اعمال امروز ارسالی یکی از اعضای محترم کانال 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

لرزه بر پیڪره ےشام می افتد وقتے چادر فاطمه را بر سرخود می پوشد بی سَبَب نیست عَدو ازسخنش میترسد زینب است،خون علے در رگ او میجوشد #أم_المصائب🥀 #وفات_حضرت_زینب(س)🏴 #تسلیت_باد🥀 #ماه_رجب #این_الرجبیون #شهدا‌ءو‌مهدویت <======💖🌻💖======> @shohada_vamahdawiat <======💖🌻💖======>

‌🌷مهدی شناسی ۱۷۷🌷 🔹زیارت آل یاسین🔹 🌹 السلام علیك حین تركع وتسجد السلام علیک حین تهلل و تکبِّر🌹 ◀️ قسمت اول 🍃در طول تاریخ انسانها همواره در جستجوی ارزش ها بوده اند ، در فرهنگ دین ارزشمندها ، با ارزشها شناخته می شوند، در واقع خدا ارزش ها را معرفی می كند تا ما ارزشمند ها را پیدا كنیم . 🍃در این سلام در واقع ما بیان میداریم كه ركوع و سجود كه برترین ارزشهاست و از بالاترین سطوح عبودیت هستند مساوی با ارزشمند یعنی حضرت مهدی«عجل الله تعالی فرجه الشریف» است. 🍃 در واقع ارزشمند مطلق مساوی با ارزش است. امام زمان«عجل الله تعالی فرجه الشریف»در عین حال كه ارزش مطلق شده است ، باز هم خدا دستور می دهد و امام می فرماید : مرا با این سبك صدا كنید .با این كار در واقع خدا می خواهد ارزش ها همواره ملاك باشند ، با اینكه امام معصوم گارانتی شده است و خود ارزش شده است . َ🍃خدا برای اینكه نیروی تشخیص ما از بین نرود و همیشه برای تشخیص ارزشها را مد نظر قرار بدهیم ، از ما می خواهد كه با ارزشها به آن ارزشمند مطلق سلام دهیم. 🍃امام زمان«عجل الله تعالی فرجه الشریف» همیشه با حق هستند،حق را بر پا می دارند و باطل را نابود می كنند و ما در سلام به حضرت با این الفاظ، این مفاهیم را نیز بیان می كنیم .سلام بر تو ای امام زمان «عجل الله تعالی فرجه الشریف»،آن هنگام كه ركوع یعنی خضوع می كنی و با سجده خودت بلندترین قله بندگی را فتح می كنی،در این سلام ها همیشه ارزشها و ارزشمندها را با هم می آوریم . 🍃سلام یعنی درود ، تحیت ، آفرین و زنده باد و وقتی به كسی می گوییم زنده باد یعنی او را تأیید می كنیم.وقتی می گوییم سلام به لحظات ركوع و سجود تو یعنی این لحظات، لحظات خاصی هستند، خیلی مورد توجه من هستند. 🍃وقتی به امام معصوم«علیه السلام» سلام می كنیم یعنی ركوع و سجود تو و تهلیل و تكبیر تو امام ركوع و سجود ، تهلیل و تكبیر من است. هستی و حیات كردار و عبادت ما به حقیقت افعال و عبادات و كردار شما است. این احوال (ركوع و سجود و تهلیل و تكبیر) حالات استثنایی است و ما باید از ایشان یاد بگیریم . ❤️❤️❤️❤️🌹❤️❤️❤️❤️ #مهدی_شناسی #قسمت_177 #شهداء_ومهدویت #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج eitaa.com/joinchat/4178706454Ca0d3f56e59

