💠 پاسخ به #شبهات_تاریخی شایعه انفاق شیر توسط حضرت علی(ع) 🔻 متن شبهه: چطور امام علی هر شب شیر میذاشته دره خونه فقرا. ظروف یکبار مصرف که نبوده تو چی میبرده هر شب. باعقل جور در نمیاد. تازه تو ظرف های فلزی هم اگر به فرض بگیریم میبرده شبی ده تا خونه ام که به صورت ناشناس شیر برده باشه سالی بیش از ۳۰۰۰ تا ظرف باید میخرید؟! بعدم طبق روایت های شیعیان میگند ناشناس میبرده شبونه پس یعنی نمیرفته ظرفشم پس بگیره!! یعنی کارخونه مسگری هم داشت از پس این همه ظرف بر نمیومد. 🔻 پاسخ: 🔸 پس از بررسی‌های متعدد، در هیچ روایتی از برده شدن شیر، توسط امیرالمومنین علیه السلام، به درب خانه ایتام و فقرا، مطلبی یاد نشده است، بلکه آنچه در روایات مطرح شده، بردن طعام می‌باشد. برای نمونه نقل شده است که: 🔸 پس از شهادت علی علیه‌السلام پینه‌های فراوانی بر زانوان و پشت پاها و گردن آن حضرت مشاهده شد. از امام حسن علیه‌السلام پرسیدند: پینه‌ی زانو و پشت پای ایشان، مربوط به عبادت‌های بسیارش می‌باشد، اما این پینه که در گردن ایشان است، بر اثر چیست؟ 🔸 امام حسن علیه‌السلام فرمود: «اگر ایشان زنده بودند، از او سخنی برای شما نمی‌گفتم. هیچ روزی از روزها بر او نمی‌گذشت که در آن یک مسکین و یا بیشتر را به حدی که توان داشت سیر نکند و وقتی شب می‌شد، به بازمانده خورد و خوراک آن روز نان خورهای خود می‌نگریست و آن را در کیسه‌ای می‌نهاد و وقتی مردم می‌خفتند، آن را به دوش گرفته و در کوچه‌های مدینه روان می‌شد و به سوی مردمی رهسپار می‌شد که به خاطر شرم از کسی درخواستی نمی‌کردند و آن را چنان که کسی از آنها باخبر نمی‌شد که چه کسی این غذاها را آورده است؟، میانشان قسمت می‌کرد. 🔸 بنابراین آنچه انفاق شده، طعام بوده است که نیازی به ظرف نداشته است. حتی در برخی روایات، حضرت به منزل افراد به عنوان شخصی ناشناس وارد می‌شدند و آن خانواده، که حضرت را نمی‌شناختند گفتگو می نمودند. 🔸 با این حال، اساسا بردن شیر به درب منزل فقرا منتفی است. اما اگر قرار بر بردن شیر به درب منزل فقرا می‌بود، کاسه‌های سفالی و چوبی و همچنین مشک‌های پوستی، ظروف رایج آن زمان بودند که چندان قیمت زیادی نداشته و حتی ارقام بالای آنها نیز هزینه زیادی را متحمل نمی‌شدند. حتی می‌توان، پس گرفتن ظروف را نیز به گونه‌ای توجیه کرد. که به جهت رد اساس ماجرا، به توضیحات اضافه نیازی نیست. 🔻مطالعه بیشتر+پی نوشت و منابع: 🌐 http://shobhe.net/Archives/5611 ................................... 🌐 @shobhe_net

💠 پاسخ به #شبهات_تاریخی آیا حرم اهل بیت به سمت شهر پترا است؟ 🔻 متن شبهه: قبله مسلمانان، شهر پترا بوده و حرم کربلا و نجف نیز به سوی پترا ساخته شده است نه کعبه. 🔻 پاسخ: 🔸 یکی از نظریات ساده‌لوحانه و عاری از دلیل قابل قبول و البته مخالف با دلایل و شواهد متعدد، ادعای مذکور است؛ ادعایی که سعی دارد ثابت کند، قبله مسلمانان شهر پترا بوده و نه شهر مکه در عربستان. 🔸 پترا شهری بزرگ و باستانی در جنوب کشور اردن است که معماری خاص و خارق العاده‌ای دارد. 🔸 نظریه پردازان درباره قبله بودن شهر پترا برای مسلمانان، به سوالات پیش پا افتاده‌ای استناد می‌کنند که خودشان در جواب دادن به آنها، متحیر می‌بینند. در حالی که با اندک تامل و آشنایی با تاریخ ادیان، پاسخ به آنها کاملا ساده می‌باشد. 🔸 برای مثال سوال می‌کنند که: چرا عرب‌ها به جای مکه، ترجیح می‌دادند در بین‌النهرین، اورشلیم، دمشق، خراسان و غیره اقامت کنند؟ 🔸 پاسخ به این سوال، با اندکی آشنایی با مقررات خاص ساکنان مکه، حل خواهد شد. شهر مکه، هر ساله میزبان حاجیان است، و شهروندان مکه در قبال حاجیان مسئولیت‌های شرعی و اخلاقی داشته و حتی خودشان نسبت به حج، احکام خاصی دارند. اساسا زندگی در مکه، شرایطی را می‌طلبیده که حتی شخص پیامبر اکرم نیز، شهر مدینه را جهت زندگی انتخاب نمودند. 🔸 دلیل دیگر، حضور شخص پیامبر در مدینه بوده است، مسلمانان ترجیح می‌دادند در مجاورت رسول اکرم، زندگی داشته باشند. البته نباید از جمعیت زیاد اهالی مکه نیز غافل بود. 🔸 اما اخیرا کلیپی منتشر شده است که مدعی شده، جهت حرم‌های شریف امیرالمومنین علی (ع) و امام حسین و حضرت عباس (ع) را رو به شهر پترا است. ما در ادامه به برخی شواهد مراجعه می‌کنیم: 🔻 بررسی زاویه قبور بزرگان اسلام 🔸 ابتدا باید توضیح داده شود که، معیار و قانون در قبور مسلمانان، رو به قبله دفن شدن؛ به گونه‌ایست که جسد میت، به پهلوی راست خوابانده شده، به صورتی که سینه او رو به قبله باشد. 🔸 اما نکته ای که به آن در تهیه ویدیو شبهه ساز، هیچگونه توجه‌ای نشده است، اینکه معیار قبور است، نه ساختمان ساخته شده بر روی قبرها؛ چرا که دلایل مختلفی در ساختمان سازی باید لحاظ شود که ارتباطی به رو به قبله بودن ندارد؛ مثال واضح آن، مساجد فراوانی که بنایی رو به قبله ندارند، ولی محرابشان را به گونه‌ای مهندسی کرده و رو به قبله می‌سازند. با بیان این نکته، به بررسی زوایای قبور پیشوایان اسلام می‌پردازیم. 🔸 ۱_ مرقد مطهر پیامبر اکرم ابتدا به عکس (شماره 1) دقت کنید. با بررسی جهت قبر مطهر نبی مکرم اسلام، متوجه خواهیم شد که قبر شریف حضرت، مستقیم در امتداد دیوارهای ساختمان می‌باشد، و از آنجا که قبله، در این منطقه، مستقیم به سمت جنوب است؛ کاملا با شهر مکه همخوانی دارد؛ برخلاف شهر پترا که در شمال غربی قرار دارد. بنابراین استدلال آقایون مدعی قبله بودن پترا، در این مورد پوچ می‌باشد. 