در انزوا رشد نمی کنند بلکه تا حدودی تأثیر پذیری، تأثیر گذاری، اقتباس و بازخوانی وجود داره. برای فرقه هایی که از یک فرقه بزرگتر منشعب شدند شباهت بسیار بیشتر است. 🔸آموزه ای مانند ولایت ممکن است در شیخیه و بهائیت هم وجود داشته باشد، در معنویت تشیع اثناعشری هم وجود داشته باشد ولی ممکنه برداشتهای متفاوتی داشته باشند، اینجاست که گاهی خلط صورت می گیرد. ۴. حتماً به تبع عرفاء تفسیر آیات و حدیث هم وسط می آید‌‌... 🔹چون خودم خیلی تو این فضا نیستم یعنی قم هم عرفان درست حسابی نخوانده ام فکر می کردم گیج میشم. 🔸 مخصوصاً رابطه عرفان امام خمینی و علامه طباطبایی و شاگردین با عرفان ابن عربی و شارحین و برخی دیگر از فرقه های متصوفه شیعه برای من خیلی روشن نیست. چرا، خطوط کلی عرفان عملی اینها رو در حد آثار شهید مطهری و آیت الله مصباح و دروس اخلاق عمومی می دانم ولی جزئیات نمی دانم و این مسائل راحت دم دستی هم وجود ندارد، نیاز به تحقیق یا استاد داره. 🔹فعلاً فرصتی ایجاد شده، باید مغتنم شمرد، بحول الله، چند روز آینده مقداری مطالعه در عرفان آنگونه که در قم تدریس میشه و مقداری مطالعه آثار غربیها و ترجمه هایی در این زمینه، در حد ادبیات، لحن و اصطلاحات خواهم داشت. اگر نکته ای در این زمینه به ذهنتان برسد در میان بگذارید- متشکرم @shiistudiesinwesternacademia

توی برنامه عرفان ۳ نور، عنوان: المراسلات بین صدر الدین القونوی و نصیر الدین الطوسی- تصحیح گوردن شوبرت- از مرکزی در آلمان چاپ شده.

ترجمه رساله لب اللباب تقریر علامه طهرانی از دروس علامه طباطبایی‌. ۲۰۰۳ چاپ شده. سید حسین نصر مقدمه نوشته که در آن مشایخ عرفانی تشیع را کمی معرفی کرده مخصوصاً سلسله علامه طباطبایی و علامه طهرانی. نکته ای هم در مورد شهید مطهری نوشتند که شاید مقداری تلخ باشه. جالب بود، در مورد رابطه خود با علامه طباطبایی نوشته که ۲۰ سال در علوم ظاهریه شاگردشان بوده! و یک مکاشفه‌ای هم از علامه نقل کرده. پروفایل مترجم: https://religion.columbian.gwu.edu/mohammad-faghfoory @shiistudiesinwesternacademia

پیرو این پست، دوستی مجله ای در زمینه فلسفه و عرفان اسلامی با رویکرد تطبیقی با فلسفه غرب، ارسال کردند. شماره های زیادی تا الآن چاپ کرده. اسمش (Transcendent Philosophy) است توسط (London Academy of Iranian Studies) چاپ میشه. https://iranianstudies.org/category/journals/transcendent-philosophy-journal/ @shiistudiesinwesternacademia

عزیزی می خواستند بدانند حسین نصر در مورد شهید مطهری چی نوشته بود. یکی از اساتید بنده بخشی از این مقدمه رو ترجمه فرمودند، ازشان بسیار متشکرم. مطلبشان را ارسال می کنم 👇 سلام علیکم امروز در پیش درآمد ترجمه انگلیسی رساله لب اللباب نوشته مرحوم علامه طهرانی (که بنا به نوشته ایشان، درسهای عرفانی علامه طباطبایی ره را نگاشته اند) مطلب جالبی را خواندم که شنیدنش برای شما شاید جالب باشد. این پیش درآمد را دکتر سید حسین نصر نگاشته و در بخشی از آن می نویسد: به دلایل تاریخی باید درباره مرتضی مطهری نیز سخنی بگویم که علامه تهرانی مقدمه این اثر را برای او نوشته است. مطهری یکی از شاگردان فاضل علامه طباطبایی و از دوستان صمیمی من بود که با او در کارهای فکری و دینی بسیاری شرکت داشتم. او دارای ذهن مشتاق فلسفی بود اما در عین حال یک فعال [اجتماعی] بود. علامه طباطبایی می خواست که در ظاهر کمتر فعال باشد و وقت بیشتری را به مطالعات و تدبرهای جدی فلسفی اختصاص دهد. مطهری شرحی بر سه کتاب اول اصول فلسفه رئالیسم علامه طباطبایی نوشته بود، اما سالها گذشت و او نتوانسته بود آن شرح را تمام کند چراکه سرش خیلی شلوغ بود. یک روز که هر دو در محضر ایشان بودیم، علامه طباطبایی بدون اینکه به مطهری نگاه کند، رو به من کرد و گفت: «خواهش می کنم به آقا مرتضی بگویید که کمتر سخنرانی کند و بیشتر وقت خود را به تأمل اختصاص دهد و شرح را تمام کند.» اما کلام استاد فایده ای نداشت و مطهری علیرغم نزدیکی به استادش، علاقه چندانی به زندگی متفکرانه تر و معارف باطنی استاد نداشت. در اوایل دهه 1960 اما او دستگیر و چند ماه زندانی شد. زندانیان اجازه داشتند کتاب بخواهند و اولین اثری که مطهری از خانواده اش خواست برایش بیاورند مثنوی رومی بود. زمانی که از زندان بیرون آمد، به من گفت که آن دوره چقدر برایش پربار و آرامش بخش بوده است و در روح او روزنه ای برای تأمل فلسفی و به ویژه عرفان در هر دو جنبه نظری و عملی ایجاد شده است. او در ظاهر به زندگی فعالانه ادامه داد که منجر به مشارکت مستقیم سیاسی در حوادث پر فراز و نشیب سال 1978 [انقلاب اسلامی ایران] و سرانجام ترور غم انگیز او در سال 1979 شد. التماس دعا @shiistudiesinwesternacademia

عدم توجه شیعه پژوهان به اربعین جالب است علیرغم توجه رسانه ها و با اینکه در تحقیقات علمی به مراسم عاشورایی زیاد پرداخته شده و به زیارت هم توجهی شده، تقریباً هیچی در مورد نمود معاصر اربعین حسینی ندیدم. @shiistudiesinwesternacademia

یکی از اساتیدم فرمودند کارهایی شده، بعضی از آنها را دانشجویان ایرانی تو دانشگاههای ایران انجام دادند، به انگلیسی چاپ کردند. بعضی دیگر توی دانشگاههای خارجی صورت گرفته است. عناوین ذیل را ارسال کردند👇 ازشان بسیار متشکرم. @shiistudiesinwesternacademia