eitaa logo
تاریخ تشیع🇮🇷
163 دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
5.9هزار ویدیو
32 فایل
کانال تاریخ تشیع همراه با عالیترین مطالب در حوزه های تاریخ، علوم سیاسی، اجتماعی، هنر، ادبیات، نجوم، دانستنیها، فایلها + پی دی اف تمامی مطالب معتبر هستند همراه با مرجع، منابع آورده می شوند. نظرات وپیشنهادات مدیرکانال: @uwiyut
مشاهده در ایتا
دانلود
۱۳۹۸/۴/۳۱ ۱۹ذی‌القعده ۱۴۴۰ 🌸🌸🌸🌸 ✨ حکمتی از نهج‌البلاغه حضرت علی«ع» 📖 موضوع: . ▫▫▫ ⬅ در دنيا دو دسته اند، 1⃣ آن كس كه در دنيا براى دنيا كار كرد، و دنيا او را از بازداشت، بر بازماندگان خويش از هراسان، و از تهيدستى خويش در امان است، پس زندگانى خود را در راه ديگران از دست مى دهد. 2⃣و آن كه در دنيا براى آخرت كار مى كند، و نعمت هاى دنيا نيز به او روى مى آورد، پس هر دو جهان را چشيده، و مالك هر دو جهان مى گردد، و با در پيشگاه خدا صبح مى كند، ✔و را از خدا درخواست نمى كند جز آن كه روا مى گردد. ▫▫▫ ‼ نکات : 1⃣ به يقين چنين كسى انسان بسيار و بى خبرى است 🔻كه پيوسته در دنيا دست و پا مى زند 🔻ثروتى براى بيندوزد و آنها را تأمين كند تا فقر، گريبانشان را نگيرد؛ ❌ولى خودش از دو جهت است: 🔸هم ، به دليل اندوختن ثروت و مصرف نكردن آن 🔹و هم ، به علّت اينكه چيزى از آن را در راه خدا صرف نكرده تا به مقتضاى (مَا عِنْدَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِنْدَ اللهِ بَاقٍ) براى آخرتش ذخيره اى باشد. ✅ خويش را در اين راه فانى كرده و با محروميت دنيوى و به سوى سراى ديگر رهسپار مى شود. زهى نادانى و بى عقلى! ✅آنگاه «ع» به معرفى گروه دوم پرداخته میفرمايد: 2⃣«گروه ديگرى براى آنچه تلاش و كوشش مى كنند. آنها بدون نياز به كار وكوشش فراوان از دنيا به آنها مى رسد» ➖امام«ع» در پايان، را كه نصيب اينها میشود و نتيجه مهمى را كه از كار خود مى گيرند اينگونه بيان میکند: ➕«آنها در آبرومندند و هرچه بخواهند خداوند از آنها دريغ نمى دارد» ✅❗نكته : نه در دنيا و نه تنبلى به يقين «ع» از آنچه در اين كلام نورانى آمده 🔸اين نيست كه تلاش وسعى براى به حدّ لازم براى زندگى دنيا كار نادرستى است، ➖زيرا از آن در به عبادت و گاه به فريضه ياد شده است 🔹و يكى از مثالهايى كه براى كسب واجب مى زنند تلاش براى هاى همسر و فرزندان است. ✅حديث معروف و معتبرى از «ع» مى خوانيم: «الْكَادُّ عَلَى عِيَالِهِ كَالْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ؛ ➖كسى كه براى تأمين خود زحمت كشد مانند در راه خداست». ✅ حدیثی از «ع» : آنكس كه تلاش مى كند از فضل پروردگار مالى به دست آورد كه و را برطرف سازد پاداش او از مجاهد در راه خدا بالاتر است». 🚨آنچه مورد «ع» در اين گفتار حكيمانه است دو چيز است: 1⃣يكى و بيش از نياز جمع آورى كردن به گونه اى كه انسان را به كلى در دنيا غرق كند و از آخرت سازد، 2⃣و ديگرى، نخوردن و ، به نام تأمين آينده فرزندان كه درواقع، آن هم نوعى به لطف خداست، ➖زيرا آينده آنها را نيز اگر اهل سعى و تلاش باشند تأمين مى كند. ✖ضرورتى ندارد كه فرزندان، براى هميشه وابسته به پدران و مادران باشند و به صورت كنند. 🔴تجربه نشان داده در بسيارى از موارد: 🔹 كه ارث كلانى به دست آنها مى رسد نه تنها قدر را نمى دانند، بلكه افرادى عاطل و باطل خواهند بود. 🔸به عكس، بسيارى از را سراغ داريم كه با جدّ وجهد و از صفر شروع كردند و به و مستقل رسيدند. 📚حکمت۲۶۹ _ (اعتقادی، اخلاقی) 🙏ترجمه مرحوم استاد محمد دشتی. @shiitehistory