#آخرالزمان_و_راهکارهای_حفظ_دین 👤 استاد #محمودی (قسمت اول) ☑️ ویژگی‌های #آخرالزمان که همه می‌بینیم اما متوجهشون نمیشیم! #ماه_رجب #این_الرجبیون #شهدا‌ءو‌مهدویت <======💖🌻💖======> @shohada_vamahdawiat <======💖🌻💖======> ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🌸🍃 #عبور_از_سیم_خار_دار_نفس #پارت‌281 چشم هایش را بسته بود و ساعدش را روی پیشانی‌اش گذاشته بود. نتوانستم بی تفاوت ردبشوم و بروم. در را باز کردم ونشستم. صدای خواننده در گلویم بغض آورد. بلند شد نشست. چشم‌هایش قرمز بودند. با صدایی که غم از آن می‌بارید گفت: –تو اینجا چیکار میکنی؟ –خودت چرا هنوز اینجایی؟ چرا نرفتی خونه؟ سکوت کرد. صدای موسیقی را قطع کرد. –مگه قول ندادی ازایناگوش نکنی؟ اینا داغونت می کنه. –یادم نمیاد قول داده باشم. ملتمسانه نگاهش کردم. –الان قول بده. به روبرو خیره شد و نفس عمیقی کشید. –چرابایدقول بدم؟ به چه امیدی؟ به خاطر کی؟ بغض کردم. –به خاطرخدا قول بده. دیگر کنترل اشکم با خودم نبود. نگاهم کرد و کمی دست پاچه شد. –باشه قول میدم، توگریه نکن. – آخه اینجا نشستی ماتم گرفتی که چی بشه؟ –به مامان زنگ زدم، بیمارستان بود. گفت برسه خونه تماس میگیره. منتظر تماسشم. –این کارا بی فایدس آرش، خودت رو خسته نکن. الانم برو خونه. سرش را به علامت تایید تکان داد. –میرم، فقط دیگه گریه نکن. از ماشین پیاده شدم و به طرف آرایشگاه راه افتادم. باصدای بوق ماشینش برگشتم. سرش را کج کرد تا صورتم را ببیند. –کجا میری؟ بیا بالا می‌رسونمت. –توبرو، خودم میرم، نزدیکه. بارها وبارها بوق زدوبرای جلوگیری از آبروریزی سوارشدم و راه را نشانش دادم. جلوی آرایشگاه نگه داشت وپرسید: –اینجا چیکارداری؟ –کاردارم تو برو. مشکوک نگاهم کرد. زودپیاده شدم و وارد آرایشگاه شدم. به خواست خودم آرایشگر موهایم را خیلی کوتاه کرد. باهرقیچی که میزد یکی یکی خاطراتمان از جلوی چشم‌هایم رد میشد. وقتی بلندشدم وخودم را در آینه دیدم، تعجب کردم از این همه تغییر. با صدای گوشی‌ام چشم از آینه برداشتم. شماره‌ی فاطمه بود. –الو، سلام فاطمه جان. بعد از احوالپرسی فاطمه گفت: –راحیل ما فردا میریم شهرمون. فقط خواستم قبلش یه چیزی بهت بگم. –چی؟ –راحیل بیا و حرف من رو گوش کن، من دلم می‌سوزه که میگم. تو اگه با آرش ازدواج کنی این خواهر و برادر نمیزارن زندگی کنی. –کیا رو میگی فاطمه؟ –همین فریدون و مژگان. با شنیدن نام فریدون ترسیدم. –مگه چی شده؟ –امروز من و مامان رفتیم بیمارستان بچه‌ی مژگان رو ببینیم. فریدون هم اونجا بود و مدام با مژگان پچ پچ می‌کرد. یه تیکه از حرفهاشون رو اتفاقی شنیدم که فریدون به مژگان می‌گفت، اگه قبول نکردن با گرفتن بچه بترسونشون. –منظورش چی بوده؟ –منظورش این بود که اگر شما از هم جدا نشدید مژگان بگه من با راحیل هوو نمیشم. میبینی چه رویی داره این فریدون؟ داشت از این جور چیزا به مژگان یاد میداد. –هوو؟ –آره دیگه، فکر کردی محرم میشن بعدشم، نخود نخود هر که رود خانه‌ی خود؟ بعد مژگان ازش پرسید حالا تو چرا اینقدر با راحیل لجی؟ گفت چون تا حالا هیچ دختری جرات نداشته مثل راحیل من رو تحقیر کنه، گفت باید ازش انتقام بگیرم. راحیل مگه چیکارش کردی؟ –هیچی بابا ولش کن. –گفتم این چیزها رو بهت بگم بدونی اینا چه نقشه‌ایی چیدن. –امروز به آرش گفتم، تمومش کنه. ولی حالا که اینجوری گفتی دارم فکر میکنم واسه کم کردن روی این دوتا هم که شده باید بیشتر فکرکنم. مسخرس که فریدون من رو هووی خواهرش میدونه. –آره، می‌بینی چقدر پروئه. اصلا من نمیدونم اون چه دشمنی با تو داره. البته به نظر ولش کن این خانواده لیاقت تو رو ندارن. خلایق هر چه لایق. آخه اینجوری اون فریدون فکر میکنه نقشه‌ی اون باعث این جدایی شده. –بزار فکر کنه، مگه مهمه؟ بعد از چند دقیقه صحبت با فاطمه تماس را قطع کردم. امروز از مزاحمتهای تلفنی فریدون متوجه شدم دوباره نقشه‌ایی دارد. موقعی که با آرش بیرون بودم مدام زنگ میزد و تهدید می‌کرد. می‌گفت کسی رو که کتکش زده بالاخره پیدا میکنه و تلافی میکنه و از این جور حرفها... انگار بد جور تحقیر شده بود. همین که پایم را از آرایشگاه بیرون گذاشتم ماشین آرش را دیدم که با چراغ زدن می خواست من را متوجه خودش کند. نزدیک رفتم و گفتم: –تو چرا هنوز اینجایی؟ –بیابشین، می‌برمت خونه. صدایش آنقدر تغییر کرده بود که یک لحظه برایم غریبه شد. ترسیدم مخالفت کنم. نشستم و او راه افتاد. –خوبه تو این موقعیت میای اینجا ها! سرم را پایین انداختم و گفتم: –مامان اصرار کرد. آخه موهام رو خیلی بد کوتاه کردم گفت بیام مرتبشون کنم. با چشم‌های گرد شده نگاهم کرد و گفت: –چرا این کار رو کردی؟ وقتی سکوت مرا دید سرش را روی فرمان گذاشت و گفت: –تو چرا اینقدر سنگ دل شدی راحیل؟ من دوباره به مامان زنگ زدم تا... حرفش را بریدم. –شاید یک ماه انتظار و بی تفاوتی تو و خانوادت باعثش شده. –راحیل باور کن شرایطم سخت بود. –کم‌کم سخت تر هم میشه، من چون این رو درک می‌کنم میگم، اینجوری برای هر دومون بهتره. همین طور برای مامان دیگه راحت میتونه نوه‌اش رو بزرگ کنه. 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 #ماه_رجب #این_الرجبیون #شهدا‌ءو‌مهدویت <======💖🌻💖======> @shohada_vamahdawiat

در این لحظات زیبای شب از خدا میخواهم دردها و غم هایتان پایان پذیرد طعم خوش زندگی را بچشید و امیدوارم هرآنچه را که آرزو دارید برآورده شود شبــتون منور به نور خدا 🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙 ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

﷽❣ #سلام_امام_زمانم ❣﷽ غریب ترین آشناے زمانه کجا سکنے گزیده اے ❓ باور چشمانمان مثل ابر بهار میل باریدن دارد کاسه صبرمان لبریز شده چقدر تا آمدنت مانده❓ #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ ➥ @shohada_vamahdawiat

