معنویت و عرفان شیعه کاری به من سپردند که نیاز دارد یک مقدار صوت و لحن کتابهای عرفانی موجود به انگلیسی را مزمزه کنم و با اصطلاحات و ترجمه آنها هم آشنا شوم. پس چند روز آینده سر و کارم با خط مساسینیون، گنون، کربن، نصر، ژامبیه، چیتیک و غیره خواهد بود. برخی دیگر مانند سجاد رضوی، نظام الدین، رضا شاه کاظمی، آلساندرو کانچیئن و شاید هم معزی مفید خواهند بود. از مطالعه مستقیم آثار غربیها در مورد عرفان و معنویت تشیع پرهیز می کردم به چند دلیل که مبنی بر تصور اجمالی از این تحقیقات بود: ۱. خیلی از آقایون و خانمهایی که عرفان و معنویت شیعه کار می کنند اصالتا دغدغه آنها ابن عربی و توابع و شارحین و سهروردی هستند سپس به جریان معنوی در تشیع می رسند. این پیش زمینه فکری، کار رو برای خواننده مبتدی سخت می کنه. ۲. برخی علاقه‌مندیشان باطن گرایی است، ولو اینکه قبل از اسلام در مسیحیت یا ایران باشه و سپس آن را در تشیع ردیابی می کنند. در این حین از جنبه های دیگر غفلت میشه. گاهی ادبیات و اصطلاحاتی که استفاده می شود متناسب با فرقه های باطن گرایی است که در ادیان مختلف شناسایی کرده اند. ۳. گاهی به اسم عرفان و معنویت تشیع دارند غلات، اسماعیلیه، بهائیت، شیخیه، نعمت‌اللهی و گنابادیها را بررسی می کنند. اصلاً بعضی از اینها خودشان بهائی هستند و دغدغه تبلیغاتی تو کارشان پیداست. اگر مشخص باشه که کدام فرقه را دارند بحث می کنند خیلی مشکلی نیست ولی تصورم این بود که این بررسی‌ها معمولاً تاریخی-اجتماعی است، به این معنا که تو در تو بحث میشه یعنی این جوری که شسته رفته خطوط فرقه ای رو حفظ کنند نیست. یا اندیشه یک نفر را در انزوا بررسی کنند نیست. واقعیت هم این است که معمولاً ایده های فکری غیر صریح یا غیر وحیانی بین فرقه ها در انزوا رشد نمی کنند بلکه تا حدودی تأثیر پذیری، تأثیر گذاری، اقتباس و بازخوانی وجود داره. برای فرقه هایی که از یک فرقه بزرگتر منشعب شدند شباهت بسیار بیشتر است. 🔸آموزه ای مانند ولایت ممکن است در شیخیه و بهائیت هم وجود داشته باشد، در معنویت تشیع اثناعشری هم وجود داشته باشد ولی ممکنه برداشتهای متفاوتی داشته باشند، اینجاست که گاهی خلط صورت می گیرد. ۴. حتماً به تبع عرفاء تفسیر آیات و حدیث هم وسط می آید‌‌... 🔹چون خودم خیلی تو این فضا نیستم یعنی قم هم عرفان درست حسابی نخوانده ام فکر می کردم گیج میشم. 🔸 مخصوصاً رابطه عرفان امام خمینی و علامه طباطبایی و شاگردین با عرفان ابن عربی و شارحین و برخی دیگر از فرقه های متصوفه شیعه برای من خیلی روشن نیست. چرا، خطوط کلی عرفان عملی اینها رو در حد آثار شهید مطهری و آیت الله مصباح و دروس اخلاق عمومی می دانم ولی جزئیات نمی دانم و این مسائل راحت دم دستی هم وجود ندارد، نیاز به تحقیق یا استاد داره. 🔹فعلاً فرصتی ایجاد شده، باید مغتنم شمرد، بحول الله، چند روز آینده مقداری مطالعه در عرفان آنگونه که در قم تدریس میشه و مقداری مطالعه آثار غربیها و ترجمه هایی در این زمینه، در حد ادبیات، لحن و اصطلاحات خواهم داشت. اگر نکته ای در این زمینه به ذهنتان برسد در میان بگذارید- متشکرم @shiistudiesinwesternacademia

توی برنامه عرفان ۳ نور، عنوان: المراسلات بین صدر الدین القونوی و نصیر الدین الطوسی- تصحیح گوردن شوبرت- از مرکزی در آلمان چاپ شده.