🔸 ۲_ مرقد مطهر حضرت امیرالمومنین علی (ع) ابتدا به عکس (شماره2) دقت کنید هر چند در عکس، میزان انحراف زاویه، به سمت شهر پترا، کمتر از مکه می‌باشد، اما این مطلب ابدا به معنی قبله بودن پترا نیست؛ چرا که باید دید قبر مطهر، در چه زاویه‌ای از ساختمان قرار دارد. از آنجا که بدن مطهر امیرالمومنین علی (ع)، به صورت شرقی، غربی؛ دفن شده است، در نتیجه نمی توان پترا، قبله باشد؛ چرا که بر مبنای شرع مقدس اسلام، باید سینه جسد، رو به قبله باشد، این در حالی است که اگر پترا قبله باشد، سر مبارک حضرت رو به قبله است. 🔸 ۳_ مرقد ائمه مدفون در قبرستان بقیع ابتدا به عکس (شماره 3) دقت نمایید همانطور که در تصویر کاملا مشخص است؛ قبور ائمه (ع) در بقیع، جهتی کاملا واضح دارد. ساختمانی بر روی آن قرار ندارد و راهی برای توجیه و توهم سازی نیست؛ بنابراین به طور کاملا شفاف، مشخص است که قبور ائمه بقیع (ع)، رو به قبله یعنی شهر مکه قرار گرفته است، نه رو به شهر پترا. 🔸 4_ مسجد جواتا (جاواتا) در عربستان مسجد جاواتا یا جواتا، واقع در یکی از شهرهای شرقی عربستان است که جزء قدیمی‌ترین مساجد تاریخ اسلام محسوب می‌گردد، این مسجد در سده اول هجری (یعنی در اوایل اسلام) تاسیس شده است و از زمان تاسیس تا به کنون، شکل باستانی و سابق خود را نگه داشته و تغییری نکرده است. به عکس (شماره4) دقت کنید آیا می‌توان انحراف ۳۰ درجه ای شهر پترا از محراب مسجد را پذیرفت؟ یا آنکه قبله با انحرافی ۵ تا ۱۰ درجه را، آن هم با امکانات آن زمان در تشخیص قبله، قابل فهم‌تر و واقعه گرانه‌تر است؟ 🔹 بنابراین، رو به قبله نبودن حرم اهل بیت (ع) یا قبله بودن شهر پترا، از اساس باطل و جز توهم و ادعای گزاف جهت خوراک سازی برای ذهن‌های دوستدار تازگی، چیزی نخواهد بود. 🔻مطالعه بیشتر+پی نوشت و منابع: 🌐 http://shobhe.net/Archives/5899 ................................... 🌐 @shobhe_net

💠 پاسخ به #شبهات_تاریخی 🔻 متن منتشر شده در فضای مجازی: منتظران مهدی به هوش که حسین را منتظرانش کشتند. 🔻 پاسخ: 🔸 ابتدا باید مشخص شود که منتظران امام حسین (ع) چه کسانی بودند، تا مشخص گردد، آیا آنها اقدام به کشتن ایشان نمودند یا خیر. 🔻 منتظران حضرت سیدالشهدا 🔸 افراد بسیاری برای امام حسین (ع) نامه نوشتند که برای رهایی از ظلم و فساد حکومت، به کوفه بیاییند و حکومت تشکیل دهند و مردم کوفه نیز با ایشان بیعت خواهند نمود. پر واضح است که هدف امام حسین (ع) از حرکتشان به سمت کوفه، تشکیل حکومت به تنهایی نبود؛ بلکه اهداف دیگری چون، بیانگری فساد حکومت، نهی از منکر به مسلمانان و دستگاه حکومت، افشاء میزان انحراف از دین رسول الله و حقانیت تشیع و… از جمله اهداف حضرت بود. 🔸 با این مقدمه که امام حسین (ع) از بی وفایی مردمان کوفه، به طور کامل با خبر بودند و امیرالمومنین که در کوفه زندگی می نمودند، بارها از بی وفایی و بدعهدی مردمان کوفه گله کرده بودند؛ مطلب واضح‌تر می‌شود که حضرت سیدالشهدا، از پیش می‌دانستند که کوفیان به دنبال حل معضلات اقتصادی و اجتماعی خود هستند و درد دین ندارند. این مطلب بارها در خطبه‌های ایشان مورد اشاره قرار گرفته است. 🔻 قاتلان سیدالشهدا 🔸 اکثریت شرکت کنندگان در نبرد کربلا، برای مواجهه با لشکریان سیدالشهدا (ع)، سپاهیان شهر کوفه بودند. این سپاهیان، غالبا از بدنه مردمی بودند که اعتقادی به امامت نداشته و به همین جهت، در حکومت، پست گرفته بودند. بنابراین اکثریت شرکت کنندگان در لشکر یزید، از غیر معتقدین به ولایت ائمه (ع) بوده‌اند. 🔸 برای شناخت نوع تفکر لشکریان یزید، می‌توان به برخی گزاره‌های تاریخی نیز مراجعه نمود، از جمله: ۱. به گواه تواریخ، شیعیان کوفه و سایر نقاط، سرکوب و غالبا کشته شدند. ۲. امام حسین (ع) خطاب به لشکریان یزید می‌فرمایند: «ای شیعیان ابی سفیان» ۳. از بین سخنان ناروا و توهین‌هایی که به امام حسین علیه السلام شده است، می‌توان چنین برداشت کرد که گویندگان چنین کلام‌هایی، هیچ‌گونه محبت و احترامی برای امام حسین (ع) قائل نیستند. 🔻 نتیجه 🔸 اولا: قاتلان سیدالشهدا از اهل سنت متعصب زمانه بودند و وجود هیچ شیعه‌ای در بین آنها گزارش نشده است. 🔸 دوما: مردمان کوفه که اکثریت سپاهیان را تشکیل می‌دادند، از عموم مردم و سپاه شهر کوفه بودند که شیعیان بسیار اندکی در بین آنها وجود داشته است. 🔸 سوما: قاتلان سیدالشهدا، نمی‌توانند شیعه باشند، چرا که جمع اضداد می‌شود. چگونه کسی شیعه باشد و امام خود را به قتل برساند؟ 🔸 چهارما: شاید منتظران حضرت سیدالشهدا در کوفه، به جهت بدعهدی‌های خود، شرایطی را برای قتل سیدالشهدا فراهم کرده بودند، ولی این منتظران دروغین، هرگز شیعه نبوده‌اند. برخلاف منتظران حضرت حجت (عج) که غالبا شیعیان مخلص ایشان هستند. 🔻مطالعه بیشتر+پی نوشت و منابع: 🌐 http://shobhe.net/Archives/6074 ................................... 🌐 @shobhe_net

💠 پاسخ به #شبهات_تاریخی 🔻 شبهه: مرقد عمر بن علی بن ابی طالب که در کربلا با امام حسین به شهادت رسیده است، چرا ویرانه است؟ علماء شیعه پاسخ بدهند که چه فرقی بین عمر بن علی و عباس بن علی وجود دارد؟ 🔻 پاسخ: 🔸 درباره نام فرزندان امیرالمومنین علی علیه السلام، مناقشه‌ای بین علماء وجود دارد؛ این اختلاف درمورد عمر بن علی بیش از باقی افراد است. در اینباره برخی نام او را عُمر و برخی نام ایشان را عَمرو معرفی کرده‌اند. 🔻 کسانی که از «عمرو بن علی» نقل کرده‌اند ابن أبی شیبه، نام او را عمرو ذکر کرده است؛ ترمذی از علماء اهل سنت نیز نام وی را عمرو ذکر کرده است. همچنین یعقوبی در ذکر نام‌های فرزندان امیرالمومنین علی علیه السلام می‌نویسد: «و کان له من الولد الذکور أربعه عشر ذکراً: الحسن، والحسین، ومحسن،... و عمرو.» 🔻 تغییر و تحریف نام به عمر 🔸 در برخی منابع ذکر شده است که عمر بن خطاب، نام خود را بر برخی افراد از جمله یکی از فرزندان حضرت علی علیه السلام می‌گذاشت و نام اصلی آنها را محو می‌کرد. در اینباره بلاذری می‌نویسد: «عمر بن خطاب، فرزند علی را از نام خویش، «عمر» نام گذاری کرد.» 