۱۳۹۸/۵/۲۸ ۱۷ ذی‌الحجه ۱۴۴۰ 🌸🌸🌸🌸🌸 ✨ حکمتی از نهج‌البلاغه حضرت علی«ع» 📖 موضوع: . ▫▫▫  وَ قَالَ ( عليه السلام ) :  لَوْ لَمْ يَتَوَعَّدِ اللَّهُ عَلَى مَعْصِيَتِهِ لَكَانَ يَجِبُ أَلَّا يُعْصَى شُكْراً لِنِعَمِهِ . ⭕امام علیه‌السلام فرمودند: ⬅ اگر خدا بر وعده عذاب هم نمى داد، لازم بود به خاطر سپاسگزارى از هايش نافرمانى نشود. ▫▫▫ ‼ نکات : ✅ متكلمان، در علم كلام، نخستين مسئله اى را كه مورد بحث قرار مى دهند مسئله وجوب است؛ ❓يعنى ما بايد به دنبال اين مسئله برويم كه خالق اين جهان كيست و صفاتش چيست؟ ✔چرا كه وجود خود را مشمول نعمتهاى فراوان و مى بينيم و مى دانيم اين نعمتها از ما نيست؛ از لحظه انعقاد نطفه ما در رحم مادر، تا لحظه اى كه چشم از اين جهان فرو مى بنديم نعمت هايى به سوى ما سرازير است كه بسيارى از آنها را حتّى يك گام براى تحصيلش برنداشتيم. ✅وجدان آدمى قضاوت مى كند كه به دنبال آفريننده اين نعمتها برويم و شكر منعم به جا بياوريم. ✅در كه مربوط به اطاعت و ترك عصيان است نيز همين معنا صادق است. به فرض كه خداوند براى معصيت كاران قرار نداده بود بازهم ما قضاوت مى كرد كه از باب شكر منعم عصيان او را ترك كنيم. ➕از اينجا روشن مى شود كه مسئله اطاعت فرمان خدا و ترك عصيان او مسئله اى عقلى است كه از مسئله شكر منعم، سرچشمه مى گيرد. ✖برخلاف كسانى كه تصور مى كنند اينها تنها جنبه شرعى و قرارداد الهى دارد. ✅حديثى از «ص» مى خوانيم : كه شبى از شبها عايشه (هنگامى كه تلاش و كوشش پيامبر«ص» را در پروردگار ديد) گفت: چرا اينقدر خود را به زحمت و رنج مى افكنى در حالى كه خداوند گذشته و آينده تو را بخشيده است؟ ➖پيامبر«ص» فرمود: «اى عايشه! أَلا أَكُونُ عَبْداً شَكُوراً؟؛ آيا بنده شكرگزار خدا نباشم؟».  ✅ پروردگار و اطاعت فرمان او چيزى بر جلال و عظمت او نمی‌افزايد، ✔بلكه تمام واجبات داراى و مصالحى است كه به فاعل آن مى رسد و تمام معاصى و گناهان داراى زيانها و است كه از تارک آن دور مى شود. ✅ «ع» : «اَقَلُّ ما يَجِبُ لِلْمُنْعِمِ أنْ لا يَعْصِىَ بِنِعْمَتِهِ؛ كمترين چيزى كه به عنوان اداى حق بخشنده نعمتها است اين است كه با نعمت او عصيان او نشود». ➖مثلاً خداوند به انسان چشم و گوش بخشيده است، با چشم و گوش خود او را معصيت نكنيم، اموالى عنايت فرموده، با اين اموال به او برنخيزيم. ✅پاداش هاى الهى، تفضلى است از سوى او نه استحقاقى از سوى بندگان، چرا كه هر گونه اطاعت و ترك معصيت، حداقلِ است، بنابراين استحقاقى در كار نيست ✔در اطاعت فرمان خدا و ترک معصيت او منافعى است كه به مكلفان بازمى گردد. در برابر كه انسان دارد به خود مى كند پاداش، چه مفهومى دارد؟ 📚 حکمت۲۹۰ _ (اعتقادی، اخلاقی) 🙏ترجمه مرحوم استاد محمد دشتی. @shiitehistory