🎥جزئیات شهادت سید رضی موسوی از زبان سفیر ایران در سوریه کانال شهدای نیروی انسانی https://eitaa.com/shohadaenirooensani

🎥رئیس ستاد پشتیبانی از جبهه مقاومت: صهیونیست‌ها قبلا ۲ بار به شهید سید رضی موسوی سوءقصد کرده بودند. کانال شهدای نیروی انسانی https://eitaa.com/shohadaenirooensani

🎥 شهید سید رضی موسوی: مشکی پوشیدن را ترک نکردم چون حاج قاسم به من وعدۀ شهادت داده بود. کانال شهدای نیروی انسانی https://eitaa.com/shohadaenirooensani

🌹🇮🇷 #سالروز_شهادت* 🇮🇷🌹 🌹السلام علیکم یا اولیاءالله و احبائه 🌹 🌹السلام علیکم یا اصفیاءالله و اودائه 🌹 🌹السلام علیکم یا انصار دین الله 🌹 🌹السلام علیکم یا انصار رسول الله 🌹 🌹السلام علیکم یا انصار ابی عبدالله 🌹 #سالگرد_لاله_سرخی_از_نیروی_انسانی* 🌹سلام بر شهیدان راه حق 🌹 🌹سلام بر شهیدان دفاع مقدس 🌹 🌹سلام برشهیدان نیروی انسانی🌹 🌹سلام برشهیدان عزیز جلایی پور 🌹 🌹 #سلام_بر_شهید_گرانقدر 🌹 🌹 #حسین_جلایی‌پور 🕊 🌹تاریخ شهادت: ۱۳۶۵/۱۰/۵ 🕊 🌹محل شهادت: ام الرصاص 🕊 🌹نام عملیات: کربلای ۴🕊 سی و هفتمین سالگرد شهادت افتخار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، شهید والامقام #حسین_جلایی‌پور را گرامی می داریم و سالروز آسمانی شدن و کسب #شایستگی_مقام_شهادت* ایشان را به خانواده محترم شهیدان جلایی‌پور تبریک عرض می نماییم. به ارواح طیبه و ملکوتی تمامی شهدا بویژه شهیدان عزیز محمدرضا، علیرضا و حسین درود و سلام می فرستیم و از درگاه خداوند متعال تقاضای علو درجات مسئلت می نماییم. #نثار_روح_ملکوتی_اش_صلوات 🌹🌸🌹🌸🌹 کانال شهدای نیروی انسانی https://eitaa.com/shohadaenirooensani

