📌 لوکیشن منزل شهید

منم دنبال قوت قلب می‌گردم. وقتی حوادث منطقه رو می‌بینم، حسابی کلافه میشم. با خودم می‌گم: یعنی خون شهدای مدافع حرم هدر رفت؟ یعنی کم‌کاری ما باعث شد سوریه از دست مقاومت بره؟ یا این همون پیش‌بینی اهل بیته، اون سختی‌ها و ابتلائاتی که گفتن قبل از ظهور باید باشه؟ فتنه شام. راستش، نمی‌دونم. اصن ما الان دقیقاً کجای این نقشه بزرگ تاریخی ایستادیم؟ باید خوشحال باشیم که راه ادامه داره و نزدیک قله‌ایم یا ناراحت از شکست‌هایی که این روزها میبینم؟ جوابش رو نمی‌دونم، ولی یه چیزی هست که همیشه تو این شرایط آرومم می‌کنه: یکی صحبت‌های آقا، اون نگاهی که قله رو می‌بینه. یکی هم نشستن پای خاطرات شهدا، چراغ‌هایی که تو اوج تاریکی، راه رو نشون می‌دن. شهید حسین ولایتی به مادرش گفته بود تو فتنه‌ها: دو چشمتون به لب این سید باشه. شاید به خاطر همون نگاه عمیقش به تاریخه که تو سخت‌ترین شرایط هم روشنایی آینده رو می‌بینه، شاید هم بخاطر اینکه از جایی دیگه قوت قلب میگیره. راستی اگه تو هم حالت شبیه منه، امروز چهارشنبه‌ست. گفتم یادآوری کنم شاید بخوای برنامه‌ریزی‌تو عوض کنی... @shohada_mohebandez

وقتی میرید گلزار شهدا، برای شهدا فاتحه میخونید، ارتباطی هم برقرار میشه؟ شهید سید محمد علوی جواب این سوال رو میده... @shohada_mohebandez

یکی از مخاطبین چهارشنبه‌های‌شهدایی چند نکته در مورد روایت دیدار نوشته. عزیزانی که توی برنامه‌ها شرکت می‌کنند و علاقه به ثبت روایت‌های دیدار دارند، حتما متن زیر رو مطالعه کنند: ۱. قبل از هر چیزی یه شروع جذاب داشته باشید. روایت‌تون رو با جمله‌‌ای شروع کنید که مخاطب رو کنجکاو کنه یا یه جوری کشش ایجاد کنه که بیاد ادامه مطلب رو بخونه. مثلاً می‌تونید لحظه ورود به منزل شهید یا اولین چیزی که توجه‌تون رو جلب کرد توصیف کنید. این متن رو ببینید: دم در، توی تاریکی مردی ایستاده، میانه‌سال، با کت و جلیقه مشکی. دستم را که برای سلام دراز می‌کنم، شبیه یک نوجوان پر شور دستش را می‌کوبد به دستم؛ شپلق! برق از سرم می‌پرد. خنده‌ام میگیرد. توی دلم توسلی میکنم به عیسای مسیح که از این صحنه رد شوم و باز نروم سراغ مسخره بازی ولی نمیشود. برای اینکه کم نیاورم، محکم بغلش می‌کنم، کمی که فشار میدهم صدای شکستن قلنجش را می‌شنوم. حاجی این هم جایزه‌ات، احتمالا برادر شهید است... ۲. احساساتتون رو بیان کنید، به جای تمرکز صرف روی جزئیات برنامه، از حس‌هایی که حین برنامه تجربه کردید بنویسید. این کار نوشته‌تون رو زنده و ملموس می‌کنه. توی متن بالا احساسات من توی لحظه ورود به منزل شهید بیان شده اما همیشه که قضیه شوخی و طنز نیست. گاهی اوقات ممکنه صحبت خاصی مطرح بشه، مثلا بیاناتی که در مورد مادر مرحومه شهید مطرح شد. از کنارش ساده رد نشید همونجا حسی که دارید رو بیان کنید. یه موقعی حتی حوصله‌تون سر می‌ره همون حس رو بنویسید. البته سعی کنید بیشتر احساسات مثبت رو بنویسید. ۳. شبیه یه دوربین فیلمبرداری که صحنه‌ها رو ثبت می‌کنه، شما هم مشاهدات‌تون رو ثبت کنید. جزئیات ظاهری محیط، چهره افراد و فضای کلی برنامه رو با دقت توصیف کنید. این جزئیات به مخاطب کمک می‌کنه تا خودش رو توی برنامه و اون شرایط تصور کنه. ۴. از نقل قول‌ها استفاده کنید. مثلا میتونید بخشهایی از صحبتهای آقا در مورد پیام شهدا که اول برنامه پخش شد، صحبتهای برادران و همرزم شهید رو عینا نقل کنید. احیانا اگر از صحبت هم‌رزمان شهید استفاده کردید برای اعتبار متن از اسم راوی هم استفاده کنید. ۵. زمان‌بندی درست و مناسب رو رعایت کنید. روایت شما باید جریان منسجمی داشته باشه. اتفاقات رو به ترتیب زمانی توصیف کنید و بین بخش‌های مختلف پیوستگی ایجاد کنید. بعد از پخش صوت رهبری، نوبت به صحبتهای برادر شهید رسید و.. ۶. حس هم‌ذات‌پنداری ایجاد کنید. به مخاطب کمک کنید با شما یا شهید یا حتی فضا ارتباط احساسی برقرار کنه. با استفاده از جملاتی که نشون‌دهنده احساس مشترکه، این کار رو انجام بدید. مثلا این قسمت رو ببینید: وقتی به داستان‌های نوجوونی شهید گوش می‌دادم موهای بدنم سیخ شد. ناخودآگاه یاد دوران بچگی خودم افتادم، چقدر ما دو تا شبیه هم بودیم. این جمله رو یکی از بچه‌ها بعد دیدار گفت. معلوم بود حسابی تحت تاثیر قرار گرفته. برادر شهید داشت نقل می‌کرد که پدرمون همیشه می‌گفت سید محمد شبیه آدمها نیست و بیشتر ویژگی‌های فرشته‌هارو داره. رفیق ما هم گفت پدر منم همینطوره. بهم میگه تو آدم نیستی ولی هیچوقت قسمت دوم رو نگفته... ۷. نکات مهم جامعه رو برجسته کنید. برنامه‌های مرتبط با شهدا مثه چهارشنبه‌های شهدایی معمولاً پیامی دارند. سعی کنید این پیام‌ها را تو روایت‌تون منعکس کنید. مثلا ارتباط این برنامه رو با و اتفاقات منطقه و محور مقاومت برجسته کنید. مسیر و دغدغه شهدا رو بیان کنید و... ۸. بین اطلاعات و احساسات تعادل برقرار کنید. روایت شما نباید صرفاً احساسی باشه. اطلاعات مفید و دقیق برنامه رو هم کنار حس و حال‌تون اضافه کنید. شهید در سال ۱۳۶۱ و در عملیات رمضان به شهادت رسید. زمانی که تازه چند روز از عقدش گذشته بود. ۹. نتیجه‌گیری داشته باشید. آخر نوشته، تجربه‌ای که از حضور تو این برنامه به دست آوردید رو با مخاطب به اشتراک بگذارید. مثلا بگید این برنامه بهم فهموند شهدا فقط یه اسم توی تاریخ نیستن، یا فرشته‌هایی که از آسمون اومده باشن. اونا هم آدمهای معمولی بودن که مثه ما رو زمین زندگی میکردن فقط حواسشون بود و شبیه ما زندگی نکردن. شهدا نوجوونهای عادی بودن که از پشت میز مدرسه بلند شدن، خیلی قشنگ مسیر آسمونی شدن رو طی کردن و حالا معلمایی شدن که به ما درس زندگی میدن. ۱۰. از یه لحن صمیمی و شخصی استفاده کنید. سعی کنید نوشته تون رو مثل یه گفت‌وگو با مخاطب بنویسید. از کلماتی استفاده کنید که طبیعی و صمیمی باشند و حس شما رو منتقل کنند. مثلا بگید فکر نمی‌کردم اینقدر تحت تاثیر قرار بگیرم، ولی این برنامه یه چیزی رو توی دلم زنده کرد که مدتها بود گم کرده بودم.

🔰 خاطره گویی برادر بزرگ شهید @shohada_mohebandez

🔰 خاطره گویی برادر شهید @shohada_mohebandez

🔰 خاطره گویی همرزم شهید @shohada_mohebandez