"یا معین الضُّعَفا " دستم از زیارتتان کوتاه است، بار آخر جلوی ایوان طلا،به هنگام وداع... گفتم راه من دور است... گفتم دست من کوتاه است... همان هنگام که قفل زدم دلم را به پنجره فولادتان... گفتم پای من میرود، اما دلم گره زده بماند... گفتم آهوی دلم من رمیده ترین است... میان دخیل و التماسهایم، گفتم مبادا چشم از این دل رمیده و وحشی بردارید! حال این روزها خیلی دلتنگم! اما میدانم غافل از دلم نشدید! میدانم ضامن آهو... دست رئوفی بر دلم می کشد، و می‌شوم اهلی ترین! دستان رئوف شما بال پروازم میدهد، میشوم کبوتری بر روی گنبد طلا! در هوای حرم پرواز می‌کنم... اوج می گیرم... تا خسته شوم از آسمان. باز دلم هوایی شده... باز دلم امام رضایی شد! کاش بشود از همه درها راهی به صحن گوهر شاد باز شود... کاش آهوی وحشی دلم صید سلطان خراسان شود! کجا ببرم این دل رمیده را غیر از صحن ؟؟؟ از همین راه دور! ای شاه پناهم بده. من دور افتاده را به مهربانی سوی بهشتت راهم بده! باشد که نشانی از بی نشانم یابم! #رکعت‌نشین✨!