#عبور_از_سیم_خار_دار_نفس #پارت282 آرش با چشم‌های به خون نشسته‌اش نگاهم کرد و گفت:–راحیل اگه مامانم خودش از تو در خواست کنه بمونی چی؟ قبول میکنی؟ –اون این کار رو نمیکنه آرش. اون من رو نمیخواد. –نه، اون فقط توی شرایط بدی گیر کرده. مثل من. اون موقع ها کیارش رو با اون سر سختی راضیش کردم مامان که آسونتره. –کیارش فرق داشت، بیماری قلبی نداشت. الان استرس و ناراحتی واسه مامانت خطرناکه... –اگه خودش بیاد از تو در خواست کنه چی؟ –من به خاطر مامانت می‌خوام بکشم کنار. اگه اون واقعا از ته دل راضی باشه که من حرفی ندارم. یادت نیست چطوری به پام افتاده بود؟ –خب اگه بیاد بگه پشیمون شده چی؟ – اگه مادرت واقعا راضی باشه، دیگه توام باهاش درگیر نمیشی، کلا اوضاع فرق میکنه. –واقعا راحیل؟ صدای زنگ موبایلش اجازه نداد جوابش را بدهم. همین که شماره‌ی روی گوشی‌اش را دید گفت: مامانه، بالاخره زنگ زد. –بله مامان. صدای مادرش را کم و بیش از آن طرف می‌شنیدم. انگار موضوعی که فاطمه به من گفته بود را می‌گفت. آرش گفت: –این فریدون دیگه خیلی پرو شده ها، اصلا به اون چه مربوطه. تصمیم با مژگانه نه اون. شنیدم که مادر شوهرم گفت:–مژگانم حرف اونو میزنه.یعنی مژگان طرف برادرشه؟ مادر آرش گریه کرد و حرفی زد که نفهمیدم. آرش پیاده شد و از ماشین فاصله گرفت. از چرخاندن دستش در هوا فهمیدم که با عصبانیت حرف میزند. بعد از چند دقیقه پشت فرمان نشست و عصبانی گفت:–باید زودتر خودم رو برسونم خونه. با نگرانی پرسیدم: – چی شده آرش؟ پایش را روی گا‌ز گذاشت و گفت: –فردا بچه از بیمارستان مرخصه، مژگان گفته بچه رو میبره خونه‌ی مادرش. الانم داره وسایلش رو جمع میکنه بره. –چرا؟سکوت کرد و حرفی نزد. زمزمه وار گفت:–همش زیر سر این فریدونه، اون زیر گوش مژگان میخونه، نمیدونم چه نقشه‌ایی داره.الانم خونمونه، میرم ببینم حرف حسابش چیه. اسم فریدون که می‌آمد زبانم بند می‌آمد. دیگر نتوانستم سوالی بپرسم. تا مرا رساند پیاده شدم.صدای جیغ لاستیکهای ماشینش با صدای خداحافظیمان در هم آمیخت. دلم شور میزد. به نظرم آرش تلاش بیهوده می‌کند. هنوز آدمهای اطرافش را نشناخته. وارد خانه که شدم، اسرا و سعیده که انگار تازه از راه رسیده بودند به طرفم آمدند. بعد از سلام و احوالپرسی سرد و یخ وارد اتاق شدم، دیدم اتاق تمیز شده. روی تخت نشستم و روسری‌ام را از سرم کشیدم. حوله‌ام را که هنوز خیس بود برداشتم تا به حمام بروم. موهای دور گردنم اذیتم می‌کرد. اسرا همین که خواست وارد اتاق شود با دیدنم هین بلندی کشید. با ناراحتی گفت: –آفت زده به موهات؟ چرا اینطوری شدی؟ سعیده از سالن اسرا را صدا زد و من به طرف حمام رفتم. دوش مختصری گرفتم و شروع به خشک کردن موهایم کردم. آنقدر کوتاه بودند که در عرض چند دقیقه شسته و خشک میشد. سعیده با دیدن موهایم عکس‌العمل خاصی نشان نداد. فقط گفت کمتر وقتت گرفته میشه برای مرتب کردنشون. شام از گلویم پایین نرفت. نگران آرش بودم. با خودم فکر کردم احتمالا فاطمه آنجاست می‌توانم از او خبری بگیرم.گوشی را برداشتم و شماره‌اش را گرفتم.خیلی طول کشید تا جواب بدهد. خیلی آرام سلام کرد و گفت: –راحیل اگه بدونی چی شد؟–چی شده فاطمه؟ یه کم بلند تر حرف بزن. صدای بسته شدن در اتاق را شنیدم. فاطمه گفت: – نمیدونی چه قشقرقی به پا شد. مثل این که آرش به مامانش زنگ زده گفته بیاد خونه شما و با مامانت و تو صحبت کنه و راضیتون کنه. زن دایی هم همینو به مژگان گفت. از همون موقع پچ پچ‌های این خواهر و برادرم شروع شد. امدیم خونه فریدون همون حرفهایی که به مژگان گفته بود رو به زن دایی گفت. زن دایی اولش خواست با زبون درستش کنه ولی این فریدون کوتا نیومد و به مژگان گفت، وسایلت رو جمع کن بریم.خلاصه این کشمکش و حرف و سخنها اونقدر طول کشید که آرش خودش رو رسوند و با فریدون حرفشون شد و بعدشم کتک کاری. خلاصه زن دایی حالش بد شد تا این که اینا همدیگه رو ول کردن.–وای یعنی دوباره قلبش؟ –نمیدونم، از این قرص زیر زبونیا گذاشتن بهتر شد. الانم حالش خوبه. –یعنی الان فریدون اونجاست؟–نه فریدون و مژگان رفتن. زن دایی هم نشسته داره گریه میکنه. –آرش کجاست؟–از اون موقع رفته تو اتاقش. آن شب با تمام فکر و خیالهایم، گذشت. همین طور دو شب بعد از آن. نه خبری از آرش شد و نه مادرش. باز طاقت نیاوردم پیامی برای فاطمه فرستادم تا دوباره خبر بگیرم. جواب داد به شهرشان برگشته، فقط می‌داند که هنوز مژگان برنگشته و بچه را هم به خانه‌ی مادر خودش برده است. صبح زود بعد از صبحانه، سوگند تماس گرفت و گفت کارشان زیاد شده اگر می‌توانم یک سری به آنجا بزنم. تا عصر در خانه‌ی سوگند بودم. حسابی کمرم و گردنم درد گرفته بود. ولی سرم گرم بود. سعی می‌کردم به اتفاقهای اخیر فکر نکنم. گرچه غیر ممکن بود.موقع برگشت مادرزنگ زد و گفت، قرار است مهمان بیاید زودتر خودم را به خانه برسانم. @shohada_vamahdawiat

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 #عبور_از_سیم_خار_دار_نفس #پارت283 همین که به خانه رسیدم مادر به طرف اتاق مشترک من و اسرا هدایتم کرد و گفت: –برو زود لباسهات رو عوض کن بیا و میوه‌هایی رو که شستم بچین تو جا میوه‌ایی. هر چه پرسیدم مهمان کیست گفت: –غریبه نیست. وقتی امد می‌بینیش. همین که وارد اتاق شدم فوری لباسهایم را عوض کردم. در حال شانه کردن موهایم بودم که صدای آیفن را شنیدم. بعد هم صدای مادر که از پشت آیفن گفت بفرمایید. موهایم آنقدر کوتاه بودند که در عرض چند ثانیه شانه میشدند. هنوز بهشان عادت نکرده بودم. یک گیره‌ی کوچک پارچه‌ایی به شکل پاپیون داشتم که نزدیک گوشم روی موهایم سنجاقش کردم. صدای بلند گریه و حرفهای التماس آمیز آشنایی مرا به بیرون از اتاق کشاند. به سالن که رسیدم مادر آرش را دیدم که جلوی در ورودی خودش را روی پاهای مادرم انداخته و التماس می‌کند. مادر سعی داشت بلندش کند ولی مادر آرش بلند نمیشد و فقط التماس می‌کرد. –حاج خانم تو خودت مادری میفهمی چی میگم. داغ جوون خیلی سخته، به خدا مجبور نبودم نمیومدم. بالاخره مادر بلندش کرد و کمکش کرد تا به طرف مبلها برود. هنوز لباس مشگی تنش بود. زیر چشم‌هایش به سیاهی میزد. رنگ پریده به نظر میرسید. از آن زنی که همیشه به خودش می‌رسید و مرتب بود اثری نبود. شکسته بود. با دیدن من حیران نگاهش روی موهایم ثابت ماند. اشکش دوباره چکید. بلند شد و جلو آمد، من مبهوت نگاهش می‌کردم. بغلم کرد و با صدای بلند گریه کرد. –راحیل به توام التماس می‌کنم. رو سر من منت بزار. نزار نوه‌ام آواره بشه. می‌خواستم بگویم "مامان قرار بود شما بیایید و مرا راضی کنید برای وصال نه فراق. پس چه شد؟" مرا از خودش جدا کرد و اشکهایش را پاک کرد. –مژگان بر‌داشته اون بچه رو برده خونه‌ی مادرش، نمیدونم چطوری شده که موقع شیر خوردن بچه خفه شده. دکتر گفته اگه چند دقیقه دیرتر به بیمارستان می‌رسوندنش میمرد. هر چی گفتم بچه رو بدید خودم عین چشم‌هام ازش نگهداری می‌کنم ولی قبول نمیکنن، راحیل همه‌ی این گره ها به دست تو باز میشه. به خاطر همون خدایی که می‌پرستی کمکم کن. بچم آرش داغون شده، نه خواب داره نه خوراک، جون اون بچه رو نجات بده راحیل. سارنا یادگار کیارشمه. اونا می‌کشنش، خوب بهش نمیرسن. زود دنیا امده، نارسه، باید تحت نظر باشه. خیلی باید ازش مراقبت بشه، مژگانم دست تنهاس. برادرش دیگه حتی نمیزاره برم اونجا بچه رو ببینم. قبل از این که بیام اینجا رفته بودم اونجا، مژگان گریه می‌کرد. می‌گفت نمیخواد اونجا بمونه، گفت مادرش مدام این ور اون ورئه و کمکش نمیکنه، اونم چند روزه استراحت نکرده، دست تنها نمیتونه به بچه برسه. راحیل به خاطر اون بچه یتیم رحم کن. اون که به جز ما کسی رو نداره. مژگانم کسی رو نداره، نگاه به پدر و مادرش نکن، بهش اهمیتی نمیدن. فقط خواهرشه که گاهی دستش رو میگیره. اجازه بده اینارو زیر بال و پر خودمون بگیریم. به خدا تا عمر دارم دعات میکنم. بعد دوباره هق زد. مادر بلند شد. دست مادر آرش را گرفت و به طرف مبل هدایتش کرد. –بشین حاج خانم. مادر آرش بازوی مادرم را گرفت: –حاج خانم امیدم به توئه، تا حالا خانمی کردی از این به... مادر حرفش را برید و با بغض گفت: –امیدتون به خدا باشه. انشاالله درست میشه. مثل ماتم زده ها به طرف مبل رفتم. چیزی که فکرش را می‌کردم دقیقا برعکس شده بود. مادر آرش خوب نمی‌توانست نفس بکشد. مادرگفت: –آروم باشید. توکلتون به خدا باشه. قرص زیر زبونیتون رو آوردین؟ مادر آرش به کیف اشاره کرد. مادر برایش قرص را پیدا کرد و زیر زبانش گذاشت و شروع به دلداری دادنش کرد. من فقط نگاهشان می‌کردم. به مرور حال مهمان ناخوانده‌مان بهتر شد. بلند شدم و بی حرف مثل مسخ شده ها به طرف اتاق رفتم. روی تخت دراز کشیدم و به سقف خیره شدم. صدای حرف زدنشان را می‌شنیدم، احساس کردم ساعتها طول کشید تا این که مادر زنگ زد ماشین آمد و مهمانمان رفت. ولی بعد که ساعت را نگاه کردم فقط نیم ساعت گذشته بود. دوباره سر و صدای حرف زدن آمد. بعد از چند دقیقه خاله و مادر وارد اتاق شدند. بلند شدم و نشستم. مژه‌های خاله خیس بودند. حتما مادر زنگ زده تا بیاید. کنارم نشست و گفت: –راحیل جان میخوای چیکار کنی؟ نگاهی به مادر انداختم. ناراحت و نگران بود. خاله قربان صدقه‌‌ام رفت و بعد سعی کرد دلداری‌ایم دهد، از همه چیز خبر داشت. مادر همه چیز را برایش گفته بود. خاله موهایم را نوازش کرد. –چقدر موهای کوتاه بهت میاد. به نظرم از قبل خوشگل‌تر شدی. –دیگه هیچ وقت بلندشون نمی‌کنم. خاله آهی کشید و گفت: –آخه چقدر این خانواده سنگدل بودن ما نمی‌دونستیم. این مادر آرش رفتنی میدونی به مادرت چی گفته؟ استفهامی نگاهش کردم. –گفته به راحیل بگید یه وقت به آرش نگه من امدم این حرفها رو زدم. راحیل اگه تصمیم به جدایی... مادر حرف خاله را برید: –راحیل بایدتمومش کنه. @shohada_vamahdawiat

#به_یاد_شهدا #شهید_ابراهیم_هادی ایـن را هرگـز فرامـوش نکنید تـا خـود را نسازیـم و تغـییر ندهیـم، جامـعه ساخـته نمی شـود . شادی روح پاک همه شهدا #صلوات #ماه_رجب #این_الرجبیون #شهدا‌ءو‌مهدویت <======💖🌻💖======> @shohada_vamahdawiat <======💖🌻💖======>

💢از جانبازی تا شهادت 🔹شهید محمد نوری رئیس پلیس اطلاعات رودبار جنوب (کرمان) پنجم اردیبهشت 88 در درگیری با شرور منطقه که قتل و جنایت های مختلفی را مرتکب شده بود مورد اصابت چندین گلوله دو زمانه قرار گرفت و از قسمت نخاع دچار آسیب گردید و پس از پنج سال جانبازی در دهم دیماه 93 جام شهادت را سرکشید. ➥ @shohada_vamahdawiat

در این لحظات زیبای شب از خدا میخواهم دردها و غم هایتان پایان پذیرد طعم خوش زندگی را بچشید و امیدوارم هرآنچه را که آرزو دارید برآورده شود شبــتون منور به نور خدا 🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙 ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

دوستان عزیزم سلام شبتون بخیر از همه ی دوستان عذرخواهی میکنم بابت این که نتونستم امروز آنلاین بشم.....شب همگی بخیر 🌹🌹🌹

تجدید عهد روزانه با امام زمان (عج) 🤍 #دعای_عهد ❤️ با صدای استاد : 👤فرهمند 🌤 الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَـــ الْفَـــرَج 🌤 #سردار_دلها #دلتنگ_تو_ایم #قاسم_سلیمانی <======💚🌹💚======> @shohada_vamahdawiat <======💚🌹💚======> ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

﷽❣ #سلام_امام_زمانم ❣﷽ #الهی_نظری 🙏 حـاجـتِ آخـرِ ايـن قـوم خـدايا نـرسيد صـاحب سبزترين خيمه‌ی صحرا نرسيد بی حـضورش دلِ من مجمع تنهايی شد همه ی هـستی اين عاشق تنها نـرسيد...!! #العجل_العجل_یامولای_یا_صاحب_الزمان #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ #صبحتون_مهدوے 🌼 🍃 ➥ @shohada_vamahdawiat

