#رمان_عقیق #قسمت_دویست_نود_و_یکم نگاهم میرود سمت چادر روی تخت....نزدیکش میشوم و با اندکی تعلل از جا برش میدارم و سر میکنم(خدا رو چه دیدی؟ شاید چادری شدیم!) با ذوق جولان دهنده در دلم از اتاق خارج میشوم...آدرنالین در خونم بالا و پایین میپرد و دلم غنج اتفاق افتاده در زندگی ام را میرفت... خدایا زودتر دست این اتفاق را رها میکردی!افتادنش جان به سرم کرد! لحظه ای از خودم تعجب میکنم!این عشق چه بر سر (من) آدم می آورد!؟ سلام آرامی میدهم و با دیدنم همگی از جا برمیخیزند و با تعارفم دوبار مینشینند. زیر چشمی به شخص داماد نگاه می اندازم!نه اشتباه نمیکنم همان آقا سید خودمان است که کنار رفیق فابش ابوذر نشسته و سر به زیر انداخته! *** سکوت معمولی و قابل پیش بینی ای بینمان برقرار شده.... آن بیرون بعد از صحبت های معمولی، کربلایی رفت سر همان اصل مطلب معروف و بالاخره بحث افزایش قیمت خانه و مسکن ومرغ و جان آدمیزاد رسید به ما دو نوگل نو شکفته! قرار شد برویم توی اتاق حرف بزنیم از خودمان... دست و پایم یخ کرده بوداصلا... من هیچگاه نمیدانستم یک حس درونی تا این حد آدم را برون گرا میکند!مثال من دلم میخواست آن لحظه از فرط شادی فریاد بزنم! سکوت را او میشکند...خب بهتر بود _خوب هستید شما ان شاءالله؟ من عالی بودم جناب! _خوبم ممنونم.... لب تر میکند و میگوید:خب ...راستش من فکر میکردم امشب اینجا مهمون شما نباشیم با توجه به اتفاقاتی که تو خونه افتاد! به مزاجم خوش نیامد حرفش! ادامه میدهد:اما خوشحالم که اتفاقات بر خلاف تصوراتم رقم خورد #ادامه_دارد. نویسنده: #نیل2 🌸•°‌‌‌‌|‌ⓙⓞⓘⓝ↓ @shohda_shadat