*جناب اسطوره* خوشم نمی‌آید #تسبیح دست بگیرم. به‌نظرم زیادی مقدس می‌شوم. امام(ره) هم از خرمقدس‌ها دل پُرخونی داشته و می‌گفته: خون‌دلی که پدر پیرتان از این جماعت خورد از هیچ قشر دیگری نخورده. چند روزی است ولی که توی ماشین تسبیح دست می‌گیرم. از #آدامس جویدن هم بدم می‌آید. به‌نظرم کار لغوی است و مومن هم طبق آیه شریفه از #لغو اعراض دارد "والذین هم عن اللغو معرضون" چند روزی است ولی دنبال آدامس می‌گردم، آن هم از نوع خارجی‌اش؛ mentos. قرآن‌خوانی روزانه‌ام را هم دوباره شروع کردم. منظم هر شب یک صفحه #قرآن می‌خوانم همراه با ترجمه. حتی شبهایی که خواب چشم‌هایم را برده، تعبد دارم به قرائت قرآن. حین رانندگی هم رادیو قرائت را باز می‌کنم و با صدای قاری، هم‌خوانی می‌کنم. این‌ها را همه از جناب #اسطوره دارم، از حضرت یحیی؛ #سنوار از او که بعد از شهادت در وسایل شخصی‌اش، یک تسبیح پیدا کرده بودند، یک بسته آدامس mentos و چند صفحه دعا و قرآن. پ.ن: امروز اسرائیل هیوم اعلام کرده "نتایج کالبد شکافی یحیی سنوار نشان می‌دهد که او در ۷۲ساعت پایانی، چیزی نخورده بود." ✍ محمدحسین عظیمی #کانون_ایثار_شهادت_رضوی_اصفهان