#عبور_از_سیم_خار_دار_نفس #پارت284 نگاهی به مادر انداختم و پرسیدم: –مادرش گفته به آرش راستش رو نگم؟ – گفت اگه آرش بفهمه دوباره با فریدون درگیر میشه و این وسط دوباره ممکنه اتفاق بدی بیوفته، عاملشم تو میشی. بعدشم مثل این که کلا قرار بوده مادر آرش از تو بخواد با آرش زندگی کنی. به‌آرش گفته اول فریدون رو راضی میکنم بعد راحیل رو. قبل از خونه‌ی ما هم رفته اونجا و به فریدونم التماس کرده، ولی فریدون گفته دیگه حق نداره پاش رو اونجا بزاره. یا شرایطش رو باید قبول کنه یا بچه بی بچه. خاله با اخم گفت: –خواهر من خب اصلا به راحیل چه مربوطه مشکلات اونا، زندگیشه... مادر با حرص گفت: – ای بابا، میگم پیر زن امده افتاده به پام خواهر، داغ دیدس، خدا رو خوش میاد؟ اگه وضعش رو میدیدی، مریضه، انصاف نیست. راحیل خودشم قبلا تصمیم به جدایی داشت. خاله با تعجب پرسید؟ –آره راحیل؟ –آره، ولی بعدش به خاطر همین مژگان و برادرش خواستم که زندگی کنم. وقتی نقششون رو فهمیدم خواستم جلوشون کوتا نیام. مادر همانطور که از اتاق بیرون میرفت گفت: –دیگه تموم شد. بزار اونام برن هر کاری دوست دارن انجام بدن. دل یه مادر داغ دیده رو شکستن میدونی یعنی چی؟ نگاهی به خاله انداختم: –خاله پس به آرش چی بگم؟ خاله فکری کرد و گفت: –حقیقت رو، چرا خودت رو آدم بده کنی. اصلا میخوای من مامانت رو راضی کنم بری سر خونه زندگیت؟ –خاله اون میمیره. خاله با تعجب نگاهم کرد و گفت: –کیو میگی؟ –همون مادر آرش دیگه، اگه نوه‌اش رو نبینه یا بلایی سر نوه‌اش بیاد اگرم نمیره حتما سکته میکنه. نمیخوام من مقصرش باشم. نمیخوام یه عمر با عذاب وجدان زندگی کنم. –پس زندگی خودت چی دختر؟ –من قبلا هم به آرش گفته بودم ازدواج ما امکان نداره، اما اون پای مادرش رو وسط کشید و امید توی دلم کاشت. اما حالا دیگه مامان خودمم موافق نیست. خود منم راضی نمیشم. پیره زن گناه داره. خاله اگه میدیدیش، انگار بیست سال پیرتر شده. می‌دونی خاله آرش خودشم میدونه این ازدواج نشدنیه، ولی نمیتونه قبول کنه، درست مثل من. واقعا قبول کردنش خیلی سخته. سرم را به بازوی خاله تکیه دادم. –چطوری تحمل کنم خاله؟ –الهی من بمیرم. آخه این چه سرنوشتی بود. از این همه ضعیف بودن خودم خسته شده بودم. آن شب تا نیمه‌های شب با خاله حرف زدیم، خاله از داستانهایی که شنیده بود و خوانده بود برایم تعریف کرد. از عشاقی که به هم نرسیده‌اند و آب هم از آب تکان نخورده. از عشق "بکتاش و رابعه " گفت که چقدر عاشق هم بودند و به هم نرسیدند. بعد از نیمه شب خاله خوابید ولی من تا نماز صبح نتوانستم بخوابم. مدام به این فکر می‌کردم که به آرش چه بگویم. بعد از نماز خوابم برد. به ظهر خیلی مانده بود که با صدای گوشی‌ام چشم‌هایم را باز کردم. خاله همان موقع وارد اتاق شد و گفت: –خاموشش کن بگیر بخواب خاله، شب اصلا نخوابیدی که، به گوشی نگاه کردم و با استرس گفتم: –وای، خاله آرشه، حالا چی بهش بگم؟ خاله لبه‌ی تختم نشست و آرام گفت: –یه نفس عمیق بکش جواب بده. همین که تماس را متصل کردم آرش با عصبانیت بدون این که سلام کند پرسید: –راحیل مامانم امده بهت التماس کرده تو قبول نکردی؟ نمی‌دانستم چه بگویم. از حرفهایش شوکه شده بودم. دوباره پرسید: –چرا بهش گفتی راضی به این ازدواج نیستی؟ تو که گفتی مادرت راضی باشه، من همه‌ی سختیها رو تحمل می‌کنم. یعنی اون حرفها شعار بود؟ بهانه بود. چرا حرف نمیزنی؟ یه چیزی بگو. تا به حال آرش اینطور با من حرف نزده بود. خدایا چه بگویم که قانع شود. –با مِن و مِن گفتم: –آرش ما باید قبول کنیم امکانش نیست. –چی میگی راحیل. مامان به خاطر تو از سارنا که جونش بهش بنده گذشته اونوقت تو قبول نکردی؟ از حرفهایش چشم‌هایم گرد شد و به خاله نگاه کردم. مادرش برایش چطور تعریف کرده بود؟ –آرش من اشتباه کردم، من با شرایط تو نمی‌تونم زندگی کنم. اینجا بود که خاله سر تایید تکان داد و اشاره کرد که ادامه بدهم. –تو این یک ماه و خرده‌ ایی خیلی انتظار کشیدم و بی تفاوتی دیدم. تحملش برام سخت بود. بعدا فکر کردم اگر با تو ازدواج کنم تمام عمرم همینه، اصلا تو با مژگان هم ازدواج نکنی و فقط بچش رو نگه داری برای من سخته. من نمیخوام عشقت رو تقسیم کنم. آب دهانم را قورت دادم و سنگدلانه ادامه دادم: –راستش وقتی خوب فکر کردم دیدم مامانتم مریضه، یه چند وقت دیگه باید ما همش پیش اون باشیم و بهش برسیم. این که نشد زندگی... خاله انگشت شصت و سبابه‌اش را به نشونه‌ی این که زدی به هدف به هم چسباند. آرش از آن طرف خط، با حیرت بلند و کشیده گفت: –راحیل... این تویی که داری این حرفها رو میزنی. –آره خودمم. از اضطراب و استرسهای خانوادت خسته شدم. لطفا دیگه به من زنگ نزن. به مادرتم گفتم دیگه همه چی بین ما تموم شد. دیگه نمیخوام ببینمت. با همان حیرت گفت: –مامانم گفت تو این حرفها رو زدی، ولی من باورم نشد. راحیل چطور می‌تونی؟ @shohada_vamahdawiat

