🕯🥀🍂 🥀 سیّد ما را می‌بخشی؟! برای تمام تهمت‌ها بی معرفتی‌ها حتی تمام فحش‌هایی که به خاطر گرانی دادیم و نفهمیدیم تو صبورانه و مخلصانه، زیر ساخت‌ها را اصلاح و بازسازی می‌کردی وقتی حدود هفت هزار کارخانه را دوباره احیا کردی! و وقتی در نقاط حساس و استراتژیک کشور سرمایه‌گذاری می‌کردی و ما همچنان  فقط گرانی را می‌دیدیم. و نفهمیدیم تو کسری بودجه ۳۰۰ هزار میلیاردی و خزانۀ منفی ۴۴ هزار میلیاردی را از دولت قبل تحویل گرفتی!! و ما چند شبه انتظار معجزه داشتیم... و مجاهدت شما را که وظیفه شناس و خادم و دلسوز بودی، ندیدیم! و برنامه‌ریزی‌های مهمّت را برای آینده درک نکردیم و فقط قضاوتت کردیم!! برگرد، می‌دانی چرا؟ همان طور که وقتی مردم کوفه خبر شهادت علی (علیه‌السلام) را شنیدند و گفتند مگر علی هم نماز می‌خواند؟ گم شدن تو در یکی از صعب العبورترین نقاط ثابت کرد، که #رئیسی کار می‌کرد و کار می‌کرد و کار سید جان، می‌شود برگردی؟! و  ما را حلال کنی... @mojarebat 🥀 🕯🥀🍂

💔سید ابراهیم شهید، می‌خواهم کمی باتو حرف بزنم. ✿ سید ابراهیم#رئیسی تو همان روز که توی مناظره‌های انتخابات توهین شنیدی و سکوت کردی، شهید شدی. ❥وقتی دولت را با خزانه خالی تحویل گرفتی و نگذاشتی آب توی دل ملت تکان بخورد، شهید شدی. ✿ سید ابراهیم وقتی در سازمان‌ملل قرآن خدا را دست گرفتی و از مظلومین دنیا گفتی، فهمیدیم تو زمینی نیستی و شهید شدی‌. ❥ما با تو فهميديم می‌شود رئیس بود ولی خدمت جمهور را برگزید. ✿ می‌شود مسئول بود، بر قلب‌ها. ❥وقتی پشت میز ریاست‌جمهوری آرام و قرار نداشتی و هر روز سر از کارخانه و خیابان و استانی سر در می‌آوردی فهميديم تو آمده‌ای امیرکبیر دیگری باشی برای ایران. فهمیدیم تو شهیدانه زندگی کردی و شهیدانه خواهی رفت. ✿ سید ابراهیم شهید چقدر شهادت به نام‌تو زیبا ترکیب می‌شود. ❥سید ابراهیم شهید ✿ حالا دست تو بازتر شده حالا نه از هیئت دولت نه از سفرهای استانی تو حالا از کنار امام‌رضا هوای کشور امام‌رضا را خواهی داشت. از مردم غزه به امام‌رضا بگو از بغض کارگرها از خون‌دل یک دنیا ما نسلی نبودیم که رجایی را درک کنیم ممنونیم که آمدی و نشان‌مان دادی ریاست‌جمهور یعنی فدا شدن برای جمهور ...

چقدر تلخ 😭 نوشت علی بهادری👇 بسم‌الله‌النّور من هم مثل شما در زندگی عکس یادگاری زیاد گرفتم، عکسی‌هایی که در هر کدامشان زندگی کردم. در آن عکس‌ها آدم‌هایی زندگی می‌کنند که بخشی از جان ما را با خود به همراه دارند، آدم‌هایی که یک تکه از جان ما را به همراه خود می‌کشند و هروقت به این تصاویر نگاه می‌کنیم انعکاس لبخند یا برق اشکمان را توی شیشه قاب عکس می‌بینیم. من اما عکسی که بیشتر از همه دوست داشتم آن عکسی بود که هیچ وقت نگرفتم، عکسی که می‌خواستم در روزگار پیری به عنوان سند خدمتم به دیوار اتاقم بزنم، عکسی که می‌خواستم به فرزندانم، به نوه‌هایم نشان بدهم و قصه مردی را تعریف کنم که در این عکس کنار من ایستاده و بگویم که روزی مردی بود که جز اخلاص نبود و افتخار داشتم که در کنار او ایستادم. مردی خستگی ناپذیر که یک عمر حسرتش را خواهیم خورد. ما دولتِ یتیم هستیم، دولتی که موقع رفتن پدر نداشت و ما همه با هم بغضی را قورت دادیم که ۳۰ اردیبهشت توی گلوهامان گیر کرده بود. حالا این قاب را با عکسی پر می‌کنیم که پدر ایتام ش‌هدا در آن #ایستاده است. ش‌هید #رئیسی_عزیز ما را رها نکرد و ما این قاب بی‌نظیر را مدیون او هستیم، قابی که هیچ دولتی ندارد… —————— پ.ن؛ ش‌هید #رئیسی معمولا در حاشیه جلسات #دولت چندین کار را هماهنگی یا پیگیری می‌کردند، برای همین سخت بود راضی شوند برای گرفتن عکس دسته جمعی… یکبار که راضی شدند، دکتر #امیرعبداللهیان ماموریت خارج بود، گفتند حق نیست وقتی ایشان برای کار مملکت رفتند ما بدون ایشان عکس بگیریم. حالا در عکس یادگاری دولت، جای هر دو خالیست…