شهید والامقام حسین جلایی پور

شهدای نیروی انسانی: 🌹🕊️🌹🕊️🌹 معلمی که از جیبش برای بچه‌ها خرج می‌کرد. رفقا برنامه ریزی کرده بودند، چند تا امتحان طراحی کرده بودند که بچه های مستضعفی را که با استعداد بودند شناسایی کنند. می خواستند مستقیم و غیر مستقیم با این بچه ها ارتباط داشته باشند. شهید حسین جلائی پور از دانشجویانی بود که در دفتر سیاسی سپاه، به روایتگری جنگ پرداخت و در 4 دی ماه 1365 در جریان عملیات کربلای 4 به شهادت رسید. حسین، سومین شهید از خانواده جلائی پور بود و قبل از آن، برادرهایش علیرضا و محمدرضا به شهادت رسیده بودند. مرتضی قاضی درباره او و دو راویِ شهید دیگر به نام های محسن فیض و حمید صالحی که از دانش آموزان دبیرستان مفید بودند، کتابی تدوین کرده که بخش هایی از این کتاب با محوریت شخصیت شهید حسین جلایی پور را تقدیمتان می کنیم؛ سال ۶۲ حسین دیپلمش را گرفت و امتحان کنکور داد. دانشگاه تهران رشته مکانیک قبول شد. بعد ار شهادت دو برادرش حسین ستون خانواده بود. بیشتر از همه توی خانه و کنار پدر و مادر بود. توی خانه کمک مادر بود؛ خرید می کرد، حتی ظرف ها را هم می شست. خیلی به پدر و مادرم احترام می گذاشت. از آن طرف رشته مکانیک دانشگاه تهران هم رشته آسانی نبود. حسین درسش را می خواند، ولی از آنهایی نبود که فقط سرش توی کتاب و درس باشد؛ فوق برنامه هایش زیاد بود. کوه و ورزش حسین هیچ وقت ترک نمی شد. از آن طرف خیلی هم بچه هیئتی و به اصطلاح اهل شور بود. عاشق امام حسین (ع) و عزاداری برای اباعبدالله بود. تکیه کلامش این بود: «حسین (ع) تمام وجودمو تسخیر کرده.» عشق و علاقه اش به امام حسین فقط از روی احساس نبود؛ خیلی هم مطالعه می کرد. یک کتاب «مقتل امام حسین» داشت که مدام بهش مراجعه می کرد. خودش هم بعضی وقت ها مداحی می کرد. مداحی های حسین از دوران راهنمایی و دبیرستان شروع شد. از بچگی خیلی همراه پدرم به هیئات و مجالس مذهبی می رفت و توی این جلسه ها شعر، سرود و مقاله می خواند. کم کم که بزرگتر شد، رویش بیشتر شد و مداحی هم می کرد. هرجا که به قول معروف مجلس بی ریا بود، برای امام حسین نوحه می خواند. حتی آخرین باری که می خواست برود جبهه، قبل از اعزام، روضه وداع خوانده بود و ضبط کرده بود. تا همین چند سال پیش نوار صدایش را داشتیم. حسین کنار درس دانشگاه، تدریس هم می کرد. سال ۶۳ همراه با چند تا از رفقایش مثل حمید صالحی و محسن فیض و امیر مینا پرور می رفتند مدرسه راهنمایی امام هادی توی جنوب شهر و ریاضی و قرآن درس می دادند. نه حسین و نه هیچ کدام از بچه ها بابت درس دادن پول نمی گرفتند؛ حتی از جیب خودشان هم برای بچه ها خرج می کردند. یادم هست حسین خیلی معلمی را دوست داشت و سعی می کرد چیزهایی را که توی مدرسه مفید یاد گرفته بود، به بچه های مدرسه یاد بدهد. با رفقا برنامه ریزی کرده بودند، چند تا امتحان طراحی کرده بودند که بچه های مستضعفی را که با استعداد بودند شناسایی کنند. می خواستند مستقیم و غیر مستقیم با این بچه ها ارتباط داشته باشند و بهشان کمک مالی و فکری کنند. به قول خودشان دنبال "کادرسازی" بودند. حتی یک بار برای تشویق این بچه ها یک سری جایزه خوب هم خریده بود و خیلی قشنگ کادو کرده بود. خط من خوب بود؛ حسین به من گفت که با خط خوش اسم بچه های ممتاز را روی کادوها بنویسم، روزی که می خواست جایزه را به بچه ها هدیه بدهد، روی پا بند نبود؛ انگار داشت پرواز می کرد. هیچ وقت حسین را آنقدر خوشحال و سرحال ندیده بودم. عشقش بود و همین بچه های مستضعف. حسین بیشتر از همه رفقا تدریس توی مدرسه را پیگیری می کرد. رفقا می رفتند جبهه و هر چند وقت یک بار نبودند، ولی حسین نمی توانست همراهشان برود. بعد از محمدرضا و علیرضا به مادرم خیلی فشار آمده بود. مادرم رضایت نمی داد که حسین هم برود جبهه. حتی حسین به من گفت که بیاید کردستان پیش من، ولی مادرم به خاطر ماجرای گروگان گیری من و علیرضا توی کردستان به حسین اجازه نمی داد؛ می ترسید. من هم اصرار نمی کردم بیاید کردستان؛ خطرش خیلی زیاد بود. مادرم وابستگی شدیدی به حسین داشت. ما به حسین می گفتیم: «تو اگه شهید بشی، خیلی برای خانواده سخت میشه.» حسین هم تا سه، چهار سال بعد از شهادت علیرضا، توی خانه حرفی از رفتن نمی زد؛ خجالت می کشید. دلش نمی آمد مادرم را ناراحت کند. از آن طرف هم راضی نبود بدون رضایت پدر و مادرم برود جبهه، عاشق جبهه بود، رفتن رفقایش را می دید، ولی می سوخت و می ساخت. همیشه به مادرم می گفت: «من به گناه بزرگی که کردم اینه که بعد از رضا و علیرضا هستم.» سال ۶۵ سپاه طرح شش ماهه دانشجویی را راه انداخت. حسین هم که دنبال فرصت بود، پاپی مادرم شد تا رضایتش را بگیرد؛ من هم واسطه شدم. جایی که قرار بود مستقر بشوند، تقریبا پشت جبهه بود و با خط مقدم خیلی فاصله داشت، خطری نداشت. حسین هرطور بود رضایت مادرم را گرفتم و رفت اهواز و همان جا مشغول شد.