🔸 ذهبی در سیر اعلام النبلاء نیز شبیه به مطلب بلاذری دارد و می‌نویسد: «[عمرو بن علی] در زمان عمر متولد شد و عمر، نام خودش را برای وی انتخاب کرد.» 🔻 نتیجه 🔸 با بررسی مطالب گذشته، درخواهیم یافت که نام ایشان عمرو بن علی بن ابی طالب بوده است و اگر در جایی به عمر یاد شده است، به جهت تحریف نام بوده است. ضمن آنکه نام گذاری به نام «عمر» دلیل بر صحت کارهای شخصی به نام «عمر بن خطاب» نمی‌باشد؛ چرا که اولا، علاوه بر عمر بن خطاب، عمرهای فراوانی در بین صحابه پیامبر وجود داشته‌اند. ابن حجر در کتاب الاصابه، باب «ذکر من اسمه عمر»، بیست و یک نفر از صحابه را نام می‌برد که اسمشان عمر بوده است. 🔻 شخصیت عمرو بن علی 🔸 عمرو بن علی، (یا همان عمر بن علی) که از تاریخ تولد و وفات او اجماعی در دست نیست، حتی در مکان وفاتش نیز اختلاف وجود دارد. برخی او را کشته در سرزمین کربلا می‌دانند؛ از جمله در عمده الطالب آمده است که، وی در کربلا حضور داشته ولی به جهت بیماری، به قتل نرسیده است؛ برخی دیگر نیز قتل وی را در ماجرای قیام مختار دانسته و سال ۶۷ را سال قتلش معرفی کرده‌اند. اما آنچه مشهور است، قتل او در سال ۷۱ رخ داده است. 🔸 سرآخر باید علت مهجور ماندن قبر او را، عدم اقبال شیعیان به مرمت قبر ایشان دانست؛ چرا که شیعیان بیشتر سعی خود را در احیاء شعائر الهی می‌نمایند و در این راه به بهترین‌ها بیشتر بهاء خواهند داد. بنابراین شخصیت مجهول عمرو بن علی، و سرانجام مشکوکش و همچنین جایگاه والای مقام حضرت عباس علیه السلام نسبت به سایر امام زادگان و… در تفاوت بین امامزادگان، نقش بسزایی داشته است. با این حال، مرقد عمرو بن علی در عراق، صاحب گنبد و بارگاهی است و زائرانی را نیز به خود اختصاص داده است. 🔻مطالعه بیشتر+پی نوشت و منابع: 🌐 http://shobhe.net/Archives/6070 ................................... 🌐 @shobhe_net

💠 پاسخ به #شبهات_تاریخی 🔻 سوال: آیا جدا شدن اصحاب امام حسین علیه السلام در شب عاشورا، صحت دارد؟ 🔻 پاسخ: 🔸 آنچه در تاریخ ثابت شده است، جدا شدن برخی از همراهان سیدالشهدا علیه السلام، در منزل زباله است. در این باره طبری و شیخ مفید گزارشاتی داشته‌اند.[۱] اما درباره ترک سیدالشهدا در شب عاشورا، جز در برخی منابع متاخر[۲]، مطلبی که به صراحت چنین موضوعی را ذکر کرده باشد، در منابع متقدم یافت نشد. 🔸 این قول (جدا شدن از لشکر امام حسین در شب عاشورا) دارای نقاط ضعف و قوت بخصوصی است. مثلا، طبری تعداد اصحاب امام حسین علیه السلام در هنگام ورود به کربلا (روز دوم محرم) را ۱۴۵ نفر ذکر می‌کند[۳] و در جای دیگر تعداد یاران سیدالشهدا در روز عاشورا را ۷۲ ذکر نموده است.[۴] با این حساب، می‌توان، تنها گذاشتن امام حسین توسط تعدادی از همراهانشان در شب عاشورا را استنباط کرد. 🔸 ضمن اینکه به گواه تاریخ، فردی به نام «مرقع بن ثمامه» از سپاه امام علیه السلام جدا شده و به سپاه دشمن پیوسته است.[۵] همچنین افراد دیگری چون «عقبه بن سمعان» و «ضحاک بن عبدالله مشرقی». با این حساب، دیگر تردیدی نمی‌ماند که، دلیل عقلی و منطقی برای انکار برخی گزارشات تاریخی در این باره، وجود ندارد. __پی‌نوشت____________ [۱]. تاریخ الامم و الملوک (لطبری): ج۴، ص۳۰۰. [۲]. الوقایع و الحوادث: ج۲، صص۱۸۳-۱۸۱؛ معالی السبطین: ج۲، ص۶۲. [۳]. تاریخ الامم والملوک: ج۴، ص۲۹۲؛ الامالی الخمیسیه: ج۱، ص۱۹۱ـ ۱۹۲. [۴]. تاریخ الامم و الملوک: ج۴، ص۳۲۰. [۵]. همان: ج۴، ص۳۴۷ و ج۵، ص۴۵۴. ................................. 🌐 @shobhe_net

💠 پاسخ به #شبهات_تاریخی 🔻 سوال: چرا ابن‌زیاد، سی هزار نفر را برای مقابله با ۷۲ نفر یار سیدالشهدا به کربلا فرستاد؟ 🔻 پاسخ: 🔸 در تعداد لشکریان یزید، اختلاف در منابع تاریخی وجود دارد. حال به بررسی برخی منابع تاریخی در این زمینه خواهیم پرداخت: 🔸 در منابع تاریخی، برای تعداد لشکریان یزید، عددی بین ۴۰۰۰ تا ۸۰۰۰۰ نفر ذکر شده است. در این میان اگر بخواهیم معقول‌ترین و متوسط اعداد بین این گزارشات تاریخی را بپذیریم، عدد ۲۰ هزار نفر، که «ابن حجر» و «ابن سعد» در کتب خود، گزارش نموده‌اند را باید بپذیریم. 🔸 اما بر طبق منابع معتبر دیگر، پرقوت‌ترین و معتبرترین قول، عدد ۳۰ هزار نفر است. برای اثبات و تقویت این قول می‌توان به مواردی چون، گزارشات تاریخی تاریخ‌نویسان مختلف که به تفکیک لشکریان گزارش داده‌اند و همچنین، احادیث در منابع شیعه که این عدد را تایید می‌کنند و البته برخی تاریخ‌نویسان که عینا عدد ۳۰ هزار یا ۳۱ هزار را نقل کرده‌اند و… استناد کرد. 🔸 در اینجا، سوالی پیش می‌آید که، در مقابل تعداد بسیار کم سپاهیان امام حسین علیه السلام، این تعداد زیاد، به چه سود می‌آمدند و چه نیازی به چنین هزینه گزافی بود؟ 🔸 در پاسخ به این پرسش باید ابتدا اوضاع و احوال کوفه آن روز را بشناسیم، سپس به اهداف ابن زیاد از این رویارویی آگاه شویم تا بتوانیم پاسخی قانع کننده برای این پرسش بیابیم. اعلام آماده‌باش نظامی 🔸 ابتدا باید بدانیم که بسیاری از لشکریان و افرادی که در کربلا حضور داشتند، سپاهیان تحت اختیار حکومت بودند که با اعلام آماده‌باش حکومت، حالت نظامی گرفته و به محل مورد نیاز، گسیل شدند. این اصل طبیعی هر ارگان نظامی است که با اعلام آماده باش نظامی، تمام نظامیانی که حتی در محل خدمت نیستند، باید خود را سریعا آماده کرده و گوش به فرمان باشند. 🔸 به جهت مشکلات ارتباطی و سرعت بخشیدن به فرایند جنگ، تدبیر در آن دوره، جمع شدن تمام لشکریان آماده، در محلی واحد بود؛ و چه محلی بهتر از کربلا که در نزدیکی کوفه بوده است. 