eitaa logo
میعادگاه شهدا | روشنگری
319 دنبال‌کننده
9.7هزار عکس
16.8هزار ویدیو
897 فایل
🕯میعادگاه شهدای وَرجُوی 📌شهید پرور ترین روستای ایران آذربایجان شرقی ؛ ۶ کیلومتری جنوب شهرستان مراغه پایگاه شهید رجائی صاحب امتیاز: 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْائوی Www.varjovi.ir @varjovi ۰۹۳۵۴۳۲۱۲۹۴ | ارتباط با مدیر مسئول
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️حیا در فرهنگ دینی (بخش سوم) 🔸 منشأ هر چیزی است و به فرموده امام صادق (ع): «اگر حیا نباشد، هیچ مهمانی احترام نمیشود و به هیچ وعده ای وفا نمی شود و هیچ حاجتی برآورده نمی شود»؛ پس باید در نهادینه شدن این عنصر و حالت درونی کوشید و سعی کرد را به سوی فضای عاری از زشتیها هدایت کرد. 💠حیا و عفت ورزی 🔹واژه و در بسیاری از متون کنار هم آمده اند و دلیلش آن است که استمرار حیا، آدمی را به عفت و سوق داده و در نهایت، انسان را از ارتکاب گناهانی چون: خوردن مال حرام (عفت شکم)، فحشا (عفت جنسی) و دشنام (عفت زبان) باز می دارد. البته باید اذعان کرد که قلمرو حیا، فراگیر و مربوط به موضوع خاص و محدودی نمی باشد. همواره با حیا و عفت قرین بوده و برای مشتاقان کمال جو و طالبان سعادت است. جلوه ای از حیا در عفت ورزی حضرت یوسف (ع) مشاهده می شود، آنگاه که همسر عزیز مصر درباره اش می گوید: «من از او تقاضای مراوده کردم و او ورزید». آری شرم و حیای یوسف نبی (ع) او را از تن دادن و تسلیم شدن در برابر درخواست شیطانی همسر عزیز مصر (‌زلیخا) مصون داشت و به زیور پاکدامنی آراست. 🔹در زندگی حضرت موسی (ع) نیز آمده است که وقتی حضرت شعیب (ع) از آن حضرت به پاس خدمت به دخترانش قدردانی نمود، دخترش گفت: او را استخدام کن که بهترین فرد، قوی و امین است. حضرت شعیب (ع) در جواب اظهار داشت: قوی بودن او را در موقع آب کشیدن از چاه دیدی، ولی امین بودنش را از کجا فهمیدی؟ دختر گفت: وقتی از وی خواستیم به حضور شما بیاید، من برای نشان دادن راه خانه از جلو حرکت می کردم و موسی (ع) از پشت سر می آمد، هنوز مسافتی راه نیامده بودیم، که او خواست جلو برود و من از پشت سرش حرکت کنم، و دلیل تقاضایش این بود که چون باد، بر لباس من می‌وزید و ممکن بود باد، لباسم را از اندامم کنار زند، و عفت موسی (ع) اجازه نمی‌داد چنین شود، لذا به من گفت: من از جلو می‌روم، بر سر دو راهیها و چند راهیها مرا راهنمایی کن. [۱] 🔹 (س) که مصداق واقعی حیا، عفت و است، هنگامی که در بستر بیماری قرار گرفت،‌ از «اسما» خواست برایش تابوتی تهیه کند که در موقع حمل، بدنش پیدا نشود. اسما پیشنهاد ساخت تابوتی را داد که مردم حبشه برای حمل جنازه از آن استفاده می کردند و به خاطر دیواره بلندش، جسم میت پنهان می ماند. حضرت فاطمه (س) از این نظر بسیار خوشحال شد و دستور داد برایش تدارک ببینند. در این ماجرا، و عفت ورزی حضرت حتی پس از رحلتش قابل توجه است. قلمرو حیا بسی گسترده است و اولیای الهی بهترین نمونه رعایت حیا، عفت و تقوا هستند. حضرت ابوطالب (ع) در وصف حالات مأخوذ به حیای پیامبر (ص) می فرماید: هیچگاه پیامبر را برهنه ندیدم، و هیچکس نیز او را در حال قضای حاجت ندید. ... پی نوشت: [۱] تفسیر نمونه، ج ۱۶، ص ۶۴ نویسنده: زهرا نساجی زواره، نشریه فرهنگ کوثر، شماره ۸۵ منبع: وبسایت راسخون 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️منظور از «احسن القصص» در سوره یوسف چه می باشد؟ 