#عبور_از_سیم_خار_دار_نفس #پارت285 –آرش من تصمیمم رو گرفتم. با حرص گفت: –پس تکلیف عشقمون چی میشه راحیل؟ با صدای لرزانی گفتم: –آرش به همون عشقمون قسمت میدم اگه آرامش من رو می‌خوای دیگه زنگ نزن. برو دنبال زندگیت. من اینجوری راحت ترم. بعد از یک سکوت طولانی گفت: –پس امروز بیا برای آخرین بار ببینمت. –نه آرش، نمیتونم. خداحافظ. جواب خداحافظی‌ام را داد ولی قطع نکرد. با اکراه تماس را قطع کردم و گوشی را روی تخت انداختم و بغضی را که پنهان کرده بودم در آغوش خاله رها کردم. مدتی بود درس و دانشگاه شروع شده بود. روزهای اول حال خوشی نداشتم و به دانشگاه نرفتم. زهرا خانم به خاطر نرفتنم پیش ریحانه فهمید حالم بد است. به دیدنم آمد. ریحانه را هم آورده بود. وقتی از قضیه با خبر شد خیلی ناراحت شد و برای این که کاری برایم انجام داده باشد به بهانه ریحانه به پارک محلمان رفتیم. ریحانه با خوشحالی بازی می‌کرد. همانطور که چشممان به ریحانه بود با هم حرف میزدیم. حرفهای زهرا خانم التیام خوبی بر دردهایم بود. ریحانه با خوشحالی سُر می‌خورد و خودش برای خودش دست میزد. از کارهایش به هیجان آمدم. موبایلم را از کیفم در‌آوردم و چند عکس از او گرفتم. حالم بهتر شده بود. انگار انرژی ریحانه به من هم منتقل شده بود. جای خالی آرش در دانشگاه نمود بیشتری داشت. نبودش واقعا سخت بود. سخت تر از آن سوال پیچ کردن بچه های ترم های پیش بودکه هنوز در جریان نبودند. گاهی بیچاره سوگند مسئولیت جوابگویی را به عهده می‌گرفت. چون آرش این ترم مرخصی گرفته بود و کلا دانشگاه نمی‌آمد. به خواست مادر برای خودم برنامه‌ایی گذاشته بودم که هر روز از صبح تاشب مشغول باشم. حتی جمعه‌ها مادر و سعیده با همکاری هم برنامه گذاشته بودند که با خانواده خاله و دایی دور هم باشیم، بالاخره سعیده هم جایی مشغول به کار شده بود. اکثر روزها ازسرکار به خانه‌ی ما می‌آمد و بعد از شام به خانه‌شان میرفت. یک شب از من پرسید: –راحیل فکر آرش هنوزم آزارت میده؟ –توی روز که فرصت نمیشه بهش فکر کنم، اگرم توی دانشگاه خاطره هاش بیادجلوی چشمم واذیت بشم فوری فکرم روپس میزنم، خیلی سخته ولی اونقدر اون فکر میاد توی ذهنم ومن پسش میزنم که، فکر کنم خود فکره خسته میشه و میره. سعیده به شوخی گفت: –شایدم به قول خاله اونقدر این کار رو کردی که عضله‌های فکرت قوی شدن و همچین که یدونه میزنی فکره سوت میشه دوباره تا برگرده کلی طول می کشه. آهی کشیدم. –ولی سعیده امان از وقتی که روی تختم دراز می کشم و شب می خوام بخوابم، مگه حریف این فکرم میشم، گاهی تا اشکم رو درنیاره ولم نمی کنه. –ای بابا، نکنه شب چون فکرت خستس دیگه نمی تونی حریفش بشی؟ شانه ایی بالاانداختم. –شایدم توی خلوت خودم، یه جورایی دلمم می خواد بهش فکر کنم، می خوام بدونم الان چیکارمی کنه، چون خبری ازش ندارم واسه خودم تخیل میزنم. همین حرفها کافی بود تا از فردای آن روز سعیده کلا با ساک و سایل‌های شخصی‌‌اش به خانه‌ی ما بیاید و دختر خانده‌ی مادرم شود. نمی‌دانم چه به مادر گفته بود که مادر تمرینهای کنترل ذهن را با جدیت بیشتری با من و اسرا وسعیده کار می کرد و می گفت برای این است که در کارهایتان تمرکز بیشتری داشته باشید، می دانستم که همه‌ی این کارها را به خاطر جاسوسی که سعیده کرده است، می‌کند. اسرا به شوخی می گفت: – مامان اُنقدر باهامون کارکردی که من دیگه می تونم پشت دیوار رو هم ببینم. همین تمرینها کمک زیادی می کرد برای این که شبها راحت تر بخوابم. بیشترتمرینها مثل بازی بودند، مثلا مرحله ی اول این بودکه: به هرسه‌ی ما کاغذ و خودکار می داد و می‌گفت هرکس نعمتهایی که دارد را در زمان معین بیشتر و سریعتر از بقیه بنویسد برنده‌است، مثل بازی اسم و فامیل آنقدر ذهنمان درگیر میشد که گاهی سر این که چه کسی درست تر نوشته باهم به اختلاف می خوردیم. به خصوص در مراحل بالاتر، چون هر چه جلوتر می رفتیم سخت ترمیشد. مرحله دوم این بودکه نعمتهایی را که ما با خواست خدا و تلاش خودمان به دست آوردیم را باید می نوشتیم. مثل به دست آوردن تحصیلات یا یاد گرفتن یک کار هنری. مرحله ‌ سوم نوشتن نعمتهایی بود که ما داشتیم ولی دیگرانی که می‌شناختیم نداشتند. این فکر و بحثها خسته‌مان می‌کرد و آخرشب با چشم‌های خواب آلود به رختخواب می رفتیم. مزیت دیگر این تمرینها این بود که تا لحظه‌ی آخر که چشم‌هایمان سنگین میشد ذهنمان ناخواسته حول جواب سوالهایی می گشت که از ما پرسیده شده بود. جواب دادن به این سوالها باعث شده بود با خودم فکر کنم که من در شرایط چندان سختی هم نیستم. وقتی سعیده نعمتهایی که نوشته بود را با دوستش در محل کارش مقایسه کرد همه‌ی ما تعجب کردیم. همکارش دختری بود که کسی را نداشت و با مادر مریضش در حاشیه‌ی شهر اجاره نشین بودند. هر روز صبح دو ساعت وقت برای رفتن به محل کار و دو ساعت هم برای برگشت باید صرف می‌کرد. خیلی مشکلات در زندگی داشت.

#به_یاد_شهدا #شهید_احمد_محمد_مشلب سه چهارم دختران در حال حاضر حجابشان حجاب نیست و چیزهایی که می پوشند واقعا حجاب نیست.ممکن است عبا بپوشند ولی عبایشان دارای مد و برق است که من برای اولین بار است که میبینم و حجابشان حجاب نیست .داریم به سراغ بدعت ها میرویم.یا حجاب می پوشیم ولی بدن نما و یا حجاب دارد ولی به مردم نگاه می کند.باید چشمان خود را ... #سالگرد_شهادت شادی روح پاک همه شهدا #صلوات #ماه_رجب #این_الرجبیون #شهدا‌ءو‌مهدویت <======💖🌻💖======> @shohada_vamahdawiat <======💖🌻💖======>

