#شاعر_اقبال_بنی‌عامریان؛#متخلص به «شاهد سنقری» تلخ است گل پرپر شود در فصل بارانمرغ سحر غمناله خواند در بهارانتلخ است اگر ویران شود باغ بهاریاز داغ ریزد خون دل ، چشم نگارانتلخ است اگر سر را نهد بر خاک ، شمشادحسرت نشیند بر دل چشم انتظارانتلخ است در فصل شکوفاییِ گلهاسروی گذارد سر به روی خاک ، یاراندانشوری دانش پژوه و ‌دانش اندوزاز کاروانِ راهیان نور و ایمانچشم از جهان بر بندد و پرواز گیردصبحی که مرغان نغمه خوانند و غزلخوان اینک تو ای فرزانه مرد و ای فرهمندمگذار دل گردد ز هجران تو ویران در مکتب توحید درسِ عشق خواندیبا عارفانِ هم بسته بودی عهد و پیماندر عرصه‌یِ دانش درخشیدی چو خورشید تا جهل و تاریکی تو بزدایی از انسانحسرت به دل بنشست و آهی بر لبانماز داغ رویت مبتلا شد دل به حرماندر هین خدمت ، آسمانی گشتی ای مردتا راه یابی در حریم عرشِ رحمانرفتی ولی داغی به دل‌هامان نشاندیای مظهر عشق ای شهید راه ایرانبعد از تو ای فرزانه میهن ، رئیسی خون دل است اشکی که می‌ریزد ز چشماندر هیئت دولت نبودی صبح امروز یک‌یک وزیرانت همه سر در گریبانبا اشک و حسرت شاخه‌ای گل را به جایتدر صدر جمع خود نهادند اشک ریزانای خادم صحن رضا سید رئیسیبرخیز ایران سوگوار است و پریشان عضویت در کانال شعرائی آئینی 👇👇👇 ↳https://eitaa.com/Shoaraye_aeinimadhankermanshah ↳https://rubika.ir/Shoaraye_aeinimadhankermanshah