🔹در آیه ۳ سوره «یوسف» مى خوانیم: «نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِما أَوْحَیْنا إِلَیْکَ هذَا الْقُرْآنَ وَ إِنْ کُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغافِلینَ؛ ما نیکوترین قصه ها را از طریق وحى و فرستادن این قرآن براى تو بازگو مى کنیم، هر چند پیش از آن، از آن غافل بودى». بعضى از مفسران، معتقدند: اشاره به مجموعه است، و جمله «بِما أَوْحَیْنا إِلَیْکَ هذَا الْقُرْآنَ» را قرینه بر آن مى دانند، و «قصه» در اینجا تنها به معنى داستان نیست، بلکه از نظر ریشه لغت، به معنى جستجو از آثار چیزى است، و هر چیز که پشت سر هم قرار گیرد عرب به آن قصه مى گوید، و از آنجا که به هنگام شرح و بیان یک موضوع کلمات و جمله ها پى در پى بیان مى شوند این کار را «قصه» نامیده اند. حال خداوند مجموعه این که زیباترین شرح و بیان و فصیح ترین و بلیغ ترین الفاظ را با عالى ترین و عمیق ترین معانى آمیخته ـ که از نظر ظاهر زیبا و فوق العاده شیرین و گوارا و از نظر باطن بسیار پر محتوا است ـ نامیده. 🔹در روایات متعددى نیز، مشاهده مى کنیم: این تعبیر درباره مجموعه قرآن به کار رفته است [۱]، هر چند این روایات به عنوان تفسیر آیه مورد بحث وارد نشده است. مثلاً در حدیثى که «على بن ابراهیم» از پیامبر (ص) نقل کرده، مى خوانیم: «وَ أَحْسَنُ الْقَصَصِ هذَا الْقُرآن؛ بهترین قصه ها این قرآن است». [۱] در کتاب «روضه کافى» در خطبه اى از اميرالمؤمنين امام علی (ع) چنین نقل شده: «إِنَّ أَحْسَنَ الْقَصَصِ وَ أَبْلَغَ الْمَوْعِظَةِ وَ أَنْفَعَ التَّذَکُّرِ کِتابُ اللهِ عَزَّ ذِکْرُهُ؛ بهترین داستان ها، رساترین موعظه ها و سودمندترین تذکرها، کتاب خداوند متعال است». [۳] ولى پیوند آیه مورد بحث با آیات بعد از آن که سرگذشت (ع) را بیان مى کند، آنچنان است که ذهن انسان بیشتر متوجه این معنى مى شود که خداوند داستان «یوسف نبی» (ع) را «احسن القصص» نامیده است، و حتى شاید براى بسیارى به هنگام مطالعه آیات آغاز این سوره، غیر از این معنى به ذهن نیاید. 🔹اما مانعى ندارد این گونه آیات براى بیان هر دو معنى باشد؛ هم قرآن به طور عموم احسن القصص است، و هم داستان «حضرت یوسف» به طور خصوص. چرا این داستان بهترین داستان نباشد؟ با اینکه در فرازهاى هیجان انگیزش ترسیمى از عالى ترین درس هاى زندگى است. حاکمیت اراده خدا را بر همه چیز در این داستان به خوبى مشاهده مى کنیم. سرنوشت شوم حسودان را با چشم خود مى بینیم، و نقشه هاى نقش بر آب شده آنها را مشاهده مى کنیم. ننگ بى عفتى، عظمت و و را در لابلاى سطورش مجسم مى بینیم. منظره تنهايى یک کودک کم سن و سال را در قعر چاه، شب ها و روزهاى یک زندانى بى گناه را در سیاه چال زندان، تجلّى نور امید از پس پرده هاى تاریک یأس و نومیدى، و بالاخره عظمت و شکوه یک حکومت وسیع، که نتیجه آگاهى و امانت است، همه در این داستان مقابل چشم انسان جلوه میکند. 🔹لحظاتى را که سرنوشت یک ملت با یک خواب پرمعنى دگرگون مى شود، و زندگى یک قوم و جمعیت در پرتو آگاهى یک زمامدار بیدار الهى از نابودى نجات مى یابد، و ده ها درس بزرگ دیگر در این داستان منعکس شده است. چرا نباشد؟! منتها احسن القصص بودن سرگذشت «یوسف» (ع) به تنهايى کافى نیست، مهم این است که در ما آنچنان شایستگى باشد که بتوانیم این همه درس بزرگ را در روح خود جاى دهیم. بسیارند کسانى که هنوز به داستان «حضرت یوسف» (ع) به عنوان یک داستان عاشقانه جالب مى نگرند، همچون چارپایانى که به یک باغ پر طراوت و پر گل، تنها به صورت یک مشت علف براى سدّ جوع (رفع گرسنگی) مى نگرند. و هنوز بسیارند کسانى که با دادن شاخ و برگ هاى دروغین به این داستان، سعى دارند از آن یک ماجراى سکسى بسازند! این از عدم شایستگى و قابلیت محل است، و گرنه اصل داستان همه گونه ارزش هاى والاى انسانى را در خود جمع کرده است، و به گفته شاعر شیرین سخن، گاه در برابر جاذبه هاى این داستان «بوى گل انسان را چنان مست مى کند، که دامنش از دست مى رود»!. [۴] پی نوشت‌ها؛ [۱] بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۱۳۵ و ۲۹۲ [۲] نور الثقلين، ج ۲، ص ۴۹ [۳] كافى، جلد ۸، ص ۱۷۵ [۴] گلستان سعدی؛ هزار و یک کلمه، ج ۳، ص ۳۸۳ و ۳۸۴ 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیه، چ سی و سوم، ج ۹، ص ۳۵۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️حجاب برتر چیست؟ 🔹 بیانگر وقار و افتخار یک زن، و سند اطاعت از فرمانده هستی است. بوی خوش و است. این موجود ظریف، مظهر جمال خلقت است و آنچه که در مورد زن می خواهد، شخصیت و گرانبها بودن است؛ و گرانبهایی زن از منظر اسلام به این است که عفاف و پاکدامنی و حفظ حجاب را سرلوحه کار خود قرار دهد، تا بنیان خانواده مستحکم شود و این امر از جنبه روانی، به بهداشت‌ روانی‌ اجتماع کمک می کند و از جنبه خانوادگی سبب تحکیم روابط افراد خانواده و برقراری صمیمیت می گردد. بی تردید همه اذعان دارند که دافعه آسیب های اجتماعی و بسترساز رشد، ترقی و عزت بانوان در اجتماع است، و بر این نکته واقفند که رعایت حجاب موجب استحکام و پایداری کانون خانواده است. 💠نظر اسلام در مورد حجاب حداقلی 🔹 طرفدار و حداكثرِ بانوان، بخصوص و در بیرون منزل، و در مواجهه با نامحرم است، و بعضی از مصادیق حجاب برتر، مانند لباس‎های بلند و گشاد، مقنعه و چادر مشكی، تأمین كننده‌ی حجاب بهتر و بیشتر و به اصطلاح، پوشش حداكثری هستند. ما معتقدیم با به دلیل قرائن و شواهد فراوان لغوی و تاریخی، دارای اصل و ریشه‎ قرآنی است و به همین دلیل، حضرت صدیقه‌ی طاهره سلام الله علیها، به عنوان از آن استفاده می‎كرده‎اند، و لذا اینگونه پوشش از مصادیق تأمین كننده‌ی است، و هیچ یك از شبهات مخالفان چادر مشكی، از كارآمدی و برتری آن نمی‎كاهد. 🔹همانطور که می دانیم عده‎ای با استفاده از شبهات و روش‎های القاییِ تبلیغِ منفی، قبل از اینكه طرح مشخص و كاملی برای ترویج الگوی دیگری از حجاب برتر ارائه نمایند، به جنگ روحی و روانی بر علیه زنان متدین و عفیفِ استفاده كننده از چادر مشكی اقدام می‌كنند، و به جای تبلیغ‎ منطقی از حجاب و پوشش مورد علاقه‌ی خود، به تخریب چادر مشكی می‌پردازند. روشن است كه نتیجه‌ی چنین كاری ترویج لیبرالیسم و آزادی در پوشش در سطح جامعه و كاهش مقدار حجاب و پوشش بانوان و روی آوردن آنان به حجاب حداقلی است. 🔹با توجه به مطلب فوق و با عنایت به اینكه از نظر قرآن، مقتضی و زمینه‌ی نافرمانی از حدود و چهارچوب‎های الهی در انسان موجود است؛ «بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسانُ لِیَفْجُرَ أَمامَهُ»، [قیامه، ۵] به خوبی می‎توان نتیجه گرفت كه ترویج و تبلیغ حجاب و پوشش حداقلی به نفع جامعه نیست؛ زیرا تبلیغ و ترویج اینگونه حجاب و پوشش، كم‎كم حجاب و پوشش اسلامی موجود در جامعه را به سمت و ‎حجابی پیش می‎برد، كه اكنون بعضی از علائم و آثار آن در برخی شهرها آشكار گردیده است. با توجه به واقعیت موجود، باید تمام ابزارهای فرهنگ‌ ساز جامعه از قبیل كتاب، مطبوعات و صدا و سیما را به سمت ارزشهای اسلامی كه یكی از بارزترین آنها رعایت پوشش مطلوب است، هدایت نمود. آمنه اسفندیاری بخش احکام اسلامی تبیان منبع: تبیان برگرفته از کتاب حجاب شناسی حسین مهدی زاده، وبسایت اندیشه قم و وبسایت شمیم یاس 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
🌷 امیرالمومنین علی علیه‌السلام: و ، از نشانه‌های ایمان است و آن دو ، سرشت آزادگان و خوی نیکان است. 📚 غررالحکم ح ۳۶۰۵ منبع/ حدیث نور 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ 🔹 ⭕️پیشگویی امام على (عليه السلام) از وضع مردم در زمان حکومت «ظالمان» چگونه است؟ 🔹 (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۰۸ پس از پیشگویی از آینده و حاکم شدن و ظالم در آخرین فراز این خطبه به قسمت هاى مهمّى از آثار شوم اين ، و وضع اخلاقى و اجتماعى و اقتصادى مردم در چنين حكومتهايى اشاره ميفرمايد. نخست میفرمايد: «فَإِذَا كَانَ ذلِكَ كَانَ الْوَلَدُ غَيْظاً، وَ الْمَطَرُ قَيْظاً، وَ تَفِيضُ اللِّئَامُ فَيْضاً، وَ تَغِيضُ الْكِرَامُ غَيْضاً». (در آن هنگام، سبب خشم [پدران و مادران] میشوند و ، گرمى مى افزايد؛ همه جا را پر ميكنند و ، كمياب میشوند!). 🔹سپس در ادامه اين سخن ميفرمايد: «وَ كَانَ أَهْلُ ذلِكَ الزَّمَانِ ذِئَاباً، وَ سَلَاطِينُهُ سِبَاعاً، وَ أَوْسَاطُهُ أُكَّالاً، وَ فُقَرَاؤُهُ أَمْوَاتاً». ( آن زمان همچون گرگان، و آنها همچون درندگان، و ، طعمه آنها، و ، همچون مردگان خواهند بود!). در آخرين قسمت اين خطبه، به در چنين جوامعى كه سرچشمه تمام میشود، اشاره کرده و میفرماید: «وَ غَارَ الصِّدْقُ، وَ فَاضَ الْكِذبُ، وَ اسْتُعْمِلَتِ الْمَوَدَّةُ بِاللِّسَانِ، وَ تَشَاجَرَ النَّاسُ بِالْقُلُوبِ، وَ صَارَ الْفُسُوقُ نَسَباً، وَ الْعَفَافُ عَجَباً، وَ لُبِسَ الْإِسْلَامُ لُبْسَ الْفَرْوِ مَقْلُوباً». (در آن زمان، از ميان میرود و فراوان میشود؛ با زبان ميكنند، و با دل، ؛ به و آلودگى افتخار ميكنند و از و در شگفتى فرو ميروند و همچون پوستينى وارونه پوشيده میشود!). 🔹آنچه را (عليه السلام) در سه بخش از اين خطبه درباره «حوادث آينده جامعه اسلامى» به عنوان پيشگویی بيان فرموده، ترسيم بسيار دقيق و حساب شده اى از تمام خودكامه در طول تاريخ است. هنگامى كه آنها پايه هاى خود را محكم ميكنند تمام و رااز صحنه اجتماع كنار میزنند و و دستياران خود را از و و نوكر مآب كه به جاى كلاه، سر مى آورند، برمى‌گزينند. را تحت فشار قرار میدهند و را به جهل و و بى خبرى سوق مى دهند. همه جا را فرا میگيرد و صدق و برچيده میشود. 🔹 بر مقدّرات مردم مسلّط میشوند و بسيارى از به حكم «أَلنَّاسُ عَلَى دِينِ مُلوُكِهِمْ» از آن حكّام و سلاطين درنده خو پيروى ميكنند. به كلّى دگرگون ميشود و فى المَثَل: و ناپاكى مايه افتخار و از اسباب سرافكندگى به حساب مى آيد. اينگونه حكومتها در محيطهاى مذهبى با مذهب نمى جنگند، بلكه سعى ميكنند را از درون تهى سازند و آن را تحريف كنند و به اين طريق از احساسات مذهبى مردم به نفع مقاصد شوم خود استفاده كنند. خرافات را در ميان مردم ترويج میدهند و به بعضى از ظواهر مذهبى اهميّت داده، عمق و باطن آن را از ميان مى برند. 🔹هرگاه بااين معيارهاى دقيقى كه (عليه السلام) در اين خطبه بيان كرده به - مخصوصاً بسيارى از كشورهاى اسلامى - بنگريم، مى بينيم چقدر قابل تطبيق است. گويى حضرت از آن روز تمام حوادثى را كه امروز در جوامع میگذرد با چشم مى ديده و همچون نقّاش چيره دستى آنها را با نوك قلم ترسيم نموده، تصويرى كه از هر نظر برابر با اصل است. آنچه (عليه السلام) در اين خطبه پيش بينى فرموده است شباهت به رواياتى دارد كه از (صلى الله عليه و آله) در اين زمينه نقل شده است. 🔹از جمله در حديثى مى خوانيم: «زمانى بر فرا میرسد كه ، صورتهاى انسانى است و دلهاى آنها ! مانند درنده اند؛ و پيوسته میكنند؛ و هيچگاه [با تذّكر و ارشاد] از كه انجام میدهند، باز نمیگردند! اگر با آنها كنى تو را متّهم ميكنند و اگر بگويى، تكذيبت ميكنند و اگراز آنها شوى غيبت ميكنند. [سنّت معصومين] در ميان آنها بدعت است، و در ميان آنها سنّت! در نظر آنها كسى است كه و پيمان شكن باشد، و و پيمان شكن در ميان آنها و هوشيار محسوب میشود. در ميان آنها مستضعف، و در ميان آنها مشرّف و گرامى است ... در اين هنگام، خداوند آنها را از بارانِ به موقع، محروم می‌سازد و بارانهاى بى موقع [كه مايه فساد و تباهى است] بر آنها نازل میكند و بر آنها مسلّط مى شوند». [۱] 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، ۱۳۸۶ش، چ۱ ج۴ ص۵۴۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) منبع/ تبیین @shohadayevarjovi