ترجمه رساله لب اللباب تقریر علامه طهرانی از دروس علامه طباطبایی‌. ۲۰۰۳ چاپ شده. سید حسین نصر مقدمه نوشته که در آن مشایخ عرفانی تشیع را کمی معرفی کرده مخصوصاً سلسله علامه طباطبایی و علامه طهرانی. نکته ای هم در مورد شهید مطهری نوشتند که شاید مقداری تلخ باشه. جالب بود، در مورد رابطه خود با علامه طباطبایی نوشته که ۲۰ سال در علوم ظاهریه شاگردشان بوده! و یک مکاشفه‌ای هم از علامه نقل کرده. پروفایل مترجم: https://religion.columbian.gwu.edu/mohammad-faghfoory @shiistudiesinwesternacademia

پیرو این پست، دوستی مجله ای در زمینه فلسفه و عرفان اسلامی با رویکرد تطبیقی با فلسفه غرب، ارسال کردند. شماره های زیادی تا الآن چاپ کرده. اسمش (Transcendent Philosophy) است توسط (London Academy of Iranian Studies) چاپ میشه. https://iranianstudies.org/category/journals/transcendent-philosophy-journal/ @shiistudiesinwesternacademia

عزیزی می خواستند بدانند حسین نصر در مورد شهید مطهری چی نوشته بود. یکی از اساتید بنده بخشی از این مقدمه رو ترجمه فرمودند، ازشان بسیار متشکرم. مطلبشان را ارسال می کنم 👇 سلام علیکم امروز در پیش درآمد ترجمه انگلیسی رساله لب اللباب نوشته مرحوم علامه طهرانی (که بنا به نوشته ایشان، درسهای عرفانی علامه طباطبایی ره را نگاشته اند) مطلب جالبی را خواندم که شنیدنش برای شما شاید جالب باشد. این پیش درآمد را دکتر سید حسین نصر نگاشته و در بخشی از آن می نویسد: به دلایل تاریخی باید درباره مرتضی مطهری نیز سخنی بگویم که علامه تهرانی مقدمه این اثر را برای او نوشته است. مطهری یکی از شاگردان فاضل علامه طباطبایی و از دوستان صمیمی من بود که با او در کارهای فکری و دینی بسیاری شرکت داشتم. او دارای ذهن مشتاق فلسفی بود اما در عین حال یک فعال [اجتماعی] بود. علامه طباطبایی می خواست که در ظاهر کمتر فعال باشد و وقت بیشتری را به مطالعات و تدبرهای جدی فلسفی اختصاص دهد. مطهری شرحی بر سه کتاب اول اصول فلسفه رئالیسم علامه طباطبایی نوشته بود، اما سالها گذشت و او نتوانسته بود آن شرح را تمام کند چراکه سرش خیلی شلوغ بود. یک روز که هر دو در محضر ایشان بودیم، علامه طباطبایی بدون اینکه به مطهری نگاه کند، رو به من کرد و گفت: «خواهش می کنم به آقا مرتضی بگویید که کمتر سخنرانی کند و بیشتر وقت خود را به تأمل اختصاص دهد و شرح را تمام کند.» اما کلام استاد فایده ای نداشت و مطهری علیرغم نزدیکی به استادش، علاقه چندانی به زندگی متفکرانه تر و معارف باطنی استاد نداشت. در اوایل دهه 1960 اما او دستگیر و چند ماه زندانی شد. زندانیان اجازه داشتند کتاب بخواهند و اولین اثری که مطهری از خانواده اش خواست برایش بیاورند مثنوی رومی بود. زمانی که از زندان بیرون آمد، به من گفت که آن دوره چقدر برایش پربار و آرامش بخش بوده است و در روح او روزنه ای برای تأمل فلسفی و به ویژه عرفان در هر دو جنبه نظری و عملی ایجاد شده است. او در ظاهر به زندگی فعالانه ادامه داد که منجر به مشارکت مستقیم سیاسی در حوادث پر فراز و نشیب سال 1978 [انقلاب اسلامی ایران] و سرانجام ترور غم انگیز او در سال 1979 شد. التماس دعا @shiistudiesinwesternacademia

