بسم الله الرحمن الرحیم #اشعار_علی_اصغر_نوحه_کردی_شب_هفتم_محرم خدایا طفل م،بی یسه،پرپر له بانه، دس م ،گیان دایه اصغر نه آوری هس، نمی واران بوا ره نه آوی تا وه لب بیلم م،مضطر لب شش ماهه گم،خشکیده بیه گل وغنچه خدا،پژمرده بیه نیه آوی ،نمنیه دی سبوئی نه وه،علقم رسه مشک عموئی نه یاری تا بکه امداد یاریل نه سقّایی بکیده ن، چاره جوئی وه دریا چیه، سقا،دی نمنیه علمبردار تنیا،دی نمنیه م،دیمه مشک آوت، پاره پاره امید دشت وصحرا،دی نمنیه خدایا اصغرم چیه و دسم وه دس دامه،تمام بود وهسم عطش بُردیه صوره اصغره م سوزانیه له کف،بال وپره م توانی له تن یاریل نمنیه چیه،دی تاب طفل پرپره م نیه تاثیری دی،هر وه لالائی تلظی کردیه،وه،بی نوائی چه مظلومانه وه آغوش دایه لبه،اصغر مکد وه،غم فزائی خدایا اصغره،م بی زوانه له تیره حرمله حنجر نشانه وه میدان بردمه،طفل صغیرم یل شش ماهه بی آو،و شیرم مگر رحمی بکه، ظالم،وه طفلم کنار طفل بی تابم بگیرم دلم آگر گریده ن،وه غم گی چو دیمه،قطره گانه، نم نم گی وه نوک نیزه گی سیراوه، خوین بی سه شعبه بیه،یارب همدم گی خدایا اصغرم ،بی شیر بیه هدف وه،حنجره،یه، تیربیه وه ای صحرای خوینه، بی پناهم فدا کردم صغیر بی گناهم وه قنداقی که، وه خوین بیه رنگین وه چاویله ترم خوین بی، نگاهم چه مظلومانه وه خوین غوطه ور بی شهادت گاهِ گی، دس پدر بی له،دل بوشه،که (مجنون)جوره،اکبر حسین گریان طفل خوین جگر بی خدایا اصغرم ،بیه فدایی بیه طفل صغیرم کربلایی #آرمین_غلامی #مجنون_ڪرمانشاهی