🔻 جمع شدن لشکریان متعدد 🔸 علاوه بر این، برخی لشکریان، همچون لشکر عمر سعد، و حصین بن تمیم و لشکری که از شام به کربلا اعزام شد (بنابر نقل غیر مشهور)، هدف تشکلشان، مورد دیگری بود، که با محاصره امام حسین علیه السلام در کربلا، هدف و مقصدشان تغییر کرد. 🔻 جلوگیری از قیام کوفیان 🔸 همچنین ابن زیاد، برای محاصره کامل امام حسین علیه السلام و شهر کوفه (و جلوگیری از قیام کوفیان) تمام مردم شهر را وادار به این جنگ نمود؛ در منابع تاریخی چون انساب الاشراف، آورده شده است که ابن زیاد همه کوفیان را به خارج از کوفه دعوت کرد و برای آنها سخنرانی نمود و آنها را به جنگ با حسین بن علی علیه السلام ترغیب کرد. 🔸 تا جایی که در منابع تاریخی آورده شده است که به دستور ابن زیاد، در هر که در شهر کوفه مانده بود و از پیوستن به لشکر ابن سعد و حتی رفتن به نخیله (جهت سخنرانی ابن زیاد) خودداری کرده بود، دستگیر شده و به اعدام محکوم می‌شد. به همین خاطر، اکثریت کوفیان به نخیله و از آنجا به کربلا اعزام شدند. یکی از علل حضور همگانی در کربلا، حکم وجوب شرعی مقابله با حسین بن علی علیه السلام بود که توسط ابن زیاد اعلام شد. 🔻مطالعه بیشتر+پی نوشت و منابع: 🌐 http://shobhe.net/Archives/6120 ................................... 🌐 @shobhe_net

💠 پاسخ به #شبهات_تاریخی 🔻 متن شبهه: امام شیعه باید از کوردها عذرخواهی کند در روایت شیعه با سند صحیح آمده است که برای امام حسن عسکری نامه نوشتند و در مورد کوردها از او سوال کردند: در جواب امام حسن عسکری برایش می نویسد: کوردها را تنها با شمشیر تنبیه کنید. 🔻 پاسخ: 🔸 ابتدا متن اصلی روایت را بررسی می‌کنیم. مرحوم کلینی در کافی چنین نقل می‌کند که: «وعنه، عن أحمد بن أبی عبدالله و غیره أنه کتب إلیه یسأله عن الأکراد، فکتب إلیه لاتنبهوهم إلا بحد السیف.»[۱] 🔸 «احمد بن ابی عبدالله و دیگران گویند: به امام علیه السلام نامه‌ای نوشته و درباره کردها از ایشان پرسیدند. امام علیه السلام در جواب نوشتند: آنان را تنها با نوک شمشیر تنبیه کنید.» 🔻 مفهوم روایت 🔸 از آنجا که مرحوم کلینی، روایت را در باب «قتل اللص» بیان کرده‌است؛ مشخص است که معنای کرد در روایت فوق، دزدان است. این دقیقا همان مطلبی است که مجلسی در توضیح روایت بیان کرده‌است؛ وی می‌نویسد: «الحدیث الرابع: صحیح. ولعل المراد بالأکراد اللصوص منهم، فإن الغالب فیهم ذلک کذا فهمه الکلینی.»[۲] 🔸 سابقا نیز در مطلب «چرا ایمان در دل کردها وارد نمی‌شود؟» به این مطلب اشاره کرده شد که نمی‌توان منظور این دست روایات، نژاد کرد باشد؛ چرا که این مطلب در مخالفت صریح قرآن کریم است. در چنین مواردی روایت از اعتبار خارج است. __پانویس__________ [۱]. کافی، فروع کافی، ج ۱۰، باب قتل الص (کشتن دزد)، ص ۱۸۶، ح ۴. [۲]. مجلسی، مرآه العقول، ج ۲۴، ص ۵۷. 🔻مطالعه بیشتر 🌐 http://shobhe.net/Archives/6161 🌐 http://shobhe.net/Archives/421 ................................... 🌐 @shobhe_net