توی آن مدتی که اهواز بود، می رفت و به خواهرم که با شوهرش توی اهواز زندگی می کردند سر می زد. دامادمان از بچه های پشتیبانی جنگ جهاد بود. خواهرم سال ۶۰ ازدواج کرد. یک سال بعد هم زندگی اش را جمع کرد و رفت اهواز. دو ماه بعد، تابستان ۶۵ من به حسین پیشنهاد دادم که همراه یک کاروان از مردم کردستان به عنوان خادم برود مکه؛ حسین هم قبول کرد. از زیارت خانه خدا که برگشت حالش عوض شده بود. دوباره عزمش را جزم کرد که حتما رضایت مادر را بگیرد و برود جبهه، خیلی به مادرمان اصرار می کرد؛ تکیه کلامش این بود: *«مامان! جنگ داره به سرنوشت نهایی خودش نزدیک می شه، شما دوست دارید من مثل یه پرنده توی قفس بمونم؟».* *آخرسر مادرم دیگر نتوانست جلوی حسین مقاومت کند. حسین دل مادر ما را به دست آورد و رضایتش را گرفت.* آخرین باری که جبهه رفت، نیروی دفتر مطالعات و تحقیقات جنگ بود؛ راوی لشکر ۵ نصر مشهد. این اولین اعزام رسمی حسین به جبهه بود و آخرین اعزامش شد. *و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون.* *و چه زیبا امام عزیز خمینی کبیر ره در وصف حال یاران با وفایش فرمودند: شهدا در قهقهه مستانه شان و در شادی وصولشان "عند ربهم یرزقون" اند و از نفوس مطمئنه ای هستند که مورد خطاب "فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی" پروردگارند.* *#روحشان_شاد_یادشان_گرامی_باد.* 🌹🕊️🌹🕊️🌹 کانال شهدای نیروی انسانی https://eitaa.com/shohadaenirooensani

عجب صوتی شما هم تکرار کنید پشیمان نمی‌شوید. خیلی دلنشین و آرامش دهنده هست. کانال شهدای نیروی انسانی https://eitaa.com/shohadaenirooensani

حماسه ساز اروند شهید حسن پام غواص ۱۸ ساله از نیروهای غواصی گردان ولیعصر (عج) لشکر۳۱ عاشورا و از شهدای «عملیات کربلای۴» است. که در آب‌های اروند به شدت مجروح شد. او برای اینکه صدایش دَرنیاید و بعثی‌ها متوجه حضور ایرانی‌ها در اروند رود نشوند، درحالیکه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را صدا می‌زد سرش را زیر آب کرد ...! کانال شهدای نیروی انسانی https://eitaa.com/shohadaenirooensani