‌🌷مهدی شناسی ۱۷۸🌷 🔹زیارت آل یاسین🔹 🌹السلام علیک حین ترکع و تسجد السلام علیک حین تهلِّل و تکبر🌹 ◀️قسمت دوم 🌱ركوع سكو پرتاب در فضای أعلی یعنی سجده است.و سلام ما یعنی سلام بر تو ای امام زمان هنگامی كه خدا را عظیم می بینی و خود را نیمه فنا كردی (در حال رکوع) و سلام بر تو هنگامی كه خود را به كلی فنا كردی و خدا را أعلی می بینی (در حال سجود) 🌱یعنی لباس عبودیت كامل را پوشیدی . 🌱یحیی بن فضل می گوید در بغداد خدمت امام كاظم«علیه السلام» رسیدم آن حضرت دو دستش را به رسم دعا به طرف آسمان فرمود و شروع كرد به خواندن خدا با این جملات:«لا اله الا الله أنت الاول و الآخر و الظاهر و الباطن و ...» و با این مضامین خدا را خواند تا آن عرضه داشت : از تو مسألت دارم به آن نام پنهان و پوشیده قیومت ، آن اسمی كه هر كس تو را به آن بخواند نا امید نگردد ، كه بر محمد و آل محمد درود بفرستی و فرج انتقام گیرنده خود از دشمنانت را هر چه زودتر برسانی و آنچه بدو وعده داده ای محقق و پا بر جا گردانی ای صاحب جلالت و بزرگی . 🌱راوی می گوید به حضرت عرضه داشتم برای چه كسی این چنین دعا می كنید؟ فرمود: ذاك المهدی«عجل الله تعالی فرجه الشریف» من آل محمد .(برای مهدی«عجل الله تعالی فرجه الشریف»آل محمد) . آنگاه در معرفی آن وجود مقدس و اظهار علاقه به او چنین فرمود : پدرم به فدای آن پهن سینه و شكم ، پیوسته ابرو ، آن نیكو ساق بلند شانه ، گندمگون كه شب زنده داری می كند ، پدر به فدای آن نگاهبان شبهای ستارگان. آن پیوسته سجود و ركوع می آورد ، پدر به فدای آن كس كه در راه خدا از سرزنش ، سرزنش كنندگان با كی ندارد و ... 🌱در این حدیث ضمن بیان 10 صفت از اوصاف وجود مقدس امام عصر«عجل الله تعالی فرجه الشریف»آن هم با تعبیر پدرم به فدایش ،سخن از ركوع و سجود حضرتش همراه با شب زنده داری ها به میان آمده است. 🌱خدا می داند این ناز آفرینش در آن خلوت سراهای راز چه نیازها با ذات ذوالجلال دارد، چه ركوع می آورد و چه سجده ها می گذارد! 🌱ما در سلام به امام زمان«عجل الله تعالی فرجه الشریف» بر نقطه های اوج شخصیّت امام زمان«عجل الله تعالی فرجه الشریف» سلام می كنیم ، بر حساس ترین لحظات ساعات زیست آن بزرگوار و این سلام یعنی سلام بر تابلو های نصب شده بر در خانه امامت و ولایت. یعنی درود و تحیت بر آن نكته ها و سوژه ها و آیتم هایی كه در زندگی امام زمان«عجل الله تعالی فرجه الشریف» وجود دارد . 🌱دلیل اینكه سلام می كنیم این است كه تمام افعال امام زمان«عجل الله تعالی فرجه الشریف» روح افعال ماست، امام افعال ماست و سلام ما بر ركوع و سجود و«لا اله الا الله» و «الله اكبر» گفتن امام زمان«عجل الله تعالی فرجه الشریف» در واقع سلام بر عبودیت و اوج بندگی امام عصر«عجل الله تعالی فرجه الشریف» می باشد . 🔷🔷🔷🔷🔶🔷🔷🔷🔷 #مهدی_شناسی #قسمت_178 #زیارت_آل_یاسین #شهداء_ومهدویت #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج eitaa.com/joinchat/4178706454Ca0d3f56e59

🍀بدون شک یکی از عناصر مهم در پیروزی قیام حضرت صاحب الامر(عج) بهره مندی از یاران جان بر کف و خالصی است که قیام جهانی آن حضرت را رقم میزنند. 🍀شناخت وضعیت و حالات آنان از دو جهت قابل اهمیت است. 🍀جهت اول «فایده علمی» است.زیرا این شناخت ما را در ارائه تصویری کلی از مردمان عصر ظهور و شرایط حاکم بر آن زمانه یاری می کند. 🍀جهت دوم اما «فایده عملی و اخلاقی» است زیرا این شناخت می تواند الگو و سر مشق سازنده ای برای ما باشد تا در این زمان با ایجاد اوصاف و ویژگی های آنان در خود،بتوانیم خویشتن را به مرز یاوران حقیقی حضرت صاحب الامر (عج)نزدیک کنیم. 🍀بر اساس روایتی از امام صادق علیه السلام[۱] اوصاف بیان شده در آیه ۵۴ سوره مائده ناظر به «یاوران امام مهدی» در عصر ظهور است؛ در ادامه ابتدا این اوصاف را در آیه شریفه بیان می کنیم و پس از آن به سایر اوصافی که در برخی از روایات تشریح شده اند خواهیم پرداخت. خداوند متعال در این آیه می فرماید:«خدا به زودى گروهى را مى‏ آورد که آنان را دوست دارد، و آنان هم خدا را دوست دارند در برابر مؤمنانْ فروتن‏ند، و در برابر کافران سرسخت و قدرتمندند،همواره در راه خدا جهاد مى‏ کنند، و از سرزنش هیچ سرزنش کننده‏اى نمى ‏ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد مى ‏دهد و خدا بسیار عطاکننده و داناست.» [۱] ر.ک: الغیبه (نعمانی)، ص ۳۱۶. #پس_از_ظهور ۱۷ #مهدیاران #امام‌_زمان #ماه_رجب #این_الرجبیون #شهدا‌ءو‌مهدویت <======💖🌻💖======> @shohada_vamahdawiat <======💖🌻💖======>

🎬 کلیپ : هر مخالفت با نَفْس، یک رشد معنوی! 👤 #حجت_الاسلام_والمسلمین_عاملی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌#ماه_رجب #این_الرجبیون #شهدا‌ءو‌مهدویت <======💖🌻💖======> @shohada_vamahdawiat <======💖🌻💖======>

طلب عشق ز هر بی سرو پایی نکنم ... مداح|حاج مهدی رسولی #دوشنبه_های_امام_حسنی #ماه_رجب #ماه_رجب #این_الرجبیون #شهدا‌ءو‌مهدویت <======💖🌻💖======> @shohada_vamahdawiat <======💖🌻💖======>

#عبور_از_سیم_خار_دار_نفس #پارت286 همین مورد سعیده باعث شد من و اسرا هم موردهایی اطراف خودمان پیدا کنیم و شروع به تعریف کنیم. از این که اینقدر نازک نارنجی و لوس بودم از خودم خجالت کشیدم. خدا رو شکر که مثل یکی از دوستهای مادرم سرطان ندارم که درمانی نداشته باشد. خدارو شکر که خانواده دارم و محتاج نان شب نیستم. خدا رو شکر به خاطر هزاران بلا که ممکن بود سرم بیایید ولی نیامده. اکثر روزها از دانشگاه با سوگند به خانه‌شان می‌رفتم و فشرده خیاطی می کردم تا زودتر دوخت همه‌ی مدلها را یاد بگیرم. سوگند گفته بود اگر خوب یاد بگیرم و روی برش زدن تسلط داشته باشم. به مرور می‌توانم زیر نظر مادربزرگش مدلهایی که یاد گرفته‌ام را برای مشتری برش بزنم. این برای من فرصت خیلی خوبی بود و من را سر ذوق می‌آورد تلفن‌های گاه و بیگاه فریدون ادامه داشت. همان روزی که با زهرا خانم پارک بودیم هم زنگ زد و من جواب ندادم. از دیدن شماره‌اش روی گوشی‌ام استرس گرفتم، وقتی زهرا خانم دلیلش را پرسید برایش توضیح دادم. با اخم گفت: –عجب آدمه پررويیه‌ها، زندگیت رو که از هم پاشوند دیگه چی می‌خواد؟ اصلا ازش شکایت کن. میگم میخوای یه بار جواب بده ببین چه مرگشه...شاید هم درست می‌گفت. آن روز آخر هفته‌بود و دانشگاه نداشتم. تصمیم گرفتم به دیدن ریحانه بروم.نزدیک خانه‌ی زهرا خانم بودم که دوباره شماره‌ی فریدون روی گوشی‌ام افتاد. این بار با ترس و لرز جواب دادم. –چی از جونم میخوای؟ –به‌به چه عجب، بالاخره جواب دادی. –چرا مزاحم میشی؟ اگه بازم زنگ بزنی ازت شکایت می‌کنم. بی خیال گفت: –همه که از من شکایت کردن توام روش. خواستم قطع کنم که گفت: –نمیخوای از نامزد سابقت خبری داشته باشی؟ مکث کردم و او ادامه داد: –از وقتی دیگه تو نیستی همه چی خوبه. مژگان و آرشم چند وقت دیگه قراره عقد کنند. الانم خوب و خوش به بچه داری مشغولن. دیگر طاقت نیاوردم و تماس را قطع کردم. به خانه‌ی زهرا خانم رسیده بودم. زهرا خانم با دیدن حال بدم استفهامی نگاهم کرد. من هم برایش همه چیز را تعریف کردم. در آغوشم کشید و دلداری‌ام داد. برایم شربتی آورد و گفت: –من اون دفعه به کمیل گفتم که این یارو مزاحمت میشه، گفت چرا شماره‌اش رو مسدود نمیکنه. بعدشم گفت ازش شکایت کنه. پرسیدم: –چطوری باید مسدودش کنم. من فکر می‌کردم فقط میشه صفحه‌ی مجازی رو مسدود کرد که دیگه پیام نده.لبهایش را بیرون داد و گفت: –منم بلد نیستم. پنج شنبه‌ها کمیل زودتر از سرکار میاد. ازش بپرسم، ببینم چطوریه. حالا این فریدون حرف حسابش چیه؟ تو رو بدبخت کرد ول کنت نیست؟ –نمی‌دونم، لابد هنوز عقده‌هاش خالی نشده. به نظرم مشکل شخصیتی داره. – وقتی به کمیل گفتم که تو به خاطر مادر آرش کنار کشیدی و زندگیت بهم ریخته‌ها خیلی ناراحت شد. گفت ببین یه آدم از خدا بی‌خبر چطوری آرامش دیگران رو به هم میریزه. واقعا این فریدون وجدان نداره. آهی کشیدم و ریحانه را که مدام با دکمه‌ی مانتوام ور می‌رفت روی پایم نشاندم. بچه‌های زهرا خانم به حیاط رفته بودند و بازی می‌کردند. ریحانه هم با شنیدن صدایشان مدام اصرار می‌کرد که ما هم به حیاط برویم. دستش را گرفتم و گفتم: –زهرا خانم من ریحانه رو میبرم حیاط. پسرا صداشون میاد اینم میخواد بره. –شما برید منم میوه میشورم میارم با هم بخوریم.پسرهای زهرا خانم فوتبال بازی می‌کردند. ریحانه هم مثل آنها دنبال توپ می‌دوید و از کار خودش ذوق می‌کرد و می‌خندید.نگاهی به ساعت مچی‌ام انداختم، نزدیک ظهر بود. کم‌کم باید به خانه برمی‌گشتم.همین که از روی پله‌ی حیاط بلند شدم با شنیدن صدای چرخش کلید و یاالله گفتن‌های کمیل به طرف در چرخیدم.چند نایلون خرید دستش بود. با دیدن من سر به زیر شد. درست مثل آن وقتهایی که تازه برای نگهداری ریحانه آمده بودم. سلام کردم. جوابم را داد. بچه ها دورش جمع شدند، نایلون را دست پسرها داد و گفت: –ببرید خونه. بعد ریحانه را بغل کرد. –خیلی خوش آمدید. ببخشید ما بهتون زحمت میدیم. –خواهش می‌کنم. زحمتی نیست، خودمم دوست دارم بیام هم زهرا خانم رو ببینم هم ریحانه رو. لبخندی زد و گفت: –بله، خبرش رو دارم، زهرا جز شما دوست دیگه‌ایی نداره. مدام از خوبیهای شما میگه. راستی زهرا گفت اون مردک بازم مزاحم... –بله... با ورود زهرا خانم که ظرف میوه‌ایی دستش بود مکث کردم. –خسته نباشی دادش. –زنده باشی. کمیل یک سیب از داخل ظرف میوه برداشت و به طرف ریحانه گرفت. –راستی کمیل جان، راحیل میگه بلد نیست چطوری شماره رو مسدود کنه، تو میتونی؟ کمیل نگاه گذرایی به من انداخت و گفت: –بله، کار سختی نیست.زهرا رو به من گفت: –راحیل گوشیت رو بده، کمیل مسدودش کنه. رمز گوشی‌ام را باز کردم و دست زهرا خانم دادم. نگاهی به صفحه‌اش انداخت و لبخند زد. –عه، عکس ریحانه رو گذاشتی رو صفحه؟ کمیل هم با دیدن عکس ریحانه لبخند زد. بعد گوشی را سمتم گرفت و توضیح داد که چطور باید شماره ها را مسدود کنم.

#تلنگر بازار یوسف‌فروشی ✍گفته‌اند؛ وقتی یوسف را به بازار برده فروشان بردند، بیشتر مردم و بزرگان مصر برای خرید و یا دیدن ازبردگان جمع شدند. در بین جمعیت پیرزنی آمده بود با کلافی ازنخ!! وقتی از او پرسیدند: برای چه آمدی؟ گفت: برای خریدن یوسف! پرسیدند: او را به چه ... #التماس_دعا_برای_ظهور #خدایا_کمک_کن_مؤمن_شویم #ماه_رجب #این_الرجبیون #شهدا‌ءو‌مهدویت <======💖🌻💖======> @shohada_vamahdawiat <======💖🌻💖======>

🌙 شب خوش ⭐️ ❄️آرامش آسمان شب 💫سهم قلبتان ❄️و خداوند 💫روشنى ِ بى خاموشِ ❄️تمـام لحظه هايتــان باشد 💫در این شب زیبای زمستانی ❄️آرزو دارم... 💫"غیـر از خـدا ❄️محتاج کسی نشـوید" شبتون بخیر ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟🌙🌟