عدم توجه شیعه پژوهان به اربعین جالب است علیرغم توجه رسانه ها و با اینکه در تحقیقات علمی به مراسم عاشورایی زیاد پرداخته شده و به زیارت هم توجهی شده، تقریباً هیچی در مورد نمود معاصر اربعین حسینی ندیدم. @shiistudiesinwesternacademia

یکی از اساتیدم فرمودند کارهایی شده، بعضی از آنها را دانشجویان ایرانی تو دانشگاههای ایران انجام دادند، به انگلیسی چاپ کردند. بعضی دیگر توی دانشگاههای خارجی صورت گرفته است. عناوین ذیل را ارسال کردند👇 ازشان بسیار متشکرم. @shiistudiesinwesternacademia

🔬 Challenges of Health Services during Arbaeen Pilgrimage in 2019 in Iranian Red Crescent Medical Journal (2021) Introduction: Arbaeen Pilgrimage is one of the world’s largest religious gatherings held in Iraq on the occasion of the 40th... request | doi.org | 🔗 1 | EN 🔬 Treatment Camp and Patients in Arbaeen Pilgrimage in 2019 Faramarz Farahmand et al in International Journal of Travel Medicine and Global Health (2021) pp. 24-31 Introduction: One of the largest religious gatherings in the world is the Arbaeen pilgrimage, which takes place on the 40th day after... request | doi.org | EN 🔬 From Attachment to a Sacred Figure to Loyalty to a Sacred Route: The Walking Pilgrimage of Arbaeen Adel Nikjoo et al in Religions (2020) p. 145 Around 20 million Shia pilgrims shape one of the world’s biggest pilgrimages in Iraq, called “Arbaeen,” many of whom walk long... request | doi.org | 🔗 4 | EN 🔬 What draws Shia Muslims to an insecure pilgrimage? The Iranian journey to Arbaeen, Iraq during the presence of ISIS Adel Nikjoo et al in Journal of Tourism and Cultural Change (2020) pp. 606-627 ...joined Arbaeen religious procession which is one of the world's biggest annual pilgrimages. Most people who embark on the journey stream... /v_bafyb4idww3bvm4lyifdjfaij7zm6xvsdgit2oevoidbdilfce7vxnbtj5u | doi.org | 🔗 4 | EN | PDF 🔖 Shia Geopolitics or Religious Tourism? Political Convergence of Iran and Iraq in the Light of Arbaeen Pilgrimage Mohammad Eslami et al in The Geopolitics of Iran (2021) pp. 363-385 request | doi.org | 🔗 3 | EN

موضوعات کلی شیعه پژوهی در غرب - ۱ @shiistudiesinwesternacademia

موضوعات کلی شیعه پژوهی در غرب - ۲ @shiistudiesinwesternacademia

Exploring the Mind of God: An Introduction to Shiʿite Legal Epistemology Author: Hashim Bata This book introduces readers to the legal epistemology that is advocated within Twelver Shiʿite uṣūl al-fiqh (legal theory). It critically surveys the epistemological underpinnings upheld by post-19th century Uṣūlī clerics that impel them to mainly deduce and interpret Sharia using scripture and literalist hermeneutical methods. An evaluation of these underpinnings uncovers the important juxtaposition that exists between the seminarian discourses of uṣūl al-fiqh and philosophy. The book hypothesises that uṣūl al-fiqh has both space and historical precedence to accept alternative epistemological theories that may enable orthodox Shiʿite clerics to display greater dynamism in deducing and interpreting Sharia. @shiistudiesinwesternacademia