‍ #دلنوشته_روایت: 🌷 «محل شهادت: کربلای هویزه»... 68 قبر ماسه ای از جنس شیرسنگی با نقاشی کلاهی که لاله ای سرخ از آن سر زده و پرچم هایی قد خمیده و عکس هایی که به میله آهنی پرچم ها تکیه زده و نام و نشان شهید و دیارش را نشانی می دهند... 🌷 قصه«سید محمد حسین علم الهدی» و همسنگران همسفرش را به این دشت می توانی بخوانی؛ قصه ای که 68 قبر دارد، اما تنها 8 شهید از نشانه هایی چون کلاه بافتنی، قرآن جیبی، نامه اعزام و...، پیدای این قبرها هستند و باقی...! و این باقی ها نیز در همان حوالی آرمیده اند؛ حالا چه مسجد، چه صحن و چه هر جایی که همانجاست... 🌷 راستی اینجا هم جای گمنام ها خالی نیست؛ 10 قاصدک عاشق که من و تو نمی شناسیم شان، اما همسایه های دور و اطراف، خوب رفیق هایشان را می شناسند! همسنگرهای آن روزهایشان... 🌷 اینجا قصه 68 قبر است از 14 استان و 23 شهر و دیار؛ از بهشهر تا بهبهان؛ از ایلام تا فسا؛ از یزد تا اصفهان؛ از دزفول تا تهران؛ از قم تا زنجان؛ از تبریز تا سبزوار و هر کجا که نشانی از شهری است... 🌷قصه نسلی که مثل این روزهای من و تو جوانی می کردند! از 16 تا 35 ساله و تنها 13 تایشان اسم و رسم دانشجویی داشتند و باقی به روزگار دیگری، مشغول! از دانش آموزهایی که یک روز کتاب را تنها گذاشتند؛ تا آقا معلم هایی که یک روز کلاس را و انگار الفبای جنگ مهم تر بود. جنگ برایشان کتاب شد؛ کلاس شد و دانشگاه! 🌷 اینجا فصل باریدن است... ابر، تویی؛ نم نم داری و شُر شُر... نمی دانم چرا به دشتی که سالانه میلیون ها دلداده را با نسیمی خوش به این سو می کشاند، غریب می گویم؟! اما تو باور کن که غریب است... آخر اینجا تکرار کربلاست و «کربلا» پیشوند محل شهادت هر شهید! 🌷 محل شهادت:«کربلای هویزه» 🌷 اینجا قصه تانک تازی بر پیکرها بود؛ درست مثل قصه اسب تازی 1400 سال قبل یزیدیان! «یزیدیا نعلای تازه شونو کوبیدن این دفه به زیر تانکا»... 🌷 در هویزه، تنها اسب ها تانک می شوند و یزیدیان همان یزیدیان اند، اما با پسوند «بعثی» و «صَدامی»! حالا تو می گویی غریب نیست؟ مظلوم نیست؟ کربلا نیست؟ بوی سیب نمی آید؟ بو کن!!... 🖊 #شیما_کریمی * کانال شهدای هویزه؛ موثق ترین منبع روایت و اطلاعات حماسه هویزه @shohaday_hoveizeh