✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«زبان» چه مسئوليت هاى بزرگى از نظر جسمی و معنوی به عهده دارد؟ 🔹 #زبان، يك قطعه گوشت ساده ای است كه هم از نظر ظاهر و هم از نظر باطن، #مسئوليتهاى_بزرگى به عهده دارد. اگر اندكى در سخن گفتن افراد دقيق شويم، مى بينيم زبان با سرعت عجيبى در دهان گردش مى كند و با شتاب، مقاطع حروف را مشخص مى كند و باز با سرعت شگفت آورى كلمات و جمله ها را مى سازد و هرگز خسته نمى شود! اگر كمى مسير حركت خود را اشتباه كند، كلمات مهمل و گاه خنده آور ايجاد مى شود! و نيز به هنگام غذاخوردن با سرعت و دقت بى نظيرى لقمه غذا را به زير دندان ها مى فرستد و خود را به عقب مى كشد تا غذا در زير چكش هاى دندان نرم شود. اگر در هفته، يا ماه و سال يك بار در اين كار دقيق اشتباه كند و لاى دندان ها بماند، چنان ضربه اى مى خورد كه خون از آن جارى مى شود و مى گوييم: «زبان مان را گاز گرفتيم». كار مهم ديگر او جمع كردن غذاهاى جويده و فرستادن آن به درون حلق است كه اگر زبان نبود، بلعيدن آب و غذا كار بسيار مشكل و پيچيده اى بود؛ اين از نظر ظاهر. و اما از نظر #برنامه‌های_معنوى و اخلاقى باز هم #نقش_زبان، بسيار مهم است؛ چرا كه ساده ترين وسيله عبادت و مهم ترين وسيله گناه است؛ 🔹 #بهترين_عبادات (نماز، تلاوت قرآن، تعليم و تربيت، امر به معروف و نهى از منكر و...) با زبان انجام مى شود؛ همان گونه كه حدود #سى_گناه_كبيره (غيبت، تهمت، آزار مؤمن، حكم به باطل، ايجاد فساد و اختلاف و...) با زبان انجام مى گيرد. #زبان، خطرناكترين #وسيله_گناه است؛ زيرا در هر زمان و مكان و در هر شرايط بدون هيچ هزينه اى در اختيار انسان قرار دارد؛ از آن بدتر اينكه گناهان زبان بر اثر كثرت و وسعت، غالباً قُبح و زشتى خود را در ميان مردم از دست داده است؛ به همين دليل نخستين گام در اصلاح خويش، #اصلاح_زبان است و پيمودن مراحل قرّب به خدا از مسير اصلاح زبان مى گذرد. براى نجات از گناهان زبان، دو راه مهم وجود دارد كه امام علی (ع) در بخشی از خطبه ۱۷۶ «نهج البلاغه» به آن اشاره فرموده است: نخست، كم سخن گفتن و از كلام اضافی و غیر لازم پرهيز نمودن كه يك وسيله مهم براى بركنار ماندن از آفات زبان است. ديگر اينكه، انسان هر سخنى مى خواهد بگويد، اوّل در آن بينديشد؛ سپس بر زبان جارى كند؛ به تعبير زيباى امیرالمؤمنين (ع) زبانش در پشت قلبش باشد؛ نه همچون منافقانِ احمق كه قلبشان در پشت زبانشان قرار دارد. 🔹هرگاه به اين دو دستور مهم كه در سخنان امام (ع) در اين بخش از خطبه آمد، عمل كنيم به يقين از آفات زبان بركنار خواهيم بود. سخن در اينجا بسيار است. مطلب را كوتاه مى كنيم و با حديثى از رسول خدا (ص) آن را پايان می دهيم. در اين حديث كه در كتاب «كافى» نقل شده امام صادق (ع) از پيغمبر اكرم (ص) چنين نقل میكند:  «يُعَذِّبُ اللهُ اللِّسَانَ بِعَذَابٍ لَا يُعَذِّبُ بِهِ شَيْئاً مِنَ الْجَوَارِحِ فَيَقُولُ أَيْ رَبِّ عَذَّبْتَنِي بِعَذَابٍ لَمْ تُعَذِّبْ بِهِ شَيْئاً فَيُقَالُ لَهُ خَرَجَتْ مِنْكَ كَلِمَةٌ فَبَلَغَتْ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا فَسُفِكَ بِهَا الدَّمُ الْحَرَامُ وَ انْتُهِبَ بِهَا الْمَالُ الْحَرَامُ وَ انْتُهِكَ بِهَا الْفَرْجُ الْحَرَامُ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأُعَذِّبَنَّكَ بِعَذَابٍ لَا أُعَذِّبُ بِهِ شَيْئاً مِنْ جَوَارِحِكَ؛ [۱] خداوند، #زبان [گنهكار] را [در قيامت] كيفرى مى دهد كه هيچ يك از اعضاى بدن را آن‌گونه كيفر نمى دهد. او عرضه مى دارد: پروردگارا! چنان كيفرى به من دادى كه به هيچ يك از اعضا ندادى، به او گفته مى شود: سخنى از تو بيرون آمد و به شرق و غرب جهان رسيد و بر اثر آن، خون بى گناهان ريخته شد و اموال مردم غارت گشت و نواميس مردم بر باد رفت. به عزّت و جلالم سوگند! تو را چنان عذابى كنم كه هيچ يك از اعضاى دیگر را آن گونه عذاب نكنم». پی نوشت‌؛ [۱] كافى، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ‏۲، ص ۱۱۵ 📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج ۶، ص ۵۷۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #زبان #گناه 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi