eitaa logo
علامه محمد شجاعی (ره)
3.3هزار دنبال‌کننده
131 عکس
171 ویدیو
0 فایل
🌐 سایت رسمی مرکز نشر آثار علامه آیت الله محمد شجاعی(ره): www.shojaee.org 📧 پست الکترونیکی: @shojaee.org" rel="nofollow" target="_blank">info@shojaee.org ©️کلیّه حقوق محفوظ و انتشار مطالب با ذکر منبع بلامانع است. ✅️ از شاگردان ممتاز حضرت علامه طباطبایی(ره)
مشاهده در ایتا
دانلود
(س) 🏴 آیت الله شجاعی (ره): امام صادق صلوات الله علیه فرمودند: خداوند ما را حجت بر مردم قرار داد و فاطمه سلام الله علیها را حجت ما . اگر دقت نمایید خیلی اسرار در آن نهفته است. (ره) www.shojaee.org ✔️@shojaee_org
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 (س) انوار علویه مطلع اش ، حضرت زهرا (س) است و انوارش هم حضرات معصومین (ع)؛ فاطمه زهرا (س) صورت جمعی همه آن تجلیاتی است که مشتاقان و والهان را جذب می کند و نجات می دهد ؛ به همین لحاظ فاطمه (سلام الله علیها) یعنی کسی که می بُرد ، نجات می دهد آنکه را که باید نجات پیدا بکند از آتش. (ره) www.shojaee.org ✔️@shojaee_org
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
"وحدانیت خدای متعال به معنای واحدِ عددی نیست." واحد بودن خدای متعال به این معناست که نمی‌شود برای او دوم فرض کرد ؛ حتی فرضش ممکن نیست. یکِ عددی آنی را می‌گویند که می‌شود دوم و سوم داشته باشد. امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: واحدٌ لا بعَدَد ؛ الأحَدُ بِلا تأویل عَدَد. حقیقت ذات حق وجود محض است، هستی محض است، کمال محض است، بود محض است، محض کمال است. حقیقت هستی بدون هیچ قید و شرطی می‌شود دو تا باشد یا نمی‌شود؟! نمی‌شود. مطلق یک حقیقت نمی‌شود دو تا باشد. فرض دو تا از مطلق یک حقیقت ، یک فرض محال است. (دقت شود) 🌐 www.shojaee.org@shojaee_org
32.74M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌺(ع)🌺 ✅ آیت الله محمد شجاعی (ره): "ولایت حق از طریق حضرت امیر صلوات الله علیه پیاده می شود." (ص) "۱۳۶۹هجری شمسی" 🔹کانال رسمی مرکز نشر آثار استاد (ره) 🌐 www.shojaee.org@shojaee_org
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌸عید مبعث حضرت رسول اکرم (صلوات الله علیه و آله) 🌸 "وَ اِنَّکَ لَعَلیٰ خُلُقٍ‌ عَظیم" (ص) 🔹کانال رسمی مرکز نشر آثار استاد (ره) 🌐 www.shojaee.org@shojaee_org
🌷صلوات شعبانیه را هر روز ظهر و شب نیمه شعبان با حضور بخوانیم. (ره) (ره) 🌐 www.shojaee.org@shojaee_org
🔸همچنان که از مبطلات ظاهر روزه اجتناب می کنید ، از مبطلات باطن آن هم اجتناب کنید که باطن روزه را باطل می کند. 📚 (ره) 🌐 www.shojaee.org@shojaee_org
⬇️ ادامه عکس نوشته* خود اين جمله كه ما در اين ماه به ضيافت الهى دعوت شده ايم، خدا ما را به ضيافت خود دعوت كرده است و اين هم چنين است كه نبايد بخوريم،نبايد بياشاميم، وحتى از آن چيزهايى كه براى ما مباح بود بايد امساك بكنيم، اين را مى‏ دانيم كه از يك طرف ضيافت است، از يك طرف اين مسائل. اين چه معنا مى دهد؟ يعنى وقتى اين دو جمله را بهم ضميمه مى‏ كنيم كه از طرفى ضيافت، از طرفى حتى چيزهاى مباح را كنار گذاشتن! اين دو را وقتى كنار هم قرار مى‏ دهيم، با همان درك كم خودمان بررسى مى‏ كنيم، اين حقيقت و اين معنا را مى‏ فهميم كه ما، هرچه از غير خدا دل برداريم و بسوى خدا انصراف داشته باشيم، در جوار خدائيم و مهمان خدائيم و به كمال رسيده ايم، به اصل سعادت رسيده ‏ایم... ادامه دارد... 🌐 www.shojaee.org@shojaee_org
ادامه پست قبلی* اولين معنى كه اين دو جمله مى ‏دهد همين است. نمى ‏خورم ، مهمان خدا هستم ، اگر بخورم مهمان خدا نيستم. من از شما سؤال مى‏ كنم ، من در عين اين كه نمى ‏خورم، از خوردن امساك مى ‏كنم براى رضاى خدا و در همين حال من مهمان خدا هستم، در دار ضيافت الهى قرار گرفته ام ، معنى اش اين است كه من چون ضيف خدا هستم، از خدا اطعام مى ‏شوم يا نمى ‏شوم؟ مى‏ شوم ، چون ضيف او هستم. پس اطعام شدن من از ناحيه حق در چه چيز است؟ در اين كه من از خوردن امساك بكنم! خوردن من، نخوردن من است. خوردن من از آنچه كه بايد بخورم ، التذاذ من از آنچه كه بايد ارتزاق بشوم ، باصطلاح خودمان از آنچه كه بايد تغذيه بشوم ، در اين است كه تغذيه هایی كه معمول ماست، آن را كنار بگذارم. توجه مى‏ كنيد؟ آن كه مى‏ گويد: اُقتلونى اُقتلونى يا ثِقاتى إنّ فى قتلى حياتى ، دوستان من مرا بكشيد كه در كشتن من حيات من است ، البته اين معنى جامعى است: فلا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل الله.. اين خودش يك باب است. ✅ سيراب شدن من در تشنگى من است؟ بله ! ... . (حقیقت عبودیت همین است) (ره) ✅ @shojaee_org 🌐 www.shojaee.org
🌙 بسم الله الرحمن الرحیم «لقمه تبدیل به عقل و ایمان مى‏ شود» ... جمله‏ ای [را] پسر خود من و آن همراهى كه با او بود از آقاى بهجت نقل كردند كه...گفتند ، هر لقمه‏ ای كه به دهانتان مى‏ گذاريد ، آن را لقمه ندانيد ، [بلکه] ايمان است ، عقل است ، فكر است ، روش است ، عمل است !. البته اين برداشت از آيات و روايات است ، اما جمله را به اين شكل گفتن ، گاهى از بزرگان هست كه انسان خيلى به دلش مى‏ نشيند؛ غذايى كه مى‏ خورى نگو غذاست ، ايمان مى‏ خورى! يا ايمانت خراب خواهد شد يا ايمانت خوب خواهد شد ، عقل است [که] مى‏ خورى كه یا عقلِ كج خواهد بود يا عقلِ درست خواهد بود ، فكر است كه مى‏ خورى ، يعنى مبدل به فكر و عقل و ايمان خواهد شد... ادامه دارد... ✅ازبیانات حضرت استاد درماه مبارک 📚 @shojaee_org
🔸این کار عقل نیست... ✅ « تاثیر غذا و لقمه مُشتبه بر قلب » ... غذاى حرام كه خوردى معلوم است چه خواهد شد ، چه فكرى از آن متولد خواهد شد ، چه عقلى از آن متولد خواهد شد ، ايمان به چه صورت خواهد آمد. اينها همه غذاهاست كه به اين صورت در مى‏ آید. حالا حرامها را كه نمى‏ خوريد ، مُشتبهات را هم نخوريد ، هر جایی غذا نخوريد ، غذاى هر كسى را نخوريد ، غذاى هر مهمانخانه اى را ، هر هتلى را نخوريد ، مگر اين كه جايى را پيدا كنيد كه بدانيد غذايش حلال است ، خوب است. ولى [اگر] برايتان مشتبه شد ، نخوريد ، يعنى فكر نكنيد چيزى نيست ، نزد اهل باطن اين مُسلّم است [که اگر] شما يك غذاى مشتبه خورديد ، هر چه تلاش کنید ، حال عبوديت در شما پيدا نخواهد شد! ما عالم را و سرّش را نمى‏ فهميم !. مواظبت كنيد كه از عقل خودتان نخواهيد كه به شما بفهماند كه چرا غذاى حرام نمى‏ گذارد قلب من به حال بيايد. عقل مى‏ گويد كه من معذرت مى‏ خواهم ، اينجا جاى من نيست ، من در اين ميدان نمى‏ توانم جَوَلان داشته باشم ، اين را از فوق من بپرسيد ؛ [فوق او] كيست؟ وحى است ؛ اگر عقل اينها را دريافت مى‏ كرد كه ديگر وحى نمى‏ خواست. عقل را به كار نبريد كه چطور مى‏ شود! اينها را شنيديد ؛ ولى گاهى من مى‏ ترسم عقلتان را به كار ببريد ، كه عقل بيچاره كارش اين نيست ؛ آن (عقل) هم بيايد ، شما هم به شك بيافتيد كه زياد قبول نكنيد! ...ادامه دارد... ✅از بیانات حضرت استاد در ماه مبارک 📚 (ره) www.shojaee.org@shojaee_org
🔹این کار وحی است... ✅ «بی توفیقی و غذای حرام و مشتبه» ... غذاى حرام نمی گذارد ما حال پيدا كنيم، نمی گذارد انسان قلبش به حال بيايد، نمی گذارد انسان رقّت قلب پيدا بكند. [اگر] عقلتان دريافت نكرد ، نگوئيد حالا اين دستورى است كه معلوم نيست چگونه است! عقل كارش اين نيست. مانند اين است كه مثلاً شما گوشتان را بگيريد به طرف آن گل زيبايى كه بوى خوبى هم دارد، قيافه خوبى هم دارد و هى به گوشتان بگوئيد: می بينى چقدر زيباست! حالا چشم را هم بسته‌‏اید! گوش بالاخره شعور دارد، درك دارد ، ولى می گويد: مرا ببخشيد ، اين كه می گويى از من برآورده نيست، بفرمائيد به سراغ چشمتان برويد، اگر از منِ ( گوش ) چيزى بخواهيد ، بپرسيد، [باید این را بپرسید که] اين صدا خوب است، ( یا ) آن صدا بد است، ( منِ گوش ) اين را تشخيص می دهم. يا چشمتان را به گل بدوزيد و بگوئيد: می بينى چقدر بوى خوب دارد؟ می گويد: اين كار از من برآورده نيست ! به سراغ شامّه برو. عقل كارش اين نيست ، عقل می گويد برو به سراغ وحى ؛ منِ (عقل ) نمی فهمم غذاى حرام و شبهه ناك چگونه انسان را بى توفيق می كند ، برو از وحى بپرس! بدان حتمى است... ادامه دارد... . 📚 (ره) www.shojaee.org@shojaee_org