➖دلیل گریه های مدام حضرت زهرا سلام الله علیها 👈حضرت فاطمه(ع) بعد از شهادت حضرت رسول اکرم(ص) به فاصله کمی به پدر بزرگوارشان ملحق شدند. در این فاصله اندك تا شهادت خود حضرت(س) گریه و حزن ایشان به قدری بود، که نام ایشان جزء #بکائین‌خمسه می باشد. امام صادق(ع) در این باره می فرماید : 📋《الْبَكَّاءُونَ خَمْسَة : آدَمُ(ع)، و يَعقُوبُ(ع)، و يُوسُفُ(ع) وَ فَاطِمَةُ(س) بِنتُ مُحَمَّدِِ(ص) وَ عَلِىُّ بنُ الحُسَينِ(ع)! وَ أَمَّا فَاطِمَةُ(س) فَبَكَتْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ(ص) حَتَّى تَأَذَّى بِهِ أَهْلُ الْمَدِینَةِ فَقَالُوا لَهَا : قَدْ آذَیْتِینَا بِكَثْرَةِ بُكَائِكِ! إِمَّا أَنْ تَبْكِی بِاللَّیْلِ وَ إِمَّا أَنْ تَبْكِی بِالنَّهَارِ فَكَانَتْ تَخْرُجُ إِلَى الْمَقَابِرِ مَقَابِرِ الشُّهَدَاءِ فَتَبْكِی حَتَّى تَقْضِیَ حَاجَتَهَا ثُمَّ تَنْصَرِفُ》 ♦️گريه كنندگان -معروف تاريخ- پنج نفرند : آدم(ع) و يعقوب(ع) و يوسف(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) وامام سجاد(ع)! امام صادق(ع) درباره علت گريه حضرت فاطمه(س) فرمود : حضرت فاطمه(س) در فراق رسول اکرم(ص) به قدرى گریه كرد كه اهل مدینه خسته و ناراحت شده و به او گفتند : تو به واسطه كثرت گریه‏ ات ما را اذیّت مى‏ كنى! باید یا شب گریه کنی و یا روز گریان باشی! لذا حضرت زهرا(س) از مدینه خارج و به سوى قبر شهداء مى‏ رفت، وقتى ناراحتی هاى قلبى خود را با گریستن خالى مى‏ كرد، به سوى مدینه باز مى‏ گشت.(۱) اما حقیقت این است که گریه حضرت فاطمه(س) تنها براى از دست دادن پدر نبود، بلکه گریه های ایشان، مردم را به یاد وقایعی مى انداخت، که نسبت به آن بی تفاوت شده بودند و این دل حضرت فاطمه(س) را به درد می آورد، از جمله بی حرمتی و بی اعتنایی به فرمایشات رسول اکرم(ص) در مورد جانشینی امام علی(ع) و هجوم و اهانت به خانه وحی و نادیده گرفتن و حتی فراموشی واقعه غدیر و اینکه حضرت(س) به واسطه این گریه ها به نوعی درصدد اثبات حقانیت و مظلومیت امام علی(ع) بود. چون با شعار 《فُقِدَ النَّبِیُّ وَ ظُلِمَ الْوَصِیُّ》 این راه را پیش گرفتند. اما اینکه آیا این گریه ها موجب آزار اهل مدینه بوده است یا نه؟!! 👤علامه مرحوم سید جعفر مرتضی عاملی در این باره می‏ گوید : «ما تصور نمی‏ كنیم كه گریه زهرا(س) در فراق پدرش آسایش مردم را به هم زد و موجب اعتراض آنان شد بلكه آنچه آنان را ناراحت كرد و به واكنش واداشت چیزی است كه وجود زهرا(س) در كنار قبر پدرش با حالتی از حزن و اندوه و دلتنگی و دل شكستگی برمی‏ انگیخت (یعنی) مظلومیت زهرا(س) كه بلافاصله پس از درگذشت پدرش به سراغ او آمده بود و نمایانگر حالت تحریك مداوم مردم پاك نهاد و مخلص و با ایمان و در نتیجه نابودی خطی بود كه از انجام هیچ عملی در راه رسیدن به خواسته‏ هایش فرو گذار نكرد. گریه زهرا در فراق شخص رسول خدا(ص) به اندازه گریه آن بانو در تجسم سرنوشت غمباری كه به مجرد وفات پیامبر اسلام، بر خاندان پیامبر(ص) وارد شد نبود (در واقع گریه اصلی برای اوضاع پس از رحلت پیامبر(ص) بود)»(۲) به هر حال پس از فشار حاکمان و اعتراض همسایگان، امام علی(ع) در قبرستان بقیع، اتاقى براى فاطمه زهرا(س) ساخت که (بیت الاحزان) نام گرفت. پس از آن حضرت فاطمه(س) در آن شروع به گریه نمودند؛ و به این نحو، گریه را علنی تر کردند. البته گریه حضرت(س) در خانه ی خودش تا حدودی علنی بود، چون خانه امیرمومنان(ع) به مسجد النبی(ص) چسبیده بود و درب آن به داخل مسجد باز می شد. لذا تمام اهل مسجد آن گریه های اعتراض را می شنیدند و برایشان یقین حاصل می شد که آن حضرت(س)، از ابوبکر و مردم مدینه رنجیده اند. لذا بر آنها واجب می شد که رضایت حضرتش را جلب کنند، امّا چنین نکردند. البته طبق احادیث خود اهل سنّت، ابوبکر و عمر اقدام نمودند به جلب رضایت آن حضرت(س)، ولی آن حضرت(س) رضایت ندادند که هیچ، بلکه تأکید نمودند که هیچگاه آنها را نخواهند بخشید.(۳) در روایات دیگری آمده است که حضرت فاطمه(س) پس از رسول اکرم(ص) همیشه محزون و غمگین بود و هیچگاه نخندید و آنگاه که بیمار شد، در شکایت خود به سوى خدا چنین مى گفت : 📋《يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ! بِرَحْمَتِكَ أَسْتَغِيثُ فَأَغِثْنِي اَللَّهُمَّ زَحْزِحْنِي عَنِ اَلنَّارِ وَ أَدْخِلْنِي اَلْجَنَّةَ وَ أَلْحِقْنِي بِأَبِي مُحَمَّدٍ(ص)》 ♦️اى خداوند زنده و پاينده، به رحمت تو پناه مى برم پس به فريادم برس! بار خدايا! مرا از آتش جهنم دور گردان و به بهشت وارد كن و مرا به پدرم رسول خدا(ص) ملحق ساز.(۴) 📚منابع : ۱)الخصال شیخ صدوق، ج۱، ص۲۷۲ ۲)مأساة الزهراء(س)، مرتضى عاملى، ج۱، ص۳۳۵ ۳)صحیح بخاری، ج۶، ص۱۴۵ ۴)بحارالانوار مجلسی، ج۷۸، ص۲۳۳ 📲 ثواب انتشار این پیام با شما📿 #حضرت_زهرا_س #گریه #بیت‌الاحزان #مظلومیت ┄══•ஜ۩🌹۩ஜ•══┄ 🔸کانال استاد سید محمد جواد سید شبیری🔹 http://eitaa.com/shobeiri ایتا https://t.me